.
Η τηλεγραφία, από τις ελληνικές λέξεις τηλε- (μακριά) και γραφή, είναι η μεγάλης απόστασης μετάδοση γραπτών μηνυμάτων χωρίς φυσική μεταφορά των επιστολών, αρχικά με την αλλαγή αντικειμένων που μπορούσαν να γίνουν ορατά από απόσταση (οπτική τηλεγραφία). Η ραδιοτηλεγραφία ή ασύρματη τηλεγραφία μεταδίδει μηνύματα με τη χρήση ραδιοκυμάτων. Η τηλεγραφία περιέχει και σύγχρονες μορφές μετάδοσης δεδομένων όπως τηλεομοιοτυπία (φαξ), ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και δίκτυα υπολογιστών εν γένει.
Σηματοφόρος του Claude Chappe στη Γερμανία
Μηνύματα τηλεγραφίας τα οποία αποστέλλονται από χειριστές τηλέγραφων με χρήση σημάτων Μορς λέγονται τηλεγραφήματα. Αργότερα τα τηλεγραφήματα που μεταδόθηκαν με δίκτυο τηλέτυπων (τέλεξ), ένα διακοπτικό δίκτυο τηλεκτυπωτών, παρόμοιο με το τηλεφωνικό, ονομάζονταν τηλετυπίες. Πριν τη διάδοση και πτώση του κόστους των υπεραστικών και διεθνών τηλεφωνημάτων τα τηλεγραφήματα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή. Τα τηλεγραφήματα χρησιμοποιούνταν συχνά για την επιβεβαίωση εμπορικών συμφωνιών και, αντίθετα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, θεωρούνταν συχνά δεσμευτικά νομικά έγγραφα για την ολοκλήρωση εμπορικών συναλλαγών.
Οπτικοί τηλέγραφοι
Οι πρώτοι τηλέγραφοι χρησιμοποιούσαν οπτικά σήματα, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης αναγνωριστικών σημάτων καπνού, τα οποία υπήρξαν από τους αρχαίους χρόνους. Ένα δίκτυο σηματοφόρων που εφευρέθηκε από τον Claude Chappe λειτούργησε στη Γαλλία από το 1792 μέχρι το 1846. Σηματοφόροι χρησιμοποιήθηκαν για τελευταία φορά στη Σουηδία το 1880.
Ηλεκτρικοί τηλέγραφοι
Διάφορες προσπάθειες χρησιμοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας έγιναν. Το 1775 ο Francisco de Salva κατασκεύασε έναν ηλεκτροστατικό τηλέγραφο. Το 1809 ο Samuel Thomas von Soemmering κατασκεύασε έναν ηλεκτροχημικό τηλέγραφο. Το 1832 ο Baron Schilling κατασκεύασε έναν ηλεκτρομαγνητικό τηλέγραφο.
Τηλέγραφος
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
