Η ταινία Η Φωνή του Πόθου (Πρωτότυπος τίτλος: Baby Doll), γνωστό και ως Η Κουκλίτσα είναι δραματική κωμωδία παραγωγής 1956[1], σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν και σε σενάριο Τένεσι Ουίλιαμς (βασισμένο σε μονόπρακτο του ίδιου με τίτλο 27 Wagons Full of Cotton)[2][3]. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Καρλ Μάλντεν, Κάρολ Μπέικερ και Ίλαϊ Γουάλακ.
Το έντονο σεξουαλικό ύφος της ταινίας, προκάλεσε αντιδράσεις στους κύκλους της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία τάχθηκε κατά της προβολή της κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να απαγορευτεί η ευρεία της διανομή. Παρόλα αυτά η ταινία έλαβε αναγνώριση από τους κριτικούς του κινηματογράφου, έκανε καλές εισπράξεις και προτάθηκε για πολλά βραβεία. Ο Ελία Καζάν έλαβε τη Χρυσή Σφαίρα Σκηνοθεσίας και η ταινία έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την Κάρολ Μπέικερ, καθώς και τέσσερις υποψηφιότητες για βραβείο BAFTA[4], όπου ο Ίλαϊ Γουάλακ βραβεύτηκε ως καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος.
Η ταινία έδωσε το όνομα σε ένα νέου είδους κομπινεζόν του οποίου το σχέδιο ήταν εμπνευσμένο από εκείνο που φοράει η Μπέικερ στην αρχή της ταινίας, το γνωστό σε όλους ως μπέιμπι ντολ.
Πλοκή
Η 19χρονη κουκλίτσα Μπέιμπι Ντολ (Κάρολ Μπέικερ) κάθεται μισόγυμνη στην κούνια της και βυζαίνει το δάχτυλό της, ενώ ο σύζυγός της, ο μεσήλικας Άρτσι Λι Μέιαν (Καρλ Μάλντεν) την παρακολουθεί από μια μικρή τρύπα που έχει ανοίξει στον τοίχο του δωματίου της, αφήνοντας την φαντασία του να οργιάζει.
Οι δυο τους παρά το γεγονός ότι είναι ζευγάρι δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει τη σχέση τους, καθώς ο Άρτσι Λι έχει υποσχεθεί στον πατέρα της ότι δεν πρόκειται να την αγγίξει προτού εκείνη να κλείσει τα 20 της χρόνια. Όταν ο Άρτσι προσπαθεί να πείσει τη Μπέιμπι Ντολ να κάνουν έρωτα εκείνη τον αποπαίρνει. Παράλληλα, ο Άρτσι προκειμένου να παρέχει στη Μπέιμπι Ντολ τις ανέσεις που της είχε υποσχεθεί έχει καταχρεωθεί κι οι δουλειές του δεν πάνε καλά.
Ο ανταγωνιστής του ο βαμβακέμπορος Σίλβα Βακέρο (Ίλαϊ Γουάλακ) με τα σύγχρονα μηχανήματα της φυτείας του, έχει καταφέρει να πάρει τους πελάτες απ'όλους τους βαμβακέμπορους της περιοχής. Όταν μια μέρα ο Άρτσι χάνει τα έπιπλα του σπιτιού του από την εταιρία που τ'αγόρασε, επειδή δε μπορούσε να τα εξοφλήσει, αποφασίζει να πάει και να βάλει φωτιά στη φυτεία του ανταγωνιστή του. Ο σικελικής καταγωγής Βακέρο υποψιάζεται αμέσως τον Άρτσι Λι κι ετοιμάζει τη σικελική του εκδίκησή, μια εκδίκηση που έχει ως επίκεντρο τη αποπλάνηση της Μπέιμπι Ντολ. Η ζήλια του Αρτσι Λι φουντώνει κι η σύγκρουση μεταξύ των δύο αντρών είναι αναπόφευκτη.
Πληροφορίες παραγωγής
Η φωνή του πόθου βασίζεται σε μονόπρακτο του Τένεσι Ουίλιαμς με τίτλο "27 Wagons Full of Cotton", το οποίο αποφάσισε να σκηνοθετήσει ο Ελία Καζάν και πρότεινε στον Ουίλιαμς να το διασκευάσει ο ίδιος για τη μεγάλη οθόνη. Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Καζάν, ο Ουίλιαμς συμμετείχε ελάχιστα στη διασκευή του σεναρίου, του οποίο το μεγαλύτερο μέρος έγραψε τελικά ο σκηνοθέτης[5][6] . Η ταινία αποτέλεσε τη δεύτερη συνεργασία μεταξύ του Καζάν και του Ουίλιαμς μετά το Λεωφορείον ο Πόθος (A Streetcar Named Desire) το 1951. Πρώτη επιλογή για το ρόλο του ιταλικής καταγωγής Σίλβα Βακάρο ήταν ο Μάρλον Μπράντο, ο οποίος αρνήθηκε προκειμένου να πρωταγωνιστήσει στην ταινία Αυγουστιάτικο φεγγάρι (The Teahouse Of The August Moon), στη θέση του επελέγη ο πρωτοεμφανιζόμενος Ίλαϊ Γουάλακ. Ο Ουίλιαμς θεωρούσε ότι η Μέριλιν Μονρόε, που πάσχιζε να την πάρουν σοβαρά ως ηθοποιό, ήταν η πλέον κατάλληλη για το ρόλο της Μπέιμπι Ντολ, ο Καζάν προτίμησε την Κάρολ Μπέικερ που γνώριζε ήδη από το Actor's studio[5]. Η Μπέικερ είχε ήδη κάνει το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη την προηγούμενη χρονιά στην μεταφορά του μυθιστορήματος της Έντνα Φέρμπερ Ο Γίγας (Giant, 1955), υποδυόμενη τη Λαζ Μπένεντικτ τη νεώτερη, κινηματογραφική κόρη της Ελίζαμπεθ Τέιλορ και του Ροκ Χάτσον[7].
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο Γκρίνβιλ του Μισισίπι, καθώς και στη Νέα Υόρκη[5].
Αντιδράσεις
H ταινία υπέστη λογοκρισία κατά την προβολή της, λόγω του έντονου για την εποχή σεξουαλικού της ύφους (θέματα όπως η διαστροφή, η μοιχεία, η παρθενιά κι η εν μέρει παιδοφιλία, εφόσον η ηρωίδα της ταινίας ήταν 19 χρονών, ήταν αμφιλεγόμενα). Η Λεγεώνα της Κοσμιότητας καταδίκασε την ταινία χαρακτηρίζοντάς την ανήθικη. Μέλη της καθολικής εκκλησίας υποστήριξαν ότι το φιλμ μπορεί να διαφθείρει όποιον το παρακολουθήσει, το περιοδικό Time αποκάλεσε την ταινία ως ότι πιο βρόμικο έχει προβληθεί ποτέ στις Η.Π.Α.[8], ενώ 20 εκατομμύρια καθολικοί διαδήλωσαν ώστε να απαγορευτεί η προβολή της. Όλες αυτές οι ενέργειες είχαν ως αποτέλεσμα το πρώτο μποϋκοτάζ που έγινε ποτέ σε ταινία παραγωγής μεγάλου αμερικανικού στούντιο. Ήταν επίσης η πρώτη ταινία που έλαβε έγκριση από το γραφείο λογοκρισίας αλλά καταδικάστηκε από την εκκλησία[5]. Η ταινία αποσύρθηκε από τις σάλες χωρίς να αποφέρει κέρδος (Σύμφωνα με το περιοδικό Variety έκανε εισπράξεις 2.3 εκατομμυρίων[9], ο Καζάν δήλωσε όμως ότι δεν απέφερε κέρδη).
Η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε επίσης (για τον ίδιο λόγο) σε άλλες πολλές χώρες όπως η Σουηδία.
Υποδοχή και βραβεία
Παρά τις αντιδράσεις, η ταινία ήταν παρούσα στις λίστες των κριτικών ως μιας από τις καλύτερες της χρονιάς, έλαβε υποψηφιότητες στις χρυσές σφαίρες χαρίζοντας στον Καζάν Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας και προτάθηκε για 4 βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για τον Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την Κάρολ Μπέικερ, που αποτέλεσε την ψυχή της ταινίας[4] . Η Μπέικερ έχασε όμως το αγαλματίδιο από την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, που μετά από 6 χρόνια εξορίας από το Χόλιγουντ λόγω της σχέσης της με τον Ιταλό σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι επέστρεψε στα κινηματογραφικά δρώμενα εκείνη τη χρονιά με την την ταινία Αναστασία (Anastasia).
Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)
Υποψηφιότητα:
Α’ Γυναικείου Ρόλου – Κάρολ Μπέικερ
Β’ Γυναικείου Ρόλου – Μίλντρεντ Ντάνοκ
Διασκευασμένου Σεναρίου – Τένεσι Ουίλιαμς
Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας – Μπόρις Κάουφμαν
Παραπομπές
Butler, Craig "Review" on Allmovie.com
Variety film review; December 5, 1956, page 6.
Harrison's Reports film review; December 8, 1956, page 195.
Baby Doll (1956) Awards, The New York Times,
"Notes" on TCM.com
«In the galleries: The productive, but complicated, relationship between Tennessee Williams and Elia Kazan». University of Texas. Cultural Compass. 2011-03-17. Ανακτήθηκε στις 2012-11-13.
Steinberg, Jay S. "Baby Doll" on TCM.com
"New Picture", Time, December 24, 1956. Accessed 29 June 2008.
"Top Grosses of 1957", Variety, 8 January 1958: 30
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Η Φωνή του Πόθου στην IMDb
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
