Ο Σερ Φίλιπ Άντονι Χόπκινς (αγγλ. Sir Philip Anthony Hopkins, 31 Δεκεμβρίου 1937) είναι Ουαλός πολυβραβευμένος ηθοποιός της μεγάλης οθόνης και του θεάτρου. Είναι Αμερικανός πολίτης από τις 12 Απριλίου 2000. Για την ενσάρκωση του Χάνιμπαλ Λέκτερ στην ταινία Η Σιωπή των Αμνών, ενός από τους διασημότερους “κακούς” της ιστορίας του κινηματογράφου, τιμήθηκε το 1991 με Βραβείο Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Στις πιο αξιομνημόνευτες ταινίες της φιλμογραφίας του ανήκουν οι εξής: Το Λιοντάρι τον Χειμώνα (1968), Ο Άνθρωπος Ελέφαντας (1980), Δράκουλας (1992), Τα Απομεινάρια μιας Μέρας (1993) και Νίξον (1996). Χρήσθηκε ιππότης από την Βασίλισσα Ελισάβετ Β' το 1993 και αποτελεί μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας των Τεχνών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης από το 2008.
Βιογραφικά στοιχεία
Νεανικά χρόνια
Ο Χόπκινς γεννήθηκε στο Μάργκαμ, Πόρτ Τάλμποτ, της Ουαλίας. Είναι γιος της Μύριελ Ανν (πατρικό όνομα Γιέιτς) και του Ρίτσαρντ Άρθουρ Χόπκινς, φούρναρη στο επάγγελμα. [1] Η μητέρα του είναι μακρινή συγγενής του Ιρλανδού ποιητή Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς.[1] Δεν είχε ιδιαίτερα καλές επιδόσεις στο σχολείο. Όντας μοναχικός στο χαρακτήρα και έχοντας δυσλεξία, αποφάσισε πως θα εκφραζόταν καλύτερα δια μέσου των τεχνών, ζωγραφίζοντας ή παίζοντας πιάνο, αντί να απορροφηθεί με σπουδές. Το 1949, και για να του επιβληθεί κάποια πειθαρχία, οι γονείς του επέμειναν να γραφτεί στο Jones' West Monmouth Boys' School στο Πόντυπουλ, στην Ουαλία. Φοίτησε εκεί για πέντε εξάμηνα και κατόπιν στο Cowbridge Grammar School, στο Κάουμπριτζ της Ουαλίας.
Τον Χόπκινς ενθάρρυνε να ασχοληθεί με την ηθοποιία ο συμπατριώτης του Ρίτσαρντ Μπάρτον, με τον οποίο είχε μια σύντομη γνωριμία σε ηλικία 15 ετών. Έτσι φοίτησε στο Welsh College of Music and Drama στο Κάρντιφ, από όπου και αποφοίτησε το 1957. Αφού υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για δύο χρόνια, μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου και σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία της Δραματικής Τέχνης.
Καριέρα
Ο Άντονι Χόπκινς στo Διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ του Τορόντο το 2005
Το 1965, μετά από μερικά χρόνια σε διάφορους θιάσους, τον ξεχώρισε ο Σερ Λόρενς Ολίβιε, που τον προσκάλεσε στο Βασιλικό Εθνικό Θέατρο. Ο Χόπκινς έγινε αντικαταστάτης του Ολίβιε, και έπαιξε στη θέση του όταν ασθένησε από σκωληκοειδίτιδα κατά τη διάρκεια μιας παραγωγής του έργου The Dance of Death του Αυγούστου Στρίνμπεργκ. Ο Ολίβιε αργότερα, στα απομνημονεύματά του με τίτλο Εξομολογήσεις ενός Ηθοποιού, σημειώνει: «Ένας πολλά υποσχόμενος νεαρός ηθοποιός στο θίασο που ονομαζόταν Άντονι Χόπκινς με αντικαθιστούσε και διεκπεραίωσε το ρόλο του Έντγκαρ σαν γάτος με ένα ποντίκι ανάμεσα στα δόντια». [2]
Παρά την επιτυχία του στο Εθνικό Θέατρο, ο Χόπκινς κουράστηκε να επαναλαμβάνει τον ίδιο ρόλο κάθε βράδυ και επιθύμησε να εμφανιστεί στον κινηματογράφο. Το 1968, κέρδισε την ευκαιρία του στην ταινία Το Λιοντάρι του Χειμώνα, όπου υποδύθηκε το Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, στο πλάι των Πήτερ Ο' Τουλ, Κάθριν Χέπμπορν και του Τίμοθυ Ντάλτον, αρκετά προτού ενσαρκώσει τον Τζέιμς Μποντ, στο ρόλο του Φιλίππου Β' της Γαλλίας.
Παρόλο που ο Χόπκινς συνέχισε να εμφανίζεται στο θέατρο, σταδιακά απομακρύνθηκε από αυτό με κατεύθυνση την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Έκανε το ντεμπούτο του στη μικρή οθόνη το 1967 στην παραγωγή του BBC A Flea in Her Ear. Από τότε ευτύχησε να έχει μια μακρά καριέρα, κερδίζοντας μια σειρά από σημαντικά βραβεία. Ο Χόπκινς έλαβε τους τιμητικούς τίτλους Commander of the British Empire (CBE) το 1987 και Knight Bachelor το 1993 (έγινε δηλαδή Ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, με άλλα λόγια Σερ). [3] Το 1996, ο Χόπκινς έγινε επίτιμο μέλος του Πανεπιστημίου της Ουαλίας (University of Wales), στο Λάμπετερ.
Ο Χόπκινς έχει δηλώσει πως ο ρόλος του Μπερτ Μανρώ, τον οποίο και υποδύθηκε στην ταινία του 2005, The World's Fastest Indian, αποτελεί τον αγαπημένο του. Επίσης πως αποτέλεσε τον ευκολότερο ρόλο που υποδύθηκε καθώς μοιράζεται μαζί του την ίδια φιλοσοφία ζωής. [4]
Το 1996, σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, August, μια διασκευή του Θείου Βάνια, του Άντον Τσέχοφ. Το πρώτο του σενάριο, ένα πειραματικό δράμα με τίτλο Slipstream, το οποίο επίσης σκηνοθέτησε και έντυσε μουσικά, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σάντανς για το έτος 2007.
Το 2006, ο Χόπκινς τιμήθηκε με το Βραβείο Σεσίλ ντε Μιλ στην απονομή των Χρυσών Σφαιρών για τη δια βίου προσφορά του στον κινηματογράφο. Το 2008 έγινε μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (Bafta Fellowship Award). Από τις 24 Σεπτεμβρίου 2003 έχει δικό του αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ.
Προσωπική Ζωή
Ο Άντονι Χόπκινς στα γυρίσματα της ταινίας «The Innocent» το 1992
Ο Χόπκινς κατοικεί μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετανάστευσε στη χώρα μία φορά το 1970 επιθυμώντας να ακολουθήσει καριέρα στον κινηματογράφο, μα επέστρεψε στη Βρετανία στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Ωστόσο, επέστρεψε στις ΗΠΑ μετά τις επιτυχίες που είχε κατά τη δεκαετία του 1990. Έλαβε και την υπηκοότητα στις 12 Απριλίου 2000 την οποία και γιόρτασε με ένα ταξίδι 3.000 μιλίων κατά μήκος της χώρας.
Ο Χόπκινς παντρεύτηκε τρεις φορές. Οι πρώτες δυο σύζυγοί του ήταν οι Πετρονέλλα Μπάρκερ (1967-1972) και Τζένιφερ Λύντον (1973-2003). Τώρα είναι παντρεμένος με την Κολομβιανή Στέλλα Άρρογεϊβ. Έχει μια κόρη από τον πρώτο του γάμο, την Άμπιγκεϊλ Χόπκινς (γεννημένη το 1967), ηθοποιό και τραγουδίστρια.
Υποστήριξε κατά καιρούς πολλές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, με αξιοσημείωτες τις προσπάθειές του για τη διατήρηση του Εθνικού Πάρκου Snowdonia. Ήταν επίσης επίτιμος καλεσμένος στο Γκαλά Συγκέντρωσης Χρημάτων για Γυναίκες σε Αποθεραπεία, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού με έδρα τη Βενετία και την Καλιφόρνια, που παρέχει βοήθεια σε γυναίκες που βρίσκονται σε απεξάρτηση από διάφορες ουσίες. Είναι επίσης εθελοντής διδάσκων στη Σχολή Υποκριτικής Ράσκιν στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια, όπου και διαμένει. Είναι ακόμη επιφανές μέλος της Greenpeace και στις αρχές του 2008 πρωταγωνίστησε σε τηλεοπτικό σποτ, εκφράζοντας ανησυχίες για τη μαζική αλιεία φαλαινών που πραγματοποιεί η Ιαπωνία. [5]
Ο Χόπκινς υπήρξε στο παρελθόν αλκοολικός [6], έχοντας απεξαρτητοποιηθεί από το 1975.
Ο Χόπκινς είναι επίσης ταλαντούχος πιανίστας. Το 1986, κυκλοφόρησε ένα single με τίτλο Distant Star. To 2011 μάλιστα, αποκαλύφθηκε
ότι είχε συνθέσει και ένα βάλς το οποίο πρωτοπαίχτηκε σε κοινό από τον Αντρέ Ριού και την ορχήστρα του στη Βιέννη.
(το βάλς: https://www.youtube.com/watch?v=1LGVGekPSzo
Το 2007, ανακοίνωσε πως θα αποσυρθεί προσωρινά από την ηθοποιία για να κάνει ταξίδια σε όλο τον κόσμο. [7]
Υποκριτική
Καλλιτεχνικό Ύφος
Ο Άντονι Χόπκινς είναι γνωστός για την εκτενή προετοιμασία που κάνει προκειμένου να υποδυθεί ένα ρόλο. Έχει κατά καιρούς εκμυστηρευθεί σε συνεντεύξεις πως όταν συμμετέχει σε μία νέα ταινία περνά τα λόγια του όσες περισσότερες φορές μπορεί (ορισμένες φορές περισσότερες από 200) μέχρι να βγαίνουν φυσικά από το στόμα του, μέχρι να το κάνει χωρίς να το σκέφτεται. Αν και αυτό επιτρέπει κάποιον προσεκτικό αυτοσχεδιασμό, μερικές φορές τον έφερε σε σύγκρουση με τον εκάστοτε σκηνοθέτη που παρεκκλίνει από το σενάριο ή που διαμαρτύρεται ότι ο ηθοποιός ζητά υπερβολικό αριθμό λήψεων. Ο Χόπκινς υποστηρίζει, επίσης, πως, όταν ολοκληρώνει μία σκηνή, απλά αδειάζει το μυαλό του από τις ατάκες του, χωρίς να είναι σε θέση να τις θυμηθεί αργότερα.[8]
Ο Ρίτσαρντ Αττένμπορο, που σκηνοθέτησε τον Χόπκινς σε πέντε διαφορετικές περιστάσεις, έφτασε στα όρια κατά τα γυρίσματα της ταινίας Στη Χώρα της Σκιάς (1993) για να συμφιλιώσει τις δύο αντιδιαμετρικές προσεγγίσεις των πρωταγωνιστών του, Χόπκινς και Ντέμπορα Γουίνγκερ, που μοιράστηκαν πολλές σκηνές. Αν και ο Χόπκινς επιθυμούσε να γίνονται οι ελάχιστες δυνατές πρόβες, προτιμώντας τον αυθορμητισμό των πρώτων λήψεων, η Γουίνγκερ έκανε συνεχώς πρόβες. Για να τα καταφέρει, ο Αττένμπορο υποδυόταν ο ίδιος το ρόλο του Χόπκινς κατά τις πολυάριθμες πρόβες, φέρνοντάς τον μόνο στην τελευταία πριν τη λήψη. Ο σκηνοθέτης επιδοκίμασε τον Χόπκινς για «την ασυνήθιστη ικανότητά του να σε κάνει να πιστεύεις, όταν τον ακούς, πως είναι μόλις η πρώτη φορά που λέει αυτή την ατάκα. Είναι ένα απίστευτο χάρισμα». [2]
Επιπροσθέτως, ο Χόπκινς είναι χαρισματικός μίμος, ικανός να αλλάζει την ουαλική προφορά του σε οποιαδήποτε άλλη πρέπει να χρησιμοποιεί ο χαρακτήρας του. Ντουμπλάρισε τη φωνή του πάλαι ποτέ μέντορά του Σερ Λώρενς Ολίβιε στις πρόσθετες σκηνές της ταινίας Σπάρτακος, κατά την επανέκδοσή της το 1991.
Χάνιμπαλ Λέκτερ
Ίσως ο διασημότερος ρόλος του Άντονι Χόπκινς να είναι ο κατά συρροήν δολοφόνος με τις συνήθειες κανιβαλισμού, Χάνιμπαλ Λέκτερ, στην ταινία Η Σιωπή των Αμνών (1991), στο πλάι της ηθοποιού Τζόντι Φόστερ στο ρόλο της Κλαρίς Στάρλινγκ. Και οι δύο βραβεύτηκαν με το Όσκαρ πρωταγωνιστικού ρόλου στις κατηγορίες ανδρών και γυναικών αντίστοιχα. Η ταινία κέρδισε επίσης τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Διασκευασμένου Σεναρίου. Πρόκειται για τη συντομότερη πρωταγωνιστική ερμηνεία που βραβεύτηκε ποτέ με Όσκαρ, καθώς ο Χόπκινς εμφανίζεται μόλις για δεκαεπτά λεπτά. Ο Χόπκινς επανέλαβε το ρόλο του Λέκτερ ακόμη δύο φορές, στις ταινίες Χάνιμπαλ (2001) και Κόκκινος Δράκος (2002). Η πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη στο ρόλο αυτό Σιωπή των Αμνών ανακηρύχθηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ως ο νούμερο ένα κακός που εμφανίστηκε ποτέ στη μεγάλη οθόνη. [9]
Την εποχή που του προσφέρθηκε ο ρόλος, ο Χόπκινς πραγματοποιούσε την επιστροφή του στη σκηνή του Λονδίνου, παίζοντας στη Μαντάμ Μπάτερφλαϋ. Είχε επιστρέψει στο Λονδίνο έχοντας ζήσει μερικά χρόνια στο Χόλυγουντ, έχοντας αφήσει κάθε άλλο είδος δραστηριότητας, λέγοντας «Λοιπόν αυτό το κομμάτι της ζωής μου τελείωσε. Είναι ένα κεφάλαιο που έκλεισε. Υποθέτω πως πρέπει πλέον να συνηθίσω να είμαι ένας αξιοσέβαστος ηθοποιός που κυκλοφορεί εδώ κι εκεί με φανταχτερή αμφίεση στο Γουέστ Έντ λαμβάνοντας μέρος σε αξιοσέβαστες δουλειές του BBC μέχρι το τέλος της ζωής μου» . [2]
Ο χαρακτήρας έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην ταινία Ο Ανθρωποκυνηγός, ελαφρά βασισμένη στο βιβλίο Κόκκινος Δράκος. Στον Λέκτερ (Λέκτορ στην ταινία) έδωσε σάρκα και οστά ο Βρετανός ηθοποιός Μπράιαν Κοξ. Με την ταινία Κόκκινος Δράκος να αποτελεί ριμέικ του Ανθρωποκυνηγού, ο Χόπκινς έπαιξε τον κακό-είδωλο σε διασκευές και των τριών μπεστσέλλερ του Τόμας Χάρις με ήρωα το Λέκτερ. Ο συγγραφέας έχει δηλώσει πολύ ικανοποιημένος με την απεικόνιση του ήρωά του από τον Χόπκινς. Ωστόσο, ο Χόπκινς δήλωσε πως ο Κόκκινος Δράκος θα ήταν η τελευταία εμφάνισή του ως Λέκτερ, και πως δεν θα έπαιρνε ούτε αφηγηματικό ρόλο στην τελευταία προσθήκη της σειράς, Hannibal Rising.
Φιλμογραφία
| Έτος | Τίτλος | Ελληνικός Τίτλος |
| 1967 | A Flea in Her Ear | |
| 1968 | The Lion in Winter | Το Λιοντάρι του Χειμώνα |
| 1969 | The Looking Glass War | |
| Άμλετ | ||
| Department S | ||
| 1970 | The Great Inimitable Mr. Dickens | |
| The Three Sisters | ||
| Hearts and Flowers | ||
| 1971 | When Eight Bells Toll | |
| 1972 | Young Winston | Τα Ταραγμένα Χρόνια Ενός Γίγαντα |
| War and Peace | Πόλεμος και Ειρήνη | |
| A Doll's House | ||
| 1974 | The Girl from Petrovka | |
| QB VII | ||
| Juggernaut | ||
| The Childhood Friend | ||
| 1976 | Dark Victory | |
| The Lindbergh Kidnapping Case | ||
| Victory at Entebbe | ||
| 1977 | A Bridge Too Far | |
| Audrey Rose | ||
| 1978 | Magic | |
| International Velvet | ||
| 1979 | Mayflower: The Pilgrims' Adventure | |
| 1980 | The Elephant Man | Ο Άνθρωπος Ελέφαντας |
| A Change of Seasons | ||
| 1981 | The Bunker | |
| Peter and Paul | ||
| Othello | Οθέλλος | |
| 1982 | The Hunchback of Notre Dame | Η Παναγία των Παρισίων |
| 1983 | A Married Man | |
| 1984 | The Bounty | Η Ανταρσία του Μπάουντυ |
| 1985 | Hollywood Wives | |
| Arch of Triumph | ||
| Guilty Conscience | ||
| Mussolini and I | ||
| The Good Father | ||
| 1987 | 84 Charing Cross Road | |
| 1988 | The Dawning | |
| A Chorus of Disapproval | ||
| 1989 | Great Expectations | Μεγάλες Προσδοκίες |
| 1990 | Desperate Hours | Ώρες Αγωνίας |
| 1991 | The Silence of the Lambs | Η Σιωπή των Αμνών |
| Howards End | Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ | |
| One Man's War | ||
| 1992 | Freejack | |
| Chaplin | Τσάπλιν | |
| Spotswood | ||
| Bram Stoker's Dracula | Δράκουλας | |
| 1993 | The Trial | |
| The Remains of the Day | Τα Απομεινάρια μιας Μέρας | |
| The Innocent | ||
| Shadowlands | Στη Χώρα της Σκιάς | |
| 1994 | Legends of the Fall | Θρύλοι του Πάθους |
| The Road to Wellville | ||
| 1995 | Nixon | Νίξον |
| 1996 | August | |
| Surviving Picasso | ||
| 1997 | Amistad | Αμιστάντ |
| The Edge | Παιχνίδια Επιβίωσης | |
| 1998 | The Mask of Zorro | Η Μάσκα του Ζορρό |
| Meet Joe Black | Συνάντησε το Τζο Μπλακ | |
| 1999 | Instinct | Ένστικτο |
| Titus | Τίτος Ανδρόνικος | |
| 2000 | Mission: Impossible II | Επικίνδυνες Αποστολές ΙΙ |
| The Grinch | Ο Κατεργάρης των Χριστουγέννων | |
| 2001 | The Devil and Daniel Webster | |
| Hannibal | Χάνιμπαλ | |
| Hearts in Atlantis | Καρδιές στην Ατλαντίδα | |
| 2002 | Red Dragon | Κόκκινος Δράκος |
| Bad Company | Κακές Παρέες | |
| 2003 | The Human Stain | Το Ανθρώπινο Στίγμα |
| 2004 | Alexander | Αλέξανδρος |
| 2005 | Proof | |
| The World's Fastest Indian | ||
| 2006 | All the King's Men | Όλοι οι Άνθρωποι του Βασιλιά |
| Bobby | ||
| 2007 | Fracture | Απόδειξη Ενοχής |
| Beowulf | Μπέογουλφ | |
| Slipstream | ||
| The City of Your Final Destination | ||
| 2010 | The Wolfman | Ο Λυκάνθρωπος |
| The Third Rule | ||
| You Will Meet a Tall Dark Stranger | Θα Συναντήσεις έναν Ψηλό Μελαχρινό Άνδρα | |
| The City of Your Final Destination | ||
| 2011 | The Rite | Η τελετή |
| Thor | ||
| 2012 | 360 | |
| Hitchcock | Hitchcock | |
| 2013 | Thor: The Dark World | Thor 2: Σκοτεινός Κόσμος |
| 2014 | Noah | Νώε |
| 2015 | Kidnapping Freddy Heineken | Η απαγωγή του κου Heineken |
| 2016 | Collide | Χωρίς Διέξοδο |
| 2017 | Transformers: The Last Knight | Transformers: Ο Τελευταίος Ιππότης |
| Thor: Ragnarok | ||
| 2019 | The Two Popes | Οι Δύο Πάπες |
| Now Is Everything | ||
| 2020 | The Father | Ο Πατέρας |
| 2021 | The Virtuoso | Ο Βιρτουόζος |
Ο Χόπκινς έχει υποδυθεί πολλούς διάσημους ιστορικούς και φανταστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους οποίους συναντάμε:
|
|
Βραβεύσεις και Υποψηφιότητες
Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου
Βράβευση:
1992: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Η Σιωπή των Αμνών
2021: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Ο Πατέρας
Υποψηφιότητα:
1994: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Τα Απομεινάρια μιας Μέρας
1996: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Νίξον
1998: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Αμιστάντ
2020: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Οι Δύο Πάπες
Βραβεία Saturn
Βράβευση:
1992: Καλύτερου Ηθοποιού για την ταινία Η Σιωπή των Αμνών
Υποψηφιότητα
1978: Α' Ανδρικής Ερμηνείας σε ταινία τρόμου για την ταινία Audrey Rose
1993: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Dracula
1999: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Συνάντησε τον Τζο Μπλακ
2002: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Χάνιμπαλ
Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA)
Βράβευση:
1973: Καλύτερου τηλεοπτικού ηθοποιού για την τηλεταινία Πόλεμος & Ειρήνη
1992: Καλύτερου Ηθοποιού για την ταινία Η Σιωπή των Αμνών
2008: Αναγόρευση σε Μέλος της Ακαδημίας
Υποψηφιότητα
1969: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Το Λιοντάρι του Χειμώνα
1971: Καλυτερού τηλεοπτικού ηθοποιού
1979: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Magic
1994: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Τα Απομεινάρια μιας Μέρας
2020: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Οι Δύο Πάπες
2021: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Ο Πατέρας
Critics' Choice Awards
Βράβευση:
1998: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Αμιστάντ
Βραβεία Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου
Βράβευση:
1992: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Η Σιωπή των Αμνών
Βραβεία EMMY
Βράβευση:
1976: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την τηλεταινία The Lindbergh Kidnapping Case
1981: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την τηλεταινία The Bunker
Υποψηφιότητα:'
1982: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την τηλεταινία Η Παναγία των Παρισίων
1990: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την τηλεταινία Μεγάλες Προσδοκίες
Χρυσές Σφαίρες
Βράβευση:
2006: Βραβείο Cecil B. DeMille για την προσφορά του στον κινηματογράφο
Υποψηφιότητα:
1979: Καλύτερου Ηθοποιού σε Κινηματογραφική Ταινία για την ταινία Magic
1989: Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε μίνι-σειρά ή τηλεταινία για την τηλεταινία The Tenth Man
1992: Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δραματική Κινηματογραφική Ταινία για την ταινία Η Σιωπή των Αμνών
1994: Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δραματική Κινηματογραφική Ταινία για την ταινία Τα Απομεινάρια μιας Μέρας
1996: Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δραματική Κινηματογραφική Ταινία για την ταινία Νίξον
1998: Καλύτερης Β' Ανδρικής Ερμηνείας σε Κινηματογραφική Ταινία για την ταινία Αμιστάντ
2020: Καλύτερης Β' Ανδρικής Ερμηνείας σε Κινηματογραφική Ταινία για την ταινία Οι Δύο Πάπες
2021: Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δραματική Κινηματογραφική Ταινία για την ταινία Ο Πατέρας
National Board of Review
Βράβευση:
1991: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Η Σιωπή των Αμνών
1993: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Στη Χώρα της Σκιάς
Βραβεία Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης
Βράβευση:
1991: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Η Σιωπή των Αμνών
Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών Κινηματογράφου
Υποψηφιότητα:
1996: Α' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Νίξον
1998: Β' Ανδρικής Ερμηνείας για την ταινία Αμιστάντ
2007: Εξαίρετης Ερμηνείας Καστ σε κινηματογραφική ταινία ως μέλος του καστ της ταινίας Bobby
Πλήρης Κατάλογος Βραβείων: εδώ
Παραπομπές
Όπως αποκάλυψε ο ίδιος σε συνέντευξη στο Inside the Actors Studio, 2007
Falk, Quentin (2004). Anthony Hopkins: The Biography (4th έκδοση). Virgin Books. ISBN 0-7535-0999-7.
Επίσημη ανακοίνωση της ιπποσύνης[νεκρός σύνδεσμος]. The London Gazette, 23 Απριλίου 1993.
«The World's Fastest Indian». Solarnavigator.net. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2007.
«Green Peace anti-whaling video». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2008.
Guardian Unlimited: A dark and stormy knight
Associated Press (3 Δεκεμβρίου 2007). «De gira como pianista».[νεκρός σύνδεσμος]
"Anthony Hopkins: Lecter and Me" — Red Dragon συνέντευξη στο DVD
«AFI's 100 Years...100 Heroes & Villains». AFI.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2007.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Άντονι Χόπκινς στην IMDb (Αγγλικά)
Η ιστοσελίδα του στο Cine.gr.
Βιογραφίες στο Cine.gr.
Βραβείο Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου
1928–1940
Εμίλ Γιάνινγκς (1928) Γουόρνερ Μπάξτερ (1929) Τζόρτζ Άρλις (1930) Λάιονελ Μπάριμορ (1931) Φρέντρικ Μαρτς / Γουάλας Μπίρι (1932) Τσαρλς Λότον (1933) Κλαρκ Γκέιμπλ (1934) Βίκτορ ΜακΛάγκλεν (1935) Πολ Μιούνι (1936) Σπένσερ Τρέισι (1937) Σπένσερ Τρέισι (1938) Ρόμπερτ Ντόνατ (1939) Τζέιμς Στιούαρτ (1940)
1941–1960
Γκάρι Κούπερ (1941) Τζέιμς Κάγκνεϊ (1942) Πολ Λούκας (1943) Μπινγκ Κρόσμπι (1944) Ρέι Μιλάντ (1945) Φρέντρικ Μαρτς (1946) Ρόναλντ Κόλμαν (1947) Λόρενς Ολίβιε (1948) Μπρόντερικ Κρόφορντ (1949) Χοσέ Φερρέρ (1950) Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ (1951) Γκάρι Κούπερ (1952) Γουίλιαμ Χόλντεν (1953) Μάρλον Μπράντο (1954) Έρνεστ Μποργκνάιν (1955) Γιουλ Μπρίνερ (1956) Άλεκ Γκίνες (1957) Ντέιβιντ Νίβεν (1958) Τσάρλτον Ίστον (1959) Μπαρτ Λάνκαστερ (1960)
1961–1980
Μαξιμίλιαν Σελλ (1961) Γκρέγκορι Πεκ (1962) Σίντνεϊ Πουατιέ (1963) Ρεξ Χάρισον (1964) Λι Μάρβιν (1965) Πολ Σκόφιλντ (1966) Ροντ Στάιγκερ (1967) Κλιφ Ρόμπερτσον (1968) Τζον Γουέιν (1969) Τζορτζ Σι Σκοτ (1970) Τζιν Χάκμαν (1971) Μάρλον Μπράντο (1972) Τζακ Λέμον (1973) Αρτ Κάρνεϊ (1974) Τζακ Νίκολσον (1975) Πίτερ Φιντς (1976) Ρίτσαρντ Ντρέιφους (1977) Τζον Βόιτ (1978) Ντάστιν Χόφμαν (1979) Ρόμπερτ Ντε Νίρο (1980)
1981–2000
Χένρι Φόντα (1981) Μπεν Κίνγκσλεϊ (1982) Ρόμπερτ Ντυβάλ (1983) Φ. Μάρεϊ Έιμπραχαμ (1984) Γουίλιαμ Χερτ (1985) Πολ Νιούμαν (1986) Μάικλ Ντάγκλας (1987) Ντάστιν Χόφμαν (1988) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (1989) Τζέρεμι Άιρονς (1990) Άντονι Χόπκινς (1991) Αλ Πατσίνο (1992) Τομ Χανκς (1993) Τομ Χανκς (1994) Νίκολας Κέιτζ (1995) Τζέφρεϊ Ρας (1996) Τζακ Νίκολσον (1997) Ρομπέρτο Μπενίνι (1998) Κέβιν Σπέισι (1999) Ράσελ Κρόου (2000)
2001–σήμερα
Ντένζελ Ουάσινγκτον (2001) Άντριεν Μπρόντι (2002) Σον Πεν (2003) Τζέιμι Φοξ (2004) Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (2005) Φόρεστ Γουίτακερ (2006) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (2007) Σον Πεν (2008) Τζεφ Μπρίτζες (2009) Κόλιν Φερθ (2010) Ζαν Ντιζαρντέν (2011) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (2012) Μάθιου Μακόναχι (2013) Έντι Ρέντμεϊν (2014) Λεονάρντο Ντι Κάπριο (2015) Κέισι Άφλεκ (2016) Γκάρι Όλντμαν (2017) Ράμι Μάλεκ (2018) Χοακίν Φίνιξ (2019) Άντονι Χόπκινς (2020) Γουίλ Σμιθ (2021)
Βραβείο Σέσιλ Ντε Μιλ (Cecil B. DeMille)
Σέσιλ Ντε Μιλ (1952) Ουώλτ Ντίσνεϊ (1953) Ντάριλ Ζάνουκ (1954) Τζιν Χέρσολτ (1955) Τζακ Γουόρνερ (1956) Μέρβιν Λι Ρόϊ (1957) Μπάντι Άντλερ (1958) Μορίς Σεβαλιέ (1959) Μπινγκ Κρόσμπυ (1960) Φρεντ Ασταίρ (1961) Τζούντι Γκάρλαντ (1962) Μπομπ Χόουπ (1963) Τζόσεφ Ε. Λιβάιν (1964) Τζέιμς Στιούαρτ (1965) Τζον Γουέιν (1966) Τσάρλτον Ίστον (1967) Κερκ Ντάγκλας (1968) Γκρέγκορι Πεκ (1969) Τζόαν Κρόφορντ (1970) Φρανκ Σινάτρα (1971) Άλφρεντ Χίτσκοκ (1972) Σάμιουελ Γκόλντουιν (1973) Μπέτι Ντέιβις (1974) Χαλ Μπ. Ουόλις (1975) Ουόλτερ Μίρις (1977) Ρεντ Σκέλτον (1978) Λουσίλ Μπολ (1979) Χένρι Φόντα (1980) Τζιν Κέλι (1981) Σίντνεϊ Πουατιέ (1982) Λόρενς Ολίβιε (1983) Πολ Νιούμαν (1984) Ελίζαμπεθ Τέιλορ (1985) Μπάρμπαρα Στάνγουικ (1986) Άντονι Κουίν (1987) Κλιντ Ίστγουντ (1988) Ντόρις Ντέι (1989) Όντρεϊ Χέπμπορν (1990) Τζακ Λέμμον (1991) Ρόμπερτ Μίτσαμ (1992) Λορίν Μπακόλ (1993) Ρόμπερτ Ρέντφορντ (1994) Σοφία Λόρεν (1995) Σον Κόνερι (1996) Ντάστιν Χόφμαν (1997) Σίρλεϊ Μακ Λέιν (1998) Τζακ Νίκολσον (1999) Μπάρμπαρα Στρέιζαντ (2000) Αλ Πατσίνο (2001) Χάρισον Φορντ (2002) Τζιν Χάκμαν (2003) Μάικλ Ντάγκλας (2004) Ρόμπιν Ουίλιαμς (2005) Άντονι Χόπκινς (2006) Γουόρεν Μπίτι (2007) Στίβεν Σπίλμπεργκ (2009) Μάρτιν Σκορτσέζε (2010) Ρόμπερτ Ντε Νίρο (2011) Μόργκαν Φρίμαν (2012) Τζόντι Φόστερ (2013) Γούντι Άλεν (2014) Τζορτζ Κλούνεϊ (2015) Ντένζελ Ουάσινγκτον (2016) Μέριλ Στριπ (2017) Όπρα Γουίνφρεϊ (2018) Τζεφ Μπρίτζες (2019) Τομ Χανκς (2020) Τζέιν Φόντα (2021)
BAFTA Καλύτερου Α΄ Ανδρικού Ρόλου
1952–1967
Ραλφ Ρίτσαρντσον Βρετανός & Μάρλον Μπράντο αλλοδαπός (1952) Τζον Γκίλγκουντ Βρετανός & Μάρλον Μπράντο αλλοδαπός (1953) Κένεθ Μουρ Βρετανός & Μάρλον Μπράντο αλλοδαπός (1954) Λόρενς Ολίβιε Βρετανός & Έρνεστ Μποργκνάιν αλλοδαπός (1955) Πίτερ Φιντς Βρετανός & Φρανσουά Περιέ αλλοδαπός (1956) Άλεκ Γκίνες Βρετανός & Χένρι Φόντα αλλοδαπός (1957) Τρέβορ Χάουαρντ Βρετανός & Σίντνεϊ Πουατιέ αλλοδαπός (1958) Πίτερ Σέλλερς Βρετανός & Τζακ Λέμον αλλοδαπός (1959) Πίτερ Φιντς Βρετανός & Τζακ Λέμον αλλοδαπός (1960) Πίτερ Φιντς Βρετανός & Πωλ Νιούμαν αλλοδαπός (1961) Πήτερ Ο' Τουλ Βρετανός & Μπαρτ Λάνκαστερ αλλοδαπός (1962) Ντερκ Μπόγκαρντ Βρετανός & Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι αλλοδαπός (1963) Ρίτσαρντ Ατένμπορο Βρετανός & Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι αλλοδαπός (1964) Ντερκ Μπόγκαρντ Βρετανός & Λι Μάρβιν αλλοδαπός (1965) Ρίτσαρντ Μπάρτον Βρετανός & Ροντ Στάιγκερ αλλοδαπός (1966) Πολ Σκόφιλντ Βρετανός & Ροντ Στάιγκερ αλλοδαπός (1967)
1968–σήμερα
Σπένσερ Τρέισι (1968) Ντάστιν Χόφμαν (1969) Ρόμπερτ Ρέντφορντ (1970) Πίτερ Φιντς (1971) Τζιν Χάκμαν (1972) Γουόλτερ Ματάου (1973) Τζακ Νίκολσον (1974) Αλ Πατσίνο (1975) Τζακ Νίκολσον (1976) Πίτερ Φιντς (1977) Ρίτσαρντ Ντρέιφους (1978) Τζακ Λέμον (1979) Τζον Χερτ (1980) Μπαρτ Λάνκαστερ (1981) Μπεν Κίνγκσλεϊ (1982) Μάικλ Κέιν / Ντάστιν Χόφμαν (1983) Χενγκ Νγκορ (1984) Γουίλιαμ Χερτ (1985) Μπομπ Χόσκινς (1986) Σον Κόνερι (1987) Τζον Κλις (1988) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (1989) Φιλίπ Νουαρέ (1990) Άντονι Χόπκινς (1991) Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ (1992) Άντονι Χόπκινς (1993) Χιου Γκραντ (1994) Νάιτζελ Χόθορν (1995) Τζέφρεϊ Ρας (1996) Ρόμπερτ Καρλάιλ (1997) Ρομπέρτο Μπενίνι (1998) Κέβιν Σπέισι (1999) Τζέιμι Μπελ (2000) Ράσελ Κρόου (2001) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (2002) Μπιλ Μάρεϊ (2003) Τζέιμι Φοξ (2004) Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (2005) Φόρεστ Γουίτακερ (2006) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (2007) Μίκι Ρουρκ (2008) Κόλιν Φερθ (2009) Κόλιν Φερθ (2010) Ζαν Ντιζαρντέν (2011) Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (2012) Τσιούετελ Έτζιοφορ (2013) Έντι Ρέντμεϊν (2014) Λεονάρντο Ντι Κάπριο (2015) Κέισι Άφλεκ (2016) Γκάρι Όλντμαν (2017) Ράμι Μάλεκ (2018) Χοακίν Φίνιξ (2019) Άντονι Χόπκινς (2020) Γουίλ Σμιθ (2021)
[ Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Βοστώνης
Ρόμπερτ Ντε Νίρο (1980) Μπαρτ Λάνκαστερ (1981) Ντάστιν Χόφμαν (1982) Έρικ Ρόμπερτς (1983) Χέινγκ Σ. Νγκορ (1984) Τζακ Νίκολσον (1985) Μπομπ Χόσκινς (1986) Άλμπερτ Μπρουκς (1987) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (1988) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (1989) Τζέρεμι Άιρονς (1990) Νικ Νόλτε (1991) Ντένζελ Ουάσινγκτον (1992) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (1993) Άλμπερτ Φίνεϊ (1994) Νίκολας Κέιτζ (1995) Τζέφρεϊ Ρας (1996) Αλ Πατσίνο (1997) Μπρένταν Γκλίσον (1998) Τζιμ Κάρεϊ (1999) Κόλιν Φάρελ (2000) Μπράιαν Κοξ / Ντένζελ Ουάσινγκτον (2001) Άντριεν Μπρόντι (2002) Μπιλ Μάρεϊ (2003) Τζέιμι Φοξ (2004) Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (2005) Φόρεστ Γουίτακερ (2006) Φρανκ Λανγκέλα (2007) Σον Πεν / Μίκι Ρουρκ (2008) Τζέρεμι Ρένερ (2009) Τζέσι Άιζενμπεργκ (2010) Μπραντ Πιτ (2011) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (2012) Τσιούετελ Έτζιοφορ (2013) Μάικλ Κίτον (2014) Πολ Ντέινο / Λεονάρντο Ντι Κάπριο (2015) Κέισι Άφλεκ (2016) Ντάνιελ Καλούγια (2017) Τζον Κ. Ρέιλι (2018) Άνταμ Σάντλερ (2019) Άντονι Χόπκινς (2020) Χιντετόσι Νισιγίμα (2021)
Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Σικάγου
Τζέρεμι Άιρονς (1988) Τομ Κρουζ (1989) Τζέρεμι Άιρονς (1990) Άντονι Χόπκινς (1991) Ντένζελ Ουάσινγκτον (1992) Λίαμ Νίσον (1993) Τομ Χανκς (1994) Νίκολας Κέιτζ (1995) Μπίλι Μπομπ Θόρντον (1996) Ρόμπερτ Ντιβάλ (1997) Ίαν ΜακΚέλεν (1998) Κέβιν Σπέισι (1999) Τομ Χανκς (2000) Τζιν Χάκμαν (2001) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (2002) Μπιλ Μάρεϊ (2003) Πωλ Τζιαμάτι (2004) Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (2005) Φόρεστ Γουίτακερ (2006) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (2007) Μίκι Ρουρκ (2008) Τζέρεμι Ρένερ (2009) Κόλιν Φερθ (2010) Μάικλ Σάνον (2011) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (2012) Τσιούετελ Έτζιοφορ (2013) Μάικλ Κίτον (2014) Λεονάρντο Ντι Κάπριο (2015) Κέισι Άφλεκ (2016) Τιμοτέ Σαλαμέ (2017) Ήθαν Χοκ (2018) Άνταμ Ντράιβερ (2019) Τσάντγουικ Μπόουσμαν (2020) Μπένεντικτ Κάμπερμπατς (2021)
Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Φλόριντα
Τζέφρεϊ Ρας (1996) Ρόμπερτ Ντιβάλ (1997) Ίαν ΜακΚέλεν (1998) Κέβιν Σπέισι (1999) Τζέφρεϊ Ρας (2000) Μπίλι Μπομπ Θόρντον (2001) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (2002) Σον Πεν (2003) Τζέιμι Φοξ (2004) Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν (2005) Φόρεστ Γουίτακερ (2006) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (2007) Μίκι Ρουρκ (2008) Τζορτζ Κλούνεϊ (2009) Κόλιν Φερθ (2010) Μάικλ Φασμπέντερ (2011) Ντάνιελ Ντέι Λιούις (2012) Τσιούετελ Έτζιοφορ (2013) Μάικλ Κίτον (2014) Πολ Ντέινο (2015) Κέισι Άφλεκ (2016) Τιμοτέ Σαλαμέ (2017) Χοακίν Φίνιξ (2018) Άνταμ Ντράιβερ (2019) Άντονι Χόπκινς (2020) Άνταμ Ντράιβερ (2021)
Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Α' Αντρικού Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία
Ρόμπερτ Κάμινγκς (1955) Λόιντ Νόλαν (1956) Τζακ Πάλανς (1957) Πίτερ Ουστίνοφ (1958) Φρεντ Ασταίρ (1959) Λόρενς Ολίβιε (1960) Μορίς Έβανς (1961) Πίτερ Φαλκ (1962) Τρέβορ Χάουαρντ (1963) Τζακ Κλούγκμαν (1964) Άλφρεντ Λαντ (1965) Κλιφ Ρόμπερτσον (1966) Πίτερ Ουστίνοφ (1967) Μέλβιν Ντάγκλας (1968) Πολ Σκόφιλντ (1969) Πίτερ Ουστίνοφ (1970) Τζορτζ Σι Σκοτ (1971) Κιθ Μίτσελ (1972) Λόρενς Ολίβιε (1973) Άντονι Μερφι (1973) Χαλ Χόλμπρουκ (1974) Γουίλιαμ Χόλντεν (1974) Λόρενς Ολίβιε (1975) Πίτερ Φαλκ (1975) Άντονι Χόπκινς (1976) Χαλ Χόλμπρουκ (1976) Εντ Φλάντερς (1977) Κρίστοφερ Πλάμερ (1977) Φρεντ Ασταίρ (1978) Μάικλ Μοριάρτι (1978) Πίτερ Στράους (1979) Πάουερς Μπουθ (1980) Άντονι Χόπκινς (1981) Μίκι Ρούνεϊ (1982) Τόμι Λι Τζόουνς (1983) Λόρενς Ολίβιε (1984) Ρίτσαρντ Κρένα (1985) Ντάστιν Χόφμαν (1986) Τζέιμς Γουντς (1987) Τζέισον Ρόμπαρντς (1988) Τζέιμς Γουντς (1989) Χιουμ Κρόνιν (1990) Τζον Γκίλγκουντ (1991) Μπο Μπρίτζες (1992) Ρόμπερτ Μορς (1993) Χιουμ Κρόνιν (1994) Ραούλ Τζούλια (1995) Άλαν Ρίκμαν (1996) Αρμάντ Ασάντι (1997) Γκάρι Σινίζ (1998) Στάνλεϊ Τούτσι (1999) Τζακ Λέμον (2000) Κένεθ Μπράνα (2001) Άλμπερτ Φίνεϊ (2002) Γουίλιαμ Χ. Μάσι (2003) Αλ Πατσίνο (2004) Τζέφρεϊ Ρας (2005) Αντρέ Μπράουερ (2006) Ρόμπερτ Ντιβάλ (2007) Πολ Τζιαμάτι (2008) Μπρένταν Γκλίσον (2009) Αλ Πατσίνο (2010) Μπάρι Πέπερ (2011) Κέβιν Κόστνερ (2012) Μάικλ Ντάγκλας (2013) Μπένεντικτ Κάμπερμπατς (2014) Ρίτσαρντ Τζένκινς (2015) Κόρτνεϊ Μπ. Βανς (2016) Ριζ Αχμέντ (2017) Ντάρεν Κρις (2018) Τζαρέλ Τζερόμ (2019) Μαρκ Ράφαλο (2020) Γιούαν ΜακΓκρέγκορ (2021) Μάικλ Κίτον (2022)
Κινηματογράφος, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Ταινίες
Εγκυκλοπαίδεια του Ηνωμένου Βασιλείου
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
