Χάουαρντ Στώντον

Σκακιστική καριέρα

Από το 1840 και μετά ο Στώντον έγινε ο κορυφαίος σχολιαστής στο σκάκι, και κέρδισε παιχνίδια με αντίπαλους κορυφαίους παίκτες της δεκαετίας του 1840. Το 1847 άρχισε μια παράλληλη καριέρα ως σαιξπηρικός μελετητής. Η κακή υγεία του και οι δύο συγγραφικές καριέρες του τον οδήγησαν να εγκαταλείψει το αγωνιστικό σκάκι μετά το 1851. Τότε ο Στώντον έγινε ο κύριος διοργανωτής του πρώτου διεθνή τουρνουά σκακιού στο Λονδίνο το 1851, το οποίο έκανε την Αγγλία το ηγετικό κέντρο του σκακιού στον κόσμο, καθώς τότε ο Στώντον προκάλεσε τον Άντολφ Άντερσεν να αγωνιστεί στο τουρνουά για να αναγνωριστεί ως ο ισχυρότερος παίκτης στον κόσμο.[1]

Το 1858 έγιναν προσπάθειες να οργανωθεί ένα ματς μεταξύ του Στώντον και του Πωλ Μόρφυ, αλλά απέτυχαν. Υποστηρίζεται συχνά η άποψη ότι ο Στώντον παραπλάνησε εσκεμμένα τον Μόρφυ ενώ προσπαθούσε να αποφύγει τον αγώνα, αλλά είναι επίσης πιθανό ο Στώντον να υπερεκτίμησε τις πιθανότητές του να έχει καλή φυσική κατάσταση και να βρει διαθέσιμο χρόνο για έναν τέτοιο αγώνα.

Οι σύγχρονοι σχολιαστές θεωρούν ότι ο Στώντον κατανοούσε το παιχνίδι θέσης στο σκάκι και ήταν πολύ πιο μπροστά από τους σύγχρονούς του. Αν και δεν είναι ένας πλήρως επιθετικός παίκτης, έμπαινε στην επίθεση όταν οι προετοιμασίες του ήταν πλήρης. Τα σκακιστικά άρθρα του και τα βιβλία του διαβάζονταν ευρέως και ενθάρρυναν την ανάπτυξη του σκακιού στο Ηνωμένο Βασίλειο, το εγχειρίδιό του για τους σκακιστές που κυκλοφόρησε το 1847 υπήρξε ως αναφορά για δεκαετίες. Τα σκακιστικά ανοίγματα Αγγλικό άνοιγμα και Στώντον γκαμπί ονομάστηκαν έτσι διότι τα υπεράσπιζε. Ο Στώντον υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα για την εποχή του, και τα σκακιστικά γραπτά του θα μπορούσαν να θεωρηθούν μοχθηρά. Από την άλλη πλευρά, διατήρησε καλές σχέσεις συνεργασίας με αρκετούς ισχυρούς παίκτες και λάτρεις του σκακιού με επιρροή, όπου απέδειξε εξαιρετικές ικανότητες διαχείρισης.
Τα αυθεντικά σκακιστικά κομμάτια του Στώντον
Στώντον σετ

Προώθησε ένα σετ σκακιστικών κομματιών με σαφές και ευδιάκριτο τυποποιημένο σχήμα, που ονομάστηκε "Στώντον σετ" και εκδόθηκε από τον Ναθάνιελ Κουκ το 1849, το οποίο γνώρισε μεγάλη εκτίμηση μεταξύ των σκακιστών τόσο στο επαγγελματικό όσο και στο ερασιτεχνικό επίπεδο και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι το σετ που απαιτείται για διαγωνισμούς σκακιού, καθώς τα κομμάτια αυτά είναι εύκολα αναγνωρίσιμα, πολύ σταθερά και εμφανίσιμα.[2][3][4]
Βιβλιογραφία

Shakespeare, William (1858–1860). Plays. edited by Howard Staunton, illustrated by John Gilbert, engraved by the Brothers Dalziel. London: George Routledge & Co. OCLC 50447723.
Staunton, Howard (1847). The Chess Player's Handbook: A Popular and Scientific Introduction to the Game of Chess. London: Henry G. Bohn. OCLC 9171272.
Staunton, Howard (1849). The Chess-player's Companion.
Staunton, Howard (1849). The Chess-player's Text-book.
Staunton, Howard (1852). The Chess Tournament.
Staunton, Howard (1860). Chess Praxis.
Staunton, Howard (1865). The Great Schools of England: An Account of the Foundation, Endowments, and Discipline of the Chief Seminaries of Learning in England. London: Sampson Low, Son, & Marston. OCLC 4143800.
Staunton, Howard (1876). Chess: Theory and practice.
Staunton, Howard (1876). The laws and practice of chess.

Δεν είναι σαφές αν το βιβλίο Οι νόμοι και η πρακτική του σκακιού (The Laws and Practice of Chess) είναι απλά η δεύτερη έκδοση του Σκάκι: Θεωρία και Πράξη (Chess: Theory and Practice), ή ένα εντελώς διαφορετικό βιβλίο.
Παραπομπές

Στώντον, Χάουαρντ (1852). The Chess Tournament. Hardinge Simpole. ISBN 1-84382-089-7. Μπορεί να βρεθεί ως PDF στο Staunton, Howard (1852). Google books: The Chess Tournament, by Howard Staunton. H.G. Bohn. Ανακτήθηκε στις 2008-06-19.
Κασπάροβ, Γκάρι (2003). My Great Predecessors, Part I. Everyman Chess. σελ. 17. ISBN 1-85744-330-6.
Saidy, Anthony; Lessing, Norman (1974). The World of Chess. Random House. σελ. 88. ISBN 0-394-48777-X.
«Standards of Chess Equipment and tournament venue for FIDE Tournaments». FIDE. Ανακτήθηκε στις 2008-06-19.