.
Το Λουνά 10 ή Λούνικ 10 (ρωσ. Луна-10) ήταν σοβιετικό μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο, το οποίο εκτοξεύτηκε το 1966 στα πλαίσια του προγράμματος Λουνά (του σοβιετικού σεληνιακού προγράμματος). Είναι ο πρώτος στην ιστορία τεχνητός δορυφόρος της Σελήνης και το πρώτο που έφερε εικόνες και άλλα δεδομένα για την αθέατη από την Γη πλευρά του φυσικού μας δορυφόρου. Ήταν τροχιακό σκάφος, τύπου E-6S.[1][2]
Αποστολή
Εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 31 Μαρτίου 1966 με πύραυλο R7.[2][1] Στις 4 Απριλίου 1966 έγινε ο πρώτος στην ιστορία τεχνητός δορυφόρος της Σελήνης και ενός άλλου ουράνιου σώματος γενικότερα[2][3]. Το καινούργιο αυτό επίτευγμα της σοβιετικής αεροδιαστημικής ήρθε να επιβεβαιώσει το συνεχιζόμενο προβάδισμα των Σοβιετικών στον αγώνα δρόμου με τους Αμερικανούς για την κατάκτηση του Διαστήματος.
Το Λουνά 10 μετέφερε επιστημονικό εξοπλισμό για την μέτρηση του μαγνητικού πεδίου και την σύσταση του εδάφους της Σελήνης, καθώς και για την μέτρηση της κοσμικής ακτινοβολίας[2][1][3]. Εξ αιτίας των αυξομειώσεων στην τροχιά του κατέστη για πρώτη φορά εφικτό να παρατηρηθούν οι συγκεντρώσεις μάζας που υπάρχουν στον φλοιό της Σελήνης και έχουν την ονομασία mascons[3].
Οι Σοβιετικοί γιόρτασαν τη διαστημική πρωτιά τους με έναν ασυνήθιστο τρόπο: στις 3 Απριλίου, το Λουνά 10 εξέπεμψε τη Διεθνή στο 23ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης[4].
Το σκάφος έπαψε να λειτουργεί στις 30 Μαΐου.[1][3]
Δείτε επίσης
Διαστημικές αποστολές το 1966
Παραπομπές
«Luna E-6S». Encyclopedia Astronautica (Astronautix.com). Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2015.
«Luna 10 (NSSDC/COSPAR ID: 1966-027A)». NSSDC (NASA). Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2015.
«Luna 10». solarsystem.nasa.gov. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2015.
Οι Σοβιετικοί προσεδαφίζουν διαστημόπλοια στη Σελήνη και την Αφροδίτη, Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 118-119, Καθημερινή (1997)
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
