Ένα οπτικό σύστημα αυτόματης εστίασης (Autofocus ή AF) χρησιμοποιεί έναν αισθητήρα, ένα σύστημα ελέγχου και έναν κινητήρα για την εστίαση σε ένα αυτόματα ή χειροκίνητα επιλεγμένο σημείο ή περιοχή. Ένας ηλεκτρονικός αποστασιόμετρο έχει μια οθόνη αντί για τον κινητήρα. η ρύθμιση του οπτικού συστήματος πρέπει να γίνει χειροκίνητα μέχρι την ένδειξη. Οι μέθοδοι αυτόματης εστίασης διακρίνονται σε ενεργητικούς, παθητικούς ή υβριδικούς τύπους.
Τα συστήματα αυτόματης εστίασης βασίζονται σε έναν ή περισσότερους αισθητήρες για τον προσδιορισμό της σωστής εστίασης. Ορισμένα συστήματα αυτόματης εστίασης βασίζονται σε έναν μόνο αισθητήρα, ενώ άλλα χρησιμοποιούν μια σειρά από αισθητήρες. Οι περισσότερες σύγχρονες κάμερες SLR χρησιμοποιούν οπτικούς αισθητήρες μέσω του φακού, με ξεχωριστή διάταξη αισθητήρων που παρέχει φωτομέτρηση, αν και η τελευταία μπορεί να προγραμματιστεί ώστε να δίνει προτεραιότητα στη μέτρησή της στην ίδια περιοχή με έναν ή περισσότερους από τους αισθητήρες AF.
Τα συστήματα ενεργής αυτόματης εστίασης μετρούν την απόσταση από το θέμα ανεξάρτητα από το οπτικό σύστημα και, στη συνέχεια, προσαρμόζουν το οπτικό σύστημα για σωστή εστίαση.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι μέτρησης της απόστασης, συμπεριλαμβανομένων των υπερήχων και του υπέρυθρου φωτός. Στην πρώτη περίπτωση, ηχητικά κύματα εκπέμπονται από την κάμερα και μετρώντας την καθυστέρηση στην ανάκλασή τους, υπολογίζεται η απόσταση από το θέμα. Οι κάμερες Polaroid, συμπεριλαμβανομένων των Spectra και SX-70, ήταν γνωστές για την επιτυχή εφαρμογή αυτού του συστήματος. Στην τελευταία περίπτωση, το υπέρυθρο φως χρησιμοποιείται συνήθως για τον τριγωνισμό της απόστασης από το θέμα. Συμπαγείς κάμερες συμπεριλαμβανομένων των Nikon 35TiQD και 28TiQD, Canon AF35M και Contax T2 και T3, καθώς και πρώιμες βιντεοκάμερες, χρησιμοποιούσαν αυτό το σύστημα. Μια νεότερη προσέγγιση που περιλαμβάνεται σε ορισμένες ηλεκτρονικές συσκευές ευρείας κατανάλωσης, όπως τα κινητά τηλέφωνα, βασίζεται στην αρχή του χρόνου πτήσης, η οποία περιλαμβάνει τη λάμψη ενός φωτός λέιζερ ή LED στο θέμα και τον υπολογισμό της απόστασης με βάση το χρόνο που χρειάζεται για να φτάσει το φως στο θέμα και πίσω. Αυτή η τεχνική μερικές φορές ονομάζεται αυτόματη εστίαση με λέιζερ και υπάρχει σε πολλά μοντέλα κινητών τηλεφώνων από διάφορους προμηθευτές. Υπάρχει επίσης σε βιομηχανικές και ιατρικές[3] συσκευές.
Τα συστήματα παθητικής αυτόματης εστίασης καθορίζουν τη σωστή εστίαση εκτελώντας παθητική ανάλυση της εικόνας που εισέρχεται στο οπτικό σύστημα. Γενικά δεν κατευθύνουν καμία ενέργεια, όπως υπερήχους ή υπέρυθρα κύματα φωτός, προς το θέμα. (Ωστόσο, απαιτείται μια δέσμη υποβοήθησης αυτόματης εστίασης συνήθως υπέρυθρου φωτός όταν δεν υπάρχει αρκετό φως για τη λήψη παθητικών μετρήσεων.) Η παθητική αυτόματη εστίαση μπορεί να επιτευχθεί με ανίχνευση φάσης ή μέτρηση αντίθεσης
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
