Ο Μπρούνο Γκαντς (γερμανικά: Bruno Ganz) είναι Ελβετός ηθοποιός, που θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες φυσιογνωμίες του γερμανόφωνου θεάτρου και κινηματογράφου.
Έχει συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως οι Βιμ Βέντερς, Ερίκ Ρομέρ, Βέρνερ Χέρτζογκ και Θόδωρος Αγγελόπουλος. Μερικές από τις γνωστότερες ερμηνείες του στον κινηματογράφο είναι αυτή στα Φτερά του έρωτα (1987) και η ενσάρκωση του Αδόλφου Χίτλερ στην Πτώση (2004). Άλλες ταινίες του είναι οι Ένας Αμερικανός Φίλος (1977), Ανθρωποκυνηγητό σε δύο ηπείρους (1978), Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας (1979), Μία αιωνιότητα και μία ημέρα (1998) και Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας (2004). Για τα επιτεύγματά του στον κινηματογράφο έλαβε το 2010 βραβείο από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου[5] και το 2014 τη Χρυσή Κάμερα,[6] ενώ το 2010 απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο των Αστέρων στο Βερολίνο.[7]
Στο θέατρο, έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, έργα των Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, Ευριπίδη και Σον Ο'Κέισι. Από το 1996 είναι ο κάτοχος του Δαχτυλιδιού του Ίφλαντ, της μεγαλύτερης διάκρισης για γερμανόφωνο ηθοποιό.[8]
Βιογραφία
Τα πρώτα χρόνια
Ο Γκαντς γεννήθηκε το 1941 στη Ζυρίχη, από Ελβετό πατέρα και μητέρα ιταλικής καταγωγής.[9] Ως έφηβος παράτησε το σχολείο για να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής, ενώ εργαζόταν σε βιβλιοπωλείο.[8]
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Γκαντς πραγματοποιήθηκε το 1960 με την ταινία Der Herr mit der schwarzen Melone. Σύντομα, όμως, επικεντρώθηκε στο θέατρο. Άρχισε να συνεργάζεται με τον Πέτερ Στάιν, συμμετέχοντας στα έργα Τορκουάτο Τάσσο (1969) του Γκαίτε, Βάκχαι (1973) του Ευριπίδη, Παραθεριστές (1973) του Μαξίμ Γκόρκι και άλλα.[10][11] Με τις παραστάσεις αυτές, αλλά και με το έργο του Τόμας Μπέρνχαρντ Ο αδαής και ο παράφρων (1972), ο Γκαντς αναγνωρίστηκε ως ένας αξιόλογος θεατρικός ηθοποιός και το 1973 ανακηρύχθηκε ως ο Καλύτερος Ηθοποιός της χρονιάς από το περιοδικό Theater heute.[12]
Η αναγνώριση στον κινηματογράφο
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο Γκαντς άρχισε να παίζει σε ορισμένες σημαντικές ταινίες, όπως οι Ένας Αμερικανός Φίλος (1977) του Βιμ Βέντερς και Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας (1979) του Βέρνερ Χέρτσογκ. Το 1978 πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση σε αγγλόφωνη ταινία, στο Ανθρωποκυνηγητό σε δύο ηπείρους (1978) του Φράνκλιν Τζ. Σάφνερ, όπου συμπρωταγωνίστησε με τους Λόρενς Ολίβιε και Γκρέγκορι Πεκ.
Το 1987 ο Γκαντς πρωταγωνίστησε στην ταινία Τα φτερά του έρωτα, σε σκηνοθεσία του Βιμ Βέντερς, στην οποία παρέδωσε μία από τις καλύτερες ερμηνείες του.[13] Αργότερα, επανέλαβε τον ίδιο ρόλο στο σίκουελ Τόσο μακριά, τόσο κοντά! (1993). Η επόμενη μεγάλη του ταινία ήταν η Μία αιωνιότητα και μία ημέρα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, η οποία βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Ακολούθησε η ιταλική Ψωμί και τουλίπες (2000) του Σίλβιο Σολντίνι, για την οποία ο Γκαντς κέρδισε το Νταβίντ ντι Ντονατέλλο Α΄ Ανδρικού Ρόλου.
Το 2000 ο Γκαντς έπαιξε στην παράσταση Φάουστ σε σκηνοθεσία του Πέτερ Στάιν, μια από τις σπάνιες φορές που έχει παρουσιαστεί ολόκληρο το έργο του Γκαίτε. Η συνολική διάρκεια ήταν περίπου δεκαπέντε ώρες.[14] Ο ίδιος το έχει χαρακτηρίσει ως «το μεγαλύτερο θεατρικό εγχείρημα στο οποίο έχω πάρει ποτέ μέρος».[9]
Από την Πτώση και έπειτα
Το 2004 ο Γκαντς ενσάρκωσε τον Αδόλφο Χίτλερ στην ταινία Η Πτώση του Όλιβερ Χιρσμπίγκελ. Μελέτησε συστηματικά διάφορα ντοκουμέντα[15] και η ερμηνεία του έγινε δεκτή διεθνώς με εξαιρετικά σχόλια.[10][16] Ωστόσο, δέχθηκε επίσης κριτική για την επιλογή του και, όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, ο ρόλος αυτός τον στοίχειωνε για καιρό.[8] Το ίδιο έτος συμμετείχε και στην ταινία Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας.
Το 2008 ο Γκαντς εμφανίστηκε σε δύο ταινίες με υποψηφιότητες στα 81α Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, τις Σφραγισμένα χείλη και Το σύμπλεγμα Baader Meinhof. Μερικές από τις πιο πρόσφατες ταινίες του είναι οι Ο άγνωστος (2011), Ο συνήγορος (2013), Χάιντι (2015), Γράμμα από το παρελθόν (2015) και Το πάρτι (2017).
Προσωπική ζωή
Ο Γκαντς διαθέτει διαμερίσματα, εκτός από τη γενέτειρά του, στο Βερολίνο και τη Βενετία.[8]
Ενδεικτική φιλμογραφία
1977 Ένας Αμερικανός Φίλος
1978 Εξοντώσατε τον δήμιο του Άουσβιτς
1978 Η αριστερόχειρη γυναίκα
1978 Ανθρωποκυνηγητό σε δύο ηπείρους
1978 Μαχαίρι στο κεφάλι
1979 Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας
1987 Τα φτερά του έρωτα
1988 Η θρυλική ζωή του Έρνεστ Χέμινγουεϊ
1993 Τόσο μακριά, τόσο κοντά!
1996 Ο πρίγκιπας των αιθέρων
1998 Μία αιωνιότητα και μία μέρα
2000 Ψωμί και τουλίπες
2004 Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας
2004 H Πτώση
2007 Νεότητα χωρίς νιάτα
2008 Σφραγισμένα Χείλη
2008 Το σύμπλεγμα Baader Meinhof
2009 Τριλογία 2: Η σκόνη του χρόνου
2011 Ο άγνωστος
2013 Νυχτερινό τρένο για τη Λισαβόνα
2013 Ο Συνήγορος
2013 Ο θρύλος του Μάικλ Κόλχαας
2014 Με σειρά εξαφάνισης
2015 Χάιντι
2015 Γράμμα από το παρελθόν
2017 In Zeiten des abnehmenden Lichts
2017 Το Πάρτι
2018 Radegund
Παραπομπές
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
filmportal.de. bd01c96768a54e2b98f51222fb63c531. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Thomas Blubacher: Theaterlexikon der Schweiz. Bruno_Ganz. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
«European Film Awards to honour Bruno Ganz» (στα αγγλικά). Screen. Ανακτήθηκε στις 2017-11-27.
(www.dw.com), Deutsche Welle. «Bruno Ganz: The actor who mastered Hitler and then moved on | Film | DW | 21.03.2016». DW.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2017-11-27.
«Bruno Ganz | Boulevard der Stars». boulevard-der-stars-berlin.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 2017-12-30.
«Bruno Ganz: The actor who mastered Hitler and then moved on». DW.COM (στα Αγγλικά). 2016-03-21. Ανακτήθηκε στις 2018-06-20.
Αρφαρά, Κάτια (1999-01-17). «Μπρούνο Γκαντς». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 2018-06-20.
Grange, William (2015). Historical Dictionary of German Theater (2nd έκδοση). Lanham: Rowman & Littlefield, σελ. 165. ISBN 9781442250192.
Michael, Patterson (1981). Peter Stein: Germany's Leading Theatre Director. Cambridge, Cambridgeshire: Cambridge University Press, σελ. 173. ISBN 9780521295024.
«Biografie Bruno Ganz». Die Welt. 2006-12-26. Ανακτήθηκε στις 2018-06-20.
Λυκούργου, Πόλυ (2016-06-21). «Τα Φτερά του Ερωτα». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 2018-06-20.
Rockwell, John (2018-06-20). «With Pivotal Actor Back, Marathon 'Faust' Gets Another Look» (στα αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2018-06-20.
Johnston, Sheila (2015-04-30). «The dangers of portraying Hitler» (στα αγγλικά). ISSN 0307-1235. Ανακτήθηκε στις 2018-06-20.
Borcholte, Andreas (2004-09-15). «"Der Untergang": Die unerzählbare Geschichte». Spiegel Online. Ανακτήθηκε στις 2017-11-27.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Συνέντευξη στην ελληνική Deutsche Welle 2010
Συνέντευξη στο Βήμα 1999
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
