Ο Τσαρλς Μπόουρντμαν Χόις (Charles Boardman Hawes, 24 Ιανουαρίου 1889 - 16 Ιουλίου 1923) ήταν Αμερικανός συγγραφέας θαλασσινών ιστοριών, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός από τρία ιστορικά μυθιστορήματα. Πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 34 ετών, ενώ είχαν δημοσιευθεί μόλις δύο από τα πέντε βιβλία του[1]. Ήταν ο πρώτος γεννημένος στις Η.Π.Α. νικητής του ετήσιου βραβείου Νιούμπερι, καθώς το τρίτο του μυθιστόρημα, Η Σκοτεινή Φρεγάτα (1924), αναδείχθηκε ως το καλύτερο αμερικανικό παιδικό βιβλίο της χρονιάς. Το 1925 οι New York Times έγραψαν ότι χάρη στις θαλασσινές περιπετειώδεις ιστορίες του, ο Χόις συγκρίνεται με τον Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον και τον Χέρμαν Μέλβιλ[2].
Η ζωή του
Ο Τσαρλς Μπόουρντμαν Χόις γεννήθηκε στο Κλίφτον Σπρινγκς της Νέας Υόρκης στις 24 Ιανουαρίου του 1889. Η καταγωγή του ήταν από τη Νέα Αγγλία και έμαθε τα πρώτα γράμματα σ' ένα σχολείο του Μπάνγκορ, της πολιτείας Μέιν.
Αργότερα, το 1907, γράφτηκε σ' ένα κολλέγιο του Μπρούνσβικ, της ίδιας πολιτείας, όπου μελέτησε την αγγλική φιλολογία[3]. Μέσα στη γαληνεμένη καταπράσινη ομορφιά της φύσης του Μέιν, ο Χόις βρήκε την έμπνευση για να γράψει τα πρώτα του έργα. Σαν φοιτητής, περνούσε πάντα τις καλοκαιρινές διακοπές του στα απέραντα δάση του Μέιν και παρακολουθούσε τη ζωή των μικρών τους κατοίκων. Έτσι, έμαθε να γνωρίζει και να αγαπά τα δέντρα και τα φυτά.
Όταν τελείωσε τις σπουδές του στο κολλέγιο του Μέιν, ο Χόις φοίτησε ακόμα ένα χρόνο στο Χάρβαρντ και κατόπιν διορίσθηκε δάσκαλος σ' ένα δημοτικό σχολείο αρρένων στην Πενσυλβάνια. Ο Χόις δεν άργησε να καταλάβει ότι η πραγματική κλίση του ήταν να γράφει. Παράτησε τη θέση του δασκάλου και άρχισε τότε να δημοσιεύει διηγήματα για το περιοδικό Σύντροφος του Νέου της Βοστώνης, στη Μασαχουσέτη, που πολύ σύντομα έγιναν γνωστά για την απλότητα και τη ζωντάνια τους.
Ο Χόις, εκτός από τα δάση, αγαπούσε και τη θάλασσα. Περνούσε πολλές ώρες διαβάζοντας ιστορίες για ταξίδια και ημερολόγια παλαιών πλοίων ή μαζεύοντας θαλασσινά σουβενίρ. Του άρεσε να μαζεύει ναυτικούς χάρτες. Το πρώτο βιβλίο του, η Ναυτική Ανταρσία, δημοσιεύθηκε το 1920. Τον ίδιο χρόνο, ο Χόις προσλήφθηκε ως βοηθός εκδότη στο περιοδικό Ανοιχτός Δρόμος για νέους, όπου είχε προηγουμένως δημοσιεύσει το έργο του σε συνέχειες.
Το 1921, ο Χόις κυκλοφόρησε το δεύτερο έργο του: Η Μεγάλη Εξερεύνηση. Και μετά από δύο χρόνια ένα ακόμη μυθιστόρημα, τη Σκοτεινή Φρεγάτα. Όλα είναι περιπετειώδεις ιστορίες, γεμάτες από δραματικά επεισόδια στη στεριά και στη θάλασσα. Τα έργα του Χόις διαβάζονταν πάντα με ενδιαφέρον και γρήγορα ο συγγραφέας απέκτησε αξιόλογη φήμη. Είχε ιδιαίτερο ταλέντο στην περιγραφή χαρακτήρων, πλούσια φαντασία και σπάνια γνώση της ιστορίας όλων των χωρών. Όλα αυτά του έδωσαν τη δύναμη να χειρίζεται πάντα τα θέματά του με μαεστρία και άνεση[4].
Όταν πέθανε στις 16 Ιουλίου του 1923, ο Χόις άφησε μισοτελειωμένο ένα του διήγημα που αφορούσε τη ζωή των φαλαινοθηρών. Το έργο το ολοκλήρωσε αργότερα η γυναίκα του και το δημοσίευσε με τον τίτλο: Κυνηγώντας Φάλαινες. Τον επόμενο χρόνο, μετά το θάνατο του Χόις, το έργο του Η Σκοτεινή Φρεγάτα πήρε το βραβείο Νιούμπερι, σαν το καλύτερο έργο της αμερικανικής παιδικής λογοτεχνίας του 1923[5].
Παραπομπές
Books and Authors, The New York Times, 12 Αυγούστου 1923.
Novel Prize is Awarded to Farmer, The Washington Post, 4 Ιανουαρίου 1925.
Book Reviews in Tabloid: the winner of the John Newbery Medal, 1924, The Atlanta Constitution, 13 Ιουλίου 1924.
Τσαρλς Μπόρντμαν Χέγουις, Κλασσικά Εικονογραφημένα Νο 1046, Εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδη & Σία
Τσαρλς Μπόαρντμαν Χόης, Κλασσικά Εικονογραφημένα Νο 1060, Εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδη & Σία
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
