.
Στις τηλεπικοινωνίες, η τηλεφωνία καλύπτει τη γενική χρήση τεχνικού εξοπλισμού για την μετάδοση φωνής, συγκεκριμένα με τη σύνδεση οποιωνδήποτε συσκευών τηλεφώνων μεταξύ τους ή με κάποιο κεντρικό σύστημα.
Ο όρος προέρχεται από τον συνδυασμό των ελληνικών λέξεων: τηλε- που σημαίνει μακρυά και φωνή.
Η εξέλιξη της τηλεφωνίας
Τα τηλέφωνα αρχικά συνδέονταν μεταξύ τους και ανά ζεύγη. Ο κάθε χρήστης (αργότερα συνδρομητής) είχε έναν πίνακα με θέσεις σύνδεσης του καλωδίου του, μία για κάθε συνδρομητή που επιθυμούσε να μιλήσει.
Η εξέλιξη επήλθε με την συνεχή αύξηση των συνδρομητών και των τηλεφώνων και την εφεύρεση της τηλεφωνικής ανταλλαγής, που επέτρεπε τη σύνδεση με την κάθε τηλεφωνική συσκευή της τοπικής περιοχής. Έτσι, διαμορφώθηκε ο τοπικός βρόγχος και το τηλεφώνημα. Τελικά, οι τοπικοί βρόγχοι συνδέθηκαν αναμεταξύ τους, παρέχοντας τη δυνατότητα σύνδεσης και με συνδρομητές, όχι μόνον κοντινής, αλλά και μακρινής απόστασης.
Τώρα, τα τηλεφωνικά δίκτυα αποτελούνται από χιλιόμετρα οπτικών ινών και επίγειων και δορυφορικών σταθμών μετάδοσης και λήψης. Με αυτό τον τρόπο η μετάδοση της φωνής γίνεται διαμέσου δικτύων υπολογιστών και χαρακτηρίζεται σαν "VoIP = Voice over Internet Protocol" δηλαδή "ΦεΔΠ = Φωνή επί διαδικτυακού πρωτοκόλλου".
Άλλος τρόπος τηλεφωνίας είναι τα ασύρματα τηλεφωνικά δίκτυα όπως το δίκτυο "κινητής τηλεφωνίας". Τα δίκτυα αυτά είναι όμως επικίνδυνα για την υγεία μας και πρέπει να αποφεύγονται.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
