Ο Μπαζ Όλντριν (αγγλ.: Buzz Aldrin, γεννημένος ως Edwin Eugene Aldrin Jr., 20 Ιανουαρίου 1930) είναι Αμερικανός μηχανικός και πρώην αστροναύτης. Υπήρξε ο δεύτερος άνθρωπος στην Ιστορία που περπάτησε πάνω στη Σελήνη, ως μέλος της αποστολής Απόλλων 11, της πρώτης επανδρωμένης αποστολής που έφθασε στην επιφάνεια της Σελήνης. Πάτησε το πόδι του πάνω στο σεληνιακό έδαφος στις 03:15:16 (UTC) της 21ης Ιουλίου 1969, 19 λεπτά μετά τον Νηλ Άρμστρονγκ.
Βιογραφία
Τα πρώτα χρόνια
Ο `Ολντριν γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1930 στο Γκλεν Ριτζ του Νιου Τζέρσεϊ[1][2]. Γονείς του ήταν ο Έντγουιν Γιουτζήν Όλντριν (1896–1974), αξιωματικός καριέρας, και η σύζυγός του Μάριον Γκάντυς (Marion Gaddys), το γένος Μουν (Moon, είναι χαρακτηριστική η σύμπτωση, αφού στην αγγλική Moon = Σελήνη}}[3][4]. Η καταγωγή του είναι σκωτσέζικη, σουηδική[5] και γερμανική. Ο `Ολντριν υπήρξε πρόσκοπος[6]. Μετά την αποφοίτησή του από το δημόσιο λύκειο το 1947, απέρριψε μία πλήρη υποτροφία από το MIT και εγγράφηκε στη Στρατιωτική Ακαδημία των ΗΠΑ στο Γουέστ Πόιντ. Το προσωνύμιο «Μπαζ» προήλθε από την παιδική του ηλικία: η νεότερη από τις δύο αδελφές του πρόφερε τη λέξη brother (= αδελφός) ως «buzzer», και αυτό συντομευόταν σε «Μπαζ». Το 1988 ο `Ολντριν άλλαξε το επίσημο βαφτιστικό του όνομα σε «Μπαζ»[7].
Αξιωματικός της Αεροπορίας
Ο `Ολντριν απεφοίτησε τρίτος στην τάξη του το 1951, με πτυχίο στρατιωτικού μηχανολόγου μηχανικού. Υπάχθηκε στην πολεμική αεροπορία και υπηρέτησε ως πιλότος μαχητικού αεριωθουμένου στον Πόλεμο της Κορέας. Εκεί πέταξε σε 66 αποστολές μάχης με F-86 Sabre και κατέρριψε δύο εχθρικά αεροσκάφη MiG-15. Το τεύχος της 8ης Ιουνίου 1953 του περιοδικού Life φιλοξένησε φωτογραφίες από την κάμερα σκάφους του Όλντριν που απεικόνιζαν τον ένα από τους Σοβιετικούς πιλότους να εκτοξεύεται από το βληθέν αεροσκάφος του[8].
Μετά τον πόλεμο ο `Ολντριν υπηρέτησε στην αεροπορική βάση Νέλις στη Νεβάδα και μετά ως υπασπιστής στον πρύτανη της Αεροπορικής Ακαδημίας των ΗΠΑ, που είχε ιδρυθεί το 1955. Πέταξε με αεροσκάφη F-100 Super Sabre στην αμερικανική βάση του Bitburg, στη Δυτική Γερμανία. Το 1963 ο Μπαζ πήρε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών αστροναυτικής από το ΜΙΤ[9]. Ο τίτλος της διατριβής του ήταν «Τεχνικές καθοδηγήσεως οπτικής γραμμής για επανδρωμένες τροχιακές συναντήσεις»[10] και η αφιέρωσή του έγραφε: «Με την ελπίδα ότι αυτό το έργο θα συνεισφέρει με κάποιο τρόπο στην εξερεύνηση του διαστήματος, αφιερώνεται στα πληρώματα των επανδρωμένων παρόντων και μελλοντικών διαστημικών προγραμμάτων αυτής της χώρας. Αν μπορούσα να τους ακολουθήσω στις συναρπαστικές τους προσπάθειες!» Πράγματι, υπέβαλε αίτηση για ένταξη στο σώμα αστροναυτών, που απορρίφθηκε επειδή δεν είχε υπάρξει πιλότος δοκιμών. Ωστόσο, στη συνέχεια η απαίτηση αυτή εγκαταλείφθηκε και η δεύτερη αίτηση του Όλντριν έγινε δεκτή. Κατατάχθηκε στην τρίτη ομάδα αστροναυτών.
Σταδιοδρομία στη NASA
Κύρια λήμματα: Gemini 12 και Απόλλων 11
Οι Όλντριν και Τζιμ Λόβελ μετά την αποστολή Gemini 12
Ο Όλντριν περπατά στην επιφάνεια της Σελήνης κατά την αποστολή Απόλλων 11.
Το αποτύπωμα του Όλντριν στη Σελήνη σε φωτογραφία που τράβηξε ο ίδιος στις 21/7/1969.
Η επιλογή του `Ολντριν ως υποψήφιου αστροναύτη έγινε τον Οκτώβριο του 1963. Στη NASA, μετά τους θανάτους των αρχικά προοριζόμενων για την αποστολή Gemini 9 Έλιοτ Ση και Τσαρλς Μπάσετ σε δοκιμαστική αεροπορική πτήση, οι Όλντριν και Τζιμ Λόβελ προάχθηκαν σε εναλλακτικό πλήρωμα για την αποστολή. Τελικώς έγινε κυβερνήτης στην αποστολή Gemini 12, την τελευταία του προγράμματος Gemini και η τελευταία ευκαιρία για τη δοκιμή μεθόδων EVA. Ο `Ολντριν έθεσε ένα ρεκόρ EVA, αποδεικνύοντας ότι οι αστροναύτες μπορούσαν να εργασθούν στο διάστημα έξω από το σκάφος τους.
Στις 21 Ιουλίου 1969 ο `Ολντριν έγινε ο δεύτερος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη, με ρεκόρ παραμονής εκτός της σεληνακάτου που καταρρίφθηκε μόλις κατά την αποστολή Απόλλων 14. Οι πρώτες λέξεις του πάνω στη Σελήνη ήταν: «`Ομορφη θέα. Υπέροχη ερημιά» ("Beautiful view. Magnificent desolation.")[11].
Ο `Ολντριν, ως πιστός Χριστιανός της Πρεσβυτεριανής προτεσταντικής Εκκλησίας, υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος πάνω στη Σελήνη που κάλεσε σε προσευχή: Μετά την προσσελήνωση, μετέδωσε στη Γη: «Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να ζητήσω από τον κάθε άνθρωπο που ακούει, οποιοσδήποτε και οπουδήποτε κι αν είναι, να σταθεί για λίγο και να αναλογιστεί τα γεγονότα των λίγων τελευταίων ωρών, και να απευθύνει ευχαριστίες στον Θεό με τον δικό του/της τρόπο.»
Μετέπειτα ζωή
Μετά την αποχώρησή του από τη NASA τον Ιούλιο του 1971, ο `Ολντριν έγινε Διοικητής της Σχολής Πιλότων Δοκιμών της Πολεμικής Αεροπορίας στην Αεροπορική Βάση Έντουαρντς της Καλιφόρνια, τον Μάρτιο του 1972. Αλλά η σταδιοδρομία του εκεί αμαυρώθηκε από προσωπικά προβλήματα. Στις αυτοβιογραφίες του Return to Earth (1973) και Magnificent Desolation (2009) γράφει για την πάλη του με την κλινική κατάθλιψη και τον αλκοολισμό τα χρόνια που ακολούθησαν την αποχώρησή του από τη NASA[12]
Ο `Ολντριν ως Διοικητής της Σχολής Πιλότων Δοκιμών της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ
Η ζωή του βελτιώθηκε αρκετά όταν αναγνώρισε τα προβλήματά του και αναζήτησε βοήθεια. Συνέχισε να προάγει την εξερεύνηση του διαστήματος, παράγοντας μεταξύ άλλων ένα παιχνίδι στρατηγικής σε υπολογιστή, το Buzz Aldrin's Race Into Space (1993). Το 1995 πραγματοποίησε μία εμφάνιση στην κινηματογραφική ταινία δραματοποιημένης ιστορίας America: A Call to Greatness, ενώ το 2011 έπαιξε τον εαυτό του στην ταινία Transformers 3, όπου εξηγεί στον Optimus Prime και στα Autobot ότι η αποστολή Απόλλων 11 είχε ανακαλύψει ένα διαστημόπλοιο των Cybertron στη Σελήνη, του οποίου η ύπαρξη είχε αποκρυβεί.
Κυκλωτής του Aldrin
Το 1985 ο `Ολντριν πρότεινε την ύπαρξη μιας ειδικής τροχιάς για διαστημόπλοια που είναι γνωστή σήμερα ως κυκλωτής του Όλντριν (Aldrin cycler).[13][14]. `Ενα σκάφος σε τέτοια τροχιά θα περνούσε κοντά από τους πλανήτες Γη και `Αρη σε τακτική (κυκλοτερή) βάση. Υπήρξε επίσης υποστηρικτής της εκπαιδεύσεως των αστροναυτών μέσα στο νερό για την καλύτερη προετοιμασία τους για τους διαστημικούς περιπάτους και τα καθήκοντα συντηρήσεως στο διάστημα.
Περιστατικό με τον Bart Sibrel
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2002 ο `Ολντριν παρασύρθηκε σε ένα ξενοδοχείο του Μπέβερλυ Χιλς με το πρόσχημα ότι θα έδινε συνέντευξη για ένα ιαπωνικό παιδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα. Με την άφιξή του εκεί, ο οπαδός της θεωρίας συνωμοσίας του προγράμματος «Απόλλων» Μπαρτ Σιμπρέλ τον κύκλωσε με ένα συνεργείο ταινίας και απαίτησε από αυτόν να ορκιστεί πάνω σε μία Αγία Γραφή ότι τα ταξίδια στη Σελήνη είχαν γίνει στην πραγματικότητα, επιμένοντας ότι ο Όλντριν και οι άλλοι είχαν πει ψέματα ότι περπάτησαν στη Σελήνη. Αντιληφθείς την παγίδα, ο Όλντριν είχε μία σύντομη αντιδικία μαζί του και, όταν ο Σίμπρελ τον απεκάλεσε «δειλό και ψεύτη»[15], ο Όλντριν τον χτύπησε με μία γροθιά στο σαγόνι. Η αστυνομία κατέληξε ότι ο αστροναύτης είχε προκληθεί και δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες[16]. Ο Όλντριν αφιερώνει μία ενότητα στο περιστατικό στην αυτοβιογραφία του Magnificent Desolation[17].
Απόψεις
Κριτική των μελλοντικών σχεδίων της NASA για τη Σελήνη
Τον Δεκέμβριο του 2003 ο Όλντριν δημοσίευσε ένα κείμενο στους New York Times, στο οποίο επέκρινε τη στοχοθεσία της NASA[18], εκφράζοντας τις επιφυλάξεις του για την ανάπτυξη ενός διαστημοπλοίου που θα περιοριζόταν στη μεταφορά 4 αστροναυτών τη φορά στη Σελήνη με λίγο ή καθόλου φορτίο, γράφοντας ότι ο στόχος της αποστολής αστροναυτών πίσω στη Σελήνη ήταν «περισσότερο αναζήτηση παλαιάς δόξας, παρά προσπάθεια για νέους θριάμβους».
Υποστήριξη αποστολής στον `Αρη
Τον Ιούνιο του 2013 ο Όλντριν δημοσίευσε επίσης κείμενο στους New York Times υποστηρίζοντας μία επανδρωμένη αποστολή στον Άρη, όπου θεωρεί τη Σελήνη «όχι σαν προορισμό, αλλά περισσότερο ως σημείο αναχωρήσεως, που θέτει την ανθρωπότητα σε τροχιά να κατοικήσει τον Άρη και να γίνει ένα είδος δύο πλανητών»[19].
Κλιματική αλλαγή
Το 2009 ο `Ολντριν σχολίασε το θέμα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής λέγοντας: «Νομίζω ότι το κλίμα μεταβάλλεται εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια. Αν γίνεται θερμότερο τώρα, μπορεί να ψυχρανθεί αργότερα. Δεν υποστηρίζω την απλή θεώρηση βραχυπρόθεσμων μεμονωμένων καταστάσεων ώστε να εξαντλήσουμε φυσικούς πόρους για να διατηρήσουμε το κλίμα μας όπως είναι σήμερα.»[20].
Βιβλία
Ο Όλντριν έχει συνεργασθεί στη συγγραφή βιβλίων όπως τα Return to Earth (1973), Men From Earth (1989), Reaching for the Moon (2005), Look to the Stars (2009) και Magnificent Desolation (2009), καθώς και των μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας μαζί με τον Τζων Μπαρνς Encounter with Tiber (1996) και The Return (2000).
Προσωπική ζωή
Ο Μπαζ `Ολντριν τον Φεβρουάριο του 2009
Ο Όλντριν έχει νυμφευθεί τρεις φορές. Ο πρώτος του γάμος ήταν με τη Τζοάν Άρτσερ (Archer), τη μητέρα των τριών τέκνων του (των Τζέιμς, Τζάνις και `Αντριου). Ο δεύτερος ήταν με την Μπέβερλυ Ζάιλ (Zile) και ο τρίτος του με τη Λόις Ντριγκς Κάνον (Driggs Cannon), από την οποία πήρε διαζύγιο τον Δεκέμβριο του 2012[21][22]. Σήμερα έχει έναν εγγονό, τον Τζέφρυ Σους (Jeffrey Schuss), από την κόρη του, Τζάνις.
Ο Μπαζ Όλντριν είναι ενεργός υποστηρικτής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος[23]. Το 2007 επιβεβαίωσε στο περιοδικό Time ότι είχε πρόσφατα κάνει λίφτινγκ προσώπου[24].
Παραπομπές-σημειώσεις
"To the moon and beyond", The Record (Bergen County), 20 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20/7/2009. Η πηγή είναι ενδεικτική της συγχύσεως που υπάρχει σχετικά με τον τόπο της γεννήσεώς του.
Hansen, James R. (2005). First Man: The Life of Neil A. Armstrong. Simon & Schuster, σελ. 348. ISBN 0743257510. «His birth certificate lists Glen Ridge as his birthplace.»
Αρχειοθετήθηκε Απριλίου 2, 2008 στη Μηχανή του Αρχείου. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012.
Solomon, Deborah; Oth, Christian (21 Ιουνίου 2009). «Questions for Buzz Aldrin: The Man on the Moon». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2015.
Powell, Sarah. From The Dollar To The Moon. Chapter 7 – That "giant leap for mankind" στη Μηχανή του Αρχείου (archived Δεκεμβρίου 24, 2010). burkespeerage.com
Buzz Aldrin at scouting.org
Chaikin, Andrew (2007). A Man on the Moon. Penguin, σελ. 585. ISBN 014311235X.
«Communist Pilot is Catapulted from Crippled MIG». Life: σελ. 29. 8 Ιουνίου 1953. ISSN 0024-3019. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012.
Buzz Aldrin's Official NASA Biography
DSpace@MIT : Line-of-sight guidance techniques for manned orbital rendezvous. Dspace.mit.edu. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012.
Πρότυπο:Cite AV media
Aldrin, Buzz (2009). Magnificent Desolation: The Long Journey Home from the Moon. Harmony.
Aldrin, E.E.: "Cyclic Trajectory Concepts", SAIC presentation to the Interplanetary Rapid Transit Study Meeting, Jet Propulsion Laboratory, Οκτώβριος 1985.
Byrnes, D.V., Longuski, J.M., and Aldrin, B. (1993). «Cycler Orbit Between Earth and Mars». Journal of Spacecraft and Rockets 30 (3): 334–336. doi:10.2514/3.25519.
http://abcnews.go.com/US/video?id=8114632
«Ex-astronaut escapes assault charge». BBC News. 21 Σεπτεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 7/7/2012.
Aldrin, Buzz (2009). Magnificent Desolation. Harmony Books, σελ. 281."A Blow Heard 'Round the World".
Aldrin, Buzz (5 Δεκεμβρίου 2003). «Fly Me To L1». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2009.
Aldrin, Buzz (13 Ιουνίου 2013). «The Call of Mars». New York Times. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2013.
Aldrin, Buzz (3 Ιουλίου 2009). «Buzz Aldrin calls for manned flight to Mars to overcome global problems». The Daily Telegraph. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2011.
"Love, etc.: Buzz Aldrin divorces; Hugh Hefner gets revenge on ex". The Washington Post.
«Buzz Aldrin – Officially Divorced». Ghanamma. Ιανουάριος 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2013.[νεκρός σύνδεσμος]
Invite, Combat Veterans For Congress
«10 Questions for Buzz Aldrin». Time.com. 6 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014.
Αναλυτική βιβλιογραφία
Aldrin, Col. Edwin E., Jr. 1970. Footsteps on the Moon. Edison Electric Institute Bulletin. Vol. 38, No. 7, pp. 266–272.
Aldrin, Buzz and Wayne Warga. 1973. Return to Earth. New York, Random House.
Aldrin, Buzz and Malcolm McConnell. 1989. Men from Earth. New York: Bantam Books.
Aldrin, Buzz and John Barnes. 1996. Encounter with Tiber. London: Hodder & Stoughton, 1996.
Aldrin, Buzz and John Barnes. 2000. The Return. New York: Forge.
Aldrin, Buzz and Wendell Minor. 2005. Reaching for the Moon. New York: Harper Collins Publishers.
Aldrin, Buzz and Ken Abraham. 2009. Magnificent Desolation: The Long Journey Home from the Moon. New York: Harmony Books.
Aldrin, Buzz and Wendell Minor. 2009. Look to the Stars. Camberwell, Vic.: Puffin Books.
Armstrong, Neil; Michael Collins; Edwin E. Aldrin; Gene Farmer; and Dora Jane Hamblin. 1970. First on the Moon: A Voyage with Neil Armstrong, Michael Collins, Edwin E. Aldrin, Jr. Boston: Little, Brown.
Aldrin, Buzz. 2013. "Mission to Mars". Washington, D.C.: The National Geographic Society.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επίσημος ιστότοπος (Αγγλικά)
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
