.
Ο Μπέρτραντ Άρθουρ Γουίλιαμ Ράσελ (Bertrand Arthur William Russell, 18 Μαΐου 1872 – 2 Φεβρουαρίου 1970) ήταν Βρετανός φιλόσοφος, μαθηματικός και ειρηνιστής. Ο Ράσελ ως συγγραφέας και άνθρωπος συνέχισε την οικογενειακή παράδοση στην πολιτική σκέψη και δράση, με αντιπολεμική δράση. Γεννήθηκε στην ακμή της Βρεταννικής Αυτοκρατορίας. Πέθανε από γρίπη, έναν αιώνα αργότερα, όταν η Βρετανία είχε περάσει δύο παγκόσμιους πολέμους. Έκανε κριτική στα πυρηνικά καθώς και την εισβολή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Το 1950 κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Υπήρξε Γ' Κόμης, μέλος του Τάγματος της Αξίας και μέλος της Βασιλικής Εταιρείας. Χαρακτηριστική της απέχθειάς του προς κάθε είδους φανατισμό είναι η δήλωσή του:
Δεν θα πέθαινα ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να έκανα λάθος.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1872 στο Τρέλεκ (Trellech) του Μονμαουθσάιρ (Monmouthshire), καταγόμενος από αριστοκρατική οικογένεια. Τον μεγάλωσε βασικά η γιαγιά του, αφού απεβίωσαν οι γονείς του και ο παππούς του όταν βρισκόταν σε σχετικά νεαρή ηλικία. Ο αδερφός του Φρανκ τον εισήγαγε στις θεωρίες του μαθηματικού Ευκλείδη. Ξεκίνησε τις σπουδές του με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ το 1890 στο Κολλέγιο Τρίνιτι (Trinity College) για να σπουδάσει μαθηματικά. Το 1893 τελείωσε τις σπουδές του και το 1902 παντρεύτηκε. Ξεκίνησε να δημοσιεύει έργα του το 1896. Στο κολέγιο του Τρίνιτι γνώρισε τον Λούντβιχ Βιτγκενστάιν και έτσι ξεκίνησε μία συνεργασία μεταξύ των δύο ανδρών. Ο Ράσελ ταξίδεψε και δίδαξε στη Ρωσία, στην Κίνα και στην Ιαπωνία (1920).
Ο Ράσελ δεν ήταν ποτέ δογματικός σε τίποτα, ούτε καν στις πολιτικές του πεποιθήσεις, οι οποίες αν μη τι άλλο έχουν υπάρξει αντικείμενο αμφιβολίας για ορισμένους αναλυτές. Φαίνεται πάντως ότι η μεγαλύτερη συμπάθεια του ήταν ο Αναρχισμός.[21] Σε ένα κείμενό του το 1918 αναφέρεται στους «δρόμους της ελευθερίας», [22]οι οποίοι κατ'αυτόν δεν είναι άλλοι από τον Αναρχισμό ( ιδιαίτερα τον Αναρχοσυνδικαλισμό ) και τον Σοσιαλισμό, τον οποίο όμως επέκρινε αργότερα. Οι αναρχικές απόψεις του Ράσελ διαφαίνονται και μέσα από τις κολακευτικές αναφορές του στον αναρχισμό σε διάφορα βιβλία του, καθώς και σε κάποια αποφθέγματα που έχει αναφέρει και ταυτίζονται με την αναρχική θεωρία. Ο ίδιος είχε δείξει ελπίδα με την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ράσελ δίδαξε σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, καταδικάζοντας τα πυρηνικά όπλα και τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Απεβίωσε στις 6:30 μ.μ. στις 2 Φεβρουαρίου 1970 στην οικία του στην Ουαλία, από γρίπη.
Στη μεταπολεμική περίοδο ασχολήθηκε ενεργά με το αντιπολεμικό κίνημα. Το όνομα του, άλλωστε, έφερε και ο σύνδεσμος για την ειρήνη (σύνδεσμος Μπέρτραντ Ράσελ), ομιλία του οποίου εκφώνησε ο Γρηγόρης Λαμπράκης, την μέρα που παρακρατικοί τον δολοφόνησαν στη Θεσσαλονίκη, με την καθοδήγηση και μπροστά στα μάτια των δυνάμεων ασφαλείας.
Εργογραφία στα Ελληνικά
Η ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας, εκδ. Αρσενίδης
Στις συμπληγάδες των ιδεών, εκδ. Αρσενίδης, 1963
Η επιστήμη και ο άνθρωπος, εκδ. Αρσενίδης, 1963
Έχει μέλλον ο άνθρωπος;, εκδ. Αρσενίδης, 1963
Η αξία της ελεύθερης σκέψης, εκδ. Αρσενίδης, 1963
Το μέλλον της ανθρωπότητας, εκδ. Αρσενίδης, 1963
Μετά τη Γνώση, εκδ. Αρσενίδης, 1963 (συμπεριλαμβάνεται το Γιατί Δεν Είμαι Χριστιανός)
Το αλφάβητο της Θεωρίας της Σχετικότητας, εκδ. Επιμόρφωση και Κοροντζή. Έκδοση πρωτότυπου 1966.
Η κατάκτηση της ευτυχίας, εκδ. Επίκουρος, 1975
Η εκπαίδευση του παιδιού, εκδ. Ζαχαρόπουλος Σ.Ι., 1977
Εκπαίδευση και κοινωνική τάξη, εκδ. Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.,1980
Αντιδημοφιλή δοκίμια, εκδ. Ζαχαρόπουλος Σ.Ι., 1980
Αντιρρήσεις στην Αστρολογία (συμμετοχή), εκδ. Σύναλμα, 1998
Η θεωρία των τύπων, εκδ. Στάχυ, 2000
Ισχύς, Μια νέα κοινωνική ανάλυση, εκδ. Ευρασία, 2001
Κείμενα για τη Θρησκεία, εκδ. Scripta, 2006
Η φιλοσοφική μου εξέλιξη, εκδ. Αρσενίδης, 2007
Τα προβλήματα της Φιλοσοφίας, εκδ. Αρσενίδης, 2008
Παραπομπές
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11923140h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2017.
«Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 35875.
«Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) The Great Russian Encyclopedia. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
«The Guardian» (Αγγλικά) Guardian Media Group. Ηνωμένο Βασίλειο. 3 Φεβρουαρίου 1970.
commentisfree/2013/dec/09/bertrand-russell-agnostic-atheism.
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11923140h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
Czech National Authority Database. jn20000604734. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
RSL890BA.
BeWeB. 1450. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2021.
«Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
«Kindred Britain»
p7495.htm#i74945. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 934.
Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1950/.
www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
www.kalingafoundationtrust.com/website/kalinga-prize-for-the-popularization-of-science.htm. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2022.
«Bertrand Russell Reading List». www.skeptic.ca. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016.
«Proposed Roads To Freedom By Bertrand Russell». www.zpub.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. line feed character in |title= at position 15 (βοήθεια)
Βιβλιογραφία
Hook, Sidney, «Bertrand Russell (Ένα πορτραίτο από μνήμης)», μετάφρ. Ζηνοβία Δρακοπούλου. Εποπτεία, 95 (1984), 963-982.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
