Έμμα Τόμσον

Η Έμμα Τόμσον (Emma Thompson, 15 Απριλίου 1959) είναι Αγγλίδα ηθοποιός, σεναριογράφος και συγγραφέας βραβευμένη με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 1992 Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End) καθώς και με Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου για την ταινία του 1995 Λογική και Ευαισθησία (Sense and Sensibility). Η ηθοποιός έχει επίσης τιμηθεί με τρία Βραβεία BAFTA, δυο Χρυσές Σφαίρες και ένα Βραβείο Έμμυ. Μερικές από τις σημαντικότερες ταινίες της Τόμσον είναι οι εξής: Ερρίκος ο 5ος (Henry V, 1989), Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End, 1992), Τα Απομεινάρια μιας Μέρας (The Remains of the Day, 1993), Εις το Όνομα του Πατρός (In the Name of the Father, 1993), Λογική και Ευαισθησία (Sense and Sensibility, 1995), Όλες οι Γυναίκες του Προέδρου (Primary Colors, 1998), Αγάπη Είναι... (Love Actually, 2003), Η Τελευταία Ευκαιρία (Last Chance Harvey, 2008) και Η Μαγική Ομπρέλα (Saving Mr. Banks, 2013).

Πρώτα Χρόνια

Η Έμμα Τόμσον γεννήθηκε στο Πάντινγκτον του Λονδίνου στις 15 Απριλίου του 1959[1]. Προέρχεται από οικογένεια καλλιτεχνών εφόσον η μητέρα της είναι η Σκωτσέζα ηθοποιός Φυλίντα Λόου και ο πατέρας της ήταν ο Άγγλος σεναριογράφος Έρικ Τόμσον[2][3]. Έχει επίσης μια αδελφή τη Σόφι, η οποία είναι επίσης ηθοποιός[2]. Η οικογένεια ζούσε στο προάστειο Γουέστ Χάμστεντ του Λονδίνου[3].

Το 1977 η Τόμσον γράφτηκε στο πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ για να σπουδάσει αγγλική φιλολογία.[4]. Ενώ φοιτούσε στο Καίμπριτζ αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική. Την απόφασή της αυτή εξήγησε σε συνέντευξη που έδωσε το 2007 όπου υποστήρηξε ότι μελετώντας τις Βρετανίδες βικτωριανές συγγραφείς ανακάλυψε το βιβλίο The Madwoman in the Attic που αναφερόταν στις μεταμφιέσεις των βικτωριανών συγγραφέων που αποσκοπούσαν στο να εκφράσουν όλα όσα ένιωθαν. Σύμφωνα με την ηθοποιό το βιβλίο αυτό άλλαξε τη ζωή της[5]. Έπειτα ασχολήθηκε με την πανκ ροκ μουσική σκηνή, έκοψε τα μαλλιά της κοντά και τα έβαψε κόκκινα, οδηγούσε μοτοσυκλέτα και ήθελε να γίνει κωμική ηθοποιός έχοντας ως είδωλο τη Λίλυ Τόμλιν[5]. Στη συνέχεια έγινε μέλος της θεατρικής ομάδας Footlights του Καίμπριτζ, που είχε ως αντικείμενο την κωμωδία. Μαζί της στην ομάδα ήταν ο Στήβεν Φράι και ο Χιου Λώρι με τον οποίο είχε δεσμό για κάποιο διάστημα[6]. Το 1980 η Τόμσον εξελέγη αντιπρόεδρος της ομάδας και συμμετείχε στη σκηνοθεσία της επιθεώρησης Women's Hour. Ένα χρόνο αργότερα η ομάδα της βραβεύτηκε με βραβείο Perrier φεστιβάλ του Εδιμβούργου για την επιθεώρηση The Cellar Tapes[7].

Το 1982 ο πατέρας της ηθοποιού απεβίωσε από επιπλοκή καρδιολογικού προβλήματος σε ηλικία 52 ετών[2]. Η ηθοποιός υποστήριξε ότι ο θάνατος του πατέρας της ήταν μεγάλο πλήγμα για την οικογένειά της και ότι δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει τις τύψεις για το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να δώσει το παρόν[8][9]. Προσέθεσε όμως ότι σε περίπτωση που ήταν ακόμη ζωντανός ίσως η ίδια να μην είχε καταφέρει ποτέ να βρει το χώρο ή το κουράγιο για να κάνει όλα όσα έκανε[9].

Καριέρα
Πρώτοι Ρόλοι

Το 1982, η Τόμσον ανέλαβε ένα μικρό ρόλο στο θεατρικό Not the Nine O'Clock News. Έπειτα στράφηκε προς την τηλεόραση όπου συμμετείχε σε παραγωγές μαζί με τους πρώην της συμφοιτητές στο Καίμπριτζ Χιού Λώρι και Στήβεν Φράι. Η πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στην κωμική σειρά There's Nothing To Worry About! το 1982 κι έπειτα στο The Crystal Show[10]. Η εμφάνισή της στο σόου Alfresco (1982-1984) που προβλήθηκε για δυο χρόνια στέφθηκε με επιτυχία[1][10] και το 1985 πρωταγωνίστησε στο μιούζικαλ Me and My Girl που προβλήθηκε στο West End. Οι κριτικές ήταν διθυραμβικές και η ηθοποιός έλαβε αναγνωρισιμότητα[1][11]. Στο τέλος της χρονιάς η Τόμσον επιμελήθηκε του δικού της τηλεοπτικού της προγράμματος με τίτλο Emma Thompson: Up for Grabs που προβλήθηκε από το Channel 4[12]. Το 1987 πρωταγωνίστησε σε δυο μίνι τηλεοπτικές σειρές: το Fortunes of War πλάι στον Κένεθ Μπράνα και το Tutti Frutti πλάι στον Ρόμπι Κολτρέιν[11]. Για τις σειρές αυτές η Τόμσον κέρδισε Βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας της τηλεόρασής ως η καλύτερη ηθοποιός[13]. Την επόμενη χρονιά έγραψε και πρωταγωνίστησε στην σειρά Tompson, αλλά οι κριτικές που έλαβε ήταν μέτριες[14]. Το 1989, συμπρωταγωνίστησε με τον Κένεθ Μπράνα με τον οποίο είχε σχέση εκείνη την περίοδο, στο θεατρικό του Τζον Όσμπορν Οργισμένα Νιάτα (Look Back in Anger) σε σκηνοθεσία της ηθοποιού Τζούντι Ντεντς[11][15] Αργότερα την ίδια χρονιά το ζευγάρι πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική μεταφορά του θεατρικού.[1][15]. Την ίδια χρονιά η ηθοποιός έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Τζεφ Γκόλντμπλουμ στην κωμωδία Για...Ψύλλου Πήδημα (The Tall Guy, 1989) λαμβάνοντας καλές κριτικές για το έμφυτο κωμικό της ταλέντο[16], έπειτα συμπρωταγωνίστησε με τον Κένεθ Μπράνα (τον οποίο είχε πλέον νυμφευτεί) στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Ερρίκος ο Ε΄ σκηνοθετημένη από τον ίδιο τον Μπράνα. Η ταινία έλαβε διθυραμβικές κριτικές[17]. Το 1990 συνέχισε τη συνεργασία με το σύζυγό της εμφανιζόμενη στα θεατρικά του Σαίξπηρ Όνειρο Θερινής Νυκτός και Βασιλιάς Ληρ, εμφανίσεις που στέφθηκαν με επιτυχία[18]. Το 1991 επέστρεψε στα κινηματογραφικά δρώμενα εμφανιζόμενη πλάι στους Χιου Γκραντ και Τζούντι Ντέιβις στο δράμα εποχής Ερωτική Έμπνευση (Impromptu) για το οποίο προτάθηκε για βραβείο Independent Spirit[19] και πρωταγωνίστησε στο neo-noir Νεκροί Ξανά (Dead Again, 1991) σε σκηνοθεσία του Μπράνα.

Παγκόσμια Αναγνώριση

Σημαντική ταινία για την καριέρα της Τόμσον ήταν η Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End) το 1992 βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Έντουαρντ Φόστερ[11] . Η ηθοποιός κλήθηκε να αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο πλάι στους Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Άντονι Χόπκινς και Ελένα Μπόναμ Κάρτερ. Η ταινία που σκηνοθετήθηκε από τον Τζέιμς Άιβορι έκανε τεράστια επιτυχία, έλαβε 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ[20] και χάρισε στην Τόμσον το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και παγκόσμια αναγνώριση. Οι κριτικοί εκθείασαν την ερμηνεία της Τόμσον με τον Βίνσεντ Κάνμπαϊ να υποστηρίζει ότι ο ρόλος επέτρεψε στην ηθοποιό να ξεδιπλώσει το ερμηνευτικό της ταλέντο μακριά από την επιρροή του Μπράνα.[21] και τον Ρόμπερτ Έμπερτ να γράφει ότι η ηθοποιός ήταν εξαιρετική στον κεντρικό ρόλο: ήρεμη, ειρωνική, παρατηρητική με ατσάλι μέσα της[22]. Η New York Times έγραψε ότι η ηθοποιός έλαβε παγκόσμια επιτυχία εν ριπή νυκτός[1].

Μετά την επιτυχία της η ηθοποιός συνέχισε να συνεργάζεται με το σύζυγό της Κένεθ Μπράνα, με τον οποίο γύρισε δυο ταινίες: την κωμωδία Οι Φίλοι του Πήτερ (Peter's Friends, 1992) και την κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού του Σαίξπηρ Πολύ Κακό για το Τίποτα (Much Ado About Nothing, 1993) λαμβάνοντας θετικές κριτικές και για τις δυο[23][24]. Έπειτα γύρισε άλλες δυο ταινίες οι οποίες καθιέρωσαν το όνομά της μεταξύ των αστέρων του Χόλιγουντ το Εις το Όνομα του Πατρός (In the Name of the Father, 1993) του Τζιμ Σέρινταν, όπου ερμήνευσε το ρόλο της δικηγόρου Γκάρεθ Πιρς στο πλευρό του Ντάνιελ Ντέι Λιούις και Τα Απομεινάρια μιας Μέρας (The Remains of the Day, 1993) που σηματοδότησαν τη δεύτερη της συνεργασία με τον Άντονι Χόπκινς και τον Τζέιμς Άιβορι. Οι δυο αυτές ταινίες της χάρισαν τη δεύτερη και τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ καθώς την ίδια χρονιά βρέθηκε υποψήφια τόσο για Όσκαρ Α' Γυναικείου όσο και για Β' Γυναικείου Ρόλου. Το 1995 η ηθοποιός διασκεύασε για τη μεγάλη οθόνη το κλασικό μυθιστόρημα της Τζέιν Όστεν Λογική και Ευαισθησία και ερμήνευσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Έλινορ Ντάσγουντ στη μεγάλη οθόνη με συμπρωταγωνιστές τους Κέιτ Γουίνσλετ και Χιου Γκραντ και σκηνοθέτη τον Ανγκ Λι. Για άλλη μια φορά βρέθηκε υποψήφια για δυο Όσκαρ: Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου κερδίζοντας το δεύτερο.

Η εμφάνισή της ως γκεστ σε ένα επεισόδιο της σειράς Ellen το 1997 της χάρισε το βραβείο Έμμυ[25], ενώ το 2003 εμφανίστηκε στην τηλεταινία του Μάικ Νίκολς Ο Θεός Ξέχασε τον Παράδεισο (Angels in America) πλάι στους Μέριλ Στριπ και Αλ Πατσίνο. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στη σπονδυλωτή ταινία Αγάπη Είναι... (Love Actually) κι έπειτα ανέλαβε το ρόλο της Σύμπιλ Τρελόνι στο τρίτο μέρος και τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών Χάρι Πότερ με τίτλο Ο Χάρι Πότερ και ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban, 2004) και Ο Χάρι Πότερ και το Τάγμα του Φοίνικα (Harry Potter and the Order of the Phoenix, 2007). Το 2005 έγραψε το σενάριο και πρωταγωνίστησε στην παιδική ταινία Νάννυ ΜακΦι - Η Μαγική Νταντά (Nanny McPhee). Το 2008 συμπρωταγωνήσε με τον Ντάστιν Χόφμαν στην ταινία Η Τελευταία Ευκαιρία (Last Chance Harvey) κι έπειτα εμφανίστηκε στις ταινίες Μια Κάποια Εκπαίδευση (An Education, 2009) και Ροκ εν Πλω (The Boat That Rocked, 2009). Το 2011 η ηθοποιός ανέλαβε ξανά το ρόλο της Σύμπιλ Τρελόνι στην ταινία Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου - Μέρος 2 (Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2)[26] και το 2013 ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Η Μαγική Ομπρέλα (Saving Mr. Banks, 2013) όπου υποδύεται την Πάμελα Τράβερς συγγραφέα του μυθιστορήματος Μαίρη Πόππινς. Ο ρόλος αυτός της χάρισε βραβείο από το Nation Board of Review, Βραβείο των κριτικών του Λας Βέγκας και υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.

Φιλμογραφία

Έτος	Ταινία	Ρόλος	Σημειώσεις
1989	Ερρίκος ο 5ος (Henry V)	Αικατερίνη του Βαλουά
1989	Για...Ψύλλου Πήδημα (Tall Guy)	Κέιτ Λέμον
1991	Νεκροί Ξανά (Dead Again)	Γκρέις/Μάργκαρετ Στράους
1991	Ερωτική Έμπνευση (Impromptu)	Κλωντέτ, Δούκισσα του Αρντάν
1992	Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End)	Μάργκαρετ Σλέγκελ	Νίκη - Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
1992	Οι Φίλοι του Πήτερ (Peter's Friends)	Μάγκι Τσέστερ
1993	Πολύ Κακό για το Τίποτα (Much Ado About Nothing)	Μπίατρις
1993	Τα Απομεινάρια μιας Μέρας (The Remains of the Day)	Δις Κέντον	Υποψηφιότητα - Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
1993	Εις το Όνομα του Πατρός (In the Name of the Father)	Γκάρεθ Πιρς	Υποψηφιότητα - Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου
1994	Τζούνιορ (Junior)	Δρ. Νταϊάνα Ρέντιν
1995	Κάρινγκτον (Carrington)	Ντόρα Κάρινγκτον
1995	Λογική και Ευαισθησία (Sense And Sensibility)	Έλινορ Ντάσγουντ	Επίσης σεναριογράφος Νίκη - Όσκαρ Διασκευής Σεναρίου Υποψηφιότητα - Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
1997	Ο Επισκέπτης του Χειμώνα (The Winter Guest)	Φράνσις
1998	Όλες οι Γυναίκες του Προέδρου (Primary Colors)	Σούζαν Στάντον
1998	Το Φιλί του Ιούδα (Judas Kiss)	Σέιντι Χώκινς
2000	Ασύλληπτο Μωρό (Maybe Baby)	Ντρουσίλα
2002	Ο Πλανήτης των Θησαυρών (Treasure Planet)	Κάπτεν Αμέλια	Μόνο Φωνή
2003	Δύναμη Ψυχής (Imagining Argentina)	Σεσίλια
2003	Αγάπη Είναι... (Love Actually)	Κάρεν
2004	Ο Χάρι Πότερ και ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban)	Καθηγήτρια Σύμπιλ Τρελόνι
2005	Νάννυ ΜακΦι - Η Μαγική Νταντά (Nanny McPhee)	Νάννυ ΜακΦι	Επίσης σεναριογράφος
2006	Πιο Παράξενο κι από Παράξενο! (Stranger than Fiction)	Κάρεν Άιφελ
2007	Ο Χάρι Πότερ και το Τάγμα του Φοίνικα (Harry Potter and the Order of the Phoenix)	Καθηγήτρια Σύμπιλ Τρελόνι
2007	Ζωντανός Θρύλος (I Am Legend)	Δρ. Άλις Κρίπιν
2008	Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ (Brideshead Revisited)	Λαίδη Μάρτσμεϊν
2008	Η Τελευταία Ευκαιρία (Last Chance Harvey)	Κέιτ Γουόκερ
2009	Μια Κάποια Εκπαίδευση (An Education)	Διευθύντρια
2009	Ροκ εν Πλω (The Boat That Rocked)	Σάρλοτ
2010	Η Νάννι ΜακΦι και ο Μεγάλος Σαματάς (Nanny McPhee and the Big Bang)	Νάννυ ΜακΦι	Επίσης σεναριογράφος
2011	Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου - Μέρος 2 (Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2)	Καθηγήτρια Σύμπιλ Τρελόνι
2012	Οι Ανδρες με τα Μαύρα ΙΙΙ (Men in Black 3)	Ατζέντης O
2012	Brave	Βασίλισσα Έλινορ	Μόνο φωνή
2013	Ομορφα Πλάσματα (Beautiful Creatures)	Κυρία Λίνκολν/Σαραφίν
2013	Η Μαγική Ομπρέλα (Saving Mr. Banks)	Π.Λ. Τράβερς
2013	The Love Punch	Κέιτ
2014	Effie	Λαίδη Ήστλεϊκ	Επίσης συγγραφέας
2014	Men, Women & Children		γυρίσματα
2015	Ο σεφ που έπαιζε με τη φωτιά	Dr Rosshilde
2016	Μόνος στο Βερολίνο	Anna Quangel
2016	Το μωρό της Μπρίτζετ Τζόουνς	Dr. Rawlings
2017	Η Πεντάμορφη και το Τέρας ("Beauty and the Beast")	κ. Ποτς

Παραπομπές

«Emma Thompson». All Media Guide / Rovi via The New York Times. Ανακτήθηκε στις 12 October 2013.
Grice, Elizabeth (23 February 2013). «Phyllida Law: my mother's dementia had its funny side». The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 14 September 2013.
Moorhead, Joanna (20 March 2010). «Emma Thompson: 'Family is about connection'». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 14 September 2013.
Moorhead, Joann (18 January 2009). «Emma Thompson: Doth the lady protest too much?». The Independent. Ανακτήθηκε στις 12 October 2013.
Hill, Logan (25 October 2007). «Influences: Emma Thompson». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 14 September 2013.
Walker, Tim (12 January 2009). «Hugh Laurie's elemental about Emma Thompson». The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 3 May 2011.
«1980–1989». Footlights. Ανακτήθηκε στις 15 September 2013.
Thorpe, Vanessa (28 March 2010). «Emma Thompson tells of her battle with 'voices in my head'». The Observer. Ανακτήθηκε στις 15 September 2013.
Stuart, Jan (10 December 1995). «Emma Thompson, Sensibly». New York Magazine. Ανακτήθηκε στις 14 September 2013.
«Emma Thompson». British Film Institute. Ανακτήθηκε στις 29 October 2013.
«Emma Thompson – Biography». Yahoo. Ανακτήθηκε στις 12 October 2013.
«Emma Thompson: Up for Grabs». British Film Institute. Ανακτήθηκε στις 29 October 2013.
«Television Actress in 1988». British Academy of Film and Television. Ανακτήθηκε στις 12 October 2013.
«Emma Thompson». BBC. Ανακτήθηκε στις 12 October 2013.
«Renaissance Theatre Company Collection». Archives Hub. Ανακτήθηκε στις 16 October 2013.
James, Caryn (21 September 1990). «The Tall Guy (1989)». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 13 October 2013.
«Henry V (1989)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 16 October 2013.
Christiansen, Richard (25 May 1990). «An Impressive `King Lear` Outshines A Flawed, Hilarious `dream`». Chicago Tribune. Ανακτήθηκε στις 16 October 2013.
Πρότυπο:Cite new
«Howards End (1992)». The New York Times. Ανακτήθηκε στις October 24, 2013.
Canby, Vincent (13 March 1992). «Howards End (1992)». The New York Times. Ανακτήθηκε στις October 24, 2013.
Ebert, Roger (1 May 1992). «Howards End». Chicago Sun-Times. Ανακτήθηκε στις October 24, 2013.
«Peter's Friends». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 28 October 2013.
Gleiberman, Owen (14 May 1993). «Much Ado About Nothing (1993)». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις October 28, 2013.
Academy of Television Arts and Sciences. Awards and Nominations: Emma Thompson. Retrieved on: 2012-01-21.

«Clémence Poésy confirms Emma Thompson's Deathly Hallows reprisal». This is South Wales. 19 March 2010. Ανακτήθηκε στις 19 March 2010.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Έμμα Τόμσον

Έμμα Τόμσον, σελίδα στον ιστότοπο Cine.gr (Ελληνικά).
Έμμα Τόμσον, σελίδα στον ιστότοπο της Internet Movie Database (Αγγλικά).

Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου (1981–2000)

Κάθριν Χέπμπορν (1981) Μέριλ Στριπ (1982) Σίρλεϊ Μακ Λέιν (1983) Σάλι Φιλντ (1984) Τζέραλντιν Πέιτζ (1985) Μάρλι Μάτλιν (1986) Σερ (1987) Τζόντι Φόστερ (1988) Τζέσικα Τάντι (1989) Κάθι Μπέιτς (1990) Τζόντι Φόστερ (1991) Έμμα Τόμσον (1992) Χόλι Χάντερ (1993) Τζέσικα Λανγκ (1994) Σούζαν Σαράντον (1995) Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (1996) Έλεν Χαντ (1997) Γκουίνεθ Πάλτροου (1998) Χίλαρι Σουάνκ (1999) Τζούλια Ρόμπερτς (2000)

Πλήρης κατάλογος (1928–1940) (1941–1960) (1961–1980) (1981–2000) (2001–2020)

BAFTA Καλύτερου Α΄ Γυναικείου Ρόλου
1952–1967

Βίβιαν Λι Βρετανή & Σιμόν Σινιορέ αλλοδαπή (1952) Όντρεϊ Χέπμπορν Βρετανή & Λέσλι Κάρον αλλοδαπή (1953) Ίβον Μίτσελ Βρετανή & Κόρνελ Μπόρτσερς αλλοδαπή (1954) Κέιτι Τζόνσον Βρετανή & Μπέτσι Μπλέρ αλλοδαπή (1955) Βιρτζίνια Μακένα Βρετανή & Άννα Μανιάνι αλλοδαπή (1956) Χέδερ Σηρς Βρετανή & Σιμόν Σινιορέ αλλοδαπή (1957) Αϊρίν Γουόρθ Βρετανή & Σιμόν Σινιορέ αλλοδαπή (1958) Όντρεϊ Χέπμπορν Βρετανή & Σίρλεϊ Μακ Λέιν αλλοδαπή (1959) Ρέιτσελ Ρόμπερτς Βρετανή & Σίρλεϊ Μακ Λέιν αλλοδαπή (1960) Ντόρα Μπράιαν Βρετανή & Σοφία Λόρεν αλλοδαπή (1961) Λέσλι Κάρον Βρετανή & Αν Μπάνκροφτ αλλοδαπή (1962) Ρέιτσελ Ρόμπερτς Βρετανή & Πατρίσια Νιλ αλλοδαπή (1963) Όντρεϊ Χέπμπορν Βρετανή & Αν Μπάνκροφτ αλλοδαπή (1964) Τζούλι Κρίστι Βρετανή & Πατρίσια Νιλ αλλοδαπή (1965) Ελίζαμπεθ Τέιλορ Βρετανή & Ζαν Μορό αλλοδαπή (1966) Έντιθ Έβανς Βρετανή & Ανούκ Εμέ αλλοδαπή (1967)

1968–σήμερα
Κάθριν Χέπμπορν (1968) Μάγκι Σμιθ (1969) Κάθριν Ρος (1970) Γκλέντα Τζάκσον (1971) Λάιζα Μινέλι (1972) Στεφάν Οντράν (1973) Τζοάν Γούντγουορντ (1974) Έλεν Μπέρστιν (1975) Λουίζ Φλέτσερ (1976) Ντάιαν Κίτον (1977) Τζέιν Φόντα (1978) Τζέιν Φόντα (1979) Τζούντι Ντέιβις (1980) Μέριλ Στριπ (1981) Κάθριν Χέπμπορν (1982) Τζούλι Γουόλτερς (1983) Μάγκι Σμιθ (1984) Πέγκι Άσκροφτ (1985) Μάγκι Σμιθ (1986) Αν Μπάνκροφτ (1987) Μάγκι Σμιθ (1988) Πολίν Κόλινς (1989) Τζέσικα Τάντι (1990) Τζόντι Φόστερ (1991) Έμμα Τόμσον (1992) Χόλι Χάντερ (1993) Σούζαν Σαράντον (1994) Έμμα Τόμσον (1995) Μπρέντα Μπλέθιν (1996) Τζούντι Ντεντς (1997) Κέιτ Μπλάνσετ (1998) Ανέτ Μπένινγκ (1999) Τζούλια Ρόμπερτς (2000) Τζούντι Ντεντς (2001) Νικόλ Κίντμαν (2002) Σκάρλετ Τζοχάνσον (2003) Ιμέλντα Στόντον (2004) Ρις Γουίδερσπουν (2005) Έλεν Μίρεν (2006) Μαριόν Κοτιγιάρ (2007) Κέιτ Γουίνσλετ (2008) Κάρεϊ Μάλιγκαν (2009) Νάταλι Πόρτμαν (2010) Μέριλ Στριπ (2011) Εμανουέλ Ριβά (2012) Κέιτ Μπλάνσετ (2013) Τζούλιαν Μουρ (2014) Μπρι Λάρσον (2015) Έμμα Στόουν (2016) Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (2017) Ολίβια Κόλμαν (2018)