Η Έβερτον (αγγλικά: Everton, προφέρεται: [ˈɛvərtən]) είναι μια από τις παλιότερες αγγλικές ποδοσφαιρικές ομάδες με έδρα την πόλη του Λίβερπουλ. Αγωνίζεται στην Πρέμιερ Λιγκ της Αγγλίας. Ιιδρύθηκε το 1878 με το αρχικό όνομα «Σεν Ντομίνγκος» (St Domingo's), μετά από επιθυμία των κατοίκων της ενορίας Μεθοδιστών του Αγίου Δομίνικου να ασχοληθούν με κάποιο χειμερινό σπορ εκτός από το κρίκετ που έπαιζαν την θερινή περίοδο. Έπειτα από ένα χρόνο η ομάδα μετονομάστηκε σε «Έβερτον».
Η Έβερτον ήταν ανάμεσα στις ομάδες που ίδρυσαν το επαγγελματικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Αγγλίας το 1888, τη Φούτμπολ Λιγκ. Έχει μάλιστα καταστήσει τον τίτλο του πρωταθλητή εννέα φορές, γεγονός που την κατατάσσει σήμερα τέταρτη στην σχετική λίστα στην Αγγλία, πίσω μόνο από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Λίβερπουλ και την Άρσεναλ.
Η Έβερτον σήμερα έχει μια τεράστια βάση οπαδών, χαρακτηριστικό είναι ότι στους εντός έδρας αγώνες προσελκύει κατά μέσο όρο πάνω από 36.000 ανθρώπους ανά παιχνίδι περίπου δηλαδή το 95% της χωρητικότητας του γηπέδου. Οι υποστηρικτές και οπαδοί της ομάδας είναι γνωστοί ως Εβερτόνιανς. Το πιο γνωστό ψευδώνυμο που φέρει η ομάδα είναι «τα Ζαχαρωτά».
Ιστορία
1888 ως 1950
Η Έβερτον στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 1893 με αντιπάλους τους Γούλβερχαμπτον Γουόντερερς.
Συμμετείχε στο πρώτο αγγλικό πρωτάθλημα καταλαμβάνοντας την 8η θέση. Η Έβερτον ως η μοναδική τότε ομάδα της πόλης του Λίβερπουλ είχε μια ξεχωριστή δυναμική. Ήρθε δεύτερη το 1889-90 και κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα το 1890-91, την τελευταία χρονιά πριν μετακομίσει από το Άνφιλντ που ήταν ως τότε το γήπεδό της. Η μετακόμιση αυτή έδωσε την αφορμή να δημιουργηθεί η αιώνια αντίπαλός της, η Λίβερπουλ.
Παρά τη δημιουργία των «κόκκινων του Λίβερπουλ», η Έβερτον συνέχισε να κατακτά τίτλους. Πήρε το Κύπελλο Αγγλίας την περίοδο 1905-06 κερδίζοντας στον τελικό 1-0 τη Νιούκαστλ Γιουνάιτεντ και τον τίτλο πρωταθλήματος ξανά την περίοδο 1914-15.
Το 1925 υπογράφει στην Έβερτον ο μεγαλύτερος επιθετικός που πέρασε από την ομάδα και ένας από τους μεγαλύτερους στην ιστορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου, ο Γούιλιαμ Ράλφ Ντήν (αγγλ.: William Ralph Dean) πιο γνωστός ως Ντίξι Ντιν (Dixie Dean). Στην πρώτη του σεζόν με την ομάδα σκοράρει 32 γκολ και τη χρονιά 1927-28 που η Έβερτον πρόσθεσε το τρίτο πρωτάθλημα στην τροπαιοθήκη της ο Ντιν σκόραρε 60 γκολ σε μία σεζόν. Το ρεκόρ είναι αδιανόητο για οποιονδήποτε επιθετικό και παραμένει ακατάρριπτο μέχρι σήμερα.
Η περίοδος 1929-30 βρίσκει την ομάδα να υποβιβάζεται στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας. Κατακτά διαδοχικά το πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας το 1930-31, το πρωτάθλημα της μεγάλης κατηγορίας το 1931-32, το δεύτερο κύπελλο τη σεζόν 1932-33 κερδίζοντας στον τελικό με 3-0 τη Μάντσεστερ Σίτι και τέλος το πρωτάθλημα της περιόδου 1938-39, που ήταν το πέμπτο στην ιστορία του συλλόγου.
Την επόμενη σεζόν αρχίζει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και όλες οι διοργανώσεις διακόπτονται. Ξαναρχίζουν το 1946 με την ομάδα να μένει στη 10η θέση στο πρωτάθλημα αυτής της περιόδου. Αυτό, όμως, δεν είναι το χειρότερο. Η ομάδα μετά τον πόλεμο ακολουθεί συνέχεια καθοδική πορεία: τερματίζει 14η την περίοδο 1947-48 και 18η τις περιόδους 1948-49 και 1949-50.
1950 ως 1970
Η παρακμή συνεχίζεται και ο υποβιβασμός έρχεται αναπόφευκτα την επόμενη περίοδο 1950-51, που η ομάδα τερματίζει τελευταία. Τα δύσκολα χρόνια συνεχίζονται. Στη δεύτερη κατηγορία η Έβερτον, όχι μόνο δεν ανεβαίνει κατευθείαν αλλά τερματίζει 7η την περίοδο 1951-52 και μόλις 16η την περίοδο 1952-53. Επιστρέφει τελικά την επόμενη σεζόν στη μεγάλη κατηγορία, έστω και ως δεύτερη πίσω από τη Λέστερ Σίτι.
Η ομάδα επιστρέφει μεν στην μεγάλη κατηγορία αλλά βολοδέρνει στη μέση της βαθμολογίας μέχρι τη σεζόν 1960-61. Τότε αρχίζουν σημάδια ανάκαμψης και καταλαμβάνει την 5η θέση. Τη χρονιά εκείνη αναλαμβάνει την ομάδα ο μάνατζερ Χάρι Κάττερικ (αγγλ.: Harry Catterick), ο οποίος, στην πρώτη του σεζόν, την οδηγεί στην 4η θέση, πέντε μόλις βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Ίπσουιτς Τάουν και την αμέσως επόμενη χρονιά, το 1962-63, στο πρωτάθλημα.
Η Έβερτον συνεχίζει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και τις επόμενες χρονιές, διαγράφοντας οριστικά από τη μνήμη των οπαδών της τις τραυματικές εμπειρίες της προηγούμενης δεκαετίας. Τη σεζόν 1963-64 τερματίζει 3η, πέντε βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια ομάδα και την επόμενη σεζόν 1964-65 τερματίζει 5η, πάντα με το σπουδαίο Χάρι Κάττερικ στο τιμόνι.
Την επόμενη σεζόν η Έβερτον κάνει ένα κακό πρωτάθλημα, τερματίζοντας στην 11η θέση αλλά κατακτάει το κύπελλο κερδίζοντας στον τελικό τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ με 3-2. Μετά από δύο χρόνια απραξίας η Έβερτον ξαναφτάνει στον τελικό αλλά δεν καταφέρνει να κατακτήσει το τρόπαιο που πηγαίνει στην τροπαιοθήκη της Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον.
Την σεζόν 1969-70 η ομάδα κατακτά το έβδομο πρωτάθλημα στην ιστορία της, αφήνοντας τη δεύτερη Λιντς Γιουνάιτεντ εννιά βαθμούς πίσω. Την επόμενη χρονιά η Έβερτον έδωσε βαρύτητα στην ευρωπαϊκή καταξίωση. Ως τότε τα πράγματα για την ομάδα στην Ευρώπη ήταν κάπως άσχημα. Αν και αγωνιζόταν τακτικά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις δεν είχε καταφέρει κάτι αξιόλογο. Η καλύτερη πορεία που είχε πραγματοποιήσει ως τότε ήταν ως τον τρίτο γύρο του Κυπέλλου Εκθέσεων το 1964-65 που αποκλείστηκε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Αλλά και τη σεζόν 1970-71 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών δεν πετυχαίνει κάτι σημαντικό φτάνει ως τις οχτώ καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης έχοντας αποκλείσει την πρωταθλήτρια Γερμανίας Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ στα πέναλτι. Πέφτει όμως πάνω στον καλύτερο Παναθηναικό όλων των εποχών και αποκλείστηκε από ένα εκτός έδρας γκολ. Στο πρωτάθλημα τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα, μια και η ομάδα τερματίζει μόλις 14η.
1970 ως 2002
Το πρωτάθλημα του 1970 είναι ο μοναδικός τίτλος την δεκαετία του '70 και ο σπουδαίος προπονητής Χάρι Κάττερικ αποσύρεται το 1973. Η ομάδα παίρνει την κάτω βόλτα με εξαιρέσεις τις σεζόν 1977-78 (3η) και 1978-79 (4η) που γιορτάζει τα 100 χρόνια ως ποδοσφαιρικός σύλλογος. Φτάνει μάλιστα προ των πυλών του υποβιβασμού την περίοδο 1979-80.
Το 1981 αναλαμβάνει την ομάδα ένας άλλος σημαντικός μάνατζερ ο Χάουαρντ Κένταλ (Howard Kendall) -αργότερα πέρασε για λίγο και από τη Σκόντα Ξάνθη- και τον Εθνικό Πειραιώς -
που οδήγησε την Έβερτον στην πιο πετυχημένη ίσως περίοδο της ιστορίας της.
Από την πρώτη του χρονιά η ομάδα δείχνει να ανακάμπτει. Από την 15η θέση την περίοδο 1980-81 ανεβαίνει στην 8η την αμέσως επόμενη σεζόν και στην 7η τις περιόδους 1982-83 και 1983-84. Την ίδια σεζόν κατακτά και το Κύπελλο Αγγλίας κερδίζοντας την Γουότφορντ με 2-0.
Ακολουθεί το 1984-85, η καλύτερη σεζόν στην ιστορία της Έβερτον. Τη σεζόν αυτή η ομάδα πλησίασε στο να κατακτήσει τους τίτλους σε όλες τις διοργανώσεις που αγωνιζόταν. Καταρχήν φτάνει στον τίτλο με 13 βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη Λίβερπουλ, αν και τα προγνωστικά στην αρχή της χρονιάς ήθελαν τη συντοπίτισσά της φαβορί, μιας και κατακτούσε το πρωτάθλημα τρία χρόνια συνεχώς.
Την ίδια χρονιά κατακτά το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Ως τότε η Έβερτον δεν ήταν η ομάδα που έκανε μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες. Όμως, εκείνη η σεζόν ήρθε να αλλάξει τα πάντα. Μετά από ένα διστακτικό ξεκίνημα κόντρα στην ιρλανδική Γιουνιβέρσιτι Κόλετζ του Δουβλίνου (0-0, 1-0), η Έβερτον πήρε φωτιά. Στο δεύτερο γύρο κερδίζει δυο φορές την Ίντερ Μπρατισλάβας (1-0, 3-0), στους προημιτελικούς βγάζει άνετα έξω την ολλανδική Φορτούνα Σιτάρντ με συνολικό σκορ 5-0 (3-0, 2-0), και φτάνει στους ημιτελικούς, όπου πέφτει πάνω στο μεγαθήριο Μπάγερν Μονάχου.
Το πρώτο παιχνίδι στο Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου έρχεται ισόπαλο χωρίς γκολ. Στο δεύτερο παιχνίδι στο Γκούντισον Παρκ, μπροστά σε σχεδόν 50.000 θεατές, η Έβερτον κερδίζει με 3-1 και φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ο τελικός διεξάγεται στο Ρότερνταμ στις 15 Μαΐου 1985 με αντίπαλο την ισχυρή τότε Ραπίντ Βιέννης. Μετά από ένα στείρο πρώτο ημίχρονο η Έβερτον ανοίγει το σκορ στο 57' με τον Γκρέι. Έπειτα από ένα τέταρτο, στο 72', ο Στίβεν διπλασιάζει τα τέρματα της ομάδας. Η Ραπίντ μειώνει προσωρινά με τον Κρανκλ στο 83' αλλά η Έβερτον τελειώνει οριστικά το παιχνίδι με γκολ του Σίντι στο 85'. Έτσι ο πρώτος και μοναδικός, μέχρι στιγμής ευρωπαϊκός τίτλος, μπήκε στην τροπαιοθήκη της ομάδας.
Τη σχεδόν τέλεια εκείνη σεζόν η Έβερτον άγγιξε το τρεμπλ (τρεις τίτλοι σε μια χρονιά) αλλά δεν τα κατάφερε, αφού στον τελικό του κυπέλλου έχασε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0 στην παράταση.
Το 1985-86 δεν συμμετέχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, εξαιτίας των γνωστών θλιβερών γεγονότων του Χέιζελ, όπως όλες οι αγγλικές ομάδες. Η Έβερτον από πολλούς γνώστες του ποδοσφαίρου λέγεται ότι αδικήθηκε αγωνιστικά από τον αποκλεισμό όσο καμία άλλη αγγλική ομάδα. Το 1985-86 είχε μια σπουδαία ομάδα. Όμως, τα χάνει όλα: το πρωτάθλημα για δύο βαθμούς διαφορά και το κύπελλο με 3-1 και τα δύο από την αιώνια αντίπαλό της, τη Λίβερπουλ.
Την επόμενη χρονιά 1986-87 ξαναπαίρνει τον τίτλο του πρωταθλήματος , που ήταν το ένατο και τελευταίo μέχρι στιγμής πρωτάθλημα που πήγε στο Γκούντισον Παρκ. Ο πενταετής ευρωπαϊκός αποκλεισμός ήταν η αιτία που έκανε το Χάουαρντ Κένταλ να αφήσει την Έβερτον για την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Με τη φυγή του μια από τις πιο επιτυχημένες εποχές στην ιστορία της Έβερτον έφτασε στο τέλος της.
Ο Λείτον Μπέινς της Έβερτον ετοιμάζεται να εκτελέσει ένα πλάγιο.
Οι διακρίσεις της ομάδας των μπλε μετά την εποχή Κένταλ ήταν μετρημένες, η παρουσία στον τελικό Κυπέλλου του 1989, στον οποίο ηττήθηκε στην παράταση από τη Λίβερπουλ με 3-2 και η κατάκτηση του Κυπέλλου το 1995 με νίκη εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0. Αυτός είναι τελευταίος τίτλος της ομάδας μέχρι σήμερα (2021).
Ο Κένταλ ανέλαβε την ομάδα άλλες δύο φορές, χωρίς όμως την παλιά επιτυχία. Μάλιστα, την τελευταία φορά, κατά την περίοδο 1997-98, η ομάδα ισοβάθμισε με την Μπόλτον Γουόντερερς στις τελευταίες θέσεις και σώθηκε από τον υποβιβασμό επειδή είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων.
Εποχή Μόγιες 2002 ως 2013
Από το 2002 την ομάδα ανέλαβε ο Σκωτσέζος Ντέιβιντ Μόγιες (αγγλ.: David Moyes), ο οποίος κατάφερε από την πρώτη περίοδο να φέρει έναν αέρα αναγέννησης πάνω από το Γκούντισον Παρκ. Μόλις την πρώτη του χρονιά οδήγησε τη μισοδιαλυμένη Έβερτον στην 7η θέση και ανακηρύχθηκε από τους συναδέλφους του προπονητής της χρονιάς. Η αξιοθαύμαστη προπονητική του ικανότητα οδήγησε την μεθεπόμενη χρονιά την Έβερτον στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ καταλαμβάνοντας την 4η θέση στην Πρέμιερ Λιγκ πάνω από την πρωταθλήτρια Ευρώπης εκείνη την χρονιά Λίβερπουλ Φ.Κ..
Ακολούθησε η χρονιά 2005-06, χωρίς επιτυχίες. Η ομάδα έχασε την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ σε έναν αγώνα όπου ο Ιταλός διαιτητής Κολίνα ακύρωσε γκολ που θα έδινε την πρόκριση στην Έβερτον. Στη συνέχεια αποκλείστηκε γρήγορα από Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και στο πρωτάθλημα τερμάτισε μόλις 11η εξαιτίας του πολύ κακού ξεκινήματος.
Την σεζόν 2006-07 ο Μόγιες οδήγησε εκ νέου την ομάδα στα Κύπελλα Ευρώπης καταλαμβάνοντας την 6η θέση.
Τη σεζόν 2007-08 η ομάδα της Έβερτον συνέχισε την ανοδική της πορεία φτάνοντας στους 16 του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου αποκλείστηκε στα πέναλτι από τη Φιορεντίνα. Στην Πρέμιερ Λιγκ ανανεώνει το ευρωπαϊκό της εισιτήριο καταλαμβάνοντας την 5η θέση .
Την σεζόν 2008-09 η ομάδα εδραιώνεται στην πρώτη πεντάδα του πρωταθλήματος αν και έκανε ένα κακό ξεκίνημα και αποκλείστηκε νωρίς από το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ κατάφερε να φτάσει έως τον Τελικό Κυπέλλου Αγγλίας 2009 όπου έχασε από την Τσέλσι με 2-1.Ακολουθούν δύο σεζόν όπου η Έβερτον υποχωρεί λίγο βαθμολογικά και δεν καταφέρνει να κερδίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο την σεζόν 2009-10 χάνει την έξοδο για μόλις δύο βαθμούς καταλαμβάνοντας την 8η θέση.
Την 7η θέση καταλαμβάνει και την σεζόν 2010-11 έχοντας ξανά μια κάκιστη σεζόν για το μεγαλύτερο διάστημα κυρίως λόγω και των οικονομικών προβλημάτων που δεν επιτρέπουν στην ομάδα να ενισχύσει το ρόστερ της καταλαμβάνοντας την 7η θέση όταν μετά από τον Φεβρουάριο έκανε ένα σερί καλών αποτελεσμάτων.η δύο επόμενες σεζόν εξελίσσονται περίπου με τον ίδιο τρόπο μια και η Έβερτον καταλαμβάνει την 7η και την 6η θέση χάνοντας από ατυχία το Ευρωπαϊκό εισιτήριο μια και το κατέκτησαν ομάδες που κατέκτησαν το Λιγκ καπ Αγγλίας και το Κύπελλο Αγγλίας αν και βρισκόταν πιο κάτω στην τελική βαθμολογία από την Έβερτον. Την Άνοιξη της ίδιας σεζόν τελείωσε η εποχή Ντέιβιντ Μόγιες μια και αποφάσισε μετά από 11 χρόνια να συνεχίσει την καριέρα του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
2013-σήμερα
Διάδοχος του Σκωτσέζου χρίστηκε ο Ισπανός Ρομπέρτο Μαρτίνεθ πρώτος προπονητής εκτός Μεγάλης Βρετανίας στην ιστορία της ομάδας.Την πρώτη του σεζόν στην Έβερτον οδήγησε την ομάδα στην 5η θέση της βαθμολογίας και την έξοδο στο ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ.Οι αλλές δύο σεζόν όμως δεν ήταν το ίδιο καλές με την Έβερτον να τερματίζει στην 11η θέση και τον Ισπανό Ρομπέρτο Μαρτίνεθ να χάνει την θέση του μόλις μια αγωνιστική πριν ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα της σεζόν 2015/16.Στην θέση του ανέλαβε ο Ρόναλντ Κούμαν ο οποίος πέτυχε την Ευρωπαϊκή έξοδο με την ομάδα την σεζόν 2016/17 όμως το κάκιστο ξεκίνημα παρά τα πολλά χρήματα που δαπανήθηκαν οδήγησαν στην απόλυση του τον Οκτώβριο του 2017 στην θέση του και μέχρι το τέλος της σεζόν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο Σαμ Αλαρντάις που αν και υπέγραψε συμβόλαιο 2,5 ετών και σταθεροποίησε κάπως την ομάδδα απομακρύνθηκε τον Ιούνιο του 2018 κυρίως λόγω των αντιδράσεων των φίλων της ομάδας που δεν ήθελαν τον πολύπειρο προπονητή μια και η ομάδα έπαιζε ένα ποδόσφαιρο που το θεωρούσαν αποκρουστικό.Στην θέση του ανέλαβε ο Πορτογάλος Μάρκο Σίλβα που είχε εντυπωσιάσει τα προηγούμενα χρόνια με το όμορφο ποδόσφαιρο που έπαιζαν οι ομάδες που προπονούσε η Χαλ Σίτι και η Γουότφορντ ΦΚ στην Έβερτον έμεινε ολόκληρη την σεζόν 2018-19 με την ομάδα να είναι ασταθής να αποδίδει όμορφο ποδόσφαιρο σε κάποια παιχνίδια αλλά και να είναι αρκετά κακή σε κάποια άλλα τερμάτισε τελικά στην 8η θέση.Η επόμενη σεζόν ο Πορτογάλος προπονητής δεν κατάφερε να πετύχει κάτι παραπάνω με την Έβερτον αντί να πρωταγωνιστεί όπως αναμενόταν βάση του υψηλού μπάτζετ που είχε να παλεύει για να αποφύγει τον υποβιβασμό παραμένοντας στην επικίνδυνη ζώνη,φυσιολογικά ακολούθησε η απόλυση μετά απο μια βαρία ήττα με 5-2 στο ντέρμπι με την Λίβερπουλ ΦΚ.Στην θέση του η Έβερτον αποφάσισε να πάει εκ του ασφαλούς αυτη την φορά και προσέλαβε έναν απο τους πλέον αναγνωρισμένους και πολυνίκες προπονητές στην Ευρώπη τον Ιταλο Κάρλο Αντσελότι. Παρά το πολύ καλό της ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, αλλά και την νίκη της κόντρα στην αιώνια αντίπαλο Λίβερπουλ για πρώτη φορά μετά απο 10 χρόνια, η Έβερτον τελείωσε την χρονιά και πάλι χωρίς να καταφέρει να κατακτήσει κάποιοι τρόπαιο και τερμάτησε 10η στην Πρέμιερ Λιγκ. Ο Ανστελόττι αποχώρισε για την παλιά του ομαδα, την Ρεαλ Μαδριτης. Τον Ιουνιο του 2021, η Έβερτον προσελαβε για προπονητή τον Ραφαελ Μπενιτεθ, προπονητή που είχε επιτυχίες με την άλλη ομάδας της πόλης, προκαλώντας πολλές αντιδράσεις απο τους οπαδούς των Μπλε.
Έμβλημα
Το τελευταίο έμβλημα του συλλόγου παρουσιάστηκε στις 3 Οκτωβρίου του 2013, έπειτα από μια διαδικασία διαβούλευσης με τους φιλάθλους της ομάδας, κατά την οποία προτάθηκαν ορισμένες νέες εκδοχές του εμβλήματος, ενώ στην τελική ψηφοφορία που ακολούθησε, το νέο έμβλημα έλαβε το 80% των ψήφων των φιλάθλων που έλαβαν μέρος,[1][2] οπότε και άρχισε να χρησιμοποιείται τον Ιούλιο του 2014.[3]
2000–2013
2000–2013
2013–2014
2013–2014
2014–σήμερα
2014–σήμερα
Σχέσεις με άλλες ομάδες
Το ντέρμπι του Μερσεϊσάιντ
Φωτογραφία από το ντέρμπι του Μερσεϊσάιντ
Η μεγαλύτερη αντιπαλότητα της Έβερτον είναι με την συμπολίτισσα Λίβερπουλ το «ντέρμπι του Μερσεϊσάιντ» όπως αποκαλείται από την περιοχή που εδρεύουν οι δύο ομάδες, είναι η ονομασία που δίνεται για κάθε αναμέτρηση ανάμεσα στην Έβερτον και την Λίβερπουλ, πολλές φορές αποκαλείται και ως το «φιλικό ντέρμπι» καθώς αντίθετα με άλλα ποδοσφαιρικά παιχνίδια είναι ίσως το μοναδικό που οι οπαδοί των δύο ομάδων μπορούν να βρίσκονται διάσπαρτοι στην ίδια κερκίδα, Πολλές φορές η κάμερα έχει εστιάσει σε αυτό το ασυνήθιστο ποδοσφαιρικό γεγονός, οπαδού της μιας ομάδας να πειράζει τον οπαδό της άλλης ομάδας μετά από ένα γκολ.
Σήμερα δεν υπάρχει καμία εμφανής γεωγραφική πολιτική, κοινωνική ή θρησκευτική διαφορά να χωρίζει τους φίλους των δύο ομάδων, όπως συμβαίνει σε άλλα Βρετανικά ντέρμπι.Την διάρκεια των δεκαετιών του 1950 και του 1960 η Έβερτον θεωρήθηκε ως ομάδα καθολικών θρησκευτικών πεποιθήσεων κυρίως διότι στο ρόστερ της ομάδας βρισκόταν Ιρλανδοί πετιχυμένοι ποδοσφαιριστές όπως ο Τόμυ Ένγκλιγκτον, Πήτερ Φάρελλ και ο Τζίμι Ο'Νήλ Αυτό με τη σειρά του προκάλεσε την Λίβερπουλ να θεωρηθεί ως ομάδα προτεσταντικών θρησκευτικών πεποιθήσεων που δεν υπογράφει κανένα Ιρλανδό καθολικό μέχρι την απόκτηση του Ρόνι Γούιλαν το 1979. Ωστόσο αυτή ήταν μια θεωρητική προσέγγιση διαχωρισμού καθώς ποτέ δεν θεωρήθηκε ως βάση για την στήριξη μιας ορισμένης πλευράς, όπως συμβαίνει με την Σέλτικ και Ρέιντζερς. Στην πραγματικότητα και οι δύο ομάδες έχουν την ισχυρή υποστήριξη από όλα τα θρησκευτικά δόγματα.
Η εποχή που οι σχέσεις των οπαδών των δύο ομάδων εντάθηκαν σε μεγάλο βαθμό ήταν μετά την Τραγωδία του Χέιζελ όταν οι οπαδοί της Έβερτον κατηγορούσαν τους οπαδούς-χούλιγκαν της Λίβερπουλ για τα επεισόδια που στοίχησαν στην ομάδα της Έβερτον την απαγόρευση να αγωνιστεί στο Κύπελλο Πρωταθλητριών μια και η Έβερτον είχε μόλις κατακτήσει το πρωτάθλημα όταν έγιναν τα τραγικά γεγονότα.
Οι σχέσεις βελτιώθηκαν μετά την καταστροφή του Χίλσμπορο όταν οι δύο ομάδες οπαδών συσπειρώθηκαν μαζί, με τους Εβερτόνιανς να συμμετέχουν στο μποϋκοτάζ της αγγλικής εφημερίδας The Sun. Η εφημερίδα υποστήριζε ότι οι οπαδοί της Λίβερπουλ είχαν κλέψει τους νεκρούς και ότι είχαν επιτεθεί στους αστυνομικούς.Η έρευνα απέδειξε πως αυτό ήταν λανθασμένη πληροφορία, αυτό οδήγησε σε ένα γενικευμένο μποϋκοτάζ της εφημερίδας το οποίο στήριξαν καθολικά και οι οπαδοί της Έβερτον θεωρώντας το άρθρο υβριστικό για ολόκληρη την πόλη του Λίβερπουλ.
Βέβαια πολλές φορές δεν λείπουν και οι εντάσεις από θερμόαιμους οπαδούς κύρια παραδείγματα, η επίθεση των οπαδών της Λίβερπουλ πετώντας κόκκινες κάλτσες στους ποδοσφαιριστές της Έβερτον, ή οι διάφορες επιγραφές των οπαδών της Έβερτον, που αναφέρουν ότι οι Κόκκινοι έπρεπε να είχαν πεθάνει όλοι στο Χίλσμπορο.
Η έννοια όμως του "φιλικού ντέρμπι" προωθείται και από τις δύο ομάδες άλλο ένα παράδειγμα μετά τη δολοφονία του 11χρονου Ρις Τζόουνς οπαδού της Έβερτον το 2007, η Λίβερπουλ κάλεσε τους γονείς του θύματος και τον μεγαλύτερο αδελφό στο Άνφιλντ για το πρώτο μετά το συμβάν αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ. Πριν από την έναρξη της αναμέτρησης, στη μνήμη του 11χρονου όλο το «Ανφιλντ» χειροκροτούσε επί ένα λεπτό (αντί να τηρηθεί η συνηθισμένη σε τέτοιες περιπτώσεις ενός λεπτού σιγή), την ώρα που από τα μεγάφωνα ακουγόταν Το Z-Cars, ο ύμνος της Εβερτον. Το στάδιο σείστηκε από τα χειροκροτήματα του κόσμου, προκαλώντας ανατριχίλα σε όσους παρακολουθούσαν τη σκηνή. Παρούσα στο γήπεδο και η οικογένεια Τζόουνς (πατέρας, μητέρα και αδερφός) ντυμένοι με τη φανέλα της Έβερτον παρακολούθησαν συγκινημένοι το φόρο τιμής που απέτισε το «Ανφιλντ» στον αδικοχαμένο δικό τους άνθρωπο.
Αντίστοιχα η Έβερτον τίμησε την μνήμη των θυμάτων του Χίλσμπορο, ζητώντας δικαιοσύνη για τους 96 νεκρούς στο Χίλσμπορο με διαφόρους τρόπους, κρατώντας ενός λεπτού σιγή πριν από αγώνες της ομάδας κυκλοφορώντας φανέλες σε μνήμη της τραγωδίας και άλλες εκδηλώσεις μνήμης
Όσο ήρεμο είναι το παιχνίδι στις κερκίδες τόσο σκληρό και πολλές φορές αντιαθλητικό είναι μέσα στο γήπεδο Το ντέρμπι έχει περισσότερες κόκκινες κάρτες από όλα τα άλλα στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ.
Συνωνυμίες με ομάδες
Η Έβερτον είναι συνώνυμη και έχει δεσμούς με την ομάδα της Χιλής Έβερτον Ντε Βίνια Ντελ Μαρ.Στις 4 Αυγούστου 2010, οι δύο Έβερτον έπαιξαν μεταξύ τους σε ένα φιλικό αγώνα στο Γκούντισον Παρκ με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την ίδρυση της Χιλιανής ομάδας. Άλλες ομάδες με το όνομα Έβερτον υπάρχουν στο Ροζάριο Κολονια στην νοτιοδυτική Ουρουγουάη, στην Λα Πλάτα και το Ρίο Κουάρτο στην Αργεντινή, Στην Καλιφόρνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, και στο Κορκ της Ιρλανδίας. Οι περισσότερες, ιδρύθηκαν από οπαδούς της ομάδας, ναυτικούς που διέδιδαν το ποδόσφαιρο στην Λατινική Αμερική και στον υπόλοιπο κόσμο.
Το Ρόστερ
| Νούμερο | Ποδοσφαιριστής | Εθνικότητα | Ημερομηνία Γέννησης | |
|---|---|---|---|---|
| Τερματοφύλακες | ||||
| 1 | Τζόρνταν Πίκφορντ |  |
07/03/94 | |
| 15 | Ασμίρ Μπέγκοβιτς |  |
20/8/87 | |
| 31 | Άντι Λόνεργκαν | |
19/10/83 | |
| Αμυντικοί | ||||
| 2 | Τζόντζο Κένι | |
15/3/97 | |
| 4 | Μέισον Χολγκέιτ | |
22/10/96 | |
| 5 | Μάικλ Κιν | |
11/1/93 | |
| 12 | Λυκά Ντίνι |  |
20/07/93 | |
| 13 | Γέρι Μίνα |  |
23/09/94 | |
| 18 | Νιλς Ενκουνκού | |
1/11/00 | |
| 22 | Μπεν Γκόντφρεϊ | |
15/1/98 | |
| 23 | Σίμους Κόουλμαν  |
 |
11/10/88 | |
| 32 | Τζάραντ Μπράνθγουεϊτ | |
27/6/02 | |
| Μέσοι | ||||
| 6 | Άλαν Μάρκες Λουρέιρο |  |
08/01/91 | |
| 8 | Φάμπιαν Ντελφ | |
21/11/89 | |
| 10 | Γκίλφι Σίγκουρντσον |  |
08/09/89 | |
| 14 | Άντρος Τάουνσεντ | |
16/08/91 | |
| 16 | Αμπντουλαγιέ Ντουκουρέ | |
1/01/93 | |
| 17 | Άλεξ Ιγουόμπι |  |
3/05/96 | |
| 21 | Αντρέ Γκόμες |  |
10/07/93 | |
| 25 | Ζαν Φιλίπ Γκμπαμίν |  |
10/09/92 | |
| 26 | Τομ Ντέιβις | |
30/06/98 | |
| Επιθετικοί | ||||
| 7 | Ριτσάρλισον ντε Αντράντε | |
10/05/97 | |
| 9 | Ντόμινικ Κάλβερτ-Λιούιν | |
16/03/97 | |
| 20 | Τσενκ Τοσούν |  |
08/09/92 | |
| 33 | Χοσέ Σαλομόν Ροντόν |  |
16/11/1989 | |
| 42 | Άντονι Γκόρντον | |
24/02/01 | |
| Προπονητής | ||||
| Ραφαέλ Μπενίτεθ |  |
16/04/60 | ||
Δανεικοί
Η Έβερτον έχει παραχωρήσει δανεικούς σε άλλες ομάδες τους παρακάτω παίκτες
Μόιζε Κεν σε (Παρί Σεν Ζερμέν)- Θίο Γουόλκοτ σε Σαουθάμπτον ΦΚ
Οι Τίτλοι
Η Έβερτον έχει κατακτήσει εννιά φορές το Αγγλικό Πρωτάθλημα, πέντε φορές το Κύπελλο Αγγλίας, εννιά φορές το αγγλικό Σούπερ Καπ (αγγλ.: Charity Shield) και μια φορά το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης.
Πρωταθλήματα Αγγλίας: 9
1890-91, 1914-15, 1927-28, 1931-32, 1938-39, 1962-63, 1969-70, 1984-85, 1986-87
Κύπελλα Αγγλίας: 5
1906, 1933, 1966, 1984, 1995
Κομιούνιτι Σιλντ: 9
1928, 1932, 1963, 1970, 1984, 1985, 1986, 1987, 1995
Κύπελλο Κυπελλούχων: 1
1985
Προσωνύμια
Το γνωστότερο παρατσούκλι της Έβερτον είναι «The Toffees» (Τα Ζαχαρωτά) ή «The Toffeemen», το οποίο υπάρχει από την εποχή που η Έβερτον πρωτομετακόμισε στο Γκούντισον Παρκ. Η πιθανότερη αιτία προέλευσης είναι μάλλον από ένα μαγαζί, το οποίο εκείνη την εποχή βρισκόταν κοντά στο γήπεδο και λεγόταν «Mother Νoblett's toffee shop». Μάλιστα, πουλούσε ένα ζαχαρωτό τις ημέρες των αγώνων που λεγόταν «Everton Mint» (Έβερτον Μιντ). Επίσης, «Greek-toffees» ονομάζονται οι Έλληνες υποστηρικτές της ομάδας και «The Irish Toffees» ονομάζονται οι Ιρλανδοί υποστηρικτές της ομάδας[4]
Ένα άλλο παρατσούκλι της ομάδας είναι «The Blues» (Οι Μπλε). Φυσικά, προέρχεται από τα χρώματα της φανέλας. Λιγότερο γνωστό είναι το παρατσούκλι «The Black Watch» (Η Μαύρη Περίπολος), που ήταν το όνομα μιας στρατιωτικής ταξιαρχίας, το οποίο προήλθε από τη μαύρη στολή που φορούσε για ένα διάστημα η ομάδα γιατί η μπλε παραδοσιακή στολή ξέβαφε στο πλύσιμο. Πιθανότατα είναι και το πρώτο προσωνύμιο της ομάδας μια και η μαύρη στολή ήταν από τις πρώτες της ομάδας.
Τέλος, το παρατσούκλι που ακούγεται συχνά στην Ελλάδα ήταν «Εφοπλιστές» και είχε επικρατήσει ιδίως μετά τον αγώνα της Έβερτον με τον Παναθηναϊκό το 1971 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Πιθανότατα, αποτελεί εφεύρεση κάποιου ευφάνταστου Έλληνα δημοσιογράφου, αφού αυτό το παρατσούκλι δεν ακούγεται στην Αγγλία.
Ρεκόρ συμμετοχών και γκολ
Το ρεκόρ των περισσότερων εμφανίσεων με τη φανέλα της Έβερτον κατέχει ο Ουαλός τερματοφύλακας Νέβιλ Σάουθχολ, ο οποίος κάθισε κάτω από τα δοκάρια της ομάδας για 751 αγώνες από το 1981 ως το 1997. Ο κεντρικός αμυντικός Μπράιαν Λαμπόν είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές με 534 ματς ενώ ο τερματοφύλακας Τέντ Σάγκαρ, ο οποίος έπαιξε για 23 χρόνια στην Έβερτον από το 1929 ως το 1953, δηλαδή πριν και μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έχει 495 συμμετοχές συνολικά.
Συμμετοχές
| Εθν. | Όνομα | Περίοδος | Εμφανίσεις |
|---|---|---|---|
 |
Νέβιλ Σάουθχολ | 1981-1997 |
|
|
Μπράιαν Λαμπόν | 1958-1971 |
|
|
Ντέιβ Γουάτσον | 1986-2000 |
|
|
Τεντ Σάγκαρ | 1930-1952 |
|
 |
Κέβιν Ράτκλιφ | 1980-1991 |
|
Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για την Έβερτον είναι ο Ντίξι Ντιν, με 383 γκολ συνολικά. Ο ίδιος έχει και το ρεκόρ περισσότερων γκολ σε μία σεζόν για όλη την Αγγλία με 60 γκολ.Δεύτερος σκόρερ είναι ο Γκράιαμ Σαρπ με 159 γκολ.
Γκολ
| Εθν. | Όνομα | Περίοδος | Γκολ |
|---|---|---|---|
|
Ντίξι Ντιν | 1925-1937 |
|
 |
Γκρέιαμ Σαρπ | 1980-1991 |
|
|
Μπομπ Λάτσφορντ | 1974-1981 |
|
|
Άλεξ Γιάνγκ | 1901-1911 |
|
|
Τζόε Ρόιλ | 1966-1974 |
|
Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές
Από την Έβερτον έχουν περάσει πάρα πολλοί σπουδαίοι ποδοσφαιριστές. Μερικοί από αυτούς είναι οι παρακάτω:
|
|
|
Τόμας Γκράβεσεν
Τιμ Κέιχιλ
Μαρουάν Φελαϊνί
Τιμ ΧάουαρντΣπουδαίοι προπονητές
Οι παρακάτω προπονητές κέρδισαν τουλαχιστον έναν τίτλο με την Έβερτον. Είναι αξιο αναφοράς πως όλοι όσοι κατέκτησαν τίτλο με την ομάδα είναι Άγγλοι,αν και έχουν περάσει επίσης πέντε Σκωτσέζοι, ένας Βορειοϊρλανδός, ένας Ιρλανδός,ένας Ουαλλός και ένας Ισπανός.
- Ντίκ Μολινό: 1889-1901
- Γουίλιαμ Κουφ: 1901-1918
- Τόμας Μάκιντος: 1919-1935
- Τεό Κέλλι: 1936-1948
- Χάρι Κάττερικ: 1961-1973
- Χάουαρντ Κένταλ: 1981-1987, 1990-1993, 1997-1998
- Τζόε Ρόιλ: 1994-1997
Πρωτοπορίες
Ιδρυτικό μέλος της Αγγλικής ποδοσφαιρικής λίγκας το 1888.
Πρώτη ομάδα στον κόσμο που χρησιμοποίησε δίχτυα πίσω από τα δοκάρια!
Πρώτη ομάδα στον κόσμο που πανηγύρισε το πρωτάθλημα σε δύο διαφορετικές έδρες
Πρώτη ομάδα που παρουσίασε τρόπαιο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Πρώτη ομάδα που παρουσίασε μετάλια για του ποδοσφαιριστές για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Πρώτη ομάδα που αγωνίστηκε επίσημα με μπλέ και άσπρες στολές το 1901.
Πρώτη ομάδα που ποδοσφαιριστής της σκόραρε 60 γκολ πρωταθλήματος ο Ντίξι Ντιν 60 γκολ
Πρώτη ομαδα που οι παίκτες φόρεσαν επίσημα εμφανίσεις με νούμερα μαζί με την Μάντσεστερ Σίτι (απο το 1-11) σε τελικό του Κύπελλο Αγγλίας 1933
Πρώτη ομάδα που χρησιμοποιήσε πρόγραμμα αγώνων στους εντός εδράς αγώνες της
Πρώτη ομάδα που έφτασε 100 σεζόν στην κορυφαία αγγλική κατηγορία ποδοσφαίρου
Πρώτη ομάδα που έφτασε τα 4000 παιχνίδια στην κορυφαία αγγλική κατηγορία ποδοσφαίρου
Πρώτη ομάδα που κατασκεύασε καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο
Πρώτη ομάδα που καθιέρωσε πίνακα με σκορ στο γήπεδο της.
Πρώτη ομάδα που εγκατάστασε υπογεια θέρμανση στο γήπεδο
Πρώτη ομάδα που είχε γήπεδο με 2 αλλα και με 3 κερκίδες.
Ιδρυτικό μέλος της Πρέμιερ Λιγκ το 1992.
Πρώτη ομάδα της Αγγλίας που έλαβε την άδεια να δημιουργήσει ένα δωρεάν σχολείο για μαθητές από 14 έως 19 ετών
Πρώτη ομάδα που έβγαλε προς πώληση εισιτηρία μέσω γραπτών μηνύματος
Πρώτη ομάδα που έφτασε τα 7000 γκολ στην κορυφαία αγγλική κατηγορία ποδοσφαίρου
Έδρα
Το Γκούντισον Παρκ, έδρα της Έβερτον
Η Έβερτον αρχικά αγωνιζόνταν στο «Στάνλει Παρκ». Το 1882 κάποιος κ. Κρούιτ νοικιασε την γη του στην Έβερτον σε μια περιοχή που λεγόταν «Πράιορι Ρόουντ» (Priory road), στην οποία έπαιζε πριν μετακομίσει στο Άνφιλντ. Στο Άνφιλντ αγωνίστηκε ως το 1892. Μία διαφωνία σχετικά με το ενοίκιο έκανε την Έβερτον να μετακομίσει ξανά το 1892 στην τωρινή της έδρα, το Γκούντισον Παρκ (Goodison Park).
Στις 16 Ιουνίου του 2006 η διοίκηση της Έβερτον ανακοίνωση πως βρίσκεται σε συνομιλίες με την επαρχία του Νόσλει και την αλυσίδα σουπερμάρκετ Τέσκο για την δημιουργία νέου γηπέδου 55.000 θέσεων στην περιοχή Κίρκμπι.Οι αντιδράσεις όμως οπαδών της ομάδας για το γεγονός ότι η σιγκεκριμένη περιοχή που εξετάζεται για την ανέγερση του γηπέδου βρίσκεται οριακά εκτός των γεωγραφικών ορίων της επαρχίας του Λιβερπουλ οδήγησε την διοίκηση να πάρει μια ασυνίθιστη απόφαση να διεξάγει δημοψήφισμα μεταξύ των φίλων της ομάδας.
Το δημοψήφισμα ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2007 και ποσοστο 59,27% των φίλων της ομάδας ψήφισε υπέρ της συνέχισης των συζητήσεων.Τον Νόεμβριο του 2009 η Αγγλική κυβέρνηση απέριψε το σχέδιο της ομάδας για την δημιουργία νέου γηπέδου στο Κίρκμπι η ομάδα πλέον βρίσκεται σε αναζήτηση νέας περιοχής.
Το 2017 η Έβερτον συμφώνησε με τον Δήμο του Λίβερπουλ και νοικιάσει την περιοχή του Bramley Moore Dock για 200 χρόνια.Ο Αμερικανός αρχιτέκτονας Νταν Μεις, που "κρύβεται" πίσω από τα πλάνα του καινούριου γηπέδου της Έβερτον έδωσε τον Απρίλιο του 2018 τα πρώτα σχέδια του νέου γηπέδου στην δημοσιότητα
Γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα
Οι παίκτριες πανηγυρίζουν την κατάκτηση του κυπέλλου το 2010
Η Έβερτον διαθέτει ημιεπαγγελματική γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία αγωνίζεται στη γυναικεία Πρέμιερ Λιγκ.Διαγράφει μαλιστα ανοδική πορεία ιδρύθηκε το 1983 με το όνομα Hoylake WFC η ομάδα άλλαξε πολλές φορές το όνομα της εως το 1995 η όμαδα πήρε το σημερινό της όνομα σε Έβερτον Γυναικείο ποδοσφαιρικό τμήμα. Αγωνίζεται στο Αρρίνα στάδιο 2800 θέσεων.
Έχει κατακτήσει από μία φορά το Πρωτάθλημα το 1998 και δύο φορές το Κύπελλο Αγγλίας γυναικών το 1989, όταν ακόμα λεγόταν Λέασο Πασίφικ,και το 2010
Καλαθοσφαίριση
Η Έβερτον διέθετε και τμήμα καλαθοσφαίρισης με το όνομα Έβερτον Τάιγκερς άλλαξε όμως το όνομα του σε Μέρσει Ταίγκερς το 2010. Η ομάδα αγωνίζεται στην κορυφαία κατηγορία τις βρετανικής καλαθοσφαίρησης, στο Βρετανικό Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης και στο γήπεδο Γκρίνπαρκ Σπορτς Ακάντεμι.
Σημειώσεις
Παραπομπές
Clark, Adam (3 Οκτωβρίου 2013). «Next Crest Revealed». Everton F.C. Official Website. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2014.
«Everton reveal crest vote results after motto U-turn». BBC. 3 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2014.
Bleaney, Rob (4 Ιουλίου 2014). «Everton begin using new club crest chosen by fans after huge backlash». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2014.
evertonfc.com Αρχειοθετήθηκε 2015-09-06 στο Wayback Machine. Supporters' Club Focus: Irish Toffees
Εγκυκλοπαίδεια του Ηνωμένου Βασιλείου
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
