.
Ο Κάρολος Ρηντ (Charles Reade, 8 Ιουνίου 1814 – 11 Απριλίου 1884) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος και δραματουργός, περισσότερο γνωστός για το Μοναστήρι και Σπίτι.
Βιογραφία
Ο Κάρολος Ρηντ γεννήθηκε στο Ίψντεν της κομητείας της Οξφόρδης της Αγγλίας και ο πατέρας του, Τζων Ρηντ, ήταν ευπατρίδης. Πριν καταπιαστεί με τη διηγηματογραφία, ο Κάρολος Ρηντ ασχολήθηκε με το θέατρο και γι' αυτό τον λόγο το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στο Λονδίνο.
Το πρώτο θεατρικό έργο που έγραψε ήταν η κωμωδία Η Μάχη των Κυριών, η οποία ανέβηκε στο θέατρο τον Μάιο του 1851. Ακολούθησε η Άντζελα (1851), τα Μύθος χωριού (1852), Ο Χαμένος σύζυγος (1852) και το Χρυσάφι (1853). Σε συνεργασία με τον Τομ Τέιλορ έγραψε την αριστουργηματική κωμωδία Μάσκες και πρόσωπα και αργότερα το Δυο αγάπες και μια ζωή και Ο αντίπαλος του Βασιλιά.
Έκανε όνομα ως μυθιστοριογράφος το 1856 όταν έγραψε το Δεν είναι ποτέ πολύ αργά για να επανορθώσεις, ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε με σκοπό την αναμόρφωση της πειθαρχίας στις φυλακές και της μεταχείρισης των εγκληματιών. Γρήγορα ακολούθησαν και άλλα μυθιστορήματα: Η αληθινή αγάπη δεν είναι ποτέ ομαλή (1857), Ένα επικίνδυνο μυστικό, Η αυτοβιογραφία ενός λωποδύτη (1858) και Αγάπα με λίγο, αγάπα με πολύ (1859). Το 1861 ο Κάρολος Ρηντ δημοσίευσε το πιο διάσημο έργο του, το Μοναστήρι και Σπίτι.
Πέθανε στις 11 Απριλίου 1884, αφήνοντας στη διάθεση του κοινού μία μεγάλη συλλογή από σημειώσεις και έρευνές του ώστε να μπορούν οι άλλοι συγγραφείς να μελετήσουν τη μέθοδό του. Κατόπιν δικής του επιθυμίας, η λέξη «δραματουργός» αναφέρεται πρώτη στην περιγραφή των ενασχολήσεών του στην επιτύμβια στήλη[1].
Κριτική
Πορτραίτο του Καρόλου Ρηντ την ώρα που γράφει (Charles Mercier, περ. 1870).
Σε μεγάλο βαθμό ο Κάρολος Ρηντ στήριζε τα μυθιστορήματά του σε αποκόμματα εφημερίδων, τα οποία άρχισε να συλλέγει για τον σκοπό αυτό το 1848[2]. Για το ρεαλιστικό του γράψιμο, τον παραβάλλουν με τον Εμίλ Ζολά και τον Κάρολο Ντίκενς, με τους οποίους ήταν σύγχρονος.
Τον 19ο αιώνα ο Κάρολος Ρηντ ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς μυθιστοριογράφους της Αγγλίας. Όμως με την αλλαγή του αιώνα βρέθηκε εκτός μόδας. Ο Τζορτζ Όργουελ σε ένα δοκίμιό του για τον Ρηντ έγραψε ότι «είναι ασυνήθιστο να συναντήσεις κάποιον που να τον έχει διαβάσει οικειοθελώς»[3].
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Κάρολος Ρηντ είχε εμπλακεί σε αρκετές φιλολογικές διαμάχες που αφορούσαν κατηγορίες λογοκλοπής. Υπερασπίστηκε τον εαυτό του έντονα, αλλά εκείνη την εποχή η επίκληση προτύπων για λογοτεχνικό δανεισμό ήταν πιο χαλαρή απ' ό,τι είναι σήμερα. Ο Ρηντ συζητείται συχνά σε μελέτες της εξελισσόμενης στάσης απέναντι στη λογοκλοπή.
Επιλεκτική Βιβλιογραφία
Μάσκες και Πρόσωπα (1852)
Δεν Είναι Ποτέ Πολύ Αργά Να Επανορθώσεις (1856)
Η Αυτοβιογραφία ενός Λωποδύτη (1858)
Αγάπα Με Λίγο, Αγάπα Με Πολύ (1859)
Μοναστήρι και Σπίτι (1861)
Σημειώσεις
↑ Encyclopedia Britannica, 11η έκδοση
↑ P.D. Edwards, "Charles Reade", Oxford Dictionary of National Biography
↑ George Orwell, "Charles Reade"
Αναφορές
Charles L. Reade και Compton Reade, "Charles Reade, Dramatist, Novelist, Journalist: A Memoir", Λονδίνο: Chapman and Hall (1887) googlebooks
Michael Diamond, "Victorian Sensation" σελ.209-211, 236-239, Λονδίνο: Anthem (2003) ISBN 1-84331-150-X
Algernon Charles Swinburne, "Miscellanies" (1886)
John Coleman, "Charles Reade as I knew him" (1903)
Cartoon portraits and biographical sketches of men of the day/Charles Reade Λονδίνο: Tinsley Brothers
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Έργα του Charles Reade στο Project Gutenberg
Εγκυκλοπαίδεια του Ηνωμένου Βασιλείου
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
