Το Άλιεν: Ο Επιβάτης του Διαστήματος ή Άλιεν (αγγλικά: Alien) είναι αμερικανική κινηματογραφική ταινία, περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, παραγωγής 1979. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Ρίντλεϊ Σκοτ, το σενάριο έγραψε ο Νταν Ο' Μπάνον και πρωταγωνιστούν οι Τομ Σκέριτ, Σιγκούρνι Γουίβερ, Τζον Χερτ, Βερόνικα Κάρτραϊτ, Χάρι Ντιν Στάντον, Ίαν Χολμ και Γιάφετ Κότο. Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται σε ένα άκρως επιθετικό εξωγήινο πλάσμα, το οποίο παραμονεύει και σκοτώνει το πλήρωμα ενός διαστημόπλοιου.
Το Άλιεν έγινε μεγάλη εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία, λαμβάνοντας δυο υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας εκείνο για τα καλύτερα οπτικά εφέ.[6] Θεωρείται κλασική ταινία στο είδος της επιστημονικής φαντασίας μέχρι και σήμερα και το 2002 επιλέχθηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου.[7] Το 2008 κατέλαβε την 7η θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου[8] και την 33η θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών του περιοδικού Empire.[9]
Η επιτυχία της ταινίας οδήγησε σε ένα επιτυχημένο φραντσάιζ με βιβλία, κόμικ, βιντεοπαιχνίδια, παιχνίδια καθώς και τρία sequel και δύο prequel. Επίσης εκτόξευσε στα ύψη την καριέρα της Γουίβερ, η οποία στο Άλιεν υποδύθηκε τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο, τον οποίο επανέλαβε σε όλες τις ταινίες της τετραλογίας: Άλιενς: Η Επιστροφή (Aliens, 1986), Άλιεν 3: Η Τελική Αναμέτρηση (Alien 3, 1992) και Άλιεν: Η Αναγέννηση (Alien Resurrection, 1997). Στα επακόλυθα prequel Άλιεν Εναντίον Κυνηγού (Alien vs. Predator, 2004) και Άλιεν Εναντίον Κυνηγού 2 (Aliens vs. Predator: Requiem, 2007), ο χαρακτήρας της Ρίπλεϊ δεν εμφανίστηκε. Το 2009 ο Σκοτ ξεκίνησε την υλοποίηση ενός prequel του Άλιεν με τίτλο Προμηθέας (Prometheus). Η ταινία κυκλοφόρησε το 2012 και παρ' όλο που διαδραματίζεται πριν τα γεγονότα της πρώτης ταινίας δεν είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αρχική σειρά ταινιών.
Στις 31 Οκτωβρίου 2003 η ταινία επανακυκλοφόρησε με επιπλέον σκηνές που είχαν διαγραφεί από την αρχική έκδοση.[10]
Περίληψη
Η ταινία διαδραματίζεται το έτος 2122, όταν το εμπορικό διαστημόπλοιο με το όνομα «Νοστρόμο» προσεδαφίζεται σε έναν κοντινό πλανήτη, προκειμένου το πλήρωμα του να ερευνήσει την πηγή κάποιου επαναλαμβανόμενου σήματος που λαμβάνει. Το πλήρωμα ανακαλύπτει εκατοντάδες αυγά επωασμένα από κάποιο άγνωστο είδος οργανισμού. Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης, κάποιο από τα αυγά εκκολάπτεται και ένα εξωγήινο πλάσμα προσκολλάται στο πρόσωπο ενός άνδρα του πληρώματος. Οι συνάδελφοι του τον μεταφέρουν πίσω στο Νοστρόμο, μη γνωρίζοντας πως αυτό το πλάσμα εξελίσσεται σε δολοφονικό ον, που έχει σκοπό να εξοντώσει όλο το πλήρωμα.
Ηθοποιοί και Χαρακτήρες
Τομ Σκέριτ στο ρόλο του Ντάλας
Σιγκούρνι Γουίβερ στο ρόλο της Έλεν Ρίπλεϊ
Τζον Χερτ στο ρόλο του Κέιν
Βερόνικα Κάρτραϊτ στο ρόλο της Λάμπερτ
Ίαν Χολμ στο ρόλο του Ας
Γιάφετ Κότο στο ρόλο του Πάρκερ
Χάρι Ντιν Στάντον στο ρόλο του Μπρετ
Παραγωγή
Πρώτα στάδια και σενάριο
Ο σεναριογράφος του Άλιεν, Νταν Ο' Μπάνον
Ενώ σπούδαζε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, ο Νταν Ο' Μπάνον δημιούργησε μια κωμωδία επιστημονικής φαντασίας μαζί με το σκηνοθέτη Τζον Κάρπεντερ με τίτλο Σκοτεινό Αστέρι (Dark Star, 1974).[11] Η ταινία συμπεριλάβανε έναν εξωγήινο, ο οποίος δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας ένα σπρέι βαψίματος και η εμπειρία έκανε τον Ο' Μπάνον να θέλει να κανει έναν εξωγήινο που να μοιάζει αληθινός.[10][11] Λίγα χρόνια αργότερα ξεκίνησε να δουλεύει σε ένα παρόμοιο στόρι που θα έδινε περισσότερη έμφαση στον τρόμο: "Ήξερα ότι ήθελαν κάνω μια ταινία τρόμου πάνω σε διαστημόπλοιο με ένα μικρό αριθμό αστροναυτών".[11] Ο Ρόναλντ Σάσετ, εν τω μεταξύ, δούλευε σε μια πρώιμη εκδοχή σεναρίου που τελικά θα γινόταν η ταινία Ολική Επαναφορά (Total Recall, 1990).[10][11] Εντυπωσιασμένος από το Σκοτεινό Αστέρι, επικοινώνησε με τον Ο' Μπάνον και οι δυο τους συμφώνησαν να συνεργαστούν στα πρότζεκτ τους, επιλέγοντας να δουλέψουν πρώτα στην ταινία του Ο' Μπάνον, πιστεύοντας ότι η υλοποίηση και η παραγωγή της θα στοίχιζε λιγότερο.[10][11] Ο Ο' Μπάνον είχε γράψει 29 σελίδες ενός σεναρίου που είχε τον τίτλο Memory, οι οποίες τελικά θα χρησιμοποιούνταν ως οι εναρκτήριες σκηνές του Άλιεν.
Για να γράψει το σενάριο, ο Μπάνον εμπνεύστηκε από αρκετές προηγούμενες ταινίες επιστημονικής φαντασίας και τρόμου. Αργότερα δήλωσε ότι "Δεν έκλεψα το Άλιεν από κανέναν. Το έκλεψα από όλους".[10] Με σχεδόν 85% της πλοκής ολοκληρωμένο, οι Σάσετ και Ο' Μπάνον παρουσίασαν το αρχικό τους σενάριο σε αρκετά στούντιο,[11] προμοτάροντάς το ως "Τα Σαγόνια του Καρχαρία στο διάστημα".[12] Βρίσκονταν στα πρόθυρα να υπογράψουν συμφωνία με το στούντιο του Ρότζερ Κόρμαν όταν ένας φίλος προσφέρθηκε να τους βρει μια καλύτερη συμφωνία και παρέδωσε το σενάριο στους Γουόλτερ Χιλ, Ντέιβιντ Γκίλερ και Γκόρντον Κάρολ, οι οποίοι είχαν φτιάξει μια εταιρία παραγωγής, τη Brandywine, συνδεδεμένη με τη 20th Century Fox.[10][11] Οι Ο' Μπάνον και Σάσετ υπέγραψαν με τη Brandywine, αλλά οι Χιλ και Γκίλερ δεν ήταν ευχαριστημένοι με το σενάριο και έκαναν αρκετές αλλαγές.[10][11] Αυτό προκάλεσε ένταση ανάμεσα στους Ο' Μπάνον και Σάσετ, καθώς οι Χιλ και Γκίλερ είχαν πολύ μικρή εμπειρία με το είδος της επιστημονικής φαντασίας και σύμφωνα με τον Σάσετ: "Δεν ήταν καλοί στο να το κάνουν καλύτερο, ή για την ακρίβεια στο να το κάνουν ακόμα χειρότερο".[11] Οι Χιλ και Γκίλερ πρόσθεσαν κάποια ουσιώδη στοιχεία στο στόρι, όπως το χαρακτήρα Ας, τον οποίο ο Ο' Μπάνον θεώρησε μη απαραίτητο[13] και ο Σάσετ ως "ένα από τα καλύτερα σημεία της ταινίας... Η όλη ιδέα και το σενάριο ήταν δικό τους".[11] Συνολικά, οι Χιλ και Γκίλερ έγραψαν 8 διαφορετικά προσχέδια, δίνοντας κυρίως έμφαση στον ανδροειδές Ας και φτιάχνοντας τους διαλόγους.[10]
Παρά τις πολλαπλές αλλαγές του σεναρίου, η 20th Century Fox δεν εξέφρασε ενδιαφέρον να χρηματοδοτήσει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, μετά την επιτυχία της ταινίας Ο Πόλεμος των Άστρων (Star Wars) το 1977, το ενδιαφέρον του στούνιο για το είδος της επιστημονικής φαντασίας έγινε εντονότερο. Το Άλιεν πήρε το πράσινο φως από τη Fox, με αρχικό προϋπολογισμό 4,2 εκατομμύρια δολάρια.[10][11]
Σκηνοθεσία
Ο Ο' Μπάνον αρχικά υπέθεσε ότι θα σκηνοθετούσε το Άλιεν, αλλά η 20th Century Fox ζήτησε από τον Γουόλτερ Χιλ να σκηνοθετήσει.[14] Ο Χιλ απέρριψε την πρόταση εξαιτίας άλλων υποχρεώσεών του σε ταινίες.[10] Οι Πίτερ Γέιτς, Τζακ Κλέιτον και Ρόμπερτ Άλντριτς θεωρήθηκαν πιθανοί αλλά οι ο' Μπάνον, Σάσετ και η εταιρία Brandywine θεώρησαν ότι αυτοί οι σκηνοθέτες δεν θα έπαιρναν σοβαρά την ταινία.[14] Οι Γκίλερ, Χιλ και Κάρολ είχαν εντυπωσιαστεί με το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ρίντλεϊ Σκοτ με την ταινία Οι Μονομάχοι (The Duellists, 1977) και του πρότειναν να αναλάβει το πρότζεκτ, το οποίο ο Σκοτ δέχτηκε.[15] Ο Σκοτ δημιούργησε ένα λεπτομερές στόριμπορντ, το οποίο εντυπωσίασε τη Fox αρκετά ώστε να διπλασιάσει τον προϋπολογισμό της ταινίας από 4,2 σε 8,4 εκατομμύρια δολάρια.[10][14]
Κάστινγκ
Η Βερόνικα Κάρτραϊτ είχε και στο παρελθόν δουλέψει σε ταινίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας όπως Τα Πουλιά (The Birds, 1963) και Μακάβρια Εισβολή (Invasion of the Body Snatchers, 1978).[10] Αρχικά είχε κάνει δοκιμαστικό για το ρόλο της Ρίπλεϊ και δεν πληροφορήθηκε ότι τελικά της δόθηκε ο ρόλος της Λάμπερτ, μέχρι που έφτασε στο Λονδίνο για τα γυρίσματα.[10][16] Δεν της άρεσε καθόλου η ευσιγκίνητη αδυναμία του χαρακτήρα της[10] αλλά δέχτηκε το ρόλο: "Με έπεισαν ότι ήμουν οι φόβοι του κοινού. Ήμουν η αντανάκλαση του τι αισθανόταν το κοινό".[16] Ο Τζον Χερτ ήταν η πρώτη επιλογή για το ρόλο του Κέιν αλλά ήταν δεσμευμένος με συμβόλαιο για μια άλλη ταινία στη Νότια Αφρική κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Άλιεν και έτσι ο ρόλος δόθηκε στον Τζον Φιντς.[10] Ωστόσο, ο Φιντς αρρώστησε την πρώτη μέρα των γυρισμάτων και το πρότζεκτ του Χερτ δεν προχώρησε και αντικατέστησε τελικά τον Φιντς.[16] Για την ερμηνεία του έλαβε υποψηφιότητα για BAFTA β' ανδρικού ρόλου.[17] Για το ρόλο του Ντάλας, Καπετάνιου του Νοστρόμο, προσεγγίστηκε από την αρχή ο Τομ Σκέριτ, αλλά απέρριψε την πρόταση καθώς ακόμα δεν είχε οριστεί σκηνοθέτης και ο προϋπολογισμός ήταν πολύ μικρός. Αργότερα, όταν ο Ρίντλεϊ Σκοτ ανέλαβε τη σκηνοθεσία και ο προϋπολογισμός διαπλασιάστηκε, ο Σκέριτ δέχτηκε το ρόλο του Ντάλας.[10][16]
Η ιδέα ο πρωταγωνιστικός ρόλος να είναι θηλυκός ήταν των Ντέιβιντ Γκίλερ και Γουόλτερ Χιλ, οι οποίοι θεώρησαν ότι αυτό θα βοηθούσε το Άλιεν να ξεχωρίσει από τις ανδροκρατούμενες ταινίες επιστημονικής φαντασίας.[16] Η Σιγκούρνι Γουίβερ που ήταν ελάχιστα γνωστή τότε στο χώρο του κινηματογράφου, εντυπωσίασε τους Σκοτ, Γκίλερ και Χιλ με την οντισιόν της. Ήταν η τελευταία ηθοποιός του καστ που υπέγραψε και έκανε τα περισσότερα δοκιμαστικά της ενώ τα σκηνικά χτίζονταν.[10][16] Ο ρόλος της Ρίπλεϊ ήταν ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος της Γουίβερ και για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για BAFTA καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης.[17]
Box office
Με συνολικό προϋπολογισμό 11.000.000 δολάρια,[18] το Άλιεν έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 1η θέση με 5,3 εκατομμύρια δολάρια.[18] Στο αμερικανικό box office συγκέντρωσε συνολικά 80,9 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο 24 εκατομμύρια δολάρια.[18] Παγκοσμίως απέφερε 104,9 εκατομμύρια δολάρια.[18] Ανάμεσα στις υπόλοιπες ταινίες της σειράς, το Άλιεν καταλαμβάνει την 3η θέση στο αμερικανικό box office και την 4η θέση παγκοσμίως.[19]
Βραβεία & Υποψηφιότητες
| Οργάνωση | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
|---|---|---|---|
| Όσκαρ[20] | Καλλιτεχνική Διεύθυνση | Μάικλ Σέιμουρ, Λέσλι Ντίλι, Ρότζερ Κρίστιαν & Ίαν Γουίτακερ | υποψηφιότητα |
| Οπτικά Εφέ | Χ.Ρ. Γκίγκερ, Κάρλο Ραμπάλντι, Μπράιαν Τζόνσον, Νικ Άλντερ & Ντένις Άιλινγκ | νίκη | |
| Χρυσές Σφαίρες[21] | Μουσική | Τζέρι Γκόλντσμιθ | υποψηφιότητα |
| BAFTA[22] | Β' Ανδρικού Ρόλου | Τζον Χαρτ | υποψηφιότητα |
| Καλύτερος Πρωτοεμφανιζόμενος | Σιγκούρνι Γουίβερ | υποψηφιότητα | |
| Μουσική | Τζέρι Γκόλντσμιθ | υποψηφιότητα | |
| Σχεδιασμός Κοστουμιών | Τζον Μόλο | υποψηφιότητα | |
| Μοντάζ | Τέρι Ρόλινγκς | υποψηφιότητα | |
| Σχεδιασμός Παραγωγής | Μάικλ Σέιμουρ | νίκη | |
| Ήχος | Ντέρικ Λέδερ, Τζιμ Σιλντς & Μπιλ Ρόου | νίκη |
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου έχει κατατάξει τo Άλιεν στην 7η θέση στην κατηγορία AFI 10 Top 10... 10 Ταινίες Επιστημονικής Φαντασίας.[8]
Συνέχειες
Η Σιγκούρνι Γουίβερ πρωταγωνίστρια του Άλιεν επανέλαβε το ρόλο της ως Έλεν Ρίπλεϊ και στις τρεις συνέχειες που ακολούθησαν
Η επιτυχία του Άλιεν οδήγησε τη 20th Century Fox να χρηματοδοτήσει τρεις συνέχειες μέσα στα επόμενα 18 χρόνια, το καθένα με διαφορετικό σεναριογράφο και σκηνοθέτη. Η Σιγκούρνι Γουίβερ ήταν η μόνη ηθοποιός που εμφανίστηκε και στις τέσσερις ταινίες και οι αγώνες της ενάντια στο εξωγήινο πλάσμα ήταν ο θεματικός πυρήνας σε ολόκληρη τη σειρά ταινιών. Ο Τζέιμς Κάμερον σκηνοθέτης της δεύτερης ταινίας Άλιενς: Η Επιστροφή (Aliens, 1986) έδωσε περισσότερη έμφαση στη δράση και αφορούσε την επιστροφή της Ρίπλεϊ στον πλανήτη που πρωτοσυνάντησε το Άλιεν, συνοδευόμενη από πεζοναύτες.[23] Στο Άλιεν 3: Η Τελική Αναμέτρηση (Alien, 1992) σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Φίντσερ, η Ρίπλεϊ βρέθηκε σε μια φυλακή όπου δίνει μάχη με ένα ακόμη Άλιεν, δίνοντας τέλος στη ζωή της στο φινάλε της ταινίας.[24] Στην τέταρτη ταινία Άλιεν: Η Αναγέννηση (Alien Resurrection, 1997), που σκηνοθέτησε ο Ζαν-Πιερ Ζενέ, βλέπουμε την ανάσταση της Ρίπλεϊ μέσω της κλωνοποίησης όπου για μία ακόμη φορά μάχεται ενάντια των εξωγήινων τεράτων.[25]
Η σειρά ταινιών γνώρισε μεγάλη επιτυχία, η οποία οδήγησε σε ένα ολόκληρο φραντσάιζ με πολλά βιβλία, κόμικ, βιντεοπαιχνίδια, παιχνίδια και άλλες εμφανίσεις στα μίντια και στο εμπόριο. Ένας αριθμός αυτών ξεκίνησε με το πλασματικό crossover που έφερε τους εξωγήινους της σειράς ταινιών Άλιεν μαζί με τον Κυνηγό της ομότιτλης σειράς ταινιών Ο Κυνηγός (Predator). Ακολούθησαν δύο ταινίες βασισμένες στα παιχνίδια αυτά που λειτούργησαν ως prequel της αρχικής ταινίας, το Άλιεν Εναντίον Κυνηγού (Alien vs. Predator, 2004) και το Άλιεν Εναντίον Κυνηγού 2 (Aliens vs. Predator: Requiem, 2007) χωρίς τη συμμετοχή της Γουίβερ ή του χαρακτήρα της Ρίπλεϊ.[26][27]
Η Σιγκούρνι Γουίβερ εξέφρασε ενδιαφέρον να ξανασυνεργαστεί με τον Ρίντλεϊ Σκοτ σε μία πέμπτη ταινία λέγοντας: "Υπάρχει μια όρεξη για ένα πέμπτο, το οποίο είναι κάτι που δεν περίμενα... είναι πραγματικά δύσκολο να σκεφτείς μια πέμπτη ιστορία η οποία να' ναι καινούρια και φρέσκια... αλλά θα ήθελα να ξαναπάω στο διάστημα... Νομίζω ότι μια διαστημική περιπέτεια είναι καλό πράγμα για μας τώρα, επειδή η Γη είναι τόσο σκοτεινή... κι έτσι έχουμε μιλήσει γι' αυτό αλλά πολύ γενικά".[13] Ο Σκοτ σημείωσε ότι αν η σειρά πρόκειται να συνεχιστεί, το πιο λογικό θα ήταν να εξερευνήσει την προέλευση του Άλιεν.[13] Η Γουίβερ υποστήριξε αυτή την ιδέα, δηλώνοντας ότι "Νομίζω ότι θα ήταν υπέροχο να πάμε πίσω, γιατί μου έχουν κάνει αυτή την ερώτηση τόσες φορές: 'Από που ήρθε το Άλιεν;'. Ο κόσμος θέλει να μάθει".[13] Οι παραγωγοί της σειράς ταινιών Ντέιβιντ Γκίλερ, Γουόλτερ Χιλ και Γκόρντον Κάρολ, δεν θα ήθελαν να προχωρήσουν στην ανάπτυξη μιας ακόμη ταινίας εκτός αν αφορούσε τον κόσμο των Άλιεν και συμμετείχε η Γουίβερ. Η Γουίβερ είπε ότι θα επέστρεφε μόνο αν ο Σκοτ ή ο Τζέιμς Κάμερον σκηνοθετούσε.[10] Ο Κάμερον δούλευε πάνω σε μια πέμπτη ταινία Άλιεν, η οποία θα εξερευνούσε την προέλευση του εξωγήινου πλάσματος, αλλά σταμάτησε όταν έμαθε ότι η Fox προχωρούσε στην παραγωγή της ταινίας Άλιεν Εναντίον Κυνηγού (Alien vs. Predator), όπου πίστευε ότι θα ακύρωνε ολόκληρη τη σειρά ταινιών.[28][29]
Τον Ιούλιο του 2009 η 20th Century Fox ανακοίνωσε ότι ο Τζον Σπάιτς προσελήφθη να γράψει ένα prequel για το Άλιεν, με τον Ρίντλεϊ Σκοτ να σκηνοθετεί.[30] Το σενάριο ξαναγράφτηκε από τους Σκοτ και Ντέιμον Λίντελοφ. Με τον τίτλο Προμηθέας (Prometheus), το πρότζεκτ ξεκίνησε παραγωγή το Μάιο του 2001 και κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 8 Ιουνίου 2012. Ο Σκοτ δήλωσε: "Ενώ το "Άλιεν" ήταν το εναρκτήριο σημείο αυτού του πρότζεκτ, μέσα από την διαδικασία δημιουργίας προέκυψε μία νέα, μεγάλη μυθολογία και ένα σύμπαν μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ταινία".[31]
Παραπομπές
www.nytimes.com/2012/03/14/books/jean-giraud-the-comic-book-artist-moebius-dies-at-73.html.
www.opensubtitles.org/he/subtitles/3234973/alien-he.
www.rottentomatoes.com/news/1932788/mobile/user/id//friends.
flickfacts.com/movie/74/alien.
flickfacts.com/actor/harry-dean-stanton.
«Awards database». Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
«Films Selected to the National Film Registry, Library of Congress, 1989-2007». National Film Registry. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
«AFI 10 Top 10...Sci-Fi». Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. afi.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
«Empire's The 500 Greatest Movies of All Time». Empire magazine. 25 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
McIntee, David (2005). Beautiful Monsters: The Unofficial and Unauthorized Guide to the Alien and Predator Films. Surrey: Telos Publishing Ltd., σελ. 10–44, 208, 251, 258–260. ISBN 1-903889-94-4.
"Star Beast: Developing the Story", The Beast Within: The Making of Alien.
Hays, Matthew (23 Οκτωβρίου 2003). «A space odyssey». Montreal Mirror. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
Alien. Beverly Hills, California: 20th Century Fox. 2003.
"The Visualists: Direction and Design", The Beast Within: The Making of Alien.
Paul Scanlon; Michael Cross (1979). The Book of Alien. London: Τitan Books. ISBN 1-85286-483-4.
The Beast Within: The Making of Alien..
«Awards for Alien». IMDb. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
«Άλιεν στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
«Alien στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
«The 52nd Academy Awards (1980) Nominees and Winners». oscars.org. 14 Απριλίου 1980. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
«The 37th Annual Golden Globe Awards (1980)». goldenglobes.org. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
«BAFTA Awards 1980». IMDb. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
Aliens. Beverly Hills, California: 20th Century Fox. 2003.
Alien 3. Beverly Hills, California: 20th Century Fox. 2003.
Alien Resurrection. Beverly Hills, California: 20th Century Fox. 2003.
Alien vs. Predator. Beverly Hills, California: 20th Century Fox. 2005.
Aliens vs. Predator: Requiem. Beverly Hills, California: 20th Century Fox. 2008.
Vespe, Eric "Quint" (7 Φεβρουαρίου 2006). «Holy Crap! Quint Interviews James Cameron!!!». Ain't It Cool News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 12, 2007. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
Davidson, Paul (8 Φεβρουαρίου 2006). «AVP Killed Alien 5». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
Fleming, Michael (30 Ιουλίου 2009). «'Alien' Prequel Takes Off». Variety. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
Abrams, Rachel (14 Ιανουαρίου 2011). «Rapace boards Ridley Scott's Prometheus». Variety.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Άλιεν: Ο Επιβάτης του Διαστήματος στο IMDb
Παρουσίαση της ταινίας στο b-movies.gr
Παρουσίαση της ταινίας στο horrormovies.gr
Σειρά ταινιών Άλιεν
Ταινίες
Άλιεν: Ο Επιβάτης του Διαστήματος Άλιενς: Η Επιστροφή Άλιεν 3: Η Τελική Αναμέτρηση Άλιεν: Η Αναγέννηση
Σχετικές ταινίες
Άλιεν Εναντίον Κυνηγού Άλιεν Εναντίον Κυνηγού 2 Προμηθέας
Ηθοποιοί
Σιγκούρνι Γουίβερ Γουινόνα Ράιντερ
Σκηνοθέτες
Ρίντλεϊ Σκοτ Τζέιμς Κάμερον Ντέιβιντ Φίντσερ Ζαν-Πιερ Ζενέ
Εγκυκλοπαίδεια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
