Ο Τζόζεφ Άντονι "Τζόι" Μπάρτον (Joey Barton, γεννημένος στις 2 Σεπτεμβρίου 1982) είναι ένας Άγγλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται στην θέση του μέσου στην ομάδα της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς.
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Πλήρες όνομα | Τζόζεφ Άντονι Μπάρτον | ||
| Ημερ. γέννησης | 2 Σεπτεμβρίου 1982 (36 ετών) | ||
| Τόπος γέννησης | Χάιτον, Μέρσεϊσαϊντ, Αγγλία | ||
| Ύψος | 1,80 m | ||
| Θέση | Μέσος | ||
| Πληροφορίες συλλόγου | |||
| Ομάδα | Ολιμπίκ Μαρσέιγ | ||
| Νούμερο φανέλας | 6 | ||
| Ομάδες νέων | |||
| -1996 | Έβερτον | ||
| 1996 | Λίβερπουλ | ||
| 1997-2002 | Μάντσεστερ Σίτι | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2002-2007 | Μάντσεστερ Σίτι | 130 | (15) |
| 2007-2011 | Νιούκασλ Γιουνάιτεντ | 81 | (7) |
| 2011- | Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς | 68 | (6) |
| 2012-2013 | →Ολιμπίκ Μαρσέιγ | 33 | (1) |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2003 | Αγγλία U21 | 2 | (1) |
| 2007 | Αγγλία | 1 | (0) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες
ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 22 Απριλίου 2014. |
|||
Ο Μπάρτον γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Χάιτον του Μέρσεϊσαϊντ.[1] Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από την Μάντσεστερ Σίτι το 2002, έχοντας προηγουμένως περάσει από όλες τις ηλικιακές κατηγορίες του συλλόγου. Οι εμφανίσεις του με την πρώτη ομάδα του συλλόγου του Μάντσεστερ άρχισαν σταδιακά να αυξάνονται εντός των επόμενων πέντε ετών, πραγματοποιώντας συνολικά πάνω από 150. Δέχτηκε την πρώτη του κλήση στην Εθνική Αγγλίας τον Φεβρουάριο του 2007,[2] κι αυτό παρά την κριτική που δεχόταν από ορισμένους παίκτες της ομάδας. Στη συνέχεια μεταγράφηκε στην Νιούκαστλ έναντι ενός ποσού της τάξεως των £5.8 εκατομμυρίων τον Ιούλιο του 2007. Μετά από 4 χρόνια παρουσίας στους Magpies, αποχώρησε με προορισμό την νυν ομάδα του, Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, τον Αύγουστο του 2011.
Τόσο η καριέρα του, όσο και η ζωή του έχουν σημαδευτεί από πολυάριθμα ατυχήματα και προβλήματα απειθαρχίας[3], ενώ έχει φυλακιστεί δύο φορές για βιαιοπραγία. Στις 20 Μαΐου 2008 καταδικάστηκε σε εξάμηνη φυλάκιση για βιαιοπραγία και συμμετοχή σε συμπλοκή στη διάρκεια επεισοδίου στο Κέντρο του Λίβερπουλ.[4] Ο Μπάρτον πέρασε 77 μέρες στην φυλακή, εκτείοντας την ποινή του, προτού αφεθεί ελεύθερος στις 28 Ιουλίου 2008.[5] Την 1η Ιουλίου 2008 καταδικάστηκε επίσης σε τέσσερεις μήνες φυλάκιση με αναστολή αφού ομολόγησε πως επιτέθηκε προκαλώντας σωματική βλάβη στον πρώην συμπαίκτη του Ουσμάν Νταμπό στη διάρκεια προπόνησης την 1η Μαΐου 2007.[6] Αυτό το περιστατικό είχε ως άμεση συνέπεια το τέλος της σταδιοδρομίας του στην Μάντσεστερ Σίτι.[7] Ο Μπάρτον έχει τιμωρηθεί από την FA για βίαιη συμπεριφορά τρεις φορές: για την επίθεση σε βάρος του Νταμπό,[8] για γροθιά στο στομάχι του Μόρτεν Γκαμστ Πέντερσεν[9] και για επίθεση σε βάρος τριών παικτών της Μάντσεστερ Σίτι στο παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής της σεζόν 2011–12, μεταξύ της πρώτης και της νυν ομάδας του Μπάρτον, Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς.[10]
Πρώτα χρόνια
Γεννημένος στο Χάιτον, στο Μέρσεϊσαϊντ της Αγγλίας, ο Μπάρτον είναι ο μεγαλύτερος τεσσάρων αδελφών.[11] Οι γονείς του χώρισαν όταν αυτός ήταν ηλικίας 14 ετών, και ως αποτέλεσμα έζησε με τον πατέρα του στο σπίτι της γιαγιάς του σε διαφορετική περιοχή.[12] Έχει δηλώσει πως η γιαγιά του τον βοήθησε σημαντικά ώστε να να μην καταλήξει χρήστης ναρκωτικών ουσιών, ενώ αποδίδει την επαγγελματική του συμπεριφορά στον πατέρα του.[1][12] Ο πατέρας του, ο οποίος λεγόταν επίσης Τζόζεφ, εργαζόταν ως στεγαστής[13] και έπαιζε ποδόσφαιρο σε ημιεπαγγελματικό επίπεδο με την Νόρθγουιτς Βικτόρια.[14] Ο Μπάρτον διδάχτηκε το μάθημα της φυσικής αγωγής στο σχολείο του, το St Thomas Becket, το οποίο εκπροσώπησε σε πολλές αθλητικές διοργανώσεις, ενώ θεωρούνταν ταυτόχρονα ένα ταλέντο με μέλλον στην Rugby League της Αγγλίας. Τελείωσε το σχολείο με δέκα GCSEs.[15]
Συλλογική Καριέρα
Πρώτα χρόνια
Ο Μπάρτον, με το όνειρο να καταφέρει να γίνει μελλοντικά επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, εντάχθηκε στις ακαδημίες της Έβερτον, αλλά σε ηλικία 14 ετών αγωνίστηκε με την Λίβερπουλ. Στη συνέχεια δοκιμάστηκε στην Νότιγχαμ Φόρεστ, όπου όμως απορρίφθηκε καθώς θεωρήθηκε μικρός σε ύψος για να γίνει ποδοσφαιριστής.[16] Ο Μπάρτον, αργότερα, δήλωσε πως αυτή η αρχική του απόρριψη από διάφορες ομάδες, το μόνο που κατάφερνε ήταν να μεγαλώσει το πείσμα του να γίνει ποδοσφαιριστής, ώστε να αποδείξει, σε αυτούς που δεν τον πίστεψαν ποδοσφαιρικά, το λάθος τους.[17] Πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση με την ηλικιακή κατηγορία U-17 του συλλόγου το 1999, αγωνιζόμενος ως βασικός σε επίπεδο ακαδημιών για τρία χρόνια. Η πρώτη του εμφάνιση με τις ρεζέρβες του συλλόγου ήρθε στα τέλη της σεζόν 2000–01, την τελευταία του χρονιά ως μέλος των ακαδημιών. Καθώς υπήρχε μεγάλη αβεβαιότητα για τις μελλοντικές ικανότητες του Μπάρτον, η ομάδα σκεφτόταν έντονα το ενδεχόμενο απομάκρυνσής του,[18] αλλά αναθεώρησε, προσφέροντάς του το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο.[14] Στη διάρκεια των δύο επόμενων ετών, πραγματοποίησε με επιτυχία το πέρασμα από την ηλικιακή κατηγορία U-19 του συλλόγου στις ρεζέρβες του. Προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα στην διάρκεια της σεζόν 2002–03.
Μάντσεστερ Σίτι
Ο Τζόι Μπάρτον σε απόπειρα κεφαλιάς κατά την διάρκεια αγώνα το 2004.
Υπό κανονικές συνθήκες, ο Μπάρτον θα είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα τον Νοέμβριο του 2002 απέναντι στην Μίντλεσμπρο, εφόσον δεν είχε χάσει την φανέλα του, αφού προηγουμένως την είχε αφήσει στον πάγκο των αναπληρωματικών κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου.[19] Τελικά, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την ομάδα σε έναν αγώνα απέναντι στην Μπόλτον Γουόντερερς, στις 5 Απριλίου 2003.[20] Το πρώτο του τέρμα με την ανδρική ομάδα ήρθε δύο εβδομάδες αργότερα, σε μια νίκη με 2-0 επί της Τότεναμ Χότσπερ, ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή.[21] Τελείωσε την σεζόν 2002–03 μετρώντας επτά συνεχόμενες συμμετοχές ως βασικός.
Αφού εντυπωσίασε στην πρώτη του σεζόν με την Σίτι, ο Μπάρτον είδε να του προτείνεται άμεσα μονοετής ανανέωση του συμβολαίου του με τον σύλλογο από τον προπονητή του Κέβιν Κίγκαν, το οποίο και υπέγραψε τον Απρίλιο του 2003.[22] Αγωνίστηκε περισσότερες φορές ως βασικός με την ομάδα στη διάρκεια της σεζόν 2003–04 και, μετά από το δεύτερο, συνολικά, τέρμα του στην Πρέμιερ Λιγκ, επιβραβεύτηκε με την κλήση του στην Εθνική Αγγλίας U-21 ενόψει των αγώνων της για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004 απέναντι στην Μακεδονία και την Πορτογαλία.[23]
Σε έναν αγώνα για το FA Cup, με αντίπαλο την Τότεναμ, ο Μπάρτον δέχτηκε την πρώτη κόκκινη κάρτα της καριέρας του με ιδιαίτερα παράξενο τρόπο: στη διάρκεια της ανάπαυλας του ημιχρόνου, με την ομάδα του να χάνει με 3–0, τσακώθηκε με τον διαιτητή, με τον τελευταίο να τον αποβάλει, αν και ο αγώνας δεν βρισκόταν σε εξέλιξη. Στο δεύτερο ημίχρονο, και παρά το γεγονός πως αγωνίζονταν με 10 παίκτες, οι Citizens κατάφεραν μια επική ανατροπή παίρνοντας την νίκη-πρόκριση με σκορ 4–3.[24] Ο Μπάρτον εγκατέλειψε το Σίτι οφ Μάντσεστερ Στέιντιουμ, εμφανώς εκνευρισμένος στις 17 Απριλίου, αφού πρώτα έμαθε πως δεν θα ξεκινούσε βασικός στον αγώνα με αντίπαλο την Σαουθάμπτον.[25] Πάραυτα, αποτέλεσε βασικό στέλεχος της ομάδας την σεζόν 2003–04, κατά την οποία αγωνίστηκε συνολικά 39 φορές, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα ένα τέρμα. Οι εμφανίσεις του εντυπωσίασαν του οπαδούς της Σίτι, οι οποίοι, με το τέλος της σεζόν 2003–04, τον βράβευσαν ως Young Player of the Year.[14]
Ο Μπάρτον αγωνιζόμενος με την Μάντσεστερ Σίτι στη διάρκεια της σεζόν 2006–07.
Ο Μπάρτον ήταν η αιτία να ξεκινήσει αψιμαχία μεταξύ των παικτών της Σίτι και της Ντονκάστερ Ρόβερς, στη διάρκεια φιλικής αναμέτρησης μεταξύ των δύο ομάδων, η οποία έλαβε χώρα στις 25 Ιουλίου 2004, μετά από σκληρό μαρκάρισμά του σε αντίπαλο παίκτη.[26] Αν και υπέγραψε νέο συμβόλαιο στις 22 Σεπτεμβρίου 2004, το οποίο θα τον κρατούσε στην Σίτι έως το 2007,[27] ο ομάδα εξέτασε σοβαρά να του διακόψει το συμβόλαιο τον Δεκέμβριο του 2004, μετά από ένα επεισόδιο στη διάρκεια της χριστουγεννιάτικης γιορτής του. Συγκεκριμένα, έσβησε το τσγάρο του στο μάτι του νεαρού παίκτη από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου Τζέιμι Τάντι,[28] μόλις αντιλήφτηκε τον τελευταίο να επιχειρεί να βάλει φωτιά στην μπλούζα του.[29] Ο Μπάρτον απολογήθηκε στη συνέχεια για την πράξη του, με την Σίτι να τον τιμωρεί με αναστολή πληρωμών για έξι εβδομάδες (£60,000).[29][30]
Τον Μάιο του 2005, έσπασε το πόδι ενός 35χρονου περαστικού, ενώ οδηγούσε με το αμάξι του στους δρόμους του Λίβερπουλ, στις 2 π.μ..[31] Το καλοκαίρι του 2005, ο Μπάρτον εκδιώχτηκε από την περιοδεία της ομάδας στην Ταϊλάνδη, αφού επιτέθηκε σε 15χρονο οπαδό της Έβερτον,[32] ο οποίος είχε προκαλέσει τον Μπάρτον βρίζοντάς τον λεκτικά και κλοτσώντας τον στην κνήμη.[33] Για να μην χειροτερέψει η κατάσταση χρειάστηκε η παρέμβαση του συμπαίκτη του Ρίτσαρντ Νταν.[34] Ο Μπάρτον ξεκίνησε τότε θεραπεία για να βελτιώσει την αυτοσυγκράτησή του, καθώς και να μειώσει την νευρικότητά του, έπειτα από σχετική απαίτηση του τότε προπονητή της Σίτι, Στιούαρτ Πιρς, για την οποία πλήρωσε ποσό ύψους £120,000, το οποίο παρακρατήθηκε από τον μισθό που λάμβανε.[35] Το φθινόπωρο του 2005, ο Μπάρτον ξεκίνησε ένα πρόγραμμα διάρκειας μιας εβδομάδας για την καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς του, στην Κλινική Sporting Chance,[36] έναν κοινωφελή οργανισμό για την ψυχολογική βοήθεια αθλητών και αθλητριών.
Τον Ιανουάριο του 2006, ο Μπάρτον κατέθεσε μια γραπτή αίτηση αποχώρησής του από την ομάδα, την οποία όμως ο ομάδα του Μάντσεστερ απέρριψε.[37] Την επόμενη μέρα, απέρριψε επίσης μια προφορική πρόταση αγοράς του παίκτη εκ μέρους της Μίντλεσμπρο,[38] με τον προπονητή της ομάδας Στιούαρτ Πιρς να δηλώνει πως υπήρχε ακόμη η πιθανότητα συμφωνίας για παραμονή του παίκτη στην Σίτι. Στη διάρκεια της επόμενης εβδομάδας, ο Μπάρτον παραδέχτηκε πως ήταν "λίγο παρορμητικός" στην απόφασή του να καταθέσει αίτηση αποχώρησης από τους Citizens, ενώ συμφώνησε να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για την παραμονή του στην City.[39] Επιβραβεύτηκε με ένα νέο τετραετές συμβόλαιο, το οποίο υπέγραψε στις 25 Ιουλίου, βάζοντας τέλος στα σενάρια αναφορικά με το μέλλον της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας.[40][41]
Η συμπεριφορά του άρχισε σταδιακά να δείχνει σημάδια βελτίωσης μετά την επίσκεψή του στην Κλινική Sporting Chance.[42] Όμως, στις 30 Σεπτεμβρίου 2006, οι τηλεοπτικές κάμερες "έπιασαν" τον Μπάρτον να δείχνει τα οπίσθιά του στους οπαδούς της Έβερτον, μετά την ισοφάριση της Σίτι στη διάρκεια των καθυστερήσεων σε αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων, ο οποίος έλαβε χώρα στο Γκούντισον Παρκ.[43] Ο Μπάρτον σε όλη τη διάρκεια του συγκεκριμένου αγώνα αποτελούσε αντικείμενο χλευασμού από τους οπαδούς της Έβερτον και ως εκ τούτου η κίνησή του χαρακτηρίστηκε ως "εν βρασμώ ψυχής" και "άκακη" από ανθρώπους του χώρου του ποδοσφαίρου.[44][45] Η Αστυνομία του Μέρσεϊσαϊντ πραγματοποίησε έρευνα επί της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά ανακοίνωσε τον Οκτώβριο πως δεν θα προχωρούσε σε περαιτέρω κινήσεις,[46] αν και ο Μπάρτον τιμωρήθηκε με πρόστιμο ύψους £2,000 για δυσφήμηση του αθλήματος ενώ του έγιναν συστάσεις για αποφυγή παρόμοιων συμπεριφορών στο μέλλον από την The Football Association.[47]
Τον Δεκέμβριο του 2006, ο Μπάρτον έλαβε την δεύτερη κόκκινη κάρτα στην καριέρα του, για ένα καθυστερημένο μαρκάρισμα με τα δύο πόδια στον παίκτη της Μπόλτον Γουόντερερς, Αμπντουλαγιέ Ντιάγκν-Φάιγ.[48]
Ο ατζέντης του Μπάρτον, Ουίλι ΜακΚέι αποκάλυψε τον Ιανουάριο του 2007 ότι εφόσον μία ομάδα προσέφερε ποσό ύψους τουλάχιστον £5.5 εκατομμυρίων για τον Μπάρτον, αυτόματα θα ενεργοποιούνταν μια ειδική ρήτρα στο συμβόλαιό του, η οποία θα υποχρέωνε την Σίτι να επιτρέψει στον παίκτη να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τις ενδιαφερόμενες ομάδες.[49] Αυτό οδήγησε και τον προπονητή της Έβερτον, Ντέιβιντ Μόγιες να ξεκινήσει διερευνητικές επαφές με την Σίτι για την απόκτηση του Μπάρτον.[49] Ωστόσο, την επόμενη μέρα ο Μπάρτον δήλωσε ότι "υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να με διώξουν, όμως είμαι χαρούμενος που παραμένων εδώ".[50]
"Η Αγγλία δεν έκανε απολύτως τίποτα σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, οπότε γιατί εκδίδουν βιβλία; 'Αποκλειστήκαμε στα προημιτελικά. Έπαιξα σκατά. Ορίστε το βιβλίο μου.' Ποιος θα ήθελε να διαβάσει κάτι τέτοιο;"
Έπειτα από πολύ καλές εμφανίσεις σε συλλογικό επίπεδο, ο Μπάρτον έλαβε την πρώτη του κλήση για την ομάδα της Αγγλίας στις 2 Φεβρουαρίου 2007 για μια φιλική αναμέτρηση απέναντι στην Ισπανία,[51] παρά την πρόσφατη κριτική που άσκησε κατά ορισμένων μελών της Εθνικής Αγγλίας για την έκδοση αυτοβιογραφιών τους έπειτα από ένα απογοητευτικό Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Είχε αναφέρει ότι τέτοιοι παίκτες "επωφελήθηκαν" από τα ανεπιτυχή αποτελέσματα της ομάδας.[52]
Ο Μπάρτον έλαβε αργότερα στήριξη για τις δηλώσεις του αυτές, ενώ ο Στίβεν Τζέραρντ, ένας από τους παίκτες στους οποίους ο Μπάρτον είχε ασκήσει κριτική, τον συνεχάρη για την ειλικρίνειά του.[44][52][53] Ωστόσο, ο Φρανκ Λάμπαρντ, ο οποίος είχε επίσης εκδώσει αυτοβιογραφία έπειτα από την διοργάνωση, δήλωσε δημοσίως την αντίθεσή του γι'αυτήν την κλήση.[54] Ο Μπάρτον πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την Εθνική Αγγλίας στις 7 Φεβρουαρίου 2007, αντικαθιστώντας τον Λάμπαρντ στο 78ο λεπτό της ήττας των Λιονταριών με 0–1 από την Ισπανία στο Ολντ Τράφορντ.[2]
Συνελήφθη ως ύποπτος για επίθεση και βιαιοπραγία έπειτα από τσακωμό του με ταξιτζή στο Λίβερπουλ, ενώ κατευθυνόταν προς το ξενοδοχείο έπειτα από έναν αγώνα στις 13 Μαρτίου 2007.[55] Κρίθηκε αθώος για την συγκεκριμένη κατηγορία τον Μάιο του 2008.[56]
Ο Μπάρτον απέδειξε για μια ακόμη την ειλικρίνειά του στις 22 Απριλίου 2007, όταν και άσκησε δημόσια κριτική στις εμφανίσεις της Σίτι στη διάρκεια της σεζόν 2006–07, και χαρακτήρισε μερικούς από τους ποδοσφαιριστές που είχε αποκτήσει ο ομάδα ως "χαμηλής αξίας".[57] Έπειτα από τα σχόλιά του, ο προπονητής της Σίτι, Στιούαρτ Πιρς του απαγόρευσε να μιλάει στα ΜΜΕ.[58]
Ο Μπάρτον έλαβε πρόστιμο ύψους £100,000 και έμεινε εκτός ομάδας από την Σίτι μέχρι το τέλος της σεζόν 2006–07 την 1η Μαΐου 2007, έπειτα από έναν επεισόδιο στην διάρκεια προπόνησης όταν και επιτέθηκε στον συμπαίκτη του Ουσμάν Νταμπό.[7][59] Ο Νταμπό δήλωσε ότι δέχτηκε αρκετά χτυπήματα, έμεινε αναίσθητος και ότι χρειάστηκε να μεταβεί στο νοσοκομείο καθώς έφερε αρκετά τραύματα στο κεφάλι του, ενώ υπήρχαν φόβοι για αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς του.[60] Ο Νταμπό ζήτησε από την Αστυνομία να κινηθεί κατά του Μπάρτον,[61] και ως αποτέλεσμα, ο Μπάρτον συνελήφθη και ανακρίθηκε από την Greater Manchester Police.[62] Αυτή η διαμάχη σήμανε και το τέλος του Μπάρτον από την Σίτι, αν και αργότερα ανέφερε ότι ήταν οι "κακές σχέσεις" με τον Στιούαρτ Πιρς που τον οδήγησαν εκτός ομάδας.[63] Ο Μπάρτον παρέμεινε προφυλακισμένος μέχρι τον Αύγουστο και κατηγορήθηκε αργότερα για βιαιοπραγία,[64][65] tκάτι το οποίο αρχικώς αρνήθηκε.[66] Αργότερα, άλλαξε στάση παραδεχόμενος την ενοχή του και την 1η Ιουλίου 2008 καταδικάστηκε σε τετράμηνη φυλάκιση με αναστολή και 200 ώρες κοινωνικής εργασίας, ενώ υποχρεώθηκε να πληρώσει £3,000 ως αποζημίωση και αποπληρωμή των εξόδων του Νταμπό για την δίκη.[6] Ο Μπάρτον καταδικάστηκε, επίσης, για βίαιη συμπεριφορά και από την FA.[67] Ο Μπάρτον παραδέχτηκε την ενοχή του[68] και την 1η Σεπτεμβρίου 2008 αποκλείστηκε για έξι αγωνιστικές με ενδεχόμενο αύξησής του στο διπλάσιο εντός των επόμενων δύο ετών και τιμωρήθηκε με χρηματικό πρόστιμο ύψους £25,000.[69]
Νιούκασλ Γιουνάιτεντ
Ο Μπάρτον στη διάρκεια προθέρμανσης πριν από αναμέτρηση απέναντι στη Φούλαμ τον Δεκέμβριο του 2007.
Έχοντας δεχτεί προτάσεις από την Νιούκασλ Γιουνάιτεντ και την Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ,[70] ο Μπάρτον αποφάσισε να μεταγραφεί στη Νιούκασλ στις 14 Ιουνίου 2007, έναντι ποσού της τάξεως των £5.8 εκατομμυρίων.[34] Προς στιγμήν, οι διαπραγματεύσεις είχαν φτάσει σε αδιέξοδο, καθώς η Μάντσεστερ Σίτι αρνήθηκε να πληρώσει στον Μπάρτον ένα ποσό της τάξεως των £300.000 το οποίο προβλεπόταν να του καταβληθεί από τον σύλλογο στην περίπτωση που αποχωρούσε από τον σύλλογο χωρίς, προηγουμένως, να έχει καταθέσει αίτημα μεταγραφής του.[34] Η Νιούκασλ Γιουνάιτεντ, ως αποτέλεσμα, ανέβασε το ύψος της προσφοράς της από το αρχικό ποσό των £5.5 εκατομμυρίων στα £5.8, ώστε να καλύψει το ποσό των £300.000 που όφειλε η Μάντσεστερ Σίτι στον παίκτη. Ο Μπάρτον στις πρώτες του δηλώσεις ως παίκτης των Καρακαξών ανέφερε ότι η επιθυμία του για κατάκτηση τροπαίων τον οδήγησε στο να πάρει την απόφαση αυτή, μαζί με τον θαυμασμό του για τον προπονητή του συλλόγου, Σαμ Άλαρνταϊς.[71] Ο Μπάρτον πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την Νιούκασλ σε μια φιλική αναμέτρηση απέναντι στην Χάρτλπουλ Γιουνάιτεντ στις 17 Ιουλίου 2007.[72] Τέσσερις ημέρες αργότερα, υποχρεώθηκε να παραμείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για διάστημα έξι με επτά εβδομάδων, αφού υπέστη κάταγμα στο πέμπτο μετατάρσιο οστό στο αριστερό του πόδι στη διάρκεια φιλικής αναμέτρησης απέναντι στην Καρλάιλ Γιουνάιτεντ.[73] Παρέμεινε για έναν ακόμη μήνα εκτός αγωνιστικής δράσης τον Οκτώβριο του 2007.[74] Τελικά, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Πρέμιερ Λιγκ με την Νιούκασλ στις 22 Οκτωβρίου 2007, μπαίνοντας ως αλλαγή, μετά την ανάπαυλα του ημιχρόνου, στη νίκη της ομάδας του με σκορ 3–1 επί της Τότεναμ.[75] Στη διάρκεια του πρώτου του ντέρμπι του Τάιν-Ουέρ για λογαριασμό της Νιούκασλ απέναντι στην Σάντερλαντ, ο Μπάρτον φάνηκε να υψώνει επικίνδυνα το πόδι του σε μία διεκδίκηση της μπάλας με τον Ντίκσον Ετούχου της Σάντερλαντ,[76] κάτι που είχε ως αποτέλεσμα, την επομένη, η εφημερίδα News of the World να κυκλοφορήσει με τον πρωτοσέλιδο τίτλο "Ban Him" (Αποβάλετέ Τον).[77] Ωστόσο, η FA δεν μπορούσε να τιμωρήσει τον Μπάρτον για την συγκεκριμένη φάση, καθώς ο διαιτητής της συνάντησης Μάρτιν Άτκινσον είχε δει το συμβάν στη διάρκεια του αγώνα, χωρίς, ωστόσο, να προχωρήσει σε κάποια ενέργεια τιμωρίας του παίκτη. Οι κανόνες της FIFA ορίζουν ότι τιμωρία παίκτη για ενέργειά του μετά την παρέλευση της επίμαχης αναμέτρησης στην οποία αυτή έλαβε χώρα, μπορεί να γίνει μονάχα εφόσον ο διαιτητής της συνάντησης δεν την έχει αντιληφθεί. Ο Μπάρτον ζήτησε αργότερα συγγνώμη γι'αυτή του την ενέργεια.[78] Στις αρχές του Δεκέμβρη, έκανε έκκληση στους οπαδούς της Νιούκασλ να δώσουν περαιτέρω πίστωση χρόνου στην ομάδα, έπειτα από φραστική τους επίθεση σε βάρος του τεχνικού της, Σαμ Άλαρνταϊς, χαρακτηρίζοντάς τους "προκατελημένους".[79] Στη πορεία διέψευσε τον παραπάνω χαρακτηρισμό, τονίζοντας ότι τα λόγια του είχαν παραμορφωθεί.[80]
Στις 27 Δεκεμβρίου 2007, ο Μπάρτον συνελήφθη ως ύποπτος για επίθεση στην περιοχή της Church Street, στην περιοχή του κέντρου του Λίβερπουλ, έπειτα από περιστατικό που σημειώθηκε στις 5:30 π.μ.[81] Συνελήφθη με την διαδικασία του αυτόφωρου στις 28 Δεκεμβρίου, καθώς η επίθεση αυτή σημειώθηκε έπειτα από δύο προηγούμενες σε βάρος του καταδίκες, με τον αρμόδιο δικαστή να αναφέρει στο πόρισμά του "Πρέπει, επίσης, να ληφθεί υπόψη η δημόσια ασφάλεια – επιτεθείκατε αδιακρίτως".[82] Το CCTV έδειξε εικόνες στις οποίες ο Μπάρτον φαίνεται να γρονθοκοπεί έναν άνδρα είκοσι φορές, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να χάσει τις αισθήσεις του, ενώ επιτέθηκε σε έναν έφηβο, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να χάσει μερικά από τα δόντια του. Στις 20 Μαΐου 2008, καταδικάστηκε σε εξάμηνη φυλάκιση αφού παραδέχτηκε την ενοχή του για τις επιθέσεις που έλαβαν χώρα τον Δεκέμβριο του 2007. Η ξαδέρφη του Μπάρτον, Ναντίν Ουίλσον και ο αδερφός της Άντριου Μπάρτον επίσης παραδέχτηκαν την ενοχή τους για συμμετοχή στις επιθέσεις αυτές και έλαβαν ποινές με αναστολή.[83] Ο Μπάρτον παραδέχτηκε ότι ήταν αλκοολικός και υποστήριξε ότι θα προσπαθούσε την "πλήρη αποχή" του από την κατανάλωσή του, ώστε να βελτιωθεί η συμπεριφορά του.[83] Εξέτισε 77 ημέρες από τη συνολική του ποινή, μένοντας ελεύθερος στις 28 Ιουλίου 2008.[5]
Μετά την επακόλουθη καταδίκη του Μπάρτον, η ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών με αναστολή για την παλαιότερη επίθεσή του κατά του Ουσμάν Νταμπό, ενώ βρισκόταν ακόμη στην Μάντσεστερ Σίτι παραγράφηκε, καθώς ο πρώτος εξέτιε την τελευταία αυτή ποινή του.[6] Επέστρεψε στην αγωνιστική δράση στις 30 Αυγούστου 2008, έξι μέρες πριν την ακρόασή του από την FA, περνώντας ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο στην εκτός ήττα της Νιούκασλ με σκορ 3–0 από την Άρσεναλ. Η είσοδός του στον αγωνιστικό χώρο αποδοκιμάστηκε έντονα από τους οπαδούς των Gunners[84] Λίγο μετά την επανεμφάνισή του στη συγκεκριμένη αναμέτρηση, ο Μπάρτον βρέθηκε εκ νέου εμπλεκόμενος σε επικίνδυνη φάση, με θύμα του, αυτή την φορά, τον Σαμίρ Νασρί, τον οποίο μάρκαρε με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο, ενέργεια, ωστόσο, για την οποία ο διαιτητής της συνάντησης δεν έδωσε φάουλ. Το τάκλιν, αν και ιδιαίτερα σκληρό, θεωρήθηκε ότι βρισκόταν σε λογικά πλαίσια. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Νασρί χτύπησε εσκεμμένα τον Μπάρτον καθώς αυτός τον καταδίωκε σε μια διεκδίκηση της μπάλας, ενέργεια για την οποία τιμωρήθηκε με κάρτα. Μετά το τέλος της αναμέτρησης, ο τότε τεχνικός της Νιούκασλ, Κέβιν Κίγκαν, είχε έντονο διάλογο και αψιμαχία με τον Νασρί και τον αρχηγό της Άρσεναλ, Ουιλιάμ Γκαλάς, με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό.[85]
Αυτή ήταν, όπως αποδείχτηκε, μιας σύντομης διάρκειας επιστροφή στην πρώτη ομάδα του συλλόγου, καθώς ο Μπάρτον τιμωρήθηκε με ποινή αγωνιστικού αποκλεισμού διάρκειας έξι αγωνιστικών, η οποία επεκτάθηκε για άλλες έξι, με αφορμή την παλαιότερη επίθεσή του στον Νταμπό.[86] Αφού εξέτισε την ποινή του, αγωνίστηκε για 75 λεπτά σε έναν αγώνα της δεύτερης ομάδας του συλλόγου, όπου και δήλωσε ότι επιθυμούσε να αλλάξει την εικόνα του προς το καλύτερο και να μπορεί να θεωρείται πρότυπο για τους συναθλητές του,[87][88] προτού πραγματοποιήσει την επιστροφή του στην ενεργό αγωνιστική δράση στη διάρκεια ενός Ντέρμπι του Τάιν-Ουέρ στις 25 Οκτωβρίου. Έγινε δεκτός με αποδοκιμασίες από τους οπαδούς της Σάντερλαντ, ενώ αντικείμενα εκτοξεύτηκαν προς το μέρος του στη διάρκεια της προθέρμανσης, σε μια αναμέτρηση όπου η Νιούκασλ ηττήθηκε με σκορ 2–1.[89] Χωρίς αυτόν, η Νιούκασλ δεν είχε καταφέρει να πετύχει νίκη στο πρωτάθλημα μετά την δεύτερη αγωνιστική, ωστόσο ο Μπάρτον σκόραρε με πέναλτι στη δεύτερή του αναμέτρηση μετά την επιστροφή του, βοηθώντας την ομάδα του να πάρει τους βαθμούς της νίκης που χρειαζόταν και να βγει από την ζώνη του υποβιβασμού στην βαθμολογική κατάταξη του πρωταθλήματος.[90] Η υπό αναστολή ποινή τιμωρίας του με αποκλεισμό έξι αγωνιστικών παραλίγο να τεθεί σε εφαρμογή όταν ο Μπάρτον φάνηκε να χτυπά τον επιθετικό της Άστον Βίλα, Γκαμπριέλ Αγκμπονλαχόρ στην αμέσως επόμενη αναμέτρηση της ομάδας, ωστόσο η FA αποφάσισε να μην προχωρήσει στην τιμωρία του Μπάρτον.[91][92] Όμως, περαιτέρω κατηγορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Μπάρτον προέβη σε ρατσιστικού περιεχομένου εξύβριση του Αγκμπονλαχόρ ήταν αρκετές για την FA για να αναθεωρήσει την προηγούμενή της απόφαση.[93] Οι κατηγορίες αυτές παρέμειναν αναπόδεικτες, ενώ 'επαγγελματίες στο διάβασμα των χειλιών' ισχυρίζονταν ότι ο Μπάρτον δεν είχε πει τίποτε το ρατσιστικό.[94] Στην ισοπαλία της Νιούκασλ με σκορ 2–2 απέναντι στην Γουίγκαν στις 15 Νοεμβρίου 2008, ο Μπάρτον υπέστη τραυματισμό έπειτα από σκληρό μαρκάρισμα που δέχτηκε από τον Λι Κάτερμολ. Λίγο αργότερα, έγινε γνωστό ότι ο Μπάρτον θα παρέμενε εκτός αγωνιστικής δράσης για διάστημα δύο μηνών λόγω τραυματισμού του στον έσω σύνδεσμο.[95] Επιστρέφοντας στην πρώτη ομάδα στα τέλη του Ιανουαρίου, αγωνίστηκε μόλις δύο φορές προτού, εκ νέου, σπάσει το μετατάρσιό του, στη διάρκεια της ήττας της νυν ομάδας του με σκορ 2–1 από την πρώην του, Μάντσεστερ Σίτι.[96]
Ο Μπάρτον ενώ εκτελεί ένα κόρνερ το 2010.
Στην πρώτη του εμφάνιση έπειτα από διάστημα τριών μηνών στις 3 Μαίου 2009, ο Μπάρτον αποβλήθηκε προς το τέλος αναμέτρησης στην οποία η ομάδα του ηττήθηκε με σκορ 3–0 από την Λίβερπουλ στο Άνφιλντ για ένα επικίνδυνο μαρκάρισμα στον Τσάμπι Αλόνσο. Η κόκκινη κάρτα αυτή άφησε τον Μπάρτον εκτός των αγωνιστικών υποχρεώσεων της Νιούκασλ για τις τρεις εναπομείνασες αναμετρήσεις του πρωταθλήματος, με την ομάδα να παραμένει εντός της ζώνης του υποβιβασμού της Πρέμειρ Λιγκ. Ο προπονητής της Νιούκασλ, Άλαν Σίρερ παρουσιάστηκε επιφυλακτικός σχετικά με το μέλλον του Μπάρτον στον σύλλογο, αναφέροντας "Θεωρώ λάθος να αναφερθώ αυτή την στιγμή στο μέλλον του παίκτη στην ομάδα, αλλά μπορώ να πω ότι αυτή την στιγμή δεν είμαι ευχαριστημένος μαζί του."[97] Στις 5 Μαΐου, η Νιούκασλ Γιουνάιτεντ ανακοίνωσε την επ'αόριστον τιμωρία του Μπάρτον, με τον παίκτη να ειδοποιείται να παραμείνει μακριά από τα τεκταινόμενα στον σύλλογο. Ως αποτέλεσμα, το μέλλον του Μπάρτον στην Νιούκασλ άρχισε να φαντάζει ιδιαιτέρως δυσοίωνο.[98] Η απόφαση τιμωρίας του παίκτη από τον σύλλογο φαίνεται να μην προήλθε μόνο από την κόκκινη κάρτα που είχε δεχτεί στην τελευταία αναμέτρηση όπου είχε αγωνιστεί, αλλά και από θερμό επεισόδιο που προκλήθηκε μεταξύ του ιδίου και του προπονητή της ομάδας, Σίρερ, καθώς και του βοηθού προπονητή Ίαιν Ντάουι, στα αποδυτήρια μετά την λήξη της επίμαχης αναμέτρησης. Ο Σίρερ δήλωσε ότι ήταν λάθος του που επέτρεψε στον Μπάρτον να επιστρέψει στην πρώτη ομάδα, και ότι το μαρκάρισμά του που του κόστισε και την αποβολή του ήταν "το μαρκάρισμα ενός δειλού", λόγια στα οποία ο Μπάρτον απάντησε λέγοντας ότι ήταν "ο καλύτερος παίκτης του συλλόγου", και ότι ο Σίρερ ήταν υποχρεωμένος να τον βάλει να αγωνιστεί. Ο Σίρερ, με την σειρά του, απάντησε ότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυε σε καμία περίπτωση και ότι ο παίκτης ήταν απλώς "μαύρο χάλι".[99] Ο Μπάρτον, τότε, ανταπάντησε ότι ο Σίρερ ήταν "ένας χάλια προπονητής με χάλια επιλογές τακτικής". Όταν επενέβη στον καβγά ο Ντάουι, ο Μπάρτον τον εξύβρισε.[100][101] Ο Μπάρτον, ως αποτέλεσμα, βρέθηκε στην λίστα των υπό παραχώρηση παικτών του συλλόγου, με τον πρώην προπονητή της Νιούκασλ, Σαμ Άλαρνταϊς, να φέρεται ότι εξέταζε το ενδεχόμενο απόκτησης του Μπάρτον από την Μπλάκμπερν Ρόβερς, όπου και εργαζόταν εκείνη την περίοδο. Ο ατζέντης του Μπάρτον δήλωνε εκείνη την περίοδο ότι ο πελάτης του "θα ήθελε πολύ να δουλέψει ξανά με τον Άλαν Σίρερ" και ότι "νιώθει πραγματικά ότι χρωστά κάτι στην ομάδα και τον φίλαθλο κόσμο της."
Ο Μπάρτον παρέμεινε στη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ παρά τον υποβιβασμό της στην Τσάμπιονσιπ, αγωνιζόμενος σε συνολικά έξι από τις πρώτες οκτώ αναμετρήσεις πρωταθλήματος της ομάδας, ωστόσο υπέστη τραυματισμό στο πόδι του στη διάρκεια νίκης με σκορ 3–1 επί της Πλύμουθ Αργκάιλ στις 19 Σεπτεμβρίου.[102] Επέστρεψε στην αγωνιστική δράση με τη Νιούκασλ τον Απρίλη, αγωνιζόμενος και στις εννέα εναπομείνασες αναμετρήσεις της Νιούκασλ για το πρωτάθλημα και πετυχαίνοντας το μόνο του τέρμα της σεζόν με απευθείας εκτέλεση φάουλ στη νίκη της ομάδας του επί της Πίτερμπορο Γιουνάιτεντ.[103] Λόγω της φόρμας στην οποία βρίσκονταν οι Ντάνι Γκάθρι και Κέβιν Νόλαν, ο Μπάρτον υποχρεώθηκε να αγωνιστεί στην αριστερή πτέρυγα της ομάδας με την επιστροφή του στην αγωνιστική δράση.
Ο Μπάρτον ξεκίνησε τη νέα του σεζόν 2010–11 στην ομάδα αγωνιζόμενος ως βασικός, αγωνιζόμενος απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Στη δεύτερη αναμέτρηση του Μπάρτον και της Νιούκασλ για την διοργάνωση, σκόραρε απέναντι στην Άστον Βίλα σε μια νίκη με τελικό σκορ 6–0 για την Νιούκασλ. Αμέσως, μετά τη λήξη της συνάντησης, ο Μπάρτον ξύρισε ένα μουστάκι που είχε ορκιστεί να μην ξυρίσει μέχρις ότου η Νιούκασλ Γιουνάιτεντ κερδίσει μια αναμέτρηση για τη νέα σεζόν. Στις 10 Νοεμβρίου, στη διάρκεια μιας ήττας της ομάδας του με σκορ 2–1 απέναντι στην Μπλάκμπερν, ο Μπάρτον προέβη εκ νέου σε βίαιη ενέργεια, ρίχνοντας γροθιά στο στομάχι Νορβηγού μέσου των Rovers, Μόρτεν Γκαμστ Πέντερσεν. Δεν τιμωρήθηκε γι'αυτήν του την ενέργεια στη διάρκεια της αναμέτρησης, καθώς ο διαιτητής δεν πρόσεξε το περιστατικό, ωστόσο αφότου συμβουλεύτηκε το βίντεο της επίμαχης φάσης,[104] η FA εκ νέου κατηγόρησε τον Μπάρτον για βίαιη συμπεριφορά.[9] Ο Μπάρτον ζήτησε συγγνώμη, αποδεχόμενος την σε βάρος του κατηγορία, και δέχθηκε τιμωρία αποκλεισμού του για τρεις αναμετρήσεις.[105] Ο Μπάρτον προκάλεσε εκ νέου συζητήσεις στη διάρκεια της νίκης της Νιούκασλ με σκορ 3-1 επί της Λίβερπουλ στις 11 Δεκεμβρίου 2010, όταν εμφανίστηκε να απευθύνεται με λόγια ομοφοβικού περιεχομένου τα οποία συνόδευε σχετική χειρονομία στον Φερνάντο Τόρρες.[106] Ο Μπάρτον σκόραρε δύο φορές με πέναλτι απέναντι στην Άρσεναλ στις 5 Φεβρουαρίου 2011, καθώς η Νιούκασλ κατάφερε να ανατρέψει το σε βάρος της 4–0, παίρνοντας, τελικώς, την ισοπαλία με σκορ 4–4. Ενεπλάκη, στη διάρκεια της ίδιας αυτής αναμέτρησης, σε αψιμαχία με τον Αμπού Ντιαμπί η οποία οδήγησε στην αποβολή του Ντιαμπί με απευθείας κόκκινη κάρτα. Ο Νταιμπί, στη συγκεκριμένη φάση, εκνευρίστηκε με το σκληρό μαρκάρισμα που δέχθηκε από τον Μπάρτον και αντέδρασε, αρπάζοντας τον τελευταίο από τον λαιμό και πετώντας τον στο έδαφος.[107][108]
Στις 25 Μαΐου 2011, ο ατζέντης του Μπάρτον, Ουίλι ΜακΚέι επιβεβαίωσε ότι ο πελάτης του δεν θα υπέγραφε νέο συμβόλαιο συνεργασίας στο Σαιντ Τζέιμς' Παρκ αφότου υπήρξε αποτυχία στις διαπραγματεύσεις συμβολαίου μεταξύ του συλλόγου και του παίκτη.[109] Ο Μπάρτον τοποθετήθηκε και επισήμως στην λίστα των υπό παραχώρηση με μεταγραφή ποδοσφαιριστών του συλλόγου από τη Νιούκασλ στις 1 Αυγούστου 2011, ενώ έγινε, μάλιστα, γνωστό ότι μπορούσε να αποχωρήσει δίχως την καταβολή οποιουδήποτε αντιτίμου, καθώς το συμβόλαιό του είχε, σχεδόν, φτάσει στην ολοκλήρωσή του.[110] Ο Μπάρτον ήταν κοντά στο να αποχωρήσει από τη Νιούκασλ ακολουθώντας τα χνάρια του συμπαίκτη του Κέβιν Νόλαν, ο οποίος είχε νωρίτερα μεταγραφεί στη Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ, ωστόσο ο Μπάρτον επέμενε στο να παραμείνει στην ομάδα.[111] Ο Τζόι Μπάρτον άσκησε, επίσης, οξεία κριτική στην διοίκηση της Νιούκασλ Γιουνάιτεντ για την απόφασή της να τον παραχωρήσει δίχως να λάβει οποιοδήποτε χρηματικό αντάλλαγμα.[112] Με τη Νιούκασλ να εξακολουθεί να απορρίπτει την λύση της υπογραφής νέου συμβολαίου, αφότου η πλευρά του παίκτη είχε απορρίψει την αρχική πρόταση που της είχε κατατεθεί, στις 24 Αυγούστου 2011,[113] ο Μπάρτον έλαβε την άδεια του συλλόγου να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για την μεταγραφή του στην ΚΠΡ. Αποχώρισε στις 26 Αυγούστου 2011, ευχαριστώντας τους φίλους της ομάδας για την στήριξη που του έδειξαν.[114]
Μια εβδομάδα πριν υπογράψει στην ΚΠΡ, ο Μπάρτον συμμετείχε σε αψιμαχία με τον Ζερβινιό της Άρσεναλ, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την αποβολή του Ζερβινιό την ημέρα του ντεμπούτου του με τη νέα του ομάδα. Τότε, ο Άλεξ Σονγκ πάτησε τον Μπάρτον, ενέργεια για την οποία ο Σονγκ έλαβε ποινή αγωνιστικού αποκλεισμού διάρκειας τριών αγωνιστικών. Ο Μπάρτον, αργότερα, αποκάλυψε ότι ήταν κοντά στο να υπογράψει στην Άρσεναλ, ωστόσο, το επεισόδιό του με τον Ζερβινιό έβαλε τέλος στις όποιες ελπίδες του για ενδεχόμενη μεταγραφή στο Emirates και στον αντίποδα, μεταγράφηκε στην Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς.[115][116]
Παραπομπές
McCarthy, Paul (2006-12-17). «Joey Barton's damning verdict on football's pampered elite». People.co.uk. Ανακτήθηκε στις 2007-07-11.
Sinnott, John (2007-02-07). «England 0–1 Spain». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
«4thegame Profile». 4thegame.com. Ανακτήθηκε στις 2007-07-13.[νεκρός σύνδεσμος]
«Joey Barton is jailed for assault». BBC News. 2008-05-22. Ανακτήθηκε στις 2008-05-22.
«Barton released from jail». London: BBC. 2008-07-01. Ανακτήθηκε στις 2008-07-01.
http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/7482620.stm Barton is sentenced for assault
Taylor, Daniel (2007-05-02). «City wash their hands of Barton after fight at training ground». The Guardian (London). Ανακτήθηκε στις 2007-09-09.
«TheFA.com- Barton Charged». TheFA. Ανακτήθηκε στις 2008-07-31. [νεκρός σύνδεσμος]
«Newcastle's Joey Barton charged over alleged punch». BBC News. 2010-11-11.
«Joey Barton hit with 12-match ban for violent conduct in QPR's 3-2 defeat against Manchester City». The Daily Telegraph. 23 May 2012. Ανακτήθηκε στις 23 May 2012.
Bunyan, Nigel (2005-11-24). «Footballer tells of calls to murder suspect brother». London: Telegraph. Ανακτήθηκε στις 2011-12-01.
«Joey Barton – Q & A – Interviews – FourFourTwo». FourFourTwo. Ανακτήθηκε στις 2011-12-01.
Stokes, Paul (2005-08-03). «Give yourself up Michael, pleads footballer». London: Telegraph. Ανακτήθηκε στις 2011-12-01.
«Scrapbook: Joey Barton». Manchester City FC vs Liverpool match programme, p41. 2007-04-14, Barton's cousin Joshua Wilson also played for Northwich Victoria F.C in the season 2007–2008..
de Castella, Tom (2011-08-26). «Joey Barton: What's behind his Twitter philosophy?». BBC Magazines (British Broadcasting Corporation). Ανακτήθηκε στις 2011-12-01.
Pearson, James (2003-09-14). «Barton reveals Forest rejection». Sky Sports. Ανακτήθηκε στις 2007-08-01.
Higham, Paul (2004-01-24). «Barton: Toffees snub helped me». Sky Sports. Ανακτήθηκε στις 2007-08-01.
«Profile: Joey Barton». Manchester City FC vs Wigan Athletic match programme, p19. 2006-01-28.
«Things get shirty for City starlet». Sky Sports. 2002-11-25. Ανακτήθηκε στις 2007-07-18.
Chris Bailey, "Barton lifts City's gloom", Manchester Evening News, 7 April 2003, accessed 1 December 2011
«City cruise past Spurs». BBC Sport. 2003-04-18. Ανακτήθηκε στις 2007-07-12.
«Barton signs new City deal». BBC Sport. 2003-09-22. Ανακτήθηκε στις 2007-07-10.
«Platt sings Barton's praise». TheFA.com. 2003-09-03. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 10, 2005. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
«Man City write new chapter in FA Cup lore». ABC news. Ανακτήθηκε στις 2007-07-26.
Watkins, Simon (2007-05-01). «Barton's roll of shame». London: Daily Mail. Ανακτήθηκε στις 2007-09-14.
«Keegan fury at Barton». BBC Sport. 2004-07-25. Ανακτήθηκε στις 2007-07-10.
«Barton earns new deal». BBC Sport. 2004-04-15. Ανακτήθηκε στις 2007-07-10.
Spencer, Peter (2007-12-22). «Barton faces fine after party fracas». Manchester Evening News. Ανακτήθηκε στις 2007-07-10.
Wallace, Sam (2004-12-23). «Barton fined £60,000 for fracas». London: Independent Online'. Ανακτήθηκε στις 2007-07-18.
«Barton apologises to boss Keegan». BBC Sport. 2004-12-24. Ανακτήθηκε στις 2007-07-08.
Asthana, Anushka (2007-10-03). «Joey Barton feels Manchester City fans owe him a debt». London: Times Online. Ανακτήθηκε στις 2008-03-04.
Rob Hughes, "Enigmas of 2 tarnished stars", International Herald Tribune, 7 February 2006, accessed 17 September 2006
Booth, Jenny (2005-08-02). «Profile:Joey Barton». London: Times Online. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
Hunter, Andy (14 June 2007). «Barton completes move to Magpies». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 10 July 2007.
Higham, Paul (2005-08-06). «Barton asks for help». Sky Sports. Ανακτήθηκε στις 2007-08-01.
Wallace, Sam (2007-12-28). «Barton: Rebel with an amazing capacity for trouble». London: The Independent. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
«Man City reject request by Barton». BBC Sport. 2006-01-30. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
«Man City reject Boro's Barton bid». BBC Sport. 2006-01-31. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
«Barton to end row by signing deal». BBC Sport. 2006-02-06. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
"Barton signs new deal", Manchester City official website, 25 July 2006, accessed 1 December 2011
«Player Profile». Premier League. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 February 2006. Ανακτήθηκε στις 2007-07-25.
«Manchester City: Joey Barton for England?». squarefootball. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 February 2006. Ανακτήθηκε στις 2008-03-04.
"Police to probe Barton incident", BBC Sport, 30 September 2006, accessed 30 September 2006
McNulty, Phil (2007-02-07). «Barton books in». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 2007-07-08.
«Holloway backs 'cheeky' Barton». BBC Sport. 2006-10-06. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
«Police take no action over Barton». BBC Sport. 2006-10-04. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
«Barton gets fine but escapes ban». BBC Sport. 2006-10-10. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
MacKay, Duncan (24 December 2006). «Anelka at double but Barton in trouble». London: The Guardian. Ανακτήθηκε στις 14 November 2010.
«City dismiss Barton enquiry». Sky Sports. 2007-01-16. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
Andy Hunter, "Barton insists he is staying put but Everton lie in wait"[νεκρός σύνδεσμος] Independent, 17 January 2007, accessed 13 February 2007
«Barton wins first England call-up». BBC Sport. 2007-02-02. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
Wallace, Sam (2007-02-06). «Gerrard jumps to Barton's defence». London: The Independent. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
Liddle, Rod (2007-02-04). «Barton has the cheek to usher in a new era». London: Times Online. Ανακτήθηκε στις 2007-07-13.
«Lampard hits back at Barton jibes». BBC Sport. 2007-01-20. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
"City star arrested over assault", BBC News, accessed 13 March 2007
"Barton cleared over taxi damage", BBC News, accessed 30 May 2008
«Barton criticises Man City season». BBC Sport. 2007-04-22. Ανακτήθηκε στις 2007-07-22.
Taylor, Daniel (2007-04-27). «Pearce bans Barton from talking to media after public outburst». London: The Guardian. Ανακτήθηκε στις 2007-07-11.
Robson, Sir Bobby (2007-05-05). «Biggest victim of the Dabo training bust-up will be Barton himself». London: Daily Mail. Ανακτήθηκε στις 2007-07-20.
Alec Hayes, "Barton branded a 'coward' by Dabo", The Telegraph, 3 May 2007
«Police get Barton 'attack' report». BBC News. 2007-05-05. Ανακτήθηκε στις 2007-05-05.
«Barton is arrested over assault». BBC News. 2007-05-16. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.
Taylor, Louise (2007-07-18). «Barton kicks off at St James' with swipe at Pearce». London: Guardian Unlimited. Ανακτήθηκε στις 2007-07-18.
«Police extend Joey Barton's bail». BBC News. 2007-07-11. Ανακτήθηκε στις 2007-07-24.
«Player Barton charged over attack». BBC News. 2007-08-02. Ανακτήθηκε στις 2007-08-02.
«Barton In Court Over Player 'Bust-Up'». Sky News. 2007-08-09. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 October 2007. Ανακτήθηκε στις 2007-09-09.
«FA charges Barton over Dabo clash». BBC News. 31 July 2008. Ανακτήθηκε στις 14 November 2010.
«Barton admits to violent conduct». BBC News. 13 August 2008. Ανακτήθηκε στις 14 November 2010.
«Joey Barton banned by FA». London: The Independent. 6 September 2008. Ανακτήθηκε στις 14 November 2010.[νεκρός σύνδεσμος]
Spellman, Daniel. «Newcastle fend off West Ham to seal £5.5m Barton signing». Scotsman. Ανακτήθηκε στις 10 July 2007.
«Barton joins Newcastle». inthenews.co.uk. 14 June 2007. Ανακτήθηκε στις 24 July 2007.
Ryder, Lee (17 July 2007). «Hartlepool United 1, Newcastle United 3». icNewcastle. Ανακτήθηκε στις 20 July 2007.[νεκρός σύνδεσμος]
Pearson, James (22 July 2007). «Magpies confirm Barton blow». Sky Sports. Ανακτήθηκε στις 22 July 2007.
«Newcastle hit by Barton setback». BBC Sport. 1 October 2007. Ανακτήθηκε στις 1 October 2007.
Bevan, Chris (22 October 2007). «Newcastle 3–1 Tottenham». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 23 October 2007.
McNulty, Phil (10 November 2007). «Sunderland 1–1 Newcastle». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 13 November 2007.
The life and crimes of Joey Barton - Yahoo Eurosport UK
«Barton apologises for high tackle». BBC Sport. 13 November 2007. Ανακτήθηκε στις 13 November 2007.
«Newcastle fans vicious – Barton». BBC Sport. 1 December 2007. Ανακτήθηκε στις 1 December 2007.
«Joey BarToon: Fans Are Crucial». nufc.co.uk. 5 December 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 December 2007. Ανακτήθηκε στις 5 December 2007.
Baker, Luke (28 December 2007). «Newcastle's Barton charged with assault». Reuters UK. Ανακτήθηκε στις 5 April 2008.
«Newcastle Footballer Joey Barton Denied Bail, Locked Up On Assault Charge». Sky News. 28 December 2007. Ανακτήθηκε στις 1 December 2011.[νεκρός σύνδεσμος]
«Joey Barton is jailed for assault». bbc.co.uk/sport. 20 May 2008. Ανακτήθηκε στις 20 May 2008.
Sanghera, Mandeep (30 August 2008). «Arsenal 3–0 Newcastle». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 30 August 2008.
«Keegan keen to defend bad boy Barton». ESPN Soccernet. 30 August 2008. Ανακτήθηκε στις 30 August 2008.
«Banned Barton to miss six matches». BBC Sport. 5 September 2008. Ανακτήθηκε στις 5 November 2008.
«Barton could make return in derby». BBC Sport. 21 October 2008. Ανακτήθηκε στις 5 November 2008.
«I want to be role model – Barton». BBC Sport. 23 October 2008. Ανακτήθηκε στις 5 November 2008.
Phillips, Owen (25 October 2008). «Sunderland 2–1 Newcastle». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 5 November 2008.
McNulty, Phil (28 October 2008). «Newcastle 2–1 West Brom». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 5 November 2008.
«Newcastle 2–0 Aston Villa». BBC Sport. 3 November 2008. Ανακτήθηκε στις 5 November 2008.
«FA decides not to punish Barton». BBC Sport. 4 November 2008. Ανακτήθηκε στις 5 November 2008.
Edwards, Ian (5 November 2008). «Villa consider racism complaint against Barton». London: The Guardian. Ανακτήθηκε στις 12 November 2010.
Winter, Henry; MacAskill, Sandy (5 November 2008). «Joey Barton inquiry over Aston Villa 'racism' comments closed by Football Association». London: The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 12 November 2010.
«Barton ruled out for two months». BBC Sport. 17 November 2008. Ανακτήθηκε στις 17 November 2008.
Stewart, Rob (29 January 2009). «Joey Barton's season in ruins as Newcastle wait on Michael Owen verdict». London: The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 14 November 2010.
«Barton 'stupidity' riles Shearer». BBC Sport. 3 May 2009. Ανακτήθηκε στις 3 May 2009.
«Barton hit by Magpies suspension». BBC Sport. 5 May 2009. Ανακτήθηκε στις 5 May 2009.
«Joey Barton Blasts Newcastle United Manager Alan Shearer». Goal.com. 5 May 2009. Ανακτήθηκε στις 5 May 2009.
Taylor, Louise (6 May 2009). «Barton hopes to patch things up with Shearer». London: Guardian Football. Ανακτήθηκε στις 10 May 2009.
Walker, Michael (6 May 2009). «Barton on way out of Newcastle». London: The Independent. Ανακτήθηκε στις 6 May 2009.
«Newcastle United midfielder Joey Barton steps up his comeback from injury». Goal. 16 March 2010.
«Doncaster 0 – 1 Newcastle». BBC News. 23 March 2010.
«Referee to review Joey Barton 'punch' on Pedersen». BBC News. 11 November 2010.
«Banned Joey Barton 'sorry' for Pedersen punch». BBC News. 11 November 2010.
Newcastle United midfielder Joey Barton could face FA punishment over ‘obscene gesture’ to Fernando Torres - Telegraph
«Newcastle United 4–4 Arsenal – Match Report | Fixtures & Reports | Fixtures». Arsenal.com. Ανακτήθηκε στις 24 October 2011.
«Newcastle United | Match | Match Reports | Newcastle United 4 Arsenal 4». Nufc.co.uk. Ανακτήθηκε στις 24 October 2011.
«Joey Barton set for Newcastle United departure». BBC Sport. 25 May 2011.
«Barton Placed On Transfer List». Newcastle United FC. 2 August 2011.
Magpies midfielder would be happy to stay put (15 June 2011). «Barton doesn't want to leave». Sky Sports. Ανακτήθηκε στις 24 October 2011.
«Barton criticises Toon board». Sky Sports. 2 August 2011. Ανακτήθηκε στις 24 October 2011.
Taylor, Louise (24 August 2011). «Joey Barton has medical ahead of proposed Queens Park Rangers move». London: Guardian.co.uk. Ανακτήθηκε στις 27 August 2011.
«Joey Barton thanks NUFC fans after joining QPR». hartlepoolmail.co.uk. Ανακτήθηκε στις 27 August 2011.
Press Association (21 September 2011). «Joey Barton claims Gervinho incident scuppered hope of move to Arsenal». London: Guardian. Ανακτήθηκε στις 24 October 2011.
Silva, Michael Da (21 September 2011). «BBC Sport – Joey Barton claims Gervinho incident stopped Arsenal move». BBC News. Ανακτήθηκε στις 24 October 2011.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Προφίλ από την Πρέμιερ Λιγκ[νεκρός σύνδεσμος]
Joey Barton, footballeur 2.0 Άρθρο στο Carnet Sport
Εγκυκλοπαίδεια του Ηνωμένου Βασιλείου
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
