Η Άννα Τουμάρκιν (Anna Tumarkin, λευκορωσικά: А́нна-Э́стер Паўлаўна Тума́ркін, 16 Φεβρουαρίου 1875 - 7 Αυγούστου 1951) ήταν Ρωσίδα, πολιτογραφημένη ως Ελβετίδα ακαδημαϊκός, η οποία ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης. Ήταν, επίσης, η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια που της επετράπη να εξετάζει υποψηφίους για πτυχίο και διδακτορικό.[3] Καθώς επίσης και η πρώτη γυναίκα, γενικά στην Ευρώπη, που ήταν μέλος Πανεπιστημιακού Συμβουλίου. Γεννήθηκε στην Ντούπροβα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, μητέρα της ήταν η Σοφία και πατέρας της ο Πολιτέι Μοίσεβιτς Τουμάρκιν. Ο πατέρας ήταν έμπορος στη Βεσσαραβία, γεγονός που του έδινε κάποιο κύρος.[4][5][6] Ως Εβραίος, δεν ήθελε να τα παιδιά του να μάθουν ρωσικά, τα οποία όμως πτυχίο και στα ρωσικά και στα γερμανικά. Αργότερα η οικογένεια μετακόμισε στο Κισινάου, εκεί η Άννα αποφοίτησε από γυμνάσιο θηλέων.[5][7]
Κατόπιν μετακόμισε στην Ελβετία, διότι δεν μπορούσε να εισέλθει σε ρωσικό πανεπιστήμιο.[8][6][7] Τρία χρόνια μετά την ένταξη της στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, έλαβε και το διδακτορικό της. Αργότερα συνέχισε τις σπουδές της και στο Βερολίνο. Το 1905, έγινε η πρώτη γυναίκα λέκτορας του Πανεπιστημίου της Βέρνης, ενώ τον επόμενο χρόνο έγινε επίτιμος καθηγητής, ξανά μια πρωτιά για το πανεπιστήμιο.[6][8][3] Το 1912, συγκατοικούσε με τη Άιντα Χοφ,[9] μια σπουδαία ιατρό. Περί το 1918, το Κισινάου, άνηκε πλέον στην Βασίλειο της Ρουμανίας, με την Άννα να ζητά ελβετική υπηκοότητα και να τη λαμβάνει το 1921.[5] Η Χοφ, πρωτοπόρος κι αυτή για τις γυναίκες στην Ευρώπη, ήταν η μόνη που κατείχε δικό της αυτοκίνητο στη Βέρνη.[10] Οι δυο τους θα κάνουνε αρκετά ταξίδια με αυτό ακόμα και στο εξωτερικό, όπως στην Ελλάδα.[10] Η Χοφ που ήταν υπέρμαχος των γυναικείων δικαιωμάτων, έπεισε την Τουμάρκιν να γίνει κι αυτή ακτιβίστρια. Το 1928, συμμετείχε για πρώτη φορά Ελβετική Έκθεση Περί Γυναικείας Εργασίας.[8] Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το Ein Blick in das Geistesleben der Schweizer Frauen και το Das Stimmrecht der Frauen, εξετάζοντας τη θέση της γυναίκες στην Ελβετία.[5]
Κατά την περίοδο που ακολούθησε συνάντησε πολλά προβλήματα με τις πολιτικές εξελίξεις, ειδικότερα η οικογένεια της που διέμενε πίσω στην πατρίδα. Το 1937, όταν οι δύο γυναίκες πήγαν ξανά πίσω, κόλλησαν εκεί.[5][10] Την ίδια χρονιά, έλαβε το βραβείο Theodor Kocher.[6] Τη δεκαετία 1930-40 άρχισε να εκδίδει αρκετά έργα τα οποία αφορούν το ρωσικό πολιτισμό και ιστορία και πώς αυτός είχε επηρεάσει την ελβετική κοινωνία. Το Ολοκαύτωμα, της στέρησε πολλούς φίλους και συγγενείς, ξεκινώντας να επηρεάζει και την υγεία της. Το 1943, αποσύρθηκε, αφού άρχισε να έχει δείγματα ελεφαντίασης.[5][8] Η Χοφ προσπάθησε να τη βοηθήσει κατ'οίκον, αλλά εκείνη αρνήθηκε και χειροτέρεψε.[11] Απεβίωσε το 1951, με τη Χοφ, να μην αντέχει τον χαμό της Άννα και να πεθαίνει κι αυτή έναν χρόνο αργότερα.[11] Τον Φεβρουάριο του 2000, ο διπλανός δρόμος από εκεί που βρισκόταν το Πανεπιστήμιο Βέρνης, πήρε το όνομά της.[5] Το 2014, κυκλοφόρησε το βιβλίο Pionnières de la Suisse moderne: Des femmes qui ont vécu la liberté, το οποίο τιμούσε της γυναίκες πρωτοπόρους, συμπεριλαμβάνοντας και τη Τουμάρκιν.[8][12]
Παραπομπές
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2015.
Scandola & Rogger 2002, σελ. 5.
Zabolotnaia 2002, σελίδες 193–196.
Бургер 2010.
Ludi 2012.
Мялешка 2016, σελ. 18.
Epp 2014.
Rogger 2002, σελ. 111.
Rogger 2002, σελ. 113.
Rogger 2002, σελ. 115.
Adler, Epp & Wirz 2014.
Βιβλιογραφία
Adler, Tibère. Epp, Verna Pazer. Wirz, Claudia (2014) (στα French). Pionnières de la Suisse moderne: Des femmes qui ont vécu la liberté. Genève, Switzerland: Editions Slatkine. ISBN 978-2-8321-0638-9.
Bambach, Charles R. (1995). Heidegger, Dilthey, and the Crisis of Historicism. Ithaca, New York: Cornell University Press. ISBN 0-8014-8260-7.
Бургер (Berger), Даша Чернова (Dasha Chernova) (12 May 2010). «Анна Тумаркина, первая женщина-профессор в Швейцарии» (στα Russian). Geneva, Switzerland: Nasha gazeta. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 August 2014. Ανακτήθηκε στις 23 June 2017.
Epp, Verena Parzer (29 July 2014). «Anna Tumarkin: la savante qui venait de l’Est» (στα French). Geneva, Switzerland: Le Temps. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 June 2017. Ανακτήθηκε στις 23 June 2017.
Hirsch, Luise (2013). From the Shtetl to the Lecture Hall: Jewish Women and Cultural Exchange. Lanham, Maryland: University Press of America. ISBN 978-0-7618-5993-2.
Ludi, Regula (29 November 2012). «Tumarkin, Anna». hls-dhs-dss (στα German). Berne, Switzerland: Historischen Lexikon der Schweiz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 March 2016. Ανακτήθηκε στις 23 June 2017.
Мялешка (Meleshko), Андрэй (Andrew) (September 2016). «Ганна Тумаркіна—першая ў Еўропе жанчына прафесар філасофіі» (στα Belarusian). Адлюстраванне (Saint Petersburg, Russia: Nevsky Prostor for the Жанчыны БСДП (Women of the Belarusian Social Democratic Party)) (8): 18–19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 June 2017. Ανακτήθηκε στις 23 June 2017.
Rogger, Franziska (1999). «Anna Tumarkin (1875-1951)» (στα German). Der Doktorhut im Besenschrank: das abenteuerliche Leben der ersten Studentinnen-am Beispiel der Universität Bern. Bern, Switzerland: eFeF-Verlag. ISBN 978-3-905561-32-6.
Rogger, Franziska (2002). «Kropfkampagne, Malzbonbons und Frauenrechte...Zum 50. Todestag der ersten Berner Schulärztin Dr. med. Ida Hoff, 1880–1952» (στα German). Berner Zeitschrift für Geschichte (Bern, Switzerland: Bernisches Historisches Museum) 64 (3): 101–119. doi:10.5169/seals-247089. ISSN 0005-9420. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 December 2016. Ανακτήθηκε στις 24 June 2017.
Scandola, Pietro; Rogger, Franziska (2002). «Ub: The History of the University» (PDF). UniBe. Bern, Switzerland: Universität Bern. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 February 2015. Ανακτήθηκε στις 24 June 2017.
Zabolotnaia, Lilia (2002). «Destinul unei familii:Câteva crâmpeie din istoria dinastiei Tumarkin» (στα Romanian). Tyragetia (Chișinău, Moldova: Muzeul Național de Istorie a Moldovei) (11): 193–196.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
