Ο Χιου Τζον Μάνγκο Γκραντ (Hugh John Mungo Grant, Λονδίνο, 9 Σεπτεμβρίου 1960) είναι Βρετανός ηθοποιός.
Βιογραφία
Δευτερότοκος γιος της καθηγήτριας Φινβόλα Σούζαν Μακ Λιν και του λοχαγού Τζέημς Μάρεϊ Γκραντ. Η ιστορία της οικογένειάς του είναι αρκετά πλούσια και αριθμεί πολλούς πολεμιστές, εξερευνητές, γιατρούς, στρατιωτικούς και αρκετά μέλη της Αγγλο-σκοτσέζικης αριστοκρατίας[1]. Γεννήθηκε στο Χάμερσμιθ του Λονδίνου και φοίτησε στο New College της Οξφόρδης, από όπου πήρε πτυχίο στην αγγλική λογοτεχνία αλλά πάντα έτρεφε όνειρα για καλλιτεχνική καριέρα, παρά την αντίθετη άποψη των γονιών του. Την εποχή που ήταν φοιτητής είχε την πρώτη του καλλιτεχνική εμπειρία σε μια ταινία παραγωγής της Όξφορντ Φιλμ Κόμπανι, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που σκηνοθέτησε ο Μάικλ Χόφμαν.
Καριέρα
Μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, εργάζεται για μικρά διαστήματα ως βιβλιοκριτικός, γράφει σκετσάκια για τηλεοπτικά σόου και κάνει τον κειμενογράφο και παραγωγό ραδιοφωνικών διαφημίσεων[2] . Το πάθος του για την υποκριτική τον οδηγεί να συμμετάσχει σε μερικά περιφερειακά θεατρικά σχήματα. Ύστερα από μερικές σύντομες τηλεοπτικές εμφανίσεις, ο σκηνοθέτης Μάικλ Ράντφορντ του εμπιστεύεται έναν μικρό ρόλο. Η αναγνώριση όμως θα έρθει όταν θα πρωταγωνιστήσει το 1987 στην ταινία Μωρίς του Τζέημς Άιβορι και θα λάβει το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας.
Τα επόμενα χρόνια θα λάβει μέρος σε διάφορες ευρωπαϊκές και βρετανικές ταινίες, αλλά χωρίς να ξεχωρίσει ιδιαίτερα. Έχει περάσει τα τριάντα και είναι τόσο απογοητευμένος από την καριέρα του ώστε σκέφτεται να εγκαταλείψει την ηθοποιία. Το 1994 όμως θα αποτελέσει σταθμό στην καριέρα του. Παίζει το ρόλο του ντροπαλού Τσαρλς στην κωμωδία Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία,[3] η ταινία κάνει διεθνή επιτυχία, ο Γκραντ κερδίζει την Χρυσή Σφαίρα και γίνεται ένας από τους πιο περιζήτητους ηθοποιούς παγκοσμίως για κωμωδίες και ερωτικές κομεντί. Έτσι θα λάβει μέρος σε διάφορες χολυγουντιανές παραγωγές όπως το Εννέα μήνες και μερικές σημαντικές βρετανικές ταινίες όπως το Λογική κι ευαισθησία. Το 1999 θα πρωταγωνιστήσει σε άλλη μια μεγάλη εμπορική επιτυχία, το Μια βραδιά στο Νότινγκ Χιλ, με συμπρωταγωνίστρια την Τζούλια Ρόμπερτς. Στη συνέχεια θα λάβει μέρος στην ταινία του Γούντι Άλλεν Οι μικροαπατεώνες και σε πολλές άλλες κωμωδίες. Το 2002 τον βρίσκει πάλι υποψήφιο για τη Χρυσή Σφαίρα για το ρόλο του στην ταινία Για ένα αγόρι.
Οι περισσότερες ταινίες στις οποίες έχει συμμετάσχει ήταν ρομαντικές κομεντί. Σε αρκετές απ’ αυτές συναντούσε τον μεγάλο έρωτα της ζωής του στο πρόσωπο μιας Αμερικανίδας, ενώ ο ίδιος σχεδόν ποτέ δεν έπαιξε χαρακτήρες που δεν ήταν Βρετανοί. Πολλοί κριτικοί τον έχουν κατηγορήσει για την περιορισμένη γκάμα των χαρακτήρων που έχει ενσαρκώσει.
Για την επιλογή των ρόλων του, ο Γκραντ λέει: «Δεν δοκιμάστηκα ποτέ σε ρόλους όπου έπρεπε να κλαίω ή να κολλάω Έιτζ ή να σώζω ανθρώπους από στρατόπεδα συγκέντρωσης, ώστε να παίρνω καλές κριτικές. Ειλικρινά πιστεύω ότι το παίξιμο στην κωμωδία είναι το ίδιο δύσκολο, αν όχι δυσκολότερο, από το σοβαρό παίξιμο και ειλικρινά δεν με ενοχλεί που όλα τα βραβεία και οι καλές κριτικές αυτόματα πηγαίνουν στις πιο βαθιές, σκοτεινές, πιο σοβαρές ερμηνείες και ρόλους.»[4]
Προσωπική ζωή
Από το 1987 έως το 2000 είχε δεσμό με το τοπ μόντελ Ελίζαμπεθ Χάρλεϊ. Από το 2004 έως το 2007 είχε δεσμό με τη Τζεμίνα Γκόλντσμιθ. Το 2011 απέκτησε μια κόρη από την Τίνγκλαν Χονγκ, ρεσεψιονίστ σε κινέζικο εστιατόριο στο Λονδίνο, με την οποία είχε ένα σύντομο δεσμό. Το Σεπτέμβριο του 2012 απέκτησε ένα γιο από την Σουηδέζα τηλεοπτική παραγωγό Άννα Ελίζαμπετ Εμπερστάιν, τον οποίο αναγνώρισε τον Ιανουάριο του 2014. Μετά το ξανασμίξιμό του με την Τινγκλαν Χονγκ, απέκτησε το Δεκέμβριο του 2012 και έναν ακόμη γιο[5].
Στις 27 Ιουνίου 1995 ο Γκραντ συνελήφθη για προσβολή της δημοσίας αιδούς στο Λος Άντζελες μαζί με μια πόρνη ονόματι Ντιβάιν Μπράουν, η οποία του έκανε στοματικό σεξ μέσα στο αυτοκίνητό του. Του επιβλήθηκε ποινή με 2 χρόνια αναστολή, πρόστιμο 1.180 δολαρίων και διατάχθηκε να παρακολουθήσει ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα για το Έιτζ.
Ο Γκραντ αγαπάει το ποδόσφαιρο και είναι οπαδός της λονδρέζικης ομάδας Φούλαμ. Στον ελεύθερο χρόνο του του αρέσει να παίζει γκολφ.
Φιλμογραφία
Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Ελληνικός τίτλος |
---|---|---|
1982 | Privileged | |
1987 | Maurice | Μωρίς |
1988 | Rowing with the Wind | Ώρα για γάμο και παιδιά! |
1988 | Lair of the White Worm | |
1988 | The Dawning | |
1988 | The Bengali Night | |
1988 | White Mischief | Παρεκτροπές |
1989 | The Lady and the Highwayman | |
1990 | The Big Man | |
1991 | Impromptu | Ερωτική έμπνευση |
1992 | Bitter Moon | Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα |
1993 | The Remains of the Day | Τα απομεινάρια μιας μέρας |
1993 | Night Train to Venice | Το τρένο της κόλασης |
1994 | Four Weddings and a Funeral | Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία |
1994 | Sirens | Σειρήνες |
1995 | Restoration | Τα χρόνια της φωτιάς |
1995 | Sense and Sensibility | Λογική κι ευαισθησία |
1995 | Nine Months | Εννέα μήνες |
1995 | The Englishman Who Went Up a Hill But Came Down a Mountain | Ο Εγγλέζος που ανέβηκε ένα λόφο αλλά κατέβηκε ένα βουνό |
1995 | An Awfully Big Adventure | Ο πιο μεγάλος ρόλος της ζωής μου |
1996 | Extreme Measures | Ακραίες καταστάσεις |
1999 | Mickey Blue Eyes | Παντρεμένος με τη Μαφία |
1999 | Notting Hill | Μια βραδιά στο Νότινγκ Χιλ |
2000 | Small Time Crooks | Οι μικροαπατεώνες |
2001 | Bridget Jones's Diary | Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς |
2002 | Two Weeks Notice | Δυο εβδομάδες προθεσμία |
2002 | About a Boy | Για ένα αγόρι |
2003 | Love Actually | Αγάπη είναι... |
2004 | Bridget Jones: The Edge of Reason | Μπρίτζετ Τζόουνς: η επόμενη σελίδα |
2005 | Travaux, On Sait Quand ça Commence...[6] |
|
2006 | American Dreamz | American Dreamz |
2007 | Music and Lyrics | Music and Lyrics |
2009 | Did You Hear About the Morgans? | Τα μάθατε για τους Μόργκαν; |
2012 | The Pirates! In an Adventure with Scientists! | Πειρατές! |
2012 | Cloud Atlas | Cloud Atlas |
2014 | The Rewrite | Καθηγητής με το ζόρι |
2015 | The Man from U.N.C.L.E. | Κωδικό Όνομα U.N.C.L.E. |
2016 | Florence Foster Jenkins | Florence: Φάλτσο σοπράνο |
Παραπομπές
Gilchrist, Jim (17 August 2005). «Stars dig up surprises with their ancestors». The Scotsman (Edinburgh). Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2015.
WENN (10 May 2002). «Hugh Grant Wistful For Radio Days». IMDB.
Λένα Παπαδημητρίου (8 Ιουνίου 1997). «ΧΙΟΥ ΓΚΡΑΝΤ». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2015.
Vanessa Thorpe, Hugh Grant and Colin Firth, the screen's leading Englishmen at 50, Guardian (September 26, 2010).
Nikkhah, Roya (16 February 2013). «Hugh Grant 'thrilled' with his new baby boy». The Telegraph (London). Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2015.
Young, Deborah (2005-05-15). «Housewarming». Variety.
BAFTA Καλύτερου Α΄ Ανδρικού Ρόλου
1952–1967
Ραλφ Ρίτσαρντσον Βρετανός & Μάρλον Μπράντο αλλοδαπός (1952) Τζον Γκίλγκουντ Βρετανός & Μάρλον Μπράντο αλλοδαπός (1953) Κένεθ Μουρ Βρετανός & Μάρλον Μπράντο αλλοδαπός (1954) Λόρενς Ολίβιε Βρετανός & Έρνεστ Μποργκνάιν αλλοδαπός (1955) Πίτερ Φιντς Βρετανός & Φρανσουά Περιέ αλλοδαπός (1956) Άλεκ Γκίνες Βρετανός & Χένρι Φόντα αλλοδαπός (1957) Τρέβορ Χάουαρντ Βρετανός & Σίντνεϊ Πουατιέ αλλοδαπός (1958) Πίτερ Σέλλερς Βρετανός & Τζακ Λέμον αλλοδαπός (1959) Πίτερ Φιντς Βρετανός & Τζακ Λέμον αλλοδαπός (1960) Πίτερ Φιντς Βρετανός & Πωλ Νιούμαν αλλοδαπός (1961) Πήτερ Ο' Τουλ Βρετανός & Μπαρτ Λάνκαστερ αλλοδαπός (1962) Ντερκ Μπόγκαρντ Βρετανός & Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι αλλοδαπός (1963) Ρίτσαρντ Ατένμπορο Βρετανός & Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι αλλοδαπός (1964) Ντερκ Μπόγκαρντ Βρετανός & Λι Μάρβιν αλλοδαπός (1965) Ρίτσαρντ Μπάρτον Βρετανός & Ροντ Στάιγκερ αλλοδαπός (1966) Πολ Σκόφιλντ Βρετανός & Ροντ Στάιγκερ αλλοδαπός (1967)
1968–σήμερα
Σπένσερ Τρέισι (1968) Ντάστιν Χόφμαν (1969) Ρόμπερτ Ρέντφορντ (1970) Πίτερ Φιντς (1971) Τζιν Χάκμαν (1972) Γουόλτερ Ματάου (1973) Τζακ Νίκολσον (1974) Αλ Πατσίνο (1975) Τζακ Νίκολσον (1976) Πίτερ Φιντς (1977) Ρίτσαρντ Ντρέιφους (1978) Τζακ Λέμον (1979) Τζον Χερτ (1980) Μπαρτ Λάνκαστερ (1981) Μπεν Κίνγκσλεϊ (1982) Μάικλ Κέιν / Ντάστιν Χόφμαν (1983) Χενγκ Νγκορ (1984) Γουίλιαμ Χερτ (1985) Μπομπ Χόσκινς (1986) Σον Κόνερι (1987) Τζον Κλις (1988) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (1989) Φιλίπ Νουαρέ (1990) Άντονι Χόπκινς (1991) Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ (1992) Άντονι Χόπκινς (1993) Χιου Γκραντ (1994) Νάιτζελ Χόθορν (1995) Τζέφρεϊ Ρας (1996) Ρόμπερτ Καρλάιλ (1997) Ρομπέρτο Μπενίνι (1998) Κέβιν Σπέισι (1999) Τζέιμι Μπελ (2000) Ράσελ Κρόου (2001) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (2002) Μπιλ Μάρεϊ (2003) Τζέιμι Φοξ (2004) Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (2005) Φόρεστ Γουίτακερ (2006) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (2007) Μίκι Ρουρκ (2008) Κόλιν Φερθ (2009) Κόλιν Φερθ (2010) Ζαν Ντιζαρντέν (2011) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (2012) Τσιούετελ Έτζιοφορ (2013) Έντι Ρέντμεϊν (2014) Λεονάρντο Ντι Κάπριο (2015) Κέισι Άφλεκ (2016) Γκάρι Όλντμαν (2017)
Εγκυκλοπαίδεια του Ηνωμένου Βασιλείου
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License