.
Ο Ντάστιν Λι Χόφμαν (αγγλ. Dustin Lee Hoffman, γεν. 8 Αυγούστου 1937) είναι Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου, βραβευμένος πολλές φορές με Όσκαρ, Χρυσές Σφαίρες, BAFTA και Έμμυ.
Ντάστιν Χόφμαν, 2008 (*)
Πρώτα χρόνια
Ο Χόφμαν γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, γιος της πιανίστα της τζαζ Λίλιαν Γκολντ και του διακοσμητή σκηνικών Χάρι Χόφμαν.[1][2] Έχει έναν αδελφό, τον δικηγόρο και οικονομολόγο Ρόναλντ. Η οικογένεια τού Χόφμαν πιστεύει στον ιουδαϊσμό, όμως δεν έδωσαν στον ίδιο θρησκευτική ανατροφή.[3]
Δεκαετία '60: Η αναγνώριση
Ο Χόφμαν στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του '60 έπαιξε σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και στο θέατρο, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Το 1966 ο νεαρός σκηνοθέτης Μάικ Νίκολς, που μόλις είχε λάβει υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία του Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;, τον επέλεξε για το ρόλο του Μπέντζαμιν Μπράντοκ στην ταινία Ο Πρωτάρης (το ρόλο είχαν ήδη απορρίψει ο Γουόρεν Μπίτι και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ). Για το ρόλο αυτό ο Χόφμαν βρέθηκε υποψήφιος για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, ενώ ο Νίκολς πήρε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Παρότι ο Χόφμαν δεν κέρδισε το Όσκαρ, ο ρόλος αυτός τον έκανε γνωστό στο ευρύτερο κοινό. Επόμενος σημαντικός ρόλος του ήταν στον O Καουμπόι του Μεσονυχτίου, για τον οποίο βρίσκεται και πάλι υποψήφιος για Όσκαρ. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, η μόνη ταινία με το χαρακτηρισμό Χ-Rated (αυστηρώς ακατάλληλη) που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο.
Δεκαετία '70: Παραμονή στο παιχνίδι
Ο Χόφμαν πλέον μπορούσε να πάρει τους ρόλους που ονειρευόταν πριν δέκα χρόνια. Στο Μεγάλο Ανθρωπάκι υποδύεται τον χαρακτήρα Τζακ Κραμπ, από την εφηβεία μέχρι την ηλικία των 121 ετών, αποτελώντας έτσι προπομπό για παρόμοιες ταινίες, όπως το Φόρεστ Γκαμπ. Παρά τη θετική υποδοχή από τους κριτικούς, δεν βρίσκεται υποψήφιος για Όσκαρ. Στα Αδέσποτα Σκυλιά του Σαμ Πέκινπα ο Χόφμαν παρά τη θέλησή του, λόγω δέσμευσης με συμβόλαιο, υποδύεται τον Ντέιβιντ, έναν Αμερικανό που μετακομίζει με τη γυναίκα του σε χωριό της Αγγλίας και βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βία μερικών χωρικών. Η ταινία σόκαρε κοινό και κριτικούς με την γραφική αναπαράσταση σωματικής και σεξουαλικής βίας. Επόμενος σημαντικός ρόλος του στον Πεταλούδα, μαζί με τον Στιβ Μακουίν, σε μια ταινία ιδιαίτερα μεγάλου μήκους, η οποία μόνο στην Αμερική είχε κέρδη τέσσερις φορές πάνω από το κόστος της. Την τρίτη υποψηφιότητά του για Όσκαρ την κέρδισε υποδυόμενος τον αθυρόστομο κωμικό Λένι Μπρους στο Λένι ο Βρωμόστομος. Λιγότερο από δύο χρονιά μετά το σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ, ο Χόφμαν υποδύεται τον δημοσιογράφο της Ουάσινγκτον Ποστ Καρλ Μπέρνσταϊν στην ταινία του Άλαν Πάκουλα Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου, η οποία εξιστορεί τα γεγονότα που οδήγησαν στην αποκάλυψη του σκανδάλου. Η ταινία βρέθηκε υποψήφια για οκτώ Όσκαρ, όχι όμως και ο Χόφμαν. Το πρώτο Όσκαρ ήρθε για το Χόφμαν με το ρόλο του Τεντ Κράμερ στην ταινία Κράμερ εναντίον Κράμερ όπου μαζί με την Μέριλ Στριπ υποδύονται ένα ζευγάρι που χωρίζει, αναγκάζοντας τον σύζυγο να μεγαλώσει μόνος του το γιο τους, ισορροπώντας αυτό το καθήκον με την επαγγελματική του καριέρα στη διαφήμιση. Η ταινία κέρδισε επίσης Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας (Ρόμπερτ Μπέντον) και Β' Γυναικείου Ρόλου (Μέριλ Στριπ).
Δεκαετία '80
Ο Ντάστιν Χόφμαν το 1989 στην τελετή απονομής των Βραβείων Όσκαρ
Στο Τούτσι του Σίντνεϊ Πόλακ, όπου συμπρωταγωνίστησε με τη Τζέσικα Λανγκ, ο Χόφμαν υποδύθηκε τον Μάικλ Ντόρσεϊ, έναν νεαρό άνεργο ηθοποιό ο οποίος αναγκάζεται να προσποιηθεί ότι είναι γυναίκα, προκειμένου να κερδίσει αντίστοιχο ρόλο σε σαπουνόπερα. Το Τούτσι κέρδισε δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ, ανάμεσα στις οποίες και Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Χόφμαν. Η ταινία είναι διαβόητη για τις διαμάχες μεταξύ Χόφμαν και Πόλακ, οι οποίες μεταφέρθηκαν και επί σκηνής όταν ο Χόφμαν έπεισε τον Πόλακ να υποδυθεί τον ατζέντη του χαρακτήρα του. Ο Πόλακ αργότερα απέδωσε σε αυτή την ταινία και στον Χόφμαν το ξεκίνημα της δεύτερης καριέρας του, πέρα από σκηνοθέτης και ως ηθοποιός. Στη συνέχεια ο Χόφμαν κάνει προσωρινή στροφή στην τηλεόραση με τον Θάνατο του Εμποράκου, για τον οποίο κέρδισε βραβείο Emmy το 1985. Για την ίδια ερμηνεία κέρδισε αργότερα και Χρυσή Σφαίρα. Μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες του ήταν το Ιστάρ, ταινία που βρέθηκε υποψήφια για τρία Χρυσά Βατόμουρα. Ακολουθεί ο Άνθρωπος της Βροχής του Μπάρι Λέβινσον, που καταγράφει την επανένωση δύο αδερφών μετά το θάνατο του πατέρα τους. Η απάθεια που έπρεπε να επιδεικνύει ο Χόφμαν για τις ανάγκες του ρόλου του έκανε επιτακτική την προσεκτική προετοιμασία της ταινίας, ώστε να γίνει αντιληπτή η εσωτερική μεταμόρφωση του αδερφού του, που υποδύθηκε ο Τομ Κρουζ. Γι' αυτό το λόγο οι δύο ηθοποιοί εργάστηκαν επί δύο χρόνια με τον Λέβινσον, προετοιμάζοντας το τελικό αποτέλεσμα. Η ερμηνεία του Χόφμαν ως Ρέιμοντ Μπάμπιτ του απέφερε το δεύτερό του Όσκαρ, ενώ η ταινία κέρδισε τρία ακόμα (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου).
Δεκαετία '90
Κατά τη δεκαετία του '90 ο Χόφμαν εμφανίστηκε σε πολλές ακριβές παραγωγές μεγάλων στούντιο. Υποδύθηκε τον Μάμπλς στο σχετικά αποτυχημένο Ντικ Τρέισι του Γουόρεν Μπίτι[4], ενώ άλλη μια αποτυχία τον περίμενε με το Μπίλι Μπάθγκεϊτ του Ρόμπερτ Μπέντον (Κράμερ εναντίον Κράμερ). Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, υποδυόμενος τον Κάπτεν Χουκ στο Χουκ, το οποίο αποδείχτηκε μεγάλη εμπορική επιτυχία, ενώ ο Χόφμαν απέσπασε και υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Συνεργάστηκε ξανά με τον Μπάρι Λέβινσον στο Sleepers, το οποίο είχε καλή υποδοχή από κοινό και κριτικούς και λίγο αργότερα πρωταγωνιστεί με τον Τζον Τραβόλτα στο Mad City του Κώστα Γαβρά, το οποίο αποδεικνύεται εμπορική και καλλιτεχνική αποτυχία. Η 7η υποψηφιότητα του Χόφμαν έρχεται με το ρόλο του Ρόμπερτ Έβανς στην ταινία Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος, την τρίτη συνεργασία του με τον Μπάρι Λέβινσον, ενώ συμπρωταγωνιστής του είναι ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η ταινία γυρίστηκε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα. Ο Χόφμαν συνεργάζεται και πάλι με τον Λέβινσον στην Σφαίρα, μια ταινία επιστημονικής φαντασίας η οποία απέτυχε οικτρά σε κοινό και κριτικούς, με κέρδη στις ΗΠΑ χαμηλότερα και από το μισό του κόστους της.
Δεκαετία '00
Το έργο του Χόφμαν στη δεκαετία του 2000 συνίσταται κυρίως από δεύτερους ρόλους σε ταινίες των μεγάλων στούντιο. Κάτω από την σκηνοθεσία του Τζέιμς Φόλι (Γκλενγκάρι Γκλεν Ρος: Οικόπεδα με θέα), συμπρωταγωνιστεί με τους Έντουαρντ Μπερνς, Άντι Γκαρσία και Ρέιτσελ Βάις στο Άκρως Εμπιστευτικό, υποδυόμενος τον αρχιμαφιόζο Γουίνστον Κινγκ. Πρωταγωνιστεί για πρώτη φορά μαζί με τον, επί 50 χρόνια φίλο του, Τζιν Χάκμαν στην ταινία Ένορκοι, το οποίο αποτελεί μεταφορά στην οθόνη του ομώνυμου μπεστ σέλερ του Τζον Γκρίσαμ. Παρότι η ταινία δέχτηκε καλές κριτικές, δεν ήταν εμπορική επιτυχία. Στο Το Νόημα της Ζωής και πώς να το χάσετε υποδύεται τον Μπέρναρντ, έναν υπαρξιστικό ιδιωτικό ντετέκτιβ. Η ταινία απέτυχε εμπορικά και δέχθηκε ανάμικτες κριτικές, όμως έγινε τελικά καλτ επιτυχία. Με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο βρέθηκε να συνεργάζεται στο Πεθερικά της Συμφοράς, συνέχεια της Γαμπρός της Συμφοράς. Η ταινία, με βασικό πρωταγωνιστή το Μπεν Στίλερ, αποδείχθηκε μεγάλη οικονομική επιτυχία και ο Χόφμαν κέρδισε το βραβείο του MTV για καλύτερη κωμική ερμηνεία. Το Φεβρουάριο του 2009 τιμήθηκε με τιμητικό βραβείο Σεζάρ για το σύνολο του έργου του.
Φιλμογραφία
The Star Wagon (1967)
The Tiger Makes Out (1967)
Ο Πρωτάρης (The Graduate) (1967)
Madigan's Millions (1968)
Sunday Father (1969) (μικρού μήκους)
Ο Καουμπόι του Μεσονυχτίου (Midnight Cowboy) (1969)
John and Mary (1969)
Ο Μικρός Ανθρωπάκος (Little Big Man) (1970)
On Location: Dustin Hoffman (1971) (μικρού μήκους)
Ποιος είναι ο Χάρι Κέλερμαν και γιατί λέει όλα αυτά τα Παράξενα για Μένα; (Who Is Harry Kellerman and Why Is He Saying Those Terrible Things About Me?) (1971)
Αδέσποτα Σκυλιά (Straw Dogs) (1971)
Alfredo, Alfredo (1972)
Ο Πεταλούδας (Papillon) (1973)
Λένι ο Βρωμόστομος (Lenny) (1974)
The Magic of Hollywood... Is the Magic of People (1976) (μικρού μήκους)
Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου (All the President's Men) (1976)
Ο Μαραθωνοδρόμος (Marathon Man) (1976)
Straight Time (1978) (also producer)
Άγκαθα (Agatha) (1979)
Κράμερ εναντίον Κράμερ (Kramer vs. Kramer) (1979) (Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου)
Τούτσι (Tootsie) (1982)
Ο Θάνατος του Εμποράκου (Death of a Salesman) (1985)
Private Conversations (1986) (ντοκιμαντέρ)
Ιστάρ (ταινία) (Ishtar) (1987)
Ο Άνθρωπος της Βροχής (Rain Man) (1988) (Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου)
Common Threads: Stories from the Quilt (1989) (documentary) (narrator)
Οικογενειακή Υπόθεση (Family Business) (1989)
Dick Tracy (1990)
Billy Bathgate (1991)
Κάπτεν Χουκ (Hook) (1991)
Hero (1992) (1992)
Jonas in the Desert (1994) (ντοκιμαντέρ)
Το Ξέσπασμα (Outbreak) (1995)
American Buffalo (1996)
Sleepers (1996)
Mad City (1997)
Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος (Wag the Dog) (1997)
Σφαίρα (ταινία) (Sphere) (1998)
Ιωαννα της Λωραινης (The Messenger: The Story of Joan of Arc) (1999)
Tuesday (2001) (μικρού μήκους) (φωνή)
Goldwyn (2001) (ντοκιμαντέρ) (αφηγητής)
Πικρά Φεγγάρια (Moonlight Mile) (2002)
The Shakespeare Sessions (2003) (ντοκιμαντέρ)
Άκρως Εμπιστευτικό (Confidence) (2003)
Ένορκοι (Runaway Jury) (2003)
Freedom2speak v2.0 (2004) (ντοκιμαντέρ)
Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ (Finding Neverland) (2004)
Το Νόημα της Ζωής και πώς να το χάσετε (I ♥ Huckabees) (2004)
Πεθερικά της Συμφοράς (Meet the Fockers) (2004)
Lemony Snicket μια Σειρά από ατυχή Γεγονότα (Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events) (2004) (ανώνυμη συμμετοχή)
Στράιπς, ο Πρωταθλητής (Racing Stripes) (2005) (φωνή)
The Lost City (2005)
Το Αρωμα: Η Ιστορία ενός Δολοφόνου (Perfume: The Story of a Murderer) (2006)
Πιο Παράξενο κι από Παράξενο (Stranger Than Fiction) (2006)
Το Μαγαζί των Θαυμάτων (Mr. Magorium's Wonder Emporium) (2007)
Kung Fu Panda (2008)
The Tale of Despereaux (2008) (φωνή)
Η Τελευταία Ευκαιρία (Last Chance Harvey) (2008)
Παραπομπές
Dustin Hoffman Biography - Yahoo! Movies
Dustin Hoffman Biography (1937-)
http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3329905,00.html
«Another look at classic movie bombs». Ανακτήθηκε στις 2007-02-10.
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
