Ζωντανή Μετάδοση: The Truman Show (αγγλικά: The Truman Show) είναι αμερικανική δραματική κωμωδία παραγωγής 1998 σε σκηνοθεσία Πίτερ Γουίαρ και σε σενάριο Άντριου Νίκολ. Πρωταγωνιστεί ο Τζιμ Κάρεϊ μαζί με τους Εντ Χάρις και Λόρα Λίνεϊ. Η ταινία αφηγείται τη ζωή του Τρούμαν, ενός άνδρα του οποίου η ζωή μεταδίδεται εν αγνοία του 24 ώρες το εικοσιτετράωρο σε δισεκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο.
Το αρχικό σενάριο του Νίκολ ήταν περισσότερο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με την ιστορία να εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη. Ο Σκοτ Ρούμπιν αγόρασε το σενάριο και το έδωσε στην Paramount να το γυρίσει. Το φιλμ σκόπευε να σκηνοθετήσει ο Μπράιαν Ντε Πάλμα, πριν αναλάβει ο Γουίαρ. Ο Νίκολ έκανε αλλαγές στο σενάριο καθώς η παραγωγή περίμενε να αδειάσει το πρόγραμμα του Τζιμ Κάρεϊ ώστε να αρχίσουν γυρίσματα.
Η ταινία ήταν εμπoρική και καλλιτεχνική επιτυχία και έλαβε 3 υποψηφιότητες για Όσκαρ και βραβεύτηκε με 3 Χρυσές Σφαίρες.
Πλοκή
Ο Τρούμαν Μπέρμπανκ, έζησε τo μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μπροστά στην κάμερα, πρωταγωνιστώντας χωρίς ο ίδιος να έχει ιδέα, στο δικό του σόου. Η ζωή του γυρίζεται από χιλιάδες κρυμμένες κάμερες και μεταδίδεται 24 ώρες τη μέρα ζωντανά σε ολόκληρο τον κόσμο, επιτρέποντας στον δημιουργό του σόου Κριστόφ να αιχμαλωτίσει το αληθινό συναίσθημα και την ανθρώπινη συμπεριφορά σε διάφορες καταστάσεις. Η γενέτειρα πόλη του Τρούμαν είναι το Σιχέιβεν, μια εντελώς κατασκευασμένη πόλη πάνω σε ένα τεράστιο πλατό και η οποία κατοικείται από τους ηθοποιούς και το συνεργείο του σόου. Για να εμποδίσουν τον Τρούμαν να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει, ο Κριστόφ έχει εφεύρει αρκετά τεχνάσματα για να αποτρέψει τον Τρούμαν να ταξιδέψει, «σκοτώνοντας» τον πατέρα του σε ένα ταξίδι ψαρέματος ώστε να εντρυφήσει στον Τρούμαν φοβία για το νερό, κάνοντας πολλά έκτακτα δελτία ειδήσεων και διαφημίσεων όπου λένε για τους κινδύνους που έχουν τα ταξίδια και προβάλλοντας σειρές που μιλάνε για την ασφάλεια του να μένεις σπίτι. Παρά τον έλεγχο του Κριστόφ όμως, ο Τρούμαν έχει καταφέρει να συμπεριφέρεται με απρόσμενους τρόπους, όπως να ερωτευτεί μία κομπάρσο του σόου, τη Σίλβια. Αν και η Σίλβια γρήγορα απομακρύνεται από το πλατό, ο Τρούμαν συνεχίζει να τη θυμάται. Η Σίλβια τότε ξεκινά μια εκστρατεία "Ελευθερώστε τον Τρούμαν" που διαμαρτύρεται να ελευθερώσουν τον Τρούμαν από το σόου.
Κατά τη διάρκεια της 30-ής χρονιάς του σόου, ο Τρούμαν ανακαλύπτει γεγονότα που δεν ταιριάζουν, όπως ένα φως να τον συνοδεύει συνέχεια τα βράδια και άκουσε κατά λάθος μια συζήτηση του συνεργείου του σόου που λένε για μεταφορά του Τρούμαν στη δουλειά. Όλα αυτά κάνουν τον Τρούμαν να αναρωτιέται για τη ζωή του, συνειδητοποιώντας ότι σχεδόν όλη η πόλη περιστρέφεται γύρω του. Ο γάμος του κοντεύει να διαλυθεί και οι προσπάθειές του να φύγει από το Σιχέιβεν καταλήγουν άκαρπες. Μετά το ξέσπασμα της συζύγου του, Μέρυλ και της αποχώρησής της από το σόου, ο Κριστόφ φέρνει πίσω τον πατέρα του Τρούμαν, ελπίζοντας ότι η παρουσία του θα τον κάνει να θέλει να μείνει στο Σιχέιβεν, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι μια προσωρινή παραμονή. Ο Τρούμαν σύντομα απομονώνεται και μένει όλη την ώρα μόνος του στο υπόγειο μετά την "εγκατάλειψη" της συζύγου του. Μια νύχτα ο Τρούμαν καταφέρνει να αποδράσει από το υπόγειο χωρίς να τον αντιληφθούν μέσω ενός μυστικού τούνελ, αναγκάζοντας τον Κριστόφ να διακόψει τη μετάδοση του σόου για πρώτη φορά στην ιστορία. Αυτό ανεβάζει τα νούμερα τηλεθέασης και πολλοί θεατές, συμπεριλαμβανομένης και της Σίλβια, ζητωκραυγάζουν με την απόδραση του Τρούμαν.
Ο Κριστόφ δίνει εντολές σε κάθε ηθοποιό και μέλος του συνεργείου να αρχίσουν το ψάξιμο. Βρίσκουν τον Τρούμαν στη θάλασσα, έχοντας ξεπεράσει το φόβο του για το νερό, να προσπαθεί να φύγει από την πόλη με μια μικρή βάρκα. Αφού επαναφέρει τη μετάδοση, ο Κριστόφ δίνει εντολή στο συνεργείο του να δημιουργήσουν μια μεγάλη καταιγίδα. Η αποφασιστικότητα του Τρούμαν, όμως αναγκάζει τον Κριστόφ να την σταματήσει. Η βάρκα ενώ ταξιδεύει πέφτει πάνω σε ένα τοίχο μέσα στη θάλασσα. Ο Τρούμαν τότε σοκαρισμένος θα δει κάτι σκαλιά που οδηγούν σε μια πόρτα που γράφει πάνω "Έξοδος". Καθώς τολμάει να αφήσει τον κόσμο του, ο Κριστόφ μιλάει απευθείας στον Τρούμαν και προσπαθεί να τον πείσει να μείνει, λέγοντάς του ότι δεν υπάρχει περισσότερη αλήθεια στον πραγματικό κόσμο απ' ό,τι στον δικό του τον τεχνητό. Ο Τρούμαν, αφού το σκέφτεται για λίγα δευτερόλεπτα, υποκλίνεται στο κοινό του και ανοίγει την πόρτα εισερχόμενος στον αληθινό κόσμο. Το κοινό γιορτάζει την έξοδο του Τρούμαν και η Σίλβια φεύγει αμέσως από το σπίτι της και τρέχει να τον βρει. Τότε στέλεχος του τηλεοπτικού σταθμού που προβάλλει το σόου λέει στο συνεργείο να σταματήσουν τη μετάδοση. Με το σόου να έχει ολοκληρωθεί, το τηλεοπτικό κοινό του Τρούμαν κάνουν τώρα ζάπινγκ να βρουν κάτι άλλο να παρακολουθήσουν.
Ηθοποιοί και Χαρακτήρες
Τζιμ Κάρεϊ στο ρόλο του Τρούμαν Μπέρμπανκ
Λόρα Λίνεϊ στο ρόλο της Μέρυλ/Χάνα Τζιλ
Εντ Χάρις στο ρόλο του Κριστόφ
Νόα Έμμεριχ στο ρόλο του Μάρλον/Λούις Κολτρέιν
Νατάσα ΜακΕλόουν στο ρόλο της Λόρεν/Σίλβια
Μπράιαν Ντιλέιτ στο ρόλο του Κερκ Μπέρμπανκ/ Γουόλτερ Μουρ
Χόλαντ Τέιλορ στο ρόλο της Άντζελα Μπέρμπανκ/Αλάνις Μοντκλέρ
Παραγωγή
Το αρχικό σενάριο του Άντριου Νίκολ ήταν περισσότερο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας.[2] Το φθινόπωρο του 1993 ο Σκοτ Ρούμπιν αγοράζει το σενάριο για 1.000.000 δολάρια.[3] Η Paramount Pictures αμέσως άρχισε την παραγωγή. Μέρος της συμφωνίας με τον Νίκολ ήταν να σκηνοθετήσει ο ίδιος την ταινία αλλά το στούντιο ένιωθε ότι ο προϋπολογισμός των 80 εκατομμυρίων δολαρίων θα ήταν υπερβολικά υψηλός γι' αυτόν.[4] Η Paramount ήθελε έναν έμπειρο σκηνοθέτη και έδωσε περισσότερα χρήματα στον Νίκολ ώστε να παραιτηθεί από τον όρο του συμβολαίου που τον όριζε ως σκηνοθέτη. Το στούντιο προσέγγισε αρχικά τον Μπράιαν Ντε Πάλμα αλλά δεν τα βρήκαν στις διαπραγματεύσεις.[5] Μετά την αποχώρηση του Ντε Πάλμα πολλοί σκηνοθέτες προτάθηκαν, ανάμεσά τους οι Τιμ Μπάρτον, Τέρι Γκίλιαμ, Μπάρι Σόνενφελντ και Στίβεν Σπίλμπεργκ, πριν τελικά ο Πίτερ Γουίαρ υπογράψει το 1995[6] , μια πρόταση την οποία έκανε ο Νίκολ.[7]
Η Paramount ήταν επιφυλακτική με την ταινία την οποία αποκαλούσαν "το πιο ακριβό καλλιτεχνικό φιλμ που έγινε ποτέ" εξαιτίας του προϋπολογισμού των 60 εκατομμυρίων δολαρίων.[6] Το στούντιο ήθελε η ταινία να είναι πιο αστεία και λιγότερο δραματική κάτι που επιθυμούσε και ο Γουίαρ, βρίσκοντας το σενάριο του Νίκολ πολύ σκοτεινό. Ο Νίκολ τότε ξαναέγραψε το σενάριο 16 φορές μέχρι ο Γουίαρ να το βρει κατάλληλο ώστε να αρχίσει το γύρισμα. Το 1995 ο Τζιμ Κάρεϊ δέχεται το ρόλο[2], αλλά υποχρεώσεις στις ταινίες Ο Κολλιτσίδας (The Cable Guy, 1996) και Ο Ψευταράς (Liar Liar, 1997) δεν θα του επέτρεπαν να είναι διαθέσιμος για τουλάχιστον ένα χρόνο.[6] Ο Γουίαρ θεωρούσε ότι ο Κάρεϊ ήταν τέλειος για το ρόλο και προτίμησε να περιμένει ένα χρόνο παρά να δώσει το ρόλο σε άλλο ηθοποιό.[2]
Box office
Με προϋπολογισμό 60.000.000 δολάρια[8], το Ζωντανή Μετάδοση: The Truman Show έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 1η θέση με 31,5 εκατομμύρια δολάρια.[8] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 125,6 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο τα 138,5 εκατομμύρια δολάρια.[8] Παγκοσμίως απέφερε 264,1 εκατομμύρια δολάρια.[8] Ήταν η 11η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία για το 1998 παγκοσμίως.[8]
Βραβεία & Υποψηφιότητες
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα Παραπομπή
Όσκαρ Καλύτερη Ταινία υποψηφιότητα [9]
Σκηνοθεσία Πίτερ Γουίαρ υποψηφιότητα [9]
Πρωτότυπο Σενάριο Άντριου Νίκολ υποψηφιότητα [9]
Χρυσές Σφαίρες Καλύτερη Ταινία - Δράμα υποψηφιότητα [10]
Σκηνοθεσία Πίτερ Γουίαρ υποψηφιότητα [10]
Α' Ανδρικού Ρόλου - Δράμα Τζιμ Κάρεϊ νίκη [10]
Β' Ανδρικού Ρόλου Εντ Χάρις νίκη [10]
Σενάριο Άντριου Νίκολ υποψηφιότητα [10]
Μουσική Φίλιπ Γκλας & Μπερκάρντ Ντάλγουιτζ νίκη [10]
BAFTA Καλύτερη Ταινία υποψηφιότητα [11]
Σκηνοθεσία Πίτερ Γουίαρ νίκη [11]
Πρωτότυπο Σενάριο Άντριου Νίκολ νίκη [11]
Β' Ανδρικού Ρόλου Εντ Χάρις υποψηφιότητα [11]
Φωτογραφία Πίτερ Μπίζιου υποψηφιότητα [11]
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Ντένις Γκάσνερ νίκη [11]
Οπτικά Εφέ Μάικλ Τζ. Μακάλιστερ, Μπραν Κούεν, Κρεγκ Μπάρον & Πέτερ Τσέσνεϊ υποψηφιότητα [11]
Παραλειπόμενα
Ο Ντένις Χόπερ είχε αρχικά το ρόλο του Κριστόφ, αλλά αποχώρησε από το πλατό μετά την πρώτη μέρα γυρισμάτων.
Το όνομα της βάρκας με την οποία ταξιδεύει ο Τρούμαν είναι Santa Maria, το ίδιο όνομα με το πλοίο του Χριστόφορου Κολόμβου.
Η σκηνή όπου ο Τρούμαν ζωγραφίζει στον καθρέφτη με το σαπούνι και φέρεται περίεργα ήταν αυτοσχεδιασμός του Κάρεϊ.[12]
Παραπομπές
www.europeanfilmawards.eu/en_EN/film/the-truman-show.5499. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2020.
How's It Going to End? The Making of The Truman Show, Part 1. Paramount Pictures. 2005.
Fleming, Michael (1994-02-18). «TriStar acquires female bounty hunter project». Variety. Ανακτήθηκε στις 2010-12-01.
Blackwelder, Rob (2008-08-12). «S1M0NE'S SIRE». splicedonline.com. Ανακτήθηκε στις 2010-12-01.
Fleming, Michael (10 Μαρτίου 1994). «SNL's Farley crashes filmdom». Variety. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2011.
Svetkey, Benjamin (1998-06-05). «The Truman Pro». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-02-18. Ανακτήθηκε στις 2011-11-10.
Johnston, Sheila (1998-09-20). «Interview: The clevering-up of America». London: The Independent. Ανακτήθηκε στις 2011-11-10.
«Ζωντανή Μετάδοση: The Truman Show στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2010.
«The 71st Academy Awards (1999) Nominees and Winners». oscars.org. 21 Μαρτίου 1999. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2011.
«Golden Globes, USA». goldenglobes.org. imdb.com. 24 Ιανουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2011.
«BAFTA Awards Date». bafta.org. imdb.com. 11 Απριλίου 1999. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2011.
«Ζωντανή Μετάδοση: The Truman Show στο IMDb». IMDb. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011.
Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License