.
Ο Φρεντ Τσίνεμαν (αγγλικά: Fred Zinnemann, 29 Απριλίου 1907 - 14 Μαρτίου 1997) ήταν Αυστριακός σκηνοθέτης, κάτοχος δυο Όσκαρ Σκηνοθεσίας κι άλλων πέντε υποψηφιοτήτων. Φημίζεται κυρίως για τις ταινίες: Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon, 1952), Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here To Eternity, 1953), Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές (A Man For All Seasons, 1953) και Η Μέρα του τσακαλιού (The Day Of The Jackal, 1973).
Βιογραφία
Ο Τσίνεμαν (ή Ζίνεμαν στα αγγλικά) γεννήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας το 1907 από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Ήθελε να γίνει μουσικός, αλλά αποφάσισε να σπουδάσει νομική. Κατά την περίοδο των σπουδών του στη Βιέννη άρχισε να ενδιαφέρεται για την 7η τέχνη κι έμαθε να χειρίζεται την κάμερα. Πριν αναχωρήσει για την Αμερική για να σπουδάσει κινηματογραφία, συνεργάστηκε στη Γερμανία με τον Μπίλι Γουάιλντερ και τον Ρόμπερτ Σιόντμακ που ήταν ακόμη αρχάριοι και θα γίνονταν μεγάλοι σκηνοθέτες στο μέλλον. Έφτασε στην Αμερική το 1929 και μια από τις πρώτες του δουλειές ήταν κομπάρσος στην ταινία Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο, αλλά τον απέλυσαν επειδή αντιμίλησε στο σκηνοθέτη της ταινίας Λιούις Μάιλστοουν.
Πρώτα δείγματα του σκηνοθετικού του ταλέντου είναι εμφανή στην ταινία μικρού μήκους The Wave του 1935, που γύρισε στο Μεξικό χρησιμοποιώντας τους κατοίκους της περιοχής ως ηθοποιούς, δίνοντας ένα από τα πρώτα στίγματα ρεαλισμού στη μεγάλη οθόνη. Συνέχισε να γυρίζει ταινίες μικρού μήκους έχοντας επιτυχία και το 1942 γύρισε δυο ταινίες αμφιβόλου ποιότητας για τη μεγάλη οθόνη. Πρώτη του επιτυχία ήταν το Έβδομος σταυρός (The Seventh Cross) με τον Σπένσερ Τρέισι το 1944. Στην ταινία αυτή που γυρίστηκε στην πίσω αυλή της εταιρίας παραγωγής Metro-Goldwyn-Mayer, ο Τσίνεμαν χρησιμοποίησε την κάμερα με τον καλύτερο τρόπο ώστε να δώσει στον κόσμο την ψευδαίσθηση ότι βρισκόταν ανάμεσα στα συντρίμμια του πολέμου. Το 1948 γύρισε την ταινία Παιδιά χωρίς όνομα (The Search) με πρωταγωνιστή τον Μοντγκόμερι Κλιφτ στη Γερμανία και προτάθηκε για πρώτη φορά για Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Η ταινία στην οποία είχε χρησιμοποιήσει ως κομπάρσους ντόπιους Γερμανούς ερασιτέχνες, περιέγραφε με τον πιο δραματικό τρόπο τα δεινά του πολέμου. Το 1950 σκηνοθέτησε τον Μάρλον Μπράντο στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία Το κορμί μου σου ανήκει (The Men). Το 1951 κέρδισε το πρώτο του όσκαρ για την ταινία μικρού μήκους Benji, ενώ ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε ξανά στη λίστα των υποψηφίων σκηνοθετών για όσκαρ για την ταινία Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές (High Noon) με πρωταγωνιστές τον Γκάρι Κούπερ και την Γκρέις Κέλι. Έχασε όμως από τον Τζον Φορντ και την ταινία Ένας ήσυχος άνθρωπος (A Quiet Man). Το πρώτο του όσκαρ σκηνοθεσίας ήταν γεγονός το 1953 για την ταινία Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here To Eternity), η οποία εξιστορεί τα γεγονότα πριν από το βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ. Πρωταγωνιστές αυτή τη φορά ήταν οι Μπαρτ Λάνκαστερ, Μοντγκόμερι Κλιφτ, Ντέμπορα Κερ και Φρανκ Σινάτρα. Ενώ η σκηνή του φιλιού στην παραλία μεταξύ του Λάνκαστερ και της Κερ ενώ τους αγκαλιάζουν τα κύματα είναι κλασική πλέον στην ιστορία του κινηματογράφου. Το Όσο υπάρχουν άνθρωποι κατέκτησε 8 όσκαρ. Συνέχισε να σκηνοθετεί επιτυχημένες ταινίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 50, στα τέλη της οποίας συνεργάστηκε με την Όντρεϊ Χέπμπορν στην ταινία Η Ιστορία μιας Μοναχής (A Nun's Story, 1959). Στα μέσα της δεκαετίας του 60 κέρδισε το δεύτερο του όσκαρ σκηνοθεσίας κι άλλο ένα ως παραγωγός για την ταινία Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές (A Man For All Seasons, 1966) που εξιστορεί τα γεγονότα της δίκης του συγγραφέα της Ουτοπίας, φιλοσόφου και ανθρωπιστή Τόμας Μορ. Η ταινία κατέκτησε συνολικά 6 Όσκαρ. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 70 σκηνοθέτησε τις ταινίες Η ώρα του τσακαλιού (The Day Of The Jackal, 1973) και Τζούλια (Julia, 1977) με τη Τζέιν Φόντα και τη Βανέσσα Ρεντγκρέιβ. Στην ταινία αυτή πρωτοεμφανίστηκε σε μικρό ρόλο η Μέριλ Στριπ. Τελευταία ταινία του Τσίνεμαν ήταν το Πέντε μέρες εκείνο το καλοκαίρι (Five Days One Summer) με τον Σον Κόνερι. Πέθανε το 1997 από καρδιακή προσβολή στο Λονδίνο.
Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος | Ελληνικός τίτλος | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|
| 1930 | Menchen am Sonntag (Ντοκιμαντέρ) | ||
| 1936 | Redes (aka The Wave) | ||
| 1942 | Kid Glove Killer | ||
| Eyes in the Night | Μάτια στο σκοτάδι | ||
| 1944 | The Seventh Cross | Έβδομος Σταυρός | |
| 1945 | The Clock (uncredited) | ||
| 1946 | Little Mister Jim | ||
| 1947 | My Brother Talks to Horse | ||
| 1948 | The Search | Παιδιά χωρίς όνομα | Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας |
| Act of Violence | Φυγας του τρόμου | ||
| 1950 | The Men | Το κορμί μου σου ανήκει | |
| 1951 | Teresa | Τερέζα | |
| 1952 | High Noon | Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές | Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας |
| The Member of the Wedding | |||
| 1953 | From Here to Eternity | Όσο υπάρχουν άνθρωποι / Από εδώ ως την αιωνιότητα | Νίκη:Όσκαρ Σκηνοθεσίας |
| 1955 | Oklahoma | Οκλαχόμα | |
| 1957 | A Hatful of Rain | Ένα Καπέλο Γεμάτο Βροχή | |
| 1958 | The Old Man and the Sea (uncredited) | Ο γέρος και η θάλασσα | |
| 1959 | The Nun's Story | Η Ιστορία μιας Μοναχής | Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας |
| 1960 | The Sundowners | Αυτοί που δε ριζώνουν πουθενά | Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας |
| 1964 | Behold a Pale Horse | Η μέρα της εκδίκησης | |
| 1966 | A Man For All Seasons | Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές | Νίκη:Όσκαρ Σκηνοθεσίας |
| 1973 | The Day of the Jackal | Η Μέρα του Τσακαλιού | |
| 1977 | Julia | Τζούλια | Υποψηφιοτητα:Όσκαρ Σκηνοθεσίας |
| 1982 | Five Days One Summer | Πέντε μέρες εκείνο το καλοκαίρι |
Παραπομπές
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13940548b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
(Αγγλικά) SNAC. w6c550nc. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
plus.nowiny24.pl/fred-zinnemann-slawny-rezyser-z-hollywood-urodzil-sie-w-rzeszowie/ar/11631461.
(Αγγλικά) HOLLIS. Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. id.lib.harvard.edu/alma/99156450743603941/catalog. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2023.
www.acmi.net.au/creators/16576.
Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Φρεντ Τσίνεμαν
Ο Φρεντ Τσίνεμαν στο cine.gr Αρχειοθετήθηκε 2013-01-14 στο Wayback Machine.
[ Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Χένρι Κινγκ (1943) Λίο ΜακΚάρεϊ (1944) Μπίλι Γουάιλντερ (1945) Φρανκ Κάπρα (1946) Ελία Καζάν (1947) Τζον Χιούστον (1948) Ρόμπερτ Ρόσεν (1949) Μπίλι Γουάιλντερ (1950) Λάζλο Μπένεντεκ (1951) Σέσιλ Ντε Μιλ (1952) Φρεντ Τσίνεμαν (1953) Ελία Καζάν (1954) Τζόσουα Λόγκαν (1955) Ελία Καζάν (1956) Ντέιβιντ Λιν (1957) Βινσέντε Μινέλι (1958) Γουίλιαμ Γουάιλερ (1959) Τζακ Κάρντιφ (1960) Στάνλεϊ Κρέιμερ (1961) Ντέιβιντ Λην (1962) Ελία Καζάν (1963) Τζορτζ Κιούκορ (1964) Ντέιβιντ Λην (1965) Φρεντ Τσίνεμαν (1966) Μάικ Νίκολς (1967) Πωλ Νιούμαν (1968) Τσαρλς Τζάροτ (1969) Άρθουρ Χίλερ (1970) Γουίλιαμ Φρίντκιν (1971) Φράνσις Φορντ Κόπολα (1972) Γουίλιαμ Φρίντκιν (1973) Ρομάν Πολάνσκι (1974) Μίλος Φόρμαν (1975) Σίντνεϊ Λουμέτ (1976) Χέρμπερ Ρος (1977) Μάικλ Τσιμίνο (1978) Φράνσις Φορντ Κόπολα (1979) Ρόμπερτ Ρέντφορντ (1980) Γουόρεν Μπίτι (1981) Ρίτσαρντ Ατένμπορο (1982) Μπάρμπρα Στρέιζαντ (1983) Μίλος Φόρμαν (1984) Τζον Χιούστον (1985) Όλιβερ Στόουν (1986) Μπερνάρντο Μπερτολούτσι (1987) Κλιντ Ίστγουντ (1988) Όλιβερ Στόουν (1989) Κέβιν Κόστνερ (1990) Όλιβερ Στόουν (1991) Κλιντ Ίστγουντ (1992) Στίβεν Σπίλμπεργκ (1993) Ρόμπερτ Ζεμέκις (1994) Μελ Γκίμπσον (1995) Μίλος Φόρμαν (1996) Τζέιμς Κάμερον (1997) Στίβεν Σπίλμπεργκ (1998) Σαμ Μέντες (1999) Ανγκ Λι (2000) Ρόμπερτ Άλτμαν (2001) Μάρτιν Σκορσέζε (2002) Πίτερ Τζάκσον (2003) Κλιντ Ίστγουντ (2004) Ανγκ Λι (2005) Μάρτιν Σκορσέζε (2006) Τζούλιαν Σνάμπελ (2007) Ντάνι Μπόιλ (2008) Τζέιμς Κάμερον (2009) Ντέιβιντ Φίντσερ (2010) Μάρτιν Σκορσέζε (2011) Μπεν Άφλεκ (2012) Αλφόνσο Κουαρόν (2013) Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ (2014) Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιάριτου (2015) Ντάμιεν Σαζέλ (2016) Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο (2017) Αλφόνσο Κουαρόν (2018) Σαμ Μέντες (2019) Κλοέ Ζάο (2020) Τζέιν Κάμπιον (2021)
Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Νέας Υόρκης
Τζον Φορντ (1935) Ρούμπεν Μαμουλιάν (1936) Γκρέγκορι Λα Κάβα (1937) Άλφρεντ Χίτσκοκ (1938) Τζον Φορντ (1939) Τζον Φορντ (1940) Τζον Φορντ (1941) Τζον Φάροου (1942) Τζορτζ Στίβενς (1943) Λέο Μακάρεϊ (1944) Μπίλι Γουάιλντερ (1945) Γουίλιαμ Γουάιλερ (1946) Ελία Καζάν (1947) Τζον Χιούστον (1948) Κάρολ Ριντ (1949) Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς (1950) Ελία Καζάν (1951) Φρεντ Τσίνεμαν (1952) Φρεντ Τσίνεμαν (1953) Ελία Καζάν (1954) Ντέιβιντ Λην (1955) Τζον Χιούστον (1956) Ντέιβιντ Λην (1957) Στάνλεϊ Κρέιμερ (1958) Φρεντ Τσίνεμαν (1959) Τζακ Κάρντιφ / Μπίλι Γουάιλντερ (1960) Ρόμπερτ Ρόσεν (1961) Κανένα βραβείο (1962) Τόνι Ρίτσαρντσον (1963) Στάνλεϊ Κιούμπρικ (1964) Τζον Σλέσιντζερ (1965) Φρεντ Τσίνεμαν (1966) Μάικ Νίκολς (1967) Πωλ Νιούμαν (1968) Κώστας Γαβράς (1969) Μπομπ Ράφελσον (1970) Στάνλεϊ Κιούμπρικ (1971) Ίνγκμαρ Μπέργκμαν (1972) Φρανσουά Τρυφώ (1973) Φεντερίκο Φελίνι (1974) Ρόμπερτ Άλτμαν (1975) Άλαν Τζέι Πάκουλα (1976) Γούντι Άλλεν (1977) Τέρενς Μάλικ (1978) Γούντι Άλλεν (1979) Τζόναθαν Ντέμι (1980) Σίντνεϊ Λουμέτ (1981) Σίντνεϊ Πόλακ (1982) Ίνγκμαρ Μπέργκμαν (1983) Ντέιβιντ Λην (1984) Τζον Χιούστον (1985) Γούντι Άλλεν (1986) Τζέιμς Λ. Μπρουκς (1987) Κρις Μένγκες (1988) Πωλ Μαζούρσκι (1989) Μάρτιν Σκορσέζε (1990) Τζόναθαν Ντέμι (1991) Ρόμπερτ Άλτμαν (1992) Τζέιν Κάμπιον (1993) Κουέντιν Ταραντίνο (1994) Ανγκ Λι (1995) Λαρς φον Τρίερ (1996) Κέρτις Χάνσον (1997) Τέρενς Μάλικ (1998) Μάικ Λι (1999) Στίβεν Σόντερμπεργκ (2000) Ρόμπερτ Άλτμαν (2001) Τοντ Χέινς (2002) Σοφία Κόπολα (2003) Κλιντ Ίστγουντ (2004) Ανγκ Λι (2005) Μάρτιν Σκορσέζε (2006) Τζόελ και Ίθαν Κοέν (2007) Μάικ Λι (2008) Κάθριν Μπίγκελοου (2009) Ντέιβιντ Φίντσερ (2010) Μισέλ Χαζαναβίσιους (2011) Κάθριν Μπίγκελοου (2012) Στηβ Μακουήν (2013) Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ (2014) Τοντ Χέινς (2015) Μπάρι Τζένκινς (2016) Σον Μπέικερ (2017) Αλφόνσο Κουαρόν (2018) Τζόσουα και Μπέντζαμιν Σαφντί (2019) Κλόε Ζάο (2020)
Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
