.

Σρι Λάνκα

Η Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Σρι Λάνκα είναι νησιωτική χώρα νοτιοανατολικά της Ινδίας με έκταση 65.610 τετρ.χλμ. και πληθυσμό 21.919.000[1] κατοίκους σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2020. Ήταν γνωστή με το αποικιοκρατικό όνομα Κεϋλάνη έως το 1972, ενώ από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους χαρτογράφους αναφερόταν ως Ταπροβάνη.

Διοικητική πρωτεύουσα είναι τo Κότε[5] (Σρι Τζαγιαγουαρντενεπούρα Κότε), όμως μεγαλύτερη πόλη και οικονομική πρωτεύουσα είναι το Κολόμπο. Η επίσημη γλώσσα είναι η σιναλεζική ενώ ομιλούνται επίσης η ταμίλ και η αγγλική.

Οι κάτοικοι του νησιού στο θρήσκευμα είναι Βουδιστές (70,2%), Ινδουιστές (12,6%), Μουσουλμάνοι (9,7%) και Χριστιανοί (7,4%). Το ποσοστό αναλφαβητισμού μεταξύ των κατοίκων είναι λιγότερο από 8%. Η Σρι Λάνκα έχει το ψηλότερο ποσοστό εγγράμματων (91,9%) ανάμεσα στις χώρες της μεσημβρινής Ασίας (2017).[6]

View Larger Map

Ιστορία
Δείτε επίσης: Ταπροβανή
Αρχαία Σρι Λάνκα
Παγκόσμιος χάρτης του Πτολεμαίου της Σρι Λάνκα, πρώτος αιώνας μ.Χ., σε μια έκδοση του 1535

Σύμφωνα με τη Μαχαβάμσα, ένα Σιναλέζικο χρονικό που γράφτηκε στη γλώσσα Πάλι, οι αρχικοί κάτοικοι της Σρι Λάνκα θεωρούνται οι Γιάκσα και οι Νάγκα. Αρχαία νεκροταφεία που χρησιμοποιήθηκαν πριν από το 600 π.Χ. και άλλα σημάδια προηγμένου πολιτισμού έχουν επίσης ανακαλυφθεί στη Σρι Λάνκα.[7] Η Σιναλέζικη ιστορία αρχίζει παραδοσιακά το 543 π.Χ. με την άφιξη του πρίγκιπα Βιτζάγια, ενός ημιθρυλικού πρίγκιπα, ο οποίος πήγε με 700 οπαδούς του στη Σρι Λάνκα, αφού εκδιώχθηκε από το βασίλειο Βάνγκα (σημερινή Βεγγάλη).[8] Ίδρυσε το Βασίλειο του Ταμπαπάνι, παράγωγο του οποίου είναι η αρχαιοελληνική ονομασία Ταπροβάνη, κοντά στη σύγχρονη Μανάρ. Ο Βιτζάγια είναι ο πρώτος από τους περίπου 189 μονάρχες της Σρι Λάνκα που περιγράφονται σε χρονικά όπως η Ντιπαβάμσα, Μαχαβάμσα, Τσουλαβάμσα και Ρατζβαλίγια.[9]
Το άγαλμα του Βούδα Αβουκάνα, ένα ψηλό άγαλμα του Βούδα μήκους 12 μέτρων από τη βασιλεία του Ντατουσένα της Ανουρανταπούρα, 5ος αιώνας μ.Χ.

Η περίοδος Ανουρανταπούρα (377 π.Χ. - 1017 μ.Χ.) ξεκίνησε με την ίδρυση του βασιλείου Ανουρανταπούρα το 380 π.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Παντουκαμπάγια. Στη συνέχεια, η Ανουρανταπούρα υπηρέτησε ως πρωτεύουσα της χώρας για σχεδόν 1.400 χρόνια.[10] Οι αρχαίοι Σιναλέζοι διακρίθηκαν για την οικοδόμηση ορισμένων τύπων δομών όπως δεξαμενές, στούπα και παλάτια.[11] Η κοινωνία υπέστη σημαντικό μετασχηματισμό κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ντεβαναμπίγια Τίσσα, με την άφιξη του βουδισμού από την Ινδία. Το 250 π.Χ.,[12] ο Μαχίντα, ένας βουδιστής μοναχός και γιος του αυτοκράτορα των Μαουρύα, Ασόκα, έφτασε στο Μιχιντάλε φέρνοντας το μήνυμα του Βουδισμού.[13] Η αποστολή του κέρδισε τον μονάρχη, ο οποίος αγκάλιασε την πίστη και τη διέδωσε σε ολόκληρο τον Σιναλέζικο πληθυσμό.[14]

Τα επιτυχημένα βασίλεια της Σρι Λάνκα διατηρούν πολλά βουδιστικά σχολεία και μοναστήρια και υποστηρίζουν τη διάδοση του βουδισμού σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι βουδιστές μοναχοί της Σρι Λάνκα σπούδαζαν στο διάσημο αρχαίο βουδιστικό Πανεπιστήμιο της Ναλάντα της Ινδίας, το οποίο καταστράφηκε από τον Μπακτιγιάρ Κίλτζι. Είναι πιθανό πολλές από τις γραφές από τη Ναλάντα να διατηρούνται στα πολλά μοναστήρια της Σρι Λάνκα και ότι η γραπτή μορφή της Τριπιτάκα, συμπεριλαμβανομένης της βιβλιογραφίας του Σιναλέζικου βουδισμού, να ήταν μέρος του Πανεπιστημίου της Ναλάντα.[15] Το 245 π.Χ., η βουδίστρια μοναχή Σανγκαμίτα έφτασε με το δέντρο Τζάγια Σρι Μάχα Μπόντι, το οποίο θεωρείται ότι είναι ένα δενδρύλλιο από το ιστορικό δέντρο του Μπόντι, κάτω από το οποίο ο Βούδας Γκαουτάμα έγινε πεφωτισμένος.[16] Θεωρείται το παλαιότερο δέντρο, που φυτεύτηκε από άνθρωπο, (με συνεχές ιστορικό αρχείο) στον κόσμο. (Μποντιβάμσα)[17]

Η Σρι Λάνκα γνώρισε την πρώτη από πολλές ξένες εισβολές κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σουρατίσα, ο οποίος νικήθηκε από δύο εμπόρους αλόγων που ονομάζονταν Σένα και Γκούττικα από τη Νότια Ινδία.[14] Η επόμενη εισβολή έγινε το 205 π.Χ. από έναν Τσόλα που ονομάζονταν Ελάρα, ο οποίος ανέτρεψε τον Ασέλα και κυβέρνησε τη χώρα για 44 χρόνια. Ο Ντουτουγκεμούνου, ο μεγαλύτερος γιος του νότιου τοπικού βασιλιά, Καβάν Τίσσα, νίκησε τον Ελάρα στη μάχη της Βιτζιθαπούρα. Κατά τη διάρκεια των δυόμισι χιλιετιών της ύπαρξής του, το Σιναλέζικο βασίλειο δέχτηκε εισβολή τουλάχιστον οκτώ φορές από τις γειτονικές δυναστείες της Νότιας Ινδίας όπως των Τσόλα, Πάντγια, Τσέρα και Παλλάβα. Αυτοί οι εισβολείς στη συνέχεια εκδιώχθηκαν πίσω.[18] Υπήρξαν επίσης εισβολές από τα βασίλεια του Καλίνγκα (σύγχρονη Ορίσα) και από τη χερσόνησο της Μαλαισίας.

Σύγχρονη Σρι Λάνκα

Το σύνταγμα του Σόλμπουρι έκανε τη Σρι Λάνκα μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και ανακήρυξε την ανεξαρτησία στις 4 Φεβρουαρίου του 1948.[68] Ο Ντ. Σ. Σενανάικε έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της Κεϋλάνης.[69] Διακεκριμένοι ηγέτες των Ταμίλ, συμπεριλαμβανομένων των Ποναμπάλαμ και Αρουνάσαλαμ Μαχαντέβα, προσχώρησαν στο υπουργικό του συμβούλιο.[66][70] Το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό παρέμεινε σταθμευμένο στο Τρινκομάλε έως το 1956. Μια λαϊκή διαδήλωση σε όλη τη χώρα κατά της απόσυρσης του δελτίου ρυζιού, γνωστή ως Χάρταλ 1953, είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του πρωθυπουργού Ντάντλι Σενανάικε.[71]

Ο Σ. Ο. Ρ. Ντ. Μπανταρανάικε εξελέγη πρωθυπουργός το 1956. Η τριετής κυβέρνησή του είχε βαθιά επίδραση μέσω του αυτοανακηρυγμένου ρόλου του ως «υπερασπιστής της καταπιεσμένης κουλτούρας των Σιναλέζων».[72] Εισήγαγε το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο για τη χρήση μόνο της Σιναλέζικης γλώσσας, αναγνωρίζοντας τη Σιναλέζικη ως τη μοναδική επίσημη γλώσσα της κυβέρνησης. Παρόλο που ανατράπηκε εν μέρει το 1958, το νομοσχέδιο αποτελούσε σοβαρή ανησυχία για την κοινότητα των Ταμίλ, η οποία αντιλαμβανόταν ότι αποτελούσε απειλή για τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους.[73][74][75]

Το Ομοσπονδιακό Κόμμα (FP) ξεκίνησε ένα κίνημα μη-βίαιας αντίστασης / παθητικής αντίστασης (Σατυαγκράχα) ενάντια στο νομοσχέδιο, το οποίο ώθησε τον Μπανταρανάικε να καταλήξει σε συμφωνία (Σύμφωνο Μπανταρανάικε -Τσελβανάικαμ) με τον Τσελβανάικαμ, αρχηγό του FP, για την επίλυση της επικείμενης εθνοτικής σύγκρουσης.[76] Το σύμφωνο αποδείχθηκε αναποτελεσματικό ενόψει των συνεχιζόμενων διαμαρτυριών από την αντιπολίτευση και τους βουδιστές μοναχούς. Το νομοσχέδιο, μαζί με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα αποικισμού, συνέβαλαν πολύ στην πολιτική οργή μεταξύ των Σιναλέζων και Ταμίλ πολιτικών ηγετών.[77] Ο Μπανταρανάικε δολοφονήθηκε από έναν εξτρεμιστή βουδιστή μοναχό το 1959.[78]

Η Σιριμάβο Μπανταρανάικε, χήρα του Μπανταρανάικε και πρώτη στην ιστορία της ανθρωπότητας γυναίκα πρωθυπουργός, ανέλαβε το αξίωμα του πρωθυπουργού το 1960 και αντέκρουσε μια απόπειρα πραξικοπήματος το 1962. Κατά τη δεύτερη θητεία της ως πρωθυπουργός, η κυβέρνηση θέσπισε σοσιαλιστικές οικονομικές πολιτικές, ενισχύοντας τους δεσμούς της με τη Σοβιετική Ένωση και την Κίνα, ενώ εισήγαγε την χώρα στο Κίνημα των Αδεσμεύτων. Το 1971, η Κεϋλάνη γνώρισε μια μαρξιστική εξέγερση (JVP), η οποία καταστάλθηκε γρήγορα.

Η χώρα είχε λάβει το όνομα Κεϊλάο (Ceilao) από τους Πορτογάλους αποικιοκράτες, ενώ αργότερα ονομάστηκε Κεϊλάν (Ceylan) από τους Ολλανδούς και Κεϊλάν από τους Βρετανούς. Αυτό το όνομα κράτησε έως το 1972, όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να αλλάξει το αποικιοκρατικό όνομα και να επανέλθει στο αρχαίο όνομα του νησιού προσθέτοντας τη σινχαλέζικη λέξη Σρι που σημαίνει «λαμπρός» και η χώρα έγινε δημοκρατία με το όνομα Σρι Λάνκα (= «Περίλαμπρο Νησί»).[79]

Τα παρατεταμένα παράπονα των μειονοτήτων και η χρήση του κοινοτικού συναισθηματισμού ως όπλο εκλογικής εκστρατείας τόσο από τους Σιναλέζους ηγέτες όσο και από τους Ταμίλ ενθάρρυναν τη νεοεμφανιζόμενη μαχητικότητα των Ταμίλ στο Βορρά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970.[80] Η πολιτική τυποποίησης από την κυβέρνηση της Σιριμάβο για την αποκατάσταση των ανισοτήτων που δημιουργήθηκαν κατά την εγγραφή στο πανεπιστήμιο, η οποία ήταν ουσιαστικά μια θετική δράση για να βοηθήσει τους γεωγραφικά μειονεκτούντες φοιτητές να αποκτήσουν τριτοβάθμια εκπαίδευση,[81] είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του ποσοστού των φοιτητών Ταμίλ σε πανεπιστημιακό επίπεδο και ενήργησε ως ο άμεσος καταλύτης για την άνοδο της μαχητικότητας.[82][83] Η δολοφονία του δημάρχου της Τζάφνα, Άλφρεντ Ντουραγιάππα, το 1975 από τους Τίγρεις για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ (LTTE) σηματοδότησε ένα σημείο κρίσης.[84][85]

Η κυβέρνηση του Τζ. Ρ. Τζαγιαουάρντεν ανέλαβε την εξουσία το 1977, νικώντας τη μη δημοφιλή κυβέρνηση του Ενωμένου Μετώπου.[86] Ο Τζαγιαουάρντεν εισήγαγε ένα νέο σύνταγμα, μαζί με την οικονομία της ελεύθερης αγοράς και μια ισχυρή εκτελεστική προεδρία, σύμφωνα με το μοντέλο της Γαλλίας. Έκανε τη Σρι Λάνκα την πρώτη χώρα της Νότιας Ασίας που ελευθέρωσε την οικονομία της.[87] Ξεκινώντας το 1983, οι εθνοτικές εντάσεις εκδηλώθηκαν σε μια εξέγερση ενάντια στην κυβέρνηση από τους Τίγρεις για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ (LTTE). Μια επίθεση του LTTE σε 13 στρατιώτες είχε ως αποτέλεσμα τις ταραχές κατά των Ταμίλ τον Ιούλιο του 1983, οι οποίες φέρεται να υποστηρίζονταν από σκληροπυρηνικούς Σιναλέζους υπουργούς, με αποτέλεσμα περισσότεροι από 150.000 πολίτες Ταμίλ να εγκαταλείψουν το νησί, ζητώντας άσυλο σε άλλες χώρες.[88][89]

Διάφορα ολισθήματα στην εξωτερική πολιτική οδήγησαν την Ινδία να ενισχύσει τους Τίγρεις για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ (LTTE) παρέχοντας όπλα και εκπαίδευση.[90][91][92] Το 1987, υπογράφηκε μία συμφωνία ανάμεσα στην Ινδία και τη Σρι Λάνκα και η Ινδική Δύναμη Διατήρησης της Ειρήνης (IPKF) αναπτύχθηκε στη Βόρεια Σρι Λάνκα για να σταθεροποιήσει την περιοχή εξουδετερώνοντας το LTTE.[93] Την ίδια χρονιά, το JVP ξεκίνησε τη δεύτερη εξέγερσή του στη Νότια Σρι Λάνκα,[94] καθιστώντας αναγκαία την αναδιάταξη του IPKF το 1990.[95] Τον Οκτώβριο του 1990, το LTTE απέλασε τους Μουσουλμάνους από τη Βόρεια Σρι Λάνκα.[96] Το 2002, η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα και το LTTE υπέγραψαν μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τη μεσολάβηση της Νορβηγίας.[75]

Το ασιατικό τσουνάμι του 2004 σκότωσε πάνω από 35.000 ανθρώπους στη Σρι Λάνκα.[97] Από το 1985 έως το 2006, η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα και οι αντάρτες Ταμίλ πραγματοποίησαν τέσσερις γύρους ειρηνευτικών συνομιλιών χωρίς επιτυχία. Τόσο το LTTE όσο και η κυβέρνηση επανέλαβαν τις μάχες το 2006, και η κυβέρνηση αποχώρησε επίσημα από την κατάπαυση του πυρός το 2008.[75] Το 2009, υπό την Προεδρία του Μαχίντα Ραγιαπάκσε, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Σρι Λάνκα νίκησαν τον LTTE και αποκατέστησαν τον έλεγχο ολόκληρης της χώρας υπό την κυβέρνηση της Σρι Λάνκα.[98] Κατά τη διάρκεια των 26 ετών ένοπλης σύρραξης (1983-2009), υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους 60.000 με 100.000 άνθρωποι.[99][100]

Αποσχιστικό κίνημα των Ταμίλ

Από το 1983 ως το 2009 η χώρα ταλανιζόταν από βία καθώς η μειονότητα των Ταμίλ διεκδικούσε την ανεξαρτησία της.[6] Οι δυνάμεις του στρατού συγκρούονταν με την ένοπλη ομάδα ανταρτών που αποκαλείται Τίγρεις για την Απελευθέρωση του Ταμίλ Ιλάμ (αγγλικά: Liberation Tigers of Tamil Eelam - LTTE, ταμιλικά: தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள்). Το 2002 οι αντάρτες και η κυβέρνηση υπέγραψαν εκεχειρία με τη διαμεσολάβηση της Νορβηγίας. Οι εχθροπραξίες όμως εντάθηκαν και πάλι το 2006.[101]

Τον Ιανουάριο του 2009 ο κυβερνητικός στρατός κατάφερε τα μεγαλύτερα πλήγματα εναντίον των ανταρτών Τίγρεων των Ταμίλ. Έπειτα από σφοδρές μάχες κατελήφθησαν από τον κυβερνητικό στρατό οι πόλεις Κιλινότσι, πολιτική πρωτεύουσα των ανταρτών και στη συνέχεια η Μουλαϊτίβου, τελευταία πόλη που βρισκόταν υπό τον έλεγχο των αυτονομιστών.[102] Στις 16 Μαΐου του 2009 ο πρόεδρος Ραγιαπάκσε ανακοίνωσε τη νίκη του κυβερνητικού στρατού επί των ανταρτών Ταμίλ, σηματοδοτώντας το τέλος ενός εμφυλίου που διήρκεσε 25 χρόνια[103]. Την επόμενη ημέρα οι αντάρτες αποφάσισαν κατάπαυση του πυρός και παραδέχθηκαν ότι ο αγώνας τους είχε άδοξο τέλος.[104]
Γεωγραφία
A roughly oval island with a mountainous centre
Τοπογραφικός χάρτης της Σρι Λάνκα.

Η Σρι Λάνκα βρίσκεται στην Ινδική πλάκα, μια μεγάλη τεκτονική πλάκα που ήταν προηγουμένως μέρος της Ινδο-Αυστραλιανής πλάκας.[105] Βρίσκεται στον Ινδικό ωκεανό, νοτιοδυτικά του κόλπου της Βεγγάλης, μεταξύ γεωγραφικού πλάτους 5 ° και 10 ° Β και γεωγραφικού μήκους 79 ° και 82 ° Ε.[106] Η Σρι Λάνκα χωρίζεται από το ηπειρωτικό τμήμα της Ινδικής υποηπείρου με τον κόλπο του Μανάρ και τον κόλπο του Παλκ. Σύμφωνα με την Ινδική μυθολογία, υπήρχε μία χερσαία γέφυρα μεταξύ της ηπειρωτικής Ινδίας και της Σρι Λάνκα. Τώρα υπάρχει μόνο με μια αλυσίδα από ασβεστολιθικούς αμμώδεις υφάλους που παραμένουν πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.[107] Σύμφωνα με τους μύθους, μπορούσε κάποιος να διασχίσει αυτή την αλυσίδα από ασβεστολιθικούς αμμώδεις υφάλους με τα πόδια μέχρι το 1480 μ.Χ., έως ότου οι κυκλώνες εμβάθυναν το κανάλι.[108][109] Υπάρχουν τμήματα που είναι ακόμη τόσο ρηχά όσο 1 μέτρο, εμποδίζοντας την πλοήγηση.[110] Το νησί αποτελείται κυρίως από επίπεδες έως κλιμακωτές παράκτιες πεδιάδες, με βουνά να υψώνονται μόνο στο νοτιοκεντρικό τμήμα. Το υψηλότερο σημείο είναι το Πιντουρουταλάγκαλα, φτάνοντας τα 2.524 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Η Σρι Λάνκα έχει 103 ποτάμια. Το μακρύτερο από αυτά είναι ο ποταμός Μαχαβέλι, που έχει μήκος 335 χιλιόμετρα.[111] Αυτά τα ποτάμια δημιουργούν 51 φυσικούς καταρράκτες μήκους 10 μέτρων και άνω. Οι υψηλότεροι είναι οι καταρράκτες Μπαμπαρακάντα, με ύψος 263 μέτρα.[112] Η ακτογραμμή της Σρι Λάνκα έχει μήκος 1.585 χλμ.[113] Η ακτογραμμή και τα παρακείμενα νερά υποστηρίζουν εξαιρετικά παραγωγικά θαλάσσια οικοσυστήματα, όπως κοραλλιογενείς ύφαλους και ρηχά στρώματα παράκτιων και εκβολικών φυκιών.[114]

Η Σρι Λάνκα έχει 45 εκβολές ποταμών και 40 λιμνοθάλασσες.[113] Το μαγκρόβιο δάσος της Σρι Λάνκα εκτείνεται σε πάνω από 7.000 εκτάρια και έπαιξε ζωτικό ρόλο στην εξουδετέρωση της δύναμης των κυμάτων από το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού το 2004.[115] Το νησί είναι πλούσιο σε ορυκτά, όπως ιλμενίτης, άστριος, γραφίτης, διοξείδιο του πυριτίου, καολίνης, μαρμαρυγίες και θόριο.[116][117] Επίσης, η ύπαρξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόλπο του Μανάρ επιβεβαιώθηκε και η εξόρυξη ανακτήσιμων ποσοτήτων βρίσκεται σε εξέλιξη.[118]
Κλίμα
Χάρτης της Σρι Λάνκα σύμφωνα με την Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν

Το κλίμα είναι τροπικό και ζεστό, λόγω των μετριοπαθών επιπτώσεων των ωκεανών ανέμων. Οι μέσες θερμοκρασίες κυμαίνονται από 17 °C στα κεντρικά υψίπεδα, όπου μπορεί να εμφανιστεί παγετός για αρκετές ημέρες το χειμώνα, έως το πολύ 33 °C σε άλλες περιοχές χαμηλού υψομέτρου. Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες κυμαίνονται από 28 °C έως σχεδόν 31 °C. Οι θερμοκρασίες ημέρας και νύχτας μπορεί να διαφέρουν από 14 °C έως 18 °C.[119]

Το μοτίβο βροχόπτωσης επηρεάζεται από τους μουσώνες από τον Ινδικό ωκεανό και τον κόλπο της Βεγγάλης. Η «υγρή ζώνη» και ορισμένες από τις προσήνεμες πλαγιές των κεντρικών υψίπεδων δέχονται έως και 2.500 χιλιοστά βροχής κάθε χρόνο, αλλά οι υπήνεμες πλαγιές στα ανατολικά και βορειοανατολικά δέχονται λίγες βροχές. Τα περισσότερα από τα ανατολικά, νοτιοανατολικά και βόρεια μέρη της Σρι Λάνκα αποτελούν την «ξηρή ζώνη», η οποία δέχεται μεταξύ 1.200 και 1.900 χιλιοστών βροχής ετησίως.[120]

Οι άνυδρες βορειοδυτικές και νοτιοανατολικές ακτές δέχονται τη λιγότερη βροχή μεταξύ 800 έως 1.200 χιλιοστών βροχής ετησίως. Περιοδικές βροχοπτώσεις συμβαίνουν και μερικές φορές τροπικοί κυκλώνες φέρνουν βροχές στα νοτιοδυτικά, βορειοανατολικά και ανατολικά μέρη του νησιού. Η υγρασία είναι συνήθως υψηλότερη στις νοτιοδυτικές και ορεινές περιοχές και εξαρτάται από τα εποχικά μοτίβα βροχοπτώσεων.[121] Η αύξηση των μέσων βροχοπτώσεων σε συνδυασμό με τις πιο έντονες βροχοπτώσεις είχε ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενες πλημμύρες και ζημιές στις υποδομές, στην παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και την αστική οικονομία.[122]
Διοικητική διαίρεση
Χάρτης της Σρι Λάνκα

Για διοικητικούς σκοπούς, η Σρι Λάνκα χωρίζεται σε εννέα περιφέρειες[123] και είκοσι πέντε επαρχίες.[124]

Υπήρξαν περιφέρειες στη Σρι Λάνκα από τον 19ο αιώνα, αλλά δεν είχαν νομικό καθεστώς έως το 1987, όταν η 13η τροποποίηση του συντάγματος του 1978 δημιούργησε περιφερειακά συμβούλια μετά από αρκετές δεκαετίες αυξανόμενης πίεσης για αποκέντρωση της κυβέρνησης της Σρι Λάνκα.[125] Κάθε περιφερειακό συμβούλιο είναι αυτόνομο όργανο που δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα οποιουδήποτε Υπουργείου. Ορισμένες από τις λειτουργίες του είχαν αναληφθεί από τα υπουργεία, τις υπηρεσίες, τις εταιρείες και τις νόμιμες αρχές της κεντρικής κυβέρνησης,[125] αλλά η εξουσία επί της γης και της αστυνομίας υπάγεται κατά κανόνα στα περιφερειακά συμβούλια.[126][127] Μεταξύ 1989 και 2006, οι βόρειες και ανατολικές περιφέρειες συγχωνεύθηκαν προσωρινά για να σχηματίσουν τη βορειοανατολική περιφέρεια.[128][129] Πριν από το 1987, όλα τα διοικητικά καθήκοντα για τις περιφέρειες διεκπεραιώνονταν από μια περιφερειακή δημόσια υπηρεσία που έδρευε στην περιφέρεια, η οποία είχε τεθεί σε εφαρμογή από την εποχή της αποικιοκρατίας. Τώρα κάθε περιφέρεια διοικείται από ένα άμεσα εκλεγμένο περιφερειακό συμβούλιο.
Διοικητική διαίρεση της Σρι Λάνκα
Περιφέρεια Πρωτεύουσα Έκταση (τ.χλμ.) Πληθυσμός
Κεντρική Περιφέρεια Κάντι 5.674 2.556.774
Ανατολική Περιφέρεια Τρινκομάλε 9.996 1.547.377
Βορειοκεντρική Περιφέρεια Ανουρανταπούρα 10.714 1.259.421
Βόρεια Περιφέρεια Τζάφνα 8.884 1.060.023
Βορειοδυτική Περιφέρεια Κουρουνέγκαλα 7.812 2.372.185
Σαμπαραγκαμούα Ρατναπούρα 4.902 1.919.478
Νότια Περιφέρεια Γκάλε 5.559 2.465.626
Ούβα Μπαντούλα 8.488 1.259.419
Δυτική Περιφέρεια Κολόμπο 3.709 5.837.294
Εκλογές

Κύριο λήμμα: Εκλογές στη Σρι Λάνκα

Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.[6]
Δημογραφία

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 76,9 χρόνια (73,8 χρόνια οι άνδρες και 79,8 οι γυναίκες).[130]
Οικονομία

Οι κάτοικοι του νησιού ζουν κυρίως από τη γεωργία. Παράγουν ρύζι, γλυκοπατάτα, αρτόκαρπους, τσάι (περίφημο το τσάι Κεϋλάνης) και κοκοφοίνικες, αλλά γενικά η γεωργική παραγωγή είναι ανεπαρκής: η Σρι Λάνκα υποχρεώνεται να εισάγει από το εξωτερικό τρόφιμα, όπως π.χ. ρύζι από τη Μιανμάρ. Η βιομηχανία δεν έχει αναπτυχθεί. Υπάρχουν εργοστάσια επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων, όπως ελαιουργίας, βυρσοδεψίας, καπνεργοστάσια κ.ά.. Η βιομηχανία μετάλλου περιορίζεται σε ένα εργοστάσιο, το ίδιο και η χημική βιομηχανία.

Υπάρχουν ορυχεία γραφίτη, μοσχοβίτη και πολύτιμων λίθων, που έχουν μεγάλη σπουδαιότητα.
Μεταφορές

Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά.
Αθλητισμός
Αγώνας κρίκετ μεταξύ Σρι Λάνκα και Αγγλίας στο Κολόμπο το 2001

Παρότι το εθνικό άθλημα στη Σρι Λάνκα είναι η πετοσφαίριση,[131] μακράν το πιο δημοφιλές άθλημα είναι το κρίκετ.[131] Εξίσου δημοφιλές είναι και το ράγκμπι, όπως επίσης τα αθλήματα του υγρού στίβου, το ποδόσφαιρο, ο στίβος και η αντισφαίριση. Το 1996 η εθνική ομάδα κρίκετ της χώρας κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο,[132] όπως επίσης και τα Ασιατικά Κύπελλα των ετών 1996 και 2004. Η εθνική έφτασε στον τελικό και του Παγκοσμίου κυπέλλου του 2007, όπου ηττήθηκε από την ομάδα της Αυστραλίας.[133]

Η χώρα έχει πολλά γήπεδα και συνδιοργάνωσε το 1996 το Παγκόσμιο Κύπελλο Κρίκετ με την Ινδία και το Πακιστάν. Επίσης, έχει φιλοξενήσει πολλές διοργανώσεις του Ασιατικού Κυπέλλου.

Παραπομπές

Επίσημη εκτίμηση
Στατιστική Υπηρεσία της Σρι Λάνκα
«Σρι Λάνκα». ΔΝΤ. Απρίλιος 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2017.
«Human Development Report 2020» (PDF). United Nations Development Programme. 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020.
«Sri Lanka Facts». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2007.
CIA World Factbook
«Ancient graves during pre-Wijeya era found». www.dailymirror.lk. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2015.
«The Coming of Vijaya». The Mahavamsa.
«Vijaya (Singha) and the Lankan Monarchs – Family #3000». Ancestry.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«World Heritage site: Anuradhapura». worldheritagesite.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Waterworld: Ancient Sinhalese Irrigation». mysrilankaholidays.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Perera H. R. «Buddhism in Sri Lanka: A Short History». accesstoinsight.org. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Holt, John Clifford (2004). «Sri Lanka». Στο: Buswell, Robert E. Jr. Macmillan Encyclopedia of Buddhism. Macmillan Reference. σελίδες 795–799. ISBN 978-0-8160-5459-6.
«King Devanampiya Tissa (306 BC – 266 BC)». Mahavamsa. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Buddhism in Sri Lanka». buddhanet.net. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Maung Paw, σελ. 6
Gunawardana, Jagath. «Historical trees: Overlooked aspect of heritage that needs a revival of interest». Daily Mirror. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.[χρειάζεται καλύτερη πηγή]
De Silva, Harris. «Distortion of history for political purposes». Ancestry.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Lopez 2013, σελ. 200.
«The History of Ceylon». sltda.gov.lk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Ponnamperuma, Senani (2013). Story of Sigiriya. Melboune: Panique Pty Ltd. ISBN 978-0-9873451-1-0.
Bandaranayake, Senake (1999). Sigiriya: City, Palace, and Royal Gardens. Colombo: Central Cultural Fund, Ministry of Cultural Affairs. ISBN 978-955-613-111-6.
Siriweera, W. I. (1994). A Study of the Economic History of Pre Modern Sri Lanka. Vikas Publishing House. σελίδες 44–45. ISBN 978-0-7069-7621-2.
Codrington, Ch. 4
Lambert, Tim. «A Brief History of Sri Lanka». localhistories.org. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Bokay, Mon (1966). Relations between Ceylon and Burma in the 11th Century AD. Artibus Asiae Publishers. 23. Artibus Asiae Publishers. σελίδες 93–95. JSTOR 1522637.
«Ancient Irrigation Works». lakdiva.org. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Herath, R. B. (2002). Sri Lankan Ethnic Crisis: Towards a Resolution. Trafford Publishing. σελ. 19. ISBN 978-1-55369-793-0. "Parakramabahu 1 further extended the system to the highest resplendent peak of hydraulic civilization of the country's history."
Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland: Volume 7. Cambridge: Cambridge University Press for the Royal Asiatic Society. 1875. σελ. 152. "... and when at the height of its prosperity, during the long and glorious reign of Parakramabahu the Great ..."
Beveridge, H. (1894). «The Site of Karna Suvarna». Journal of the Asiatic Society of Bengal 62: 324. «His [Parakramabahu's] reign is described by Tumour as having been the most martial, enterprising, and glorious in Singhalese history.».
Herath, R.B. (2002). Sri Lankan Ethnic Crisis: Towards a Resolution. Trafford Publishing. σελίδες 18–21. ISBN 978-1-55369-793-0.
«Parakrama Samudra». International Lake Environment Committee. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2011.
«ParakramaBahu I: 1153–1186». lakdiva.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2014.
Jayasekera, P.V.J. (1992). Security dilemma of a small state, Part 1. Peradeniya: Institute for International Studies University of Peradeniya, Sri Lanka. σελ. 25. ISBN 978-81-7003-148-2. "..His invasion in 1215 was more or less a looting expedition.."
Nadarajan, V History of Ceylon Tamils, p. 72
Indrapala, K Early Tamil Settlements in Ceylon, p. 16
Gnanaprakasar, Swamy (2003). A Critical History of Jaffna. New Delhi: Asian Educational Services. σελ. 122. ISBN 978-81-206-1686-8.
Holt, John Clifford (1991). Buddha in the Crown: Avalokitesvara in the Buddhist Traditions of Sri Lanka. Oxford University Press. σελ. 304. ISBN 978-0-19-506418-6.
Codrington, Ch. 6
«South East Aisa in Ming Shi-lu». Geoff Wade, 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015.
«Voyages of Zheng He 1405–1433». National Geographic. Ανακτήθηκε στις 13 April 2015.
«Ming Voyages». Columbia University. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015.
«Admiral Zheng He». aramco world. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015.
«The trilingual inscription of Admiral Zheng He». lankalibrary forum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015.
«Zheng He». world heritage site. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015.
«Sri Lanka History». Thondaman Foundation.
«King Wimaladharmasuriya». S.B. Karalliyadde – The Island. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Knox, Robert (1681). An Historical Relation of the Island Ceylon. London: Reprint. Asian Educational Services. σελίδες 19–47.
Anthonisz, Richard Gerald (2003). The Dutch in Ceylon: an account of their early visits to the island, their conquests, and their rule over the maritime regions during a century and a half. Asian Educational Services. σελίδες 37–43. ISBN 978-81-206-1845-9.
Bosma, U. (2008). «1». Being "Dutch" in the Indies: a history of creolisation and empire, 1500–1920. University of Michigan. ISBN 978-0-89680-261-2.
«A kingdom is born, a kingdom is lost». The Sunday Times. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«The first British occupation and the definitive Dutch surrender». colonialvoyage.com. 18 Φεβρουαρίου 2014.
«History of Sri Lanka and significant World events from 1796 AD to 1948». scenicsrilanka.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Codrington, Ch. 11
«Keppetipola and the Uva Rebellion». lankalibrary.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Corea, Gamani & Kelegama, Saman (2004). Economic policy in Sri Lanka: Issues and debates. SAGE. σελίδες 405–406. ISBN 978-0-7619-3278-9.
Nubin 2002, σελ. 115
«Gongale Goda Banda (1809–1849) : The leader of the 1848 rebellion». Wimalaratne, K.D.G. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Lennox A. Mills (1964). Ceylon Under British Rule, 1795–1932. Psychology Press. σελ. 246. ISBN 978-0714620190.
Nubin 2002, σελίδες 116–117
Bond, George D. (1992). The Buddhist revival in Sri Lanka: Religious tradition, reinterpretation and response. Motilal Banarsidass Publications. σελίδες 11–22. ISBN 978-81-208-1047-1.
«Cutting edge of Hindu revivalism in Jaffna». Balachandran, P.K. 25 Ιουνίου 2006.
De Silva 1981, σελ. 387
De Silva 1981, σελ. 386
De Silva 1981, σελίδες 389–395
«Chronology of events related to Tamils in Sri Lanka (1500–1948)». Hellmann-Rajanayagam, Dagmar. National University of Malaysia. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
De Silva 1981, σελ. 423
«Sinhalese Parties». Library of Congress Country Studies. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Sinhalese Parties». Library of Congress Country Studies. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Nubin 2002, σελίδες 121–122
Weerakoon, Batty. «Bandaranaike and Hartal of 1953». The Island. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Nubin 2002, σελ. 123
Ganguly, Šumit (2003). Brown, Michael E., επιμ. Fighting Words: language policy and ethnic relations in Asia. The MIT Press. σελίδες 136–138. ISBN 978-0-262-52333-2. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Schmid, Bettina; Schroeder, Ingo, επιμ. (2001). Anthropology of Violence and Conflict. Routledge. σελ. 185. ISBN 978-0-415-22905-0. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Sri Lanka Profile». BBC News. 5 November 2013.
Peebles, Patrick (2006). The History of Sri Lanka. Greenwood Press. σελίδες 109–111. ISBN 978-0-313-33205-0.
University of Edinburgh. «Staff profile: Jonathan Spencer». Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Sri Lanka: The untold story – Assassination of Bandaranaike». Rajasingham, K. T. Asia Times. 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Σρι Λανκα: Από το Κάντι ως τη Νουβάρα Ελίγια, 18 Μαρτίου 2012, ΤΟ ΒΗΜΑ
Nubin 2002, σελίδες 128–129
De Silva; K. M. (Ιουλίου 1997). «Affirmative Action Policies: The Sri Lankan Experience» (PDF). International Center for Ethnic Studies. σελίδες 248–254. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Σεπτεμβρίου 2011.
Jayasuriya, J.E. (1981). Education in the Third World. Pune: Indian Institute of Education. OCLC 7925123.
Taraki Sivaram (Μαΐου 1994). «The Exclusive Right to Write Eelam History». Tamil Nation.
Hoffman, Bruce (2006). Inside Terrorism. New York: Columbia University Press. σελ. 139. ISBN 978-0-231-12699-1.
Rohan Gunaratna (Δεκεμβρίου 1998). «International and Regional Implications of the Sri Lankan Tamil Insurgency» (PDF).
Rajasingham, K.T. (2002). «Tamil militancy – a manifestation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Sri Lanka – an Overview». Fulbright commission.
«Remembering Sri Lanka's Black July – BBC News». 23 July 2013. Ανακτήθηκε στις 20 October 2015.
«The Black July 1983 that Created a Collective Trauma». Jayatunge, Ruwan M. LankaWeb. 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«LTTE: the Indian connection». Sunday Times. 1997. Ανακτήθηκε στις 15 July 2014.
«Uppermost in our minds was to save the Gandhis' name». Express India. 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 August 2007.
«For firmer and finer International Relations». Wijesinghe, Sarath. Sri Lanka Guardian. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
Stokke, K.; Ryntveit, A.K. (2000). «The Struggle for Tamil Eelam in Sri Lanka». A Journal of Urban and Regional Policy 31 (2): 285–304. doi:10.1111/0017-4815.00129.
Gunaratna, Rohan (1998). Sri Lanka's Ethnic Crisis and National Security. Colombo: South Asian Network on Conflict Research. σελ. 353. ISBN 978-955-8093-00-9.
«Chapter 30: Whirlpool of violence, Sri Lanka: The Untold Story». Asia Times. 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«1990, The War Year if Ethnic Cleansing Of The Muslims From North and the East of Sri Lanka». lankanewspapers.com. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2015.
«WSWS.org». WSWS.org. 29 Δεκεμβρίου 2005.
Weaver, Matthew; Chamberlain, Gethin (19 May 2009). «Sri Lanka declares end to war with Tamil Tigers». The Guardian (London).
«Up to 100,000 killed in Sri Lanka's civil war: UN». ABC Australia. 20 May 2009.
Olsen, Erik. «Sri Lanka». New York Time. Ανακτήθηκε στις 15 July 2014.
Σημαντικές ημερομηνίες από το BBC
Σκάι, Σρι Λάνκα: Νέα νίκη για τα κυβερνητικά στρατεύματα, 25 Ιανουαρίου 2009
Ελευθεροτυπία, 17 Μαΐου 2009.
Τα Νέα Αρχειοθετήθηκε 2011-07-19 στο Wayback Machine., Να καταθέσουν τα όπλα αποφάσισαν οι αντάρτες Ταμίλ στη Σρι Λάνκα, 17 Μαΐου 2009.
Seth Stein. «The January 26, 2001 Bhuj Earthquake and the Diffuse Western Boundary of the Indian Plate» (PDF). www.earth.northwestern.edu.
«Geographic Coordinates for Sri Lanka Towns and Villages». jyotisha.00it.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Gods row minister offers to quit». BBC. 15 September 2007.
Garg, Ganga Ram (1992). «Adam's Bridge». Encyclopaedia of the Hindu World. A–Aj. New Delhi: South Asia Books. σελ. 142. ISBN 978-81-261-3489-2.
«Ramar Sethu, a world heritage centre?». Rediff.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Adam's Bridge». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 21 December 2015.
Aves, Edward (2003). Sri Lanka. London: Footprint Travel Guides. σελ. 372. ISBN 978-1-903471-78-4.
«Introducing Sri Lanka». Lonely Planet. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Depletion of coastal resources» (PDF). United Nations Environment Programme. σελ. 86. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 31 Μαρτίου 2012.
«5 Coral Reefs of Sri Lanka: Current Status And Resource Management». Food and Agriculture Organization. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Information Brief on Mangroves in Sri Lanka». International Union for Conservation of Nature. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Sri Lanka Graphite Production by Year». indexmundi.com. 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Availability of sizeable deposits of thorium in Sri Lanka». Tissa Vitharana. Asian Tribune. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Three Dimensional Seismic Survey for Oil Exploration in Block SL-2007-01-001 in Gulf of Mannar–Sri Lanka» (PDF). Cairn Lanka. 2009. σελίδες iv–vii. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Climate & Seasons: Sri Lanka». mysrilanka.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Sri Lanka Rainfall». mysrilanka.com. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Sri Lanka Climate Guide». climatetemp.info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2012.
Integrating urban agriculture and forestry into climate change action plans: Lessons from Sri Lanka, Marielle Dubbeling, the RUAF Foundation, 2014
«The Constitution of Sri Lanka – Eighth Schedule». Priu.gov.lk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«The Constitution of Sri Lanka – First Schedule». Priu.gov.lk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2014.
«Provincial Councils». The Official Website of the Government of Sri Lanka. 3 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2009.
«Lanka heads for collision course with India: Report». Indian Express. 12 June 2011.
«Accepting reality and building trust». Jehan Perera. peace-srilanka.org. 14 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2010.
«North-East merger illegal: SC». LankaNewspapers.com. 17 Οκτωβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2009.
«North East De-merger-At What Cost? Update No. 107». Hariharan, R. southasiaanalysis.org. 19 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2010.
Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Προσδόκιμο ζωής και υγιές προσδόκιμο ζωής, Δεδομένα ανά χώρα
Sri Lanka development gateway, Sports Αρχειοθετήθηκε 2007-04-10 στο Wayback Machine.
The Guardian, Sri Lanka light up the world
Cricinfo, Final: Australia v Sri Lanka at Bridgetown, 28 Απριλίου 2007Παραπομπές

Χώρες της Ασία

1. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Αφρική. 2. Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσεται συχνά στην Ευρώπη. 3. Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη.

Εγκυκλοπαίδεια Σρι Λάνκα

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License