Ο Ντεζιρέ Ντελάνο Μπουτέρσε (Desiré Delano Bouterse)[1] είναι στρατιωτικός και πολιτικός από το Σουρινάμ, πρόεδρος του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος (NDP) και πρόεδρος της χώρας από το 2010.[2] Ήρθε στην εξουσία με πραξικόπημα το 1980 και κυβέρνησε ουσιαστικά ντε φάκτο ως δικτάτορας μέχρι την παραίτησή του. Μετά την επαναφορά της δημοκρατίας στη χώρα, επιχείρησε ξανά να γίνει πρόεδρος διά της εκλογικής οδού, χωρίς αποτέλεσμα. Σήμερα είναι κατηγορούμενος για τις μαζικές δολοφονίες που έλαβαν χώρα το 1982.

Πρώτα χρόνια και δικτατορία

Γεννήθηκε στο Παραμαρίμπο του Σουρινάμ στις 13 Οκτωβρίου του 1945.[3] Μετά την ανεξαρτησία της χώρας του ενεπλάκη στον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε. Στις 25 Φεβρουαρίου του 1980 εκδηλώθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα και ο Μπουτέρσε έγινε αρχηγός του Εθνικού Στρατιωτικού Συμβουλίου. Στις 13 Αυγούστου του ιδίου έτους ονομάστηκε πρόεδρος για δύο ημέρες και τον διαδέχθηκε στις 15 Αυγούστου 1980 ο Χέντρικ Ρούντολφ Τσιν Α. Τσεν.[4] Στις 4 Φεβρουαρίου του 1982 έγινε ξανά πρόεδρος για βραχύβια θητεία, ως τις 8 Φεβρουαρίου.[5] Ενώ τον διαδέχθηκε ο Ράμντατ Μισιέρ , στην πραγματικότητα ήταν ο άνθρωπος που είχε την εξουσία και ήλεγχε το στρατό. Έπειτα από τις δύο τουλάχιστον απόπειρες πραξικοπήματος του 1982, επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα, τα οποία ήρθησαν το 1983.[6] To 1985 ψηφίστηκε νέο Σύνταγμα, που ενδυνάμωσε τις εξουσίες του Στρατού. H διεθνής βοήθεια προς τη χώρα , που είχε διακοπεί μετά τις σφαγές του 1982, επανήλθε το 1987, όταν το καθεστώς επέτρεψε τη διεξαγωγή εκλογών.Την περίοδο του καθεστώτος Μπουτέρσε, συστάθηκε ο Εθνικός Οργανισμός Γυναικών και η Ένωση Νεολαίας του Σουρινάμ.[7] Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, ο Μπουτέρσε σύναψε σχέσεις με κράτη όπως η Λιβύη (το 1985).[8]

Ο Μπουτέρσε παραιτήθηκε από την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων το 1990. [3]. Την ίδια χρονιά ο στρατιωτικός ανέτρεψε τον πρόεδρο σε ένα ακόμα πραξικόπημα, με αποτέλεσμα η διεθνής βοήθεια να διακοπεί ξανά. Μάλιστα το πραξικόπημα του 1990 ήταν αναίμακτο και έγινε γνωστό ως "τηλεφωνικό πραξικόπημα".[9] Το 1991 αποχώρησε από το στρατό και επέτρεψε τη διεξαγωγή εκλογών. Στη συνέχεια αφιερώθηκε στην οργάνωση του στρατοκρατικού κόμματός του. Το κόμμα του έλαβε μόλις 15 έδρες στη Βουλή στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 23 Μαΐου του 1996. Ο πρόεδρος και στενός συνεργάτης του, Ζυλ Βάιντενμπος , τον όρισε σύμβουλό του, πράγμα που του έδωσε διπλωματική ασυλία. Έτσι, οι ολλανδικές αρχές δεν μπόρεσαν να τον συλλάβουν.
Καταγγελίες για σφαγές

Ο Μπουτέρσε κατηγορείται για τις διαβόητες δολοφονίες του Δεκεμβρίου, που έγιναν το 1982 και για τα γεγονότα στο χωριό Μπόσνεγκερ της Μοϊουάνα, το 1986. Έχει κατηγορηθεί επίσης για παράνομο εμπόριο ναρκωτικών και καταδικάστηκε σε 11ετή κάθειρξη στην Ολλανδία ερήμην τον Ιούλιο του 1999, για διακίνηση κοκαΐνης.[10] Εναντίον του εκκρεμεί διεθνές ένταλμα σύλληψης από τις ολλανδικές αρχές, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατο να εγκαταλείψει τη χώρα του. Το Σουρινάμ αδυνατεί να τον εκδώσει επειδή είναι πρώην αρχηγός κράτους.

Ο ίδιος ο Μπουτέρσε έχει αρνηθεί οποιαδήποτε συμμετοχή στις δολοφονίες που έγιναν στις 8 Δεκεμβρίου του 1982 στο Φορτ Ζεελάντια, κατά τις οποίες 15 αντιφρονούντες σκοτώθηκαν με πυροβολισμούς. Ο άλλοτε δικτάτορας δήλωσε ότι δεν ήταν παρών και ότι την εντολή για τις εκτελέσεις είχε δώσει ο επικεφαλής , Πάουλ Μπαγκουάντας (Paul Bhagwandas), ο οποίος απεβίωσε το 1996. Ωστόσο, ο Μπουτέρσε ανέλαβε τις πολιτικές ευθύνες.[11]

Στις 22 Ιουλίου του 2002 παραιτήθηκε η υφυπουργός Εσωτερικών της νέας ολλανδικής κυβέρνησης, Φιλομένα Μπίλχουτ, από το ακροδεξιό κόμμα Λίστα Πιμ Φόρτουιν.[12] Η παραίτηση έγινε μετά την αποκάλυψη ότι η Μπίλχουτ συμμετείχε στο παρελθόν σε παραστρατιωτική οργάνωση, που υποστήριζε τον Μπουτέρσε.

Το 2005 ήταν υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, αλλά απέτυχε να εκλεγεί.
Βουλευτικές εκλογές 2010

Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 25 Μαΐου 2010,[13] ο συνασπισμός "Μέγας Συνδυασμός" ("Mega Combination") που συμπεριλαμβάνει το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μπουτέρσε αναδείχθηκε νικητής των εκλογών .,[14] με το κυβερνών κόμμα Νέο Μέτωπο (NF) να συγκεντρώνει γύρω στο 22,5%.
Εκλογή στο αξίωμα του προέδρου

Το κοινοβούλιο συνήλθε στις 19 Ιουλίου 2010 και εξέλεξε πρόεδρο τον Μπουτέρσε με 36 ψήφους επί συνόλου 50.[15] Η μοναδική του αντίπαλος, Τσαντρικαπερσάντ Σαντόκι, έλαβε 13 ψήφους.[16] Η ορκωμοσία του Μπουτέρσε έγινε στις 12 Αυγούστου.
Καταζητούμενος

Ο πρώην δικτάτορας καταζητείται από την Ιντερπόλ και εκκρεμεί εναντίον του διεθνές ένταλμα σύλληψης. Ωστόσο, απαγορεύεται στο Σουρινάμ η έκδοση των πολιτών του.[17]
Παραπομπές

Σύμφωνα με τα Διατάγματα του DNP γράφεται Desiré
EU-DIGEST: Caribbean Net News: Suriname - The Bouterse Trial Starts Today - Suriname police arrest alleged assassins - by Ivan Cairo
Rulers.org, Βιογραφία
Suriname | Governments of the World Summary
Worlds Statesmen, Σουρινάμ.
Suriname's Rulers Lift Their Ban on Meetings, REUTERS, 18/02/1983.
Suriname Overview - Flora and fauna, Languages, Local government, International cooperation, Animal husbandry, Science and technology, Insurance, Housing
Suriname's Military Rulers Firm Up Libyan Ties; Former Links to Cuba Lapse but New Venture Raises Questions in Eastern Caribbean | Article from The Washington Post | HighBeam ...
Freedom in the World, 2005- Σουρινάμ.
WORLD BRIEFING - New York Times
Al Jazeera "Ex-Suriname head faces murder trial" 21 Φεβρουαρίου 2009
Ριζοσπάστης, Παραίτηση - «εξπρές»..., 24 Ιουλίου 2002.
McGowan, Mark (26-05-2010). "Bouterse coalition close to majority". Stabroek news. Ανακτήθηκε στις 26-05-2010.
"Ex-dictator on likely comeback trail in Suriname vote". Caribbean Net News. 26-05-2010. Ανακτήθηκε στις 26-05-2010.
Former Dictator, Cocaine Smuggler Elected Suriname’s President, Bloomberg, 19-7-2010
Rulers, Ιούλιος 2010.
"Bouterse's past is not forgotten, despite election victory:Verhagen". DutchNews.nl. 26-05-2010. Ανακτήθηκε στις 26-05-2010.