Σκυταλοδρομία

Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα σκυταλοδρομίας, τα μέλη μιας ομάδας μετακινούνται περιστρεφόμενα στο κολύμπι, στο σκι αντοχής, (συνήθως με μια σκυτάλη στο χέρι) τμήματα ενός κυκλώματος ή κάνοντας μια συγκεκριμένη δράση. Οι αγώνες σκυταλοδρομίας παίρνουν τη μορφή επαγγελματικών αγώνων και ερασιτεχνικών αγώνων. Στους Ολυμπιακούς αγώνες, υπάρχουν διάφοροι τύποι αγώνων σκυταλοδρομίας που αποτελούν μέρος της διαδρομής και του πεδίου.

Σκυταλοδρομία στην κολύμβηση
Οι κολυμβητές για να κάνουν το πέρασμα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.

Η σκυταλοδρομία κολύμβησης τεσσάρων κολυμβητών ακολουθεί συνήθως αυτή τη στρατηγική: δεύτερη ταχύτερη, τρίτη-ταχύτερη, πιο αργή, τότε ταχύτερη (άγκυρα). Εντούτοις, δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπεις είτε τον πιο αργό αγωνιστή κολυμβητή στη δεύτερη υποδοχή (δημιουργώντας μια σειρά δεύτερης ταχύτερης, πιο αργής, τρίτης ταχύτερης και στη συνέχεια ταχύτερη) ή μια σειρά από αργή σε ταχύτερη (μια σειρά βραδύτερης, Τρίτη-ταχύτερη, δεύτερη-ταχύτερη, ταχύτερη).

Οι κανόνες FINA απαιτούν το πόδι του δεύτερου, του τρίτου ή τέταρτου κολυμβητή να έρχεται σε επαφή με την πλατφόρμα ενώ (και πριν) ο εισερχόμενος συμπαίκτης να αγγίζει τον τοίχο. Ο αρχικός κολυμβητής μπορεί να είναι ήδη σε κίνηση, ωστόσο, ο οποίος εξοικονομεί 0,6-1,0 δευτερόλεπτα σε σύγκριση με μια κανονική εκκίνηση. Εκτός αυτού, πολλοί κολυμβητές έχουν καλύτερες επιδόσεις σε ένα απ 'ό, τι σε μια μεμονωμένη φυλή λόγω της ατμόσφαιρας του ομαδικού πνεύματος. Ως αποτέλεσμα, οι χρόνοι αναμετάδοσης είναι συνήθως 2-3 δευτερόλεπτα γρηγορότεροι από το άθροισμα των καλύτερων χρόνων των μεμονωμένων κολυμβητών.

Σκυταλοδρομία στον αθλητισμό
Τελική πόδι runner για το Πανεπιστήμιο του Wisconsin

Στον αθλητισμό, τα δύο πρότυπα αγώνων σκυταλοδρομίας είναι τα 4 × 100μ. και το 4 × 400 μέτρα . Παραδοσιακά, το 4 × 400 m σκυταλοδρομίας στον τελικό είναι η τελευταία εκδήλωση της στο στίβο,[εκκρεμεί παραπομπή] και συναντάται συχνά με ένα πολύ ενθουσιώδες πλήθος, ειδικά αν το τελευταίο σκέλος είναι ένας κοντινός αγώνας. Είναι δύσκολο να μετρήσετε τα ακριβή χωρίσματα σε ένα 4 × 400 (ή 4 × 100).Για παράδειγμα, εάν μια ομάδα έτρεξε σε 3 λεπτά 4 × 400, δεν σημαίνει ότι κάθε δρομέας της ομάδας πρέπει να εκτελέσει ένα ανοιχτό 400 δευτερολέπτων, διότι ένα άτομο ξεκινάει επιταχυνόμενο πριν έχει τη σκυτάλη, επιτρέποντας έτσι Ελαφρώς πιο αργή συνολικά ανοικτή 400 φορές. Ένας αθλητής σκυταλοδρομίας 4 × 400 αρχίζει γενικά σε λωρίδες για το πρώτο σκέλος, συμπεριλαμβανομένης της μεταβίβασης.Το δεύτερο σκέλος ξεκινά στη διαδρομή για τα πρώτα 100 μέτρα, μετά από το οποίο οι δρομείς επιτρέπεται να εισέλθουν στην πρώτη λωρίδα στο πίσω μέρος, αρκεί να μην παρεμβαίνουν σε άλλους δρομείς. Ένας διοργανωτής κούρσας τοποθετεί έπειτα τους τρίτους αθλητές σε μια γραμμή ανάλογα με τη σειρά με την οποία τρέχουν (με την πρώτη θέση πιο κοντά στο εσωτερικό). Οι πιο γρήγορες ομάδες περνούν πρώτα, ενώ οι πιο αργές ομάδες πρέπει να γλιστρήσουν στις εσωτερικές λωρίδες καθώς διατίθενται.

Υπάρχουν επίσης 4 × 200, 4 × 800 και 4 × 1600 , αλλά είναι πιο σπάνια, ειδικά στο επίπεδο του γυμνασίου, όπου τα σχολεία διαθέτουν γενικά μόνο έναν ή δύο ανταγωνιστικούς ισχυρούς δρομείς σε τέτοιες εκδηλώσεις.
Κανόνες και στρατηγική

Κάθε δρομέας πρέπει να παραδώσει τη σκυτάλη στον επόμενο δρομέα μέσα σε μια συγκεκριμένη ζώνη, συνήθως σημειωμένη με τρίγωνα στην πίστα. Στα δρομολόγια σπριντ, οι δρομείς συνήθως χρησιμοποιούν μια «τυφλή μεταβίβαση», όπου ο δεύτερος δρομέας στέκεται σε ένα προκαθορισμένο σημείο στην πράξη και αρχίζει να τρέχει όταν ο πρώτος δρομέας χτυπά ένα οπτικό σημάδι στην πίστα (συνήθως ένα μικρότερο τρίγωνο). Ο δεύτερος δρομέας ανοίγει το χέρι πίσω τους μετά από μερικά βήματα, οπότε ο πρώτος δρομέας πρέπει να παγιδευτεί και να μπορέσει να παραδώσει τη σκυτάλη. Συνήθως ένας δρομέας θα δώσει ένα ακουστικό σήμα, όπως το "Stick!" Επαναλαμβανόμενος αρκετές φορές, για τον παραλήπτη της σκυτάλης να βγάλει το χέρι του. Σε μεσαία απόσταση ή περισσότερο, οι δρομείς ξεκινούν με τζόκινγκ κοιτάζοντας πίσω στον εισερχόμενο δρομέα και κρατώντας ένα χέρι για τη σκυτάλη.
Δύο δρομείς προετοιμάζονται να περάσουν τη σκυτάλη.

Μια ομάδα μπορεί να αποκλειστεί από έναν αγώνα σκυταλοδρομίας για: Χάνοντας τη σκυτάλη (ρίχνοντας τη σκυτάλη) Κάνοντας μια ακατάλληλη περικοπή σκυταλοδρομίας, ειδικά όταν δεν διέρχεται η ζώνη ανταλλαγής Λανθασμένη εκκίνηση (συνήθως μία φορά, αλλά μερικές φορές δύο φορές) Ακατάλληλη υπέρβαση άλλου ανταγωνιστή Αποτροπή άλλου ανταγωνιστή να περάσει Πρόκληση παρεμπόδισης, αδικαιολόγητη διέλευση της πορείας ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο παρεμβολή σε άλλο ανταγωνιστή Με βάση την ταχύτητα των δρομέων, η γενικά αποδεκτή στρατηγική που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ομάδας 4 ατόμων είναι: δεύτερη ταχύτερη, τρίτη ταχύτερη, πιο αργή και στη συνέχεια ταχύτερη (άγκυρα). Παρόλο που ορισμένες ομάδες (συνήθως γυμνάσια ή νεαρά γυμνάσια) χρησιμοποιούν τη δεύτερη ταχύτερη, την πιο αργή, την τρίτη ταχύτερη, τότε την ταχύτερη (άγκυρα). Αν όμως ένας δρομέας είναι καλύτερος στα μπλοκ εκκίνησης από τους άλλους, μετακινείται μερικές φορές στο πρώτο σημείο επειδή είναι το μόνο σημείο που χρησιμοποιεί μπλοκ εκκίνησης.