Φράνσις Λέγκατ Τσάντρυ

Ο Σερ Φράνσις Λέγκατ Τσάντρυ (Sir Francis Legatt Chantrey, Νόρτον, κοντά στο Σέφιλντ, 7 Απριλίου 1781 – Λονδίνο, 25 Νοεμβρίου 1841) ήταν Άγγλος γλύπτης, ο μεγαλύτερος, μαζί με τον Τζων Φάξμαν, νεοκλασικός καλλιτέχνης στην Αγγλία. Ήταν βασικά αυτοδίδακτος στη γλυπτική και για λίγο διάστημα παρακολούθησε μαθήματα στις Σχολές της Βασιλικής Ακαδημίας (1807). Ταξίδεψε στη Γαλλία και την Ιταλία, προκειμένου να βελτιώσει τη γλυπτική αισθητική του.

Το 1809, ο Τσάντρυ εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο, όπου παντρεύτηκε μια πλούσια σύζυγο. Η πρώτη μ μεγάλη επιτυχία του ήταν η νατουραλιστικού ύφους προτομή του Χορν Τουκ (Horne Tooke, Μουσείο Φιτζγουίλιαμ, Καίμπριτζ), που εκτέθηκε στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου το 1811. Χρίστηκε ιππότης (Sir) από το βασιλιά Ουίλιαμ Δ΄ το 1837.

Ο Τσάντρυ φιλοτέχνησε στο εργαστήριο στο Πίμλικο (Pimlico) του Λονδίνου εντυπωσιακά έργα, από τα πιο έξοχα δείγματα της αγγλικής γλυπτικής στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Το ποικίλο έργο του περιλαμβάνει έφιππους ανδριάντες (Ουέλινγκτον, Γεώργιος Δ΄ στην Πλατεία Τράφαλγκαρ του Λονδίνου), αγάλματα (Γεώργιος Δ΄, Γεώργιος Ουάσινγκτον, Ουίλιαμ Πιτ), προτομές από μάρμαρο του ζωγράφου και χαράκτη Τζων Ράφαελ Σμιθ (1825), του Ουίλιαμ Στιούαρτ, Αρχιεπισκόπου του Άρμαγκ (Armagh), του Σκώτου συγγραφέα Σερ Ουίλιαμ Σκοτ, καθώς και επιτύμβια μνημεία (1ου δούκα του Σάδερλαντ κ. ά.).

Ανδριάντας του Γεωργίου Κάνινγκ. Έργο του Φράνσις Λέγκατ Τσάντρυ. Πλατεία Κάνιγγος, Αθήνα.

Ο Τσάντρυ φιλοτέχνησε το 1834, κατά παραγγελία του δούκα του Σάδερλαντ, τον μαρμάρινο ανδριάντα (ύψους 2,30 μ.) του Άγγλου πολιτικού και ένθερμου φιλέλληνα Τζωρτζ Κάνινγκ (George Canning, 1770 – 1827), που έχει τοποθετηθεί στην Πλατεία Κάνιγγος στην Αθήνα. Τα αποκαλυπτήρια, όπως αναφέρει η Ζέττα Αντωνακοπούλου, «τελέστηκαν με λαμπρότητα στις 6 Απριλίου 1931, στα πλαίσια του εορτασμού της εκατονταετηρίδας του ελληνικού κράτους. Την αποκάλυψη έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ενώ λόγους εκφώνησαν ο Σπ. Μερκούρης, Δήμαρχος Αθηναίων, ο Ελ. Βενιζέλος και ο πρεσβευτής της Αγγλίας Σερ Πάτρικ Ράμσεϋ». Αντίγραφο του ανδριάντα του Κάνινγκ, φιλοτεχνημένο κι αυτό από τον Τσάντρυ, βρίσκεται και στο Αβαείο του Ουέστμινστερ στο Λονδίνο.

Πηγές

Margaret Whinney: “English Sculpture 1720 – 1830”, pp. 147 – 153, Victoria and Albert Museum, Her Majesty’ s Stationery Office, London, 1971.
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Τσάντρυ, Σερ Φράνσις Λέγκατ», τόμος 58, σελ. 183, Εκδόσεις Πάπυρος, 1996.
Ζέττα Αντωνοπούλου: «Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 74, α΄ έκδοση, Εκδόσεις «Ποταμός», Αθήνα, 2003.

Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων

WorldCat VIAF: 121983436 LCCN: n82047713 ISNI: 0000 0001 1702 1180 GND: 119193612 BNF: cb14971477n (data) ULAN: 500031518 BNE: XX5528581 RKD: 16341

Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 119193612. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2015.
«Francis Legatt Chantrey». RKDartists. 16341.
«Francis Legatt Chantrey». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00035511. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
(Αγγλικά) SNAC. w6wq0pmg. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Mapping the Practice and Profession of Sculpture in Britain and Ireland 1851–1951. ann_1232655540. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.