Μπενφίκα Λισσαβόνας
|
|
Ιδρύθηκε το 1904 κι έχει χρώματα κόκκινο και άσπρο. Έμβλημα έχει τον αετό, από τον οποίο προέκυψε και το παρατσούκλι: "Αετοί της Λισσαβόνας" (As Águias). Άλλα παρατσούκλια είναι: "Οι Κόκκινοι" (Encarnados), "Η Ένδοξη" (O Glorioso) και "Κόκκινοι Διάβολο"» (Diabos Vermelhos). Το μότο του συλλόγου είναι "E Pluribus Unum", δηλαδή "Από το πλήθος ο ένας". Γήπεδό της είναι το Στάδιο Ντα Λουθ (Estádio da Luz ή Estádio do Sport Lisboa e Benfica), χωρητικότητας 65.647 θεατών. Πριν από κάθε αγώνα ένας αετός, που ονομάζεται Νίκη (Vitória) πετά από το ένα πέταλο του σταδίου στο άλλο. Τον επίσημο ύμνο της ομάδας τραγουδάει ένας τενόρος, ο Luís Piçarra, κάτι ίσως μοναδικό παγκοσμίως, ενώ για την επέτειο των 100 ετών του συλλόγου ο μουσικός Antonio Vitorino d'Almeida συνέθεσε μια συμφωνία. Η Μπενφίκα είναι ιδρυτικό μέλος της Πορτογαλικής Λίγκας, το 1933 μαζί με την ΦΚ Πόρτο και την Σπόρτινγκ Λισσαβόνας. Δεν έχει υποβιβαστεί ποτέ από την ανώτερη κατηγορία (Primeira Divisão) και είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα της χώρας με ένα σύνολο 32 πρωταθλημάτων Λιγκας, 27 κυπέλλων, 2 Κυπέλλων Πρωταθλητριών και άλλων τίτλων. Η ομάδα έχει τους περισσότερους οπαδούς, όχι μόνο στη χώρα αλλά παγκοσμίως. Οι υποστηρικτές της υπολογίζονται σε 14 εκατομμύρια. Είναι η ομάδα με τα περισσότερη μέλη παγκοσμίως. Το Νοέμβριο του 2006 αριθμούσε 160.398 μέλη, που αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ για σύλλογο καταγραμμένο στο βιβλίο Γκίνες. Εκτός από το ποδόσφαιρο σύλλογος καλλιεργεί με επιτυχία τμήματα στίβου, μπάσκετ, ποδηλασίας, ποδοσφαίρου σάλας, χάντμπολ, ρινκ χόκεϊ, ράγκμπι, βόλεϊ κ.ά., τα οποία έχουν κατακτήσει πολλούς διεθνείς τίτλους.
Τα πρώτα χρόνια (1904-60) Στις 28 Φεβρουαρίου 1904, ο Cosme Damião, ο José Rosa Rodrigues και άλλα άτομα, 24 συνολικά, συγκεντρώθηκαν στην οδό Μπελέμ (Rua de Belém) και αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν αθλητικό όμιλο, τον οποίο ονόμασαν "Grupo Sport Lisboa" (Αθλητικός Όμιλος Λισσαβόνας). Πρώτος πρόεδρος ανέλαβε ο J.R. Rodrigues. Το 1908 πραγματοποιήθηκε συγχώνευση της Grupo Sport Lisboa με την Grupo Sport Benfica, και ο σύλλογος ονομάστηκε Sport Lisboa e Benfica. Αν και ο σύλλογος υπήρχε από τότε, εν τούτοις οι εθνικές διοργανώσεις ξεκίνησαν πολύ αργότερα τη δεκαετία του ’20. Η Μπενφίκα κέρδισε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα τη δεκαετία του ’30 (1935 ως 1938) αλλά τη δεκαετία του ’40 γνώρισε μεγάλη αντίδραση από την Σπόρτιγκ Λισσαβόνας. Το 1950 κατέκτησε το πρώτο διεθνές τρόπαιο στην ιστορία της νικώντας στον τελικό του Λατινικού Κυπέλλου (Latin Cup) τη Ζιροντέν Μπορντό. Είναι η μοναδική πορτογαλική ομάδα που κατέκτησε αυτό το τρόπαιο που διεξαγόταν τη δεκαετία του ’50. Το 1954 η Μπενφίκα απέκτησε δικό της στάδιο, το Ντα Λουθ (Estádio da Luz), το οποίο σταδιακά έφτασε να έχει χωρητικότητα 120.000 ορθίων θεατών. Το ίδιο έτος κατέκτησε για τέταρτη συνεχόμενη φορά το Κύπελλο Πορτογαλίας, ένα ρεκόρ απλησίαστο μέχρι σήμερα. Τα επόμενα χρόνια κέρδισε τρία πρωταθλήματα και δύο κύπελλα. Με την αυγή της δεκαετίας του ’60 είχε μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες. Η χρυσή δεκαετία του ’60 Η Μπενφίκα υπήρξε η πρώτη ομάδα που διέκοψε το σερί της Ρεάλ Μαδρίτης στο Κύπελλο Πρωταθλητριών κερδίζοντάς το δύο συνεχόμενες φορές, το 1961 από την Μπαρτσελόνα και το 1962 από την ίδια τη Ρεάλ. Τη δεκαετία αυτή έφτασε άλλες τρεις φορές στον τελικό χάνοντας από την Μίλαν (1963), την Ίντερ (1965) και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1968). Παρά την ήττα της στον τελικό, το 1968 αναδείχθηκε καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα στο διαγωνισμό του περιοδικού Φρανς Φουτμπόλ (France Football). Ο ποδοσφαιριστής της Μπενφίκα που έκανε τη διαφορά εκείνη την εποχή, ήταν ο Εουσέμπιο, παίκτης παγκόσμιας κλάσης, νικητής της Χρυσής Μπάλας το 1965. Η δεκαετία του ’60 παραμένει η πιο επιτυχημένη στην ιστορία του συλλόγου. Εκτός από τις ευρωπαϊκές επιτυχίες κατέκτησε οκτώ πρωταθλήματα, τρία κύπελλα Πορτογαλίας και τρία νταμπλ. Νεότερη εποχή Κατά τη δεκαετία του ’70 η ομάδα δεν σημείωσε σπουδαίες διακρίσεις στην Ευρώπη αλλά συνέχισε να παίρνει τίτλους στο εσωτερικό: έξι πρωταθλήματα -τα τρία συνεχόμενα με προπονητή τον Τζίμι Χάγκαν-, δυο κύπελλα και ένα νταμπλ. Μάλιστα το 1972-73 κέρδισε τον τίτλο αήττητη, μοναδικό επίτευγμα στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, παραχωρώντας μόλις δύο ισοπαλίες σε 30 ματς και σημειώνοντας 101 γκολ. Την ίδια σεζόν ο Εουσέμπιο αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη με 40 γκολ. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της επόμενης είχε αγωνιστικά προβλήματα αλλά σύντομα επανήλθε στην κορυφή χάρις στην καθοδήγηση του Σβεν Γκόραν Έρικσον. Μαζί του κέρδισε δυο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο κι έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1983, χάνοντας από την Άντερλεχτ. Το 1987 ξανακέρδισε το νταμπλ για ένατη φορά στην ιστορία της. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 πραγματοποίησε ένα οικονομικό άνοιγμα για να επιτύχει κάποια ευρωπαϊκή διάκριση χωρίς αποτέλεσμα, αν και έφτασε δυο φορές στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το 1998 ηττήθηκε από την Αϊντχόφεν και το 1990 από τη Μίλαν. Στο εσωτερικό κατέκτησε άλλα τρία πρωταθλήματα και ένα κύπελλο. Μετά το 1994 ο σύλλογος αντιμετώπισε οικονομικά και αγωνιστικά προβλήματα. Η περίοδος 1994-2003 υπήρξε η χειρότερη στην εκατοντάχρονη ιστορία του παρά την παρουσία ακριβοπληρωμένων ποδοσφαιριστών. Κάθε σεζόν άλλαζε προπονητή. Κέρδισε μόλις ένα κύπελλο (1996) κι έφτασε να τερματίσει στην 6η θέση το 2001, κάτι πρωτοφανές. Το 2004 με προπονητή τον Ισπανό Καμάτσο (Jose Antonio Camacho) κέρδισε έναν τίτλο έπειτα από οκτώ χρόνια. Ήταν το Κύπελλο Πορτογαλίας. Στον τελικό νίκησε την ΦΚ Πόρτο του Μουρίνιο με γκολ του Έλληνα διεθνή Τάκη Φύσσα. Το 2005 ξαναπήρε το πρωτάθλημα έπειτα από έντεκα χρόνια με προπονητή τον Τζιοβάνι Τραπατόνι. Τα τελευταία χρόνια στην Μπενφίκα αγωνίζονται άλλοι δυο Έλληνες διεθνείς: ο Κώστας Κατσουράνης και ο Γιώργος Καραγκούνης. Το Στάδιο Ντα Λους Στάδιο Ντα Λους (Estádio da Luz) σημαίνει "Στάδιο του Φωτός". Επίσημα ονομάζεται: Estádio do Sport Lisboa e Benfica. Είναι ποδοσφαιρικό γήπεδο οι οπαδοί της ομάδας το αποκαλούν "Ναό" (A Catedral). Η ονομασία "Luz", δηλαδή φως, έχει εκκλησιαστική προέλευση και οφείλεται στο ναό της "Κυρίας του Φωτός" (Igreja de Nossa Senhora da Luz), δηλαδή της Παναγίας. Το γήπεδο φιλοξένησε ορισμένα ματς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004, μεταξύ των οποίων και τον τελικό. Το αρχικό γήπεδο Ντα Λους είχε χωρητικότητα 120.000 ορθίων θεατών και ήταν από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως. Το νέο στάδιο που χτίστηκε για το 2004 έχει 65.400 θέσεις καθημένων. Η Μπενφίκα έχει το μεγαλύτερο μέσο όρο θεατών μεταξύ των πορτογαλικών ομάδων, που ξεπερνά τις 39.000 άτομα ανά αγώνα. Τίτλοι – Διακρίσεις * Πρωταθλήματα Πορτογαλίας (35): 1930* 1931* 1935* 1936 1937 1938 1942 1943 1945 1950 1955 1957 1960 1961 1963 1964 1965 1967 1968 1969 1971 1972 1973 1975 1976 1977 1981 1983 1984 1987 1989 1991 1994 2005 2010. Επίσης, 24 φορές ήταν δεύτερη. * Τα 3 πρώτα πρωταθλήματα, αφορούν την διοργάνωση Campeonato de Portugal (από το 1922 έως το 1938), η οποία εξελίχθηκε μετά το 1938 στο Κύπελλο Πορτογαλίας. Η ομάδα που τερμάτιζε πρώτη, ονομαζόταν τυπικά πρωταθλήτρια Πορτογαλίας. * Κύπελλα Πορτογαλίας (25): 1940 1943 1944 1949 1951 1952 1953 1955 1957 1959 1962 1964 1965 1969 1970 1972 1980 1981 1983 1985 1986 1987 1993 1996 2004. Επίσης, εννιά φορές ήταν φιναλίστ. * Σούπερ Καπ Cândido de Oliveira (4): 1980 1985 1989 2006
Ο αθλητικός σύλλογος της Μπενφίκα καλλιεργεί συνολικά 15 ομαδικά και ατομικά σπορ, με πρωταγωνιστικό ρόλο στο πορτογαλικό σκηνικό αλλά και με ευρωπαϊκές επιτυχίες. Τα υπόλοιπα αθλητικά τμήματα του συλλόγου είναι: 1. Στίβος
<-- Search -->
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License |
|
|
|
|
|