Ντάγκλας Ντέικιν

O Ντάγκλας Ντέικιν (αγγλικά: Douglas Dakin) (Γκλόστερ, 1907 – Γκλόστερ, 20 Ιουλίου 1995)[1] ήταν Άγγλος ιστορικός και πανεπιστημιακός, ομότιμος καθηγητής της Iστορίας στο Κολέγιο Μπίρκμπεκ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (1935-1974). Είναι ιδιαίτερα γνωστός στο χώρο των Νεοελληνικών σπουδών. Το μεγαλύτερο μέρος του ερευνητικού πεδίου και της επιστημονικής παραγωγής του σχετίζεται με την περίοδο της Νεώτερης ελληνικής ιστορίας, από την Ελληνική Επανάσταση του 1821-1829, έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Πολλοί από όσους μαθήτευσαν κοντά του, έδωσαν στη συνέχεια, ως ερευνητές και καθηγητές, σημαντική ώθηση στην ιστορική επιστήμη στην Ελλάδα.[2] Ο καθηγητής Ντέικιν υπήρξε από τα νεανικά του χρόνια ως φοιτητής ενθουσιώδης παίκτης του κρίκετ, αφιερώνοντας στο αγαπημένο του παιχνίδι χρόνο ακόμη και όταν πλέον είχε αναλάβει πολλές ευθύνες στο διοικητικό μηχανισμό του πανεπιστημίου.[3][4]

Βιογραφικά στοιχεία
Πρώτα χρόνια - σπουδές

Γεννήθηκε στο Γκλόστερ (Gloucester) της κομητείας του Γκλόστερσαϊρ (Gloucestershire) στη Νοτιοδυτική Αγγλίας. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος και διευθυντής του δημοτικού σχολείου της γενέτειράς του. Όταν ιδρύθηκε το γυμνάσιο Rendcomb College στο Σάιρενσεστερ (Cirencester) το 1920, ήταν από τους πρώτους μαθητές του. Το 1926, έλαβε υποτροφία και σπούδασε στο κολέγιο Peterhouse του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιστορία. Το 1931, δίδαξε για πρώτη φορά στο σχολείο Haberdashers' Aske's στο Λονδίνο. Έπειτα, ξεκίνησε το διδακτορικό του δίπλωμα στο Κολέγιο Μπίρκμπεκ.[5]
Έναρξη ακαδημαϊκής πορείας - Β' ΠΠ

Το 1935, παράλληλα με την έρευνα για τη συγγραφή της διδακτορικής διατριβής του, δίδασκε ως λέκτορας ιστορία στο πανεπιστήμιο. Η διατριβή είχε ως θέμα το πρόσωπο του Τυργκό (Turgot), γενικού ελεγκτή του Λουδοβίκου ΙΔ΄, επιβεβαιώνοντας το αρχικό του ενδιαφέρον στις γαλλικές σπουδές. Η εργασία του θεωρήθηκε αξιόλογη και εκδόθηκε το 1939 με τίτλο Turgot and the Ancien Régime από τον εκδοστικό οίκο Methuen.[6]

Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το ενδιαφέρον του Ντέικιν κέντρισε ο ελλαδικός χώρος, όταν κατατάχθηκε στην εθελοντική εφεδρεία (Royal Air Force Volunteer Reserve, RAFVR) της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας, υπηρετώντας στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα. Υπήρξε, επίσης, αξιωματικός-σύνδεσμος ανάμεσα στη βρετανική πολεμική αεροπορία και την Ελληνική Βασιλική Αεροπορία. Το 1944, βρέθηκε στην Ελλάδα, εμπλεκόμενος στην υπόθεση ενός αυτόμολου συνταγματάρχη του ΕΛΑΣ και της ομάδας του.[1] H ανάμειξή του με τις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών και ιδίως η συναφής δράση του κατά τη διάρκεια του Πολέμου στη Γιουγκοσλαβία τον έκαναν να αναπτύξει εχθρική στάση προς τον κομμουνισμό.[7] Το 1945 στάλθηκε στην Υπηρεσία Συμμαχικών Δυνάμεων (Allied Liaison Section) του βρετανικού υπουργείου Αεροπορίας.[8]
Ενασχόληση με της Νεοελληνικές σπουδές

Μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψε στο Κολέγιο Μπίρκμπεκ και ανέλαβε χρέη αρχειοφύλακα (Registrar),[1] δηλαδή γραμματέα της διοίκησης του ιδρύματος. Ταυτόχρονα ήταν και γραμματέας τoυ τοπικoύ παραρτήματος της Ένωσης Πανεπιστημιακών Δασκάλων (Αssociation of University Teachers).[4] Το 1968 ανέλαβε καθηγητική έδρα. Παράλληλα, συμμετείχε, ως επικεφαλής, σε ένα μεγαλόπνοο σχέδιο του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών (Foreign Office) για την πολύτομη έκδοση των βρετανικών διπλωματικών εγγράφων,[1] με τη γενική ονομασία Documents on British Foreign Policy, 1919-1939.[9] Η σημαντικότερο, όμως, ερευνητική και επιστημονική προσφορά του Ντέικιν συνδέθηκε με τις μελέτες του γύρω από τη Νεώτερη ελληνική ιστορία.[1]

Μετά την ίδρυση του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο Ντέικιν δώρησε στη Βιβλιοθήκη του σημαντικό μέρος της συλλογής του, που αριθμεί περίπου 850 βιβλία. Είχε επίσης στενές επαφές με το κυπριακό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών.[5]

Ο καθηγητής Ντέικιν, "ένας εξαιρετικός ιστορικός και αληθινός φίλος της Ελλάδας", πέθανε σε βαθειά γεράματα στη γενέτειρά του, στις 20 Ιουλίου 1998.[1]
Τιμές - διακρίσεις

Τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος[5]. Το 1969 η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τον αναγόρευσε σε επίτιμο διδάκτορα. To 1971 η Ακαδημία Αθηνών τον εξέλεξε αντεπιστέλλον μέλος της, για τη σημαντική βοήθεια που πρόσφερε στη σύσταση του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού του ιδρύματος και για το σύνολο της προσφοράς του στην Ελληνική Ιστορία.[2]
Εργογραφία (επιλ.)

The Greek Struggle for Independence, 1821-1833 (1973).

Έκδοση στα ελληνικά: Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία, 1821-1833, μετάφραση: Ρένα Σταυρίδη-Πατρικίου, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1983. ISBN 978-960-250-172-6.

Documents on British Foreign Policy, 1919-1939. First Series, Vol. XVIII: Greece and Turkey, 1922-1923 (1972, σε συνεργασία με τους W.N. Medlicott και M.E. Lambert)
Documents on British Foreign Policy, 1919-1939. First Series, Vol. XVII: Greece and Turkey, 1921-1922 (1970, σε συνεργασία με τους W.N. Medlicott και M.E. Lambert)
The Unification οf Greece, 1770-1923 (1972).

Έκδοση στα ελληνικά: Η ενοποίηση της Ελλάδας, 1770-1923, μετάφραση: Α. Ξανθόπουλος, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1998. ISBN 978-960-250-150-4.

The Greek Struggle in Macedonia, 1897-1913 (1966, Θεσσαλονίκη, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου [Institute for Balkan Studies])

Έκδοση στα ελληνικά: Ο ελληνικός αγώνας στη Μακεδονία, 1897-1913, μετάφραση: Γιάννης Στεφανίδης - Ξένια Κοτζαγεώργη, Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1996. ISBN 978-960-343-023-0.

British Intelligence of Events in Greece, 1824-1827 (1957)
A Short History of Modern Greece, 1821- 1957 (1957, σε συνεργασία με τον E.S. Forster)
British and American Philhellenes during the War of Greek Independence, 1821-1833 (1955, Θεσσαλονίκη, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου [Institute for Balkan Studies])
Turgot and the Ancien Régime in France (1939)

Παραπομπές

Visvizi-Dontas (1995), σελ. 171.
Visvizi-Dontas (1995), σελ. 172.
Porter (2015).
Hobsbawm (2003), σελ. 181.
Πανεπιστήμιο Κύπρου-Βιβλιοθήκη, "Douglas Dakin: Βιογραφικό".
The American Historical Review, vol.45:4 (1940).
Bernal (2007), σελ. 455.
Education Today, vol.26-27.

«Documents on British Foreign Policy 1919-1939» (html). International Editors of Diplomatic Documents. (Last update: 01-05-2013). Ανακτήθηκε στις 30.11.2015. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate=, |date= (βοήθεια)

Πηγές

Visvizi-Dontas, Domna (1995). «In Memoriam: Professor Douglas Dakin, M.A., Ph. D.» (pdf). Balkan Studies 36:1 (Ιανουάριος): 171-172. Ανακτήθηκε στις 30.11.2015.

«Douglas Dakin: Βιογραφικό» (html). Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κύπρου. Ανακτήθηκε στις 30.11.2015. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)

Education Today (College of Preceptors) 26-27. Ανακτήθηκε στις 07.06.2013.

«Turgot and the “Ancien Régime” in France. By Douglas Dakin, Lecturer in History, Birkbeck College, University of London. (London: Methuen and Company. 1939. Pp. xi, 361. 15s.)». The American Historical Review 45:4: 865-866. 1940. doi:10.1093/ahr/45.4.865. Ανακτήθηκε στις 30.11.2015.

Porter, John (2015). «The History of Birkbeck College Cricket Club» (html). Birkbeck College. (Ιούνιος). Ανακτήθηκε στις 30.11.2015. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)

Bernal, J.D. (2007). The Sage of Science. Οξφόρδη: Oxford University Press. ISBN 978-0-199-20565-3.

Hobsbawm, Eric (2003). Interesting Times: A Twentieth-Century Life. Λονδίνο: Abacus. ISBN 978-0-349-11353-1.