Δρόμος 800 μέτρων

Ο δρόμος των 800 μέτρων είναι αγώνισμα του στίβου που αντιστοιχεί σε δύο γύρους του σταδίου για στίβο κανονικών διαστάσεων. Αποτελεί τον μικρότερο αγώνα δρόμου μεσαίων αποστάσεων (ημιαντοχής) και διεξάγεται σε όλους τους Ολυμπιακούς αγώνες της νεότερης εποχής από το 1896. Διεξάγεται επίσης στις διοργανώσεις κλειστού στίβου, όπου όμως συνήθως αντιστοιχεί σε 4 γύρους, καθώς ο κάθε γύρος αντιστοιχεί συνήθως σε δρόμο 200 μέτρων.

Το αγώνισμα προέρχεται από την παραδοσιακή αγγλική απόσταση αγώνων του μισού μιλίου (880 γυάρδες), πολύ συνηθισμένη απόσταση για αγώνες τρεξίματος στη Βρετανική Αυτοκρατορία και στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, τα 800 μέτρα (m) είναι 4,67 m λιγότερο από το μισό μίλι.

Το αγώνισμα συνδυάζει την αεροβική αντοχή με την αναεροβική προσαρμογή και την ταχύτητα. Ο αθλητής και η αθλήτρια που ασχολείται με αυτό πρέπει έτσι να προπονεί και τα δύο αυτά στοιχεία. Στην εποχή μας, εκτός από δρόμος ημιαντοχής, ο δρόμος 800 μέτρων τείνει να χαρακτηρίζεται και ως «δρόμος παρατεταμένης ταχύτητας».

Μερικοί δρομείς του αγωνίσματος είναι αρκετά ταχείς ώστε να τρέχουν και στον δρόμο των 400 μέτρων ή στη σκυταλοδρομία 4×400 μέτρων, αλλά μόνο δύο δρομείς στην ιστορία, ο Αλμπέρτο Χουαντορένα και η Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα έχουν κερδίσει σε μεγάλους διεθνείς αγώνες σε αμφότερες τις αποστάσεις. Συνήθως οι δρομείς των 400 m ενθαρρύνονται (αν έχουν την τάση) να τρέξουν στα 200 μ., ενώ οι αθλητές των 800 μέτρων m ενθαρρύνονται να τρέξουν στα 1500 μέτρα.

Προπονητική

Οι δρομείς των 800 μέτρων έχουν ιδιαίτερο προπονητικό πλάνο. Κατά τη διάρκεια του έτους τελούν διαφορετικές φάσεις προπονήσεως. Συνήθως τον χειμώνα ασχολούνται με προπόνηση ανακτήσεως δυνάμεων και μεταβάσεως, ενώ τις θερμότερες εποχές αναπτύσσουν την αεροβική τους ικανότητα με δρόμους αντοχής (κρος-κάντρυ). Η προπόνηση για ταχύτητα μπορεί να είναι στον ρυθμό των 400, των 200 ή των 100 μέτρων. Η αντοχή μπορεί να ασκείται με ρυθμούς των 5 ή 3 χιλιάδων μέτρων με ταχύ τερματισμό.[1]
Τακτική

Ο δρόμος των 800 μ. είναι ο μικρότερος για τον οποίο χρειάζεται να λαβαίνεται υπόψη η τακτική. Σε αυτόν όλοι οι δρομείς συγκλίνουν στο εσωτερικό κουλουάρ (διάδρομο), οπότε η τοποθέτηση στην εσωτερική πλευρά είναι σημαντική για το αποτέλεσμα του αγώνα. Πιστεύεται γενικά ότι η ανάληψη ρόλου οδηγού από νωρίς στην κούρσα δίνει πλεονέκτημα, καθώς αποφεύγεται να βρίσκεται ο δρομέας μέσα στον συνωστισμό των άλλων αθλητών ή αθλητριών. Ωστόσο, ολυμπιονικές όπως οι Ντέιβ Γουότλ και Γιούρι Μπορζακόφσκι έχουν αψηφήσει αυτή τη λογική τρέχοντας με σταθερότερο ρυθμό λίγο πίσω από την κύρια ομάδα των δρομέων και προσπερνώντας τους όταν οι επικεφαλής ανακόπτουν τον ρυθμό τους. Συχνά ο νικητής του δρόμου 800 μ. σε υψηλό επίπεδο δεν είναι ο δυνατότερος δρομέας, αλλά εκείνος με την καλύτερη τοποθέτηση στην τελική ευθεία ή στα τελευταία 200 μέτρα του αγώνα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην πλέον συναρπαστική πλευρά του αγωνίσματος, που είναι η υψηλή πιθανότητα για ανακατάταξη.

Δύο συνήθεις τακτικές είναι η διάνυση του δεύτερου μισού της διαδρομής (γύρου) ταχύτερα από τον πρώτο, και το αντίστροφο. Πιο αποτελεσματικό θεωρείται ο πρώτος γύρος να τρέχεται ταχύτερα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις έμπειροι δρομείς είναι γνωστό ότι έχουν επωφεληθεί από ένα ταχύτερο δεύτερο μισό. Ο παγκόσμιος ρέκορντμαν Ντέιβιντ Ρουντίσα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 έτρεξε τον πρώτο γύρο σε 49,28 δευτερόλεπτα και τον δεύτερο σε 51,63. Θεωρητικά, ο σταθερός ρυθμός είναι η πλέον αποτελεσματική στρατηγική, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να διατηρηθεί, εξαιτίας του μήκους της διαδρομής.
Ρεκόρ
Παγκόσμιο ρεκόρ
Άνδρες

Το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ στον δρόμο 800 μέτρων ανδρών αναγνωρίσθηκε από την IAAF το 1912, και από τότε έχει καταρριφθεί επισήμως ή ισοφαρισθεί 23 φορές.[2]

Η εξέλιξη του επίσημου παγκόσμιου ρεκόρ στο αγώνισμα των ανδρών φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα. Το «γ» υποδηλώνει χρόνο για διαδρομή 880 γυαρδών που ανάχθηκε σε ρεκόρ για τα 800 μέτρα.

Χρόνος (λ.δ)	Αθλητής και εθνικότητα	Ημερομηνία	Τόπος αγώνα
1.51,9+	Τεντ Μέρεντιθ  ΗΠΑ	1912-07-08	Στοκχόλμη, Σουηδία[3]
1.51,6γ	Ότο Πέλτσερ  Γερμανία	1926-07-03	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[3]
1.50,6	Σερά Μαρτέν Γαλλία	1928-07-14	Παρίσι, Γαλλία[3]
1.49,8	Τόμυ Χάμπσον Ηνωμένο Βασίλειο	1932-08-02	Λος Άντζελες, ΗΠΑ[3]
1.49,8γ	Μπεν Ήστμαν  ΗΠΑ	1934-06-16	Πρίνστον, ΗΠΑ[3]
1.49,7	Γκλεν Κάνινγκαμ  ΗΠΑ	1936-08-20	Στοκχόλμη, Σουηδία[3]
1.49,6γ	Ελρόυ Ρόμπινσον  ΗΠΑ	1937-07-11	Νέα Υόρκη, ΗΠΑ[3]
1.48,4+	Σύντνεϋ Γούντερσον Ηνωμένο Βασίλειο	1938-08-20	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[3]
1.46,6	Ρούντολφ Χάρμπιχ  Γερμανία	1939-07-15	Μιλάνο, Ιταλία[3]
1.45,7	Ροζέρ Μεν Βέλγιο	1955-08-03	Όσλο, Νορβηγία[3]
1.44,3+	Πήτερ Σνελ  Νέα Ζηλανδία	1962-02-02	Κράισττσερτς, Νέα Ζηλανδία[3]
1.44,3	Ραλφ Ντάουμπελ Αυστραλία	1968-10-15	Πόλη του Μεξικού, Μεξικό[3]
1.44,3	Ντέιβ Γουότλ  ΗΠΑ	1972-07-01	Γιουτζήν, ΗΠΑ[3]
1.43,7	Μαρτσέλο Φιασκονάρο Ιταλία	1973-06-27	Μιλάνο, Ιταλία[3]
1.43,50	Αλμπέρτο Χουαντορένα  Κούβα	1976-07-16	Μόντρεαλ, Καναδάς[3]
1.43,44	Αλμπέρτο Χουαντορένα  Κούβα	1977-08-21	Σόφια, Βουλγαρία[3]
1.42,33	Σεμπάστιαν Κόου Ηνωμένο Βασίλειο	1979-07-05	Όσλο, Νορβηγία[3]
1.41,73	Σεμπάστιαν Κόου Ηνωμένο Βασίλειο	1981-06-10	Φλωρεντία, Ιταλία[3]
1.41,73	Γουίλσον Κίπκετερ  Δανία	1997-07-07	Στοκχόλμη, Σουηδία[3]
1.41,24	Γουίλσον Κίπκετερ  Δανία	1997-08-13	Ζυρίχη, Ελβετία[3]
1.41,11	Γουίλσον Κίπκετερ  Δανία	1997-08-24	Κολωνία, Γερμανία[3]
1.41,09	Ντέιβιντ Ρουντίσα  Κένυα	2010-08-22	Βερολίνο, Γερμανία[2]
1.41,01	Ντέιβιντ Ρουντίσα  Κένυα	2010-08-29	Ριέτι, Ιταλία[2]
1.40,91	Ντέιβιντ Ρουντίσα  Κένυα	2012-08-09	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[4]

Το σύμβολο + υποδεικνύει χρόνο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αγώνα μεγαλύτερης αποστάσεως.

Στον κλειστό στίβο, η παγκόσμια επίδοση είναι 1.42,67 από τις 9 Μαρτίου 1997 και ανήκει στον Γουίλσον Κίπκετερ (Δανία). Σημειώθηκε στο Παρίσι.
Γυναίκες

Το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ στον δρόμο 800 μέτρων ανδρών αναγνωρίσθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Γυναικείου Αθλητισμού (Fédération Sportive Féminine Internationale, FSFI) το 1922.[5] Η FSFI απορροφήθηκε από τη Διεθνή Ένωση Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) το 1936. Από το 1922 το παγκόσμιο ρεκόρ γυναικών έχει καταρριφθεί επισήμως ή ισοφαρισθεί 29 φορές.[5]

Η εξέλιξη του επίσημου παγκόσμιου ρεκόρ στο αγώνισμα των γυναικών φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα. Το «γ» υποδηλώνει χρόνο για διαδρομή 880 γυαρδών που ανάχθηκε σε ρεκόρ για τα 800 μέτρα.

Χρόνος (λ.δ)	Αθλητής και εθνικότητα	Ημερομηνία	Τόπος αγώνα
2.30,4+	Ζωρζέτ Λενουάρ Γαλλία	1922-08-20	Παρίσι, Γαλλία[5]
2.26,6γ	Μαίρυ Λάινς Ηνωμένο Βασίλειο	1922-08-30	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[5]
2.23,8	Λίνα Ράντκε  Γερμανία	1927-08-07	Μπρεσλάου, Γερμανία[5]
2.20,4	Ίνγκα Γκέντσελ Σουηδία	1928-06-16	Στοκχόλμη, Σουηδία[5]
2.19,6	Λίνα Ράντκε  Γερμανία	1928-07-01	Μπρηχ, Γερμανία[5]
2.16,8	Λίνα Ράντκε  Γερμανία	1928-08-02	Άμστερνταμ, Ολλανδία[5]
2.15,9	Άννα Λάρσον Σουηδία	1944-08-28	Στοκχόλμη, Σουηδία[5]
2.14,8	Άννα Λάρσον Σουηδία	1945-08-19	Χέλσινγκμποργκ, Σουηδία[5]
2.13,8	Άννα Λάρσον Σουηδία	1945-08-30	Στοκχόλμη, Σουηδία[5]
2.13,0	Ευδοκία Βασίλιεβα  ΕΣΣΔ	1950-07-17	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
2.12,2	Βαλεντίνα Πομογκάγιεβα  ΕΣΣΔ	1951-07-26	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
2.12,0	Νίνα Οτκαλένκο  ΕΣΣΔ	1951-08-26	Μινσκ, Σοβιετική Ένωση[5]
2.08,5	Νίνα Οτκαλένκο  ΕΣΣΔ	1952-06-15	Κίεβο, Σοβιετική Ένωση[5]
2.07,3	Νίνα Οτκαλένκο  ΕΣΣΔ	1953-08-27	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
2.06,6	Νίνα Οτκαλένκο  ΕΣΣΔ	1954-09-16	Κίεβο, Σοβιετική Ένωση[5]
2.05,0	Νίνα Οτκαλένκο  ΕΣΣΔ	1955-09-24	Ζάγκρεμπ, Γιουγκοσλαβία[5]
2.04,3	Λιουντμίλα Σεβτσόβα  ΕΣΣΔ	1960-07-03	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
2.04,3	Λιουντμίλα Σεβτσόβα  ΕΣΣΔ	1960-09-07	Ρώμη, Ιταλία[5]
2.01,2+	Ντίξι Γουίλις Αυστραλία	1962-03-03	Περθ, Αυστραλία[5]
2.01,1	Ανν Πάκερ Ηνωμένο Βασίλειο	1964-10-20	Τόκιο, Ιαπωνία[5]
2.01,0	Τζούντυ Πόλοκ Αυστραλία	1967-06-28	Ελσίνκι, Φινλανδία[5]
2.00,5	Βέρα Νίκολιτς  Γιουγκοσλαβία	1968-07-20	Λονδίνο, Ηνωμ. Βασίλειο[5]
1.58,45	Χίλντεγκαρντ Φαλκ Δυτική Γερμανία	1971-07-11	Στουτγάρδη, Γερμανία[5]
1.57,48	Σβέτλα Ζλάτεβα  Βουλγαρία	1973-08-24	Αθήνα, Ελλάδα[5]
1.56,0	Βαλεντίνα Γκερασίμοβα  ΕΣΣΔ	1976-06-12	Κίεβο, Σοβιετική Ένωση[5]
1.54,94	Τατιάνα Καζάνκινα  ΕΣΣΔ	1976-07-26	Μόντρεαλ, Καναδάς[5]
1.54,85	Ναντέζντα Ολιζαρένκο  ΕΣΣΔ	1980-06-12	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
1.53,43	Ναντέζντα Ολιζαρένκο  ΕΣΣΔ	1980-07-27	Μόσχα, Σοβιετική Ένωση[5]
1.53,28	Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα  Τσεχοσλοβακία	1983-07-26	Μόναχο, Δυτική Γερμανία[5]

Το σύμβολο + υποδεικνύει χρόνο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια αγώνα μεγαλύτερης αποστάσεως.

Στον κλειστό στίβο, η παγκόσμια επίδοση είναι 1.55,82 από τις 3 Μαρτίου 2002 και ανήκει στη Γιολάντα Μπαταγκέλι (Σλοβενία). Σημειώθηκε στη Βιέννη.
Ρεκόρ ηπείρων και εθνικά (ανοικτού στίβου)
Ανδρών

Πανευρωπαϊκό ρεκόρ: 1.41,11 Γουίλσον Κίπκετερ (Δανία), 24 Αυγ. 1997 στην Κολωνία
Παναμερικανικό ρεκόρ: 1.41,77 Ζουακίμ Κρουζ (Βραζιλία), 26 Αυγ. 1984 στην Κολωνία
Πανασιατικό ρεκόρ: 1.42,79 Γιουσούφ Σαάντ Καμέλ (Μπαχρέιν), 29 Ιουλ. 2008 στο Μονακό
Το παναφρικανικό ταυτίζεται σήμερα με το παγκόσμιο ρεκόρ.

Πανελλήνιο ρεκόρ: 1.45,00 Παναγιώτης Στρουμπάκος, 13 Αυγούστου 1997 στη Ζυρίχη

Γυναικών

Παναμερικανικό ρεκόρ: 1.54,44 Άνα Φιντέλια Κιρότ (Κούβα), 9 Σεπτ. 1989 στη Βαρκελώνη
Παναφρικανικό ρεκόρ: 1.54,01 Πάμελα Τζελίμο (Κένυα), 29 Αυγ. 2008 στη Ζυρίχη
Πανασιατικό ρεκόρ: 1.55,54 Λιου Ντονγκ (Κίνα), 9 Σεπτ. 1993 στο Πεκίνο
Το πανευρωπαϊκό ταυτίζεται σήμερα με το παγκόσμιο ρεκόρ.

Πανελλήνιο ρεκόρ: 1.59,79 Μαρία Παπαδοπούλου, 14 Ιουνίου 2005 στο Μαρούσι

Ρεκόρ αγώνων
Ανδρών

Ολυμπιακών Αγώνων («ολυμπιακό ρεκόρ»): 1.40,91 Ντέιβιντ Ρουντίσα (Κένυα), Λονδίνο 2012 (είναι το παγκόσμιο)
Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Στίβου: 1.43,06 Μπίλυ Κοντσελά (Κένυα), Ρώμη 1987

Γυναικών

Ολυμπιακών Αγώνων («ολυμπιακό ρεκόρ»): 1.53,43 Ναντέζντα Ολιζαρένκο (Σοβιετική Ένωση), Μόσχα 1980
Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Στίβου: 1.54,68 Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα (Τσεχοσλοβακία), Ελσίνκι 1983

Ολυμπιονίκες του αγωνίσματος

Κύριο λήμμα: 800 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ο πρώτος χρυσός ολυμπιονίκης των 800 μέτρων ήταν ο Αυστραλός Έντγουϊν Φλακ το 1896, ενώ στις γυναίκες η Γερμανίδα Λίνα Ράντκε το 1928. Σημερινοί ολυμπιονίκες (το 2016) είναι ο Κενυάτης Ντέιβιντ Ρουντίσα στους άνδρες και η Νοτιοαφρικανή Κάστερ Σεμένυα στις γυναίκες.
Τα μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου
Άνδρες

Διοργάνωση	Χρυσό	Αργυρό	Χάλκινο
Ελσίνκι 1983	Βίλι Βύλμπεκ Δυτική Γερμανία	Ρομπ Ντρούπερς Ολλανδία	Ζουακίμ Κρουζ  Βραζιλία
Ρώμη 1987	Μπίλυ Κοντσελά  Κένυα	Πήτερ Έλιοτ Ηνωμένο Βασίλειο	Χοσέ Λουίς Μπαρμπόζα  Βραζιλία
Τόκιο 1991	Μπίλυ Κοντσελά  Κένυα	Χοσέ Λουίς Μπαρμπόζα  Βραζιλία	Μαρκ Έβερετ  ΗΠΑ
Στουτγάρδη 1993	Πωλ Ρούτο  Κένυα	Τζουζέπε Ντ' Ούρσο Ιταλία	Μπίλυ Κοντσελά  Κένυα
Γκέτεμποργκ 1995	Γουίλσον Κίπκετερ  Δανία	Αρτέμων Χατουνγκιμάνα Μπουρούντι	Βέμπιερν Ρόνταλ  Νορβηγία
Αθήνα 1997	Γουίλσον Κίπκετερ  Δανία	Νορμπέρτο Τέλες  Κούβα	Ριτς Κένα  ΗΠΑ
Σεβίλλη 1999	Γουίλσον Κίπκετερ  Δανία	Εζεκιέλ Σεπένγκ  Νότια Αφρική	Ντζαμπίρ Σαΐντ-Γκουερνί  Αλγερία
Έντμοντον 2001	Αντρέ Μπυσέ  Ελβετία	Γουίλφρεντ Μπουνγκέι  Κένυα	Πάβεγ Σαπιέβσκι Πολωνία
Σαιν-Ντενί 2003	Ντζαμπίρ Σαΐντ-Γκουερνί  Αλγερία	Γιούρι Μπορζακόφσκι Ρωσία	Μπουλαένι Μουλαούτζι  Νότια Αφρική
Ελσίνκι 2005	Ρασίντ Ραμζί  Μπαχρέιν	Γιούρι Μπορζακόφσκι Ρωσία	Γουίλιαμ Γιαμπόυ  Κένυα
Οσάκα 2007	Άλφρεντ Κίρουα Γιέγκο  Κένυα	Γκάρυ Ρηντ  Καναδάς	Γιούρι Μπορζακόφσκι Ρωσία
Βερολίνο 2009	Μπουλαένι Μουλαούτζι  Νότια Αφρική	Άλφρεντ Κίρουα Γιέγκο  Κένυα	Γιουσούφ Σαάντ Καμέλ  Μπαχρέιν
Νταεγκού 2011	Ντέιβιντ Ρουντίσα  Κένυα	Αμπουμπακέρ Κάκι  Σουδάν	Γιούρι Μπορζακόφσκι Ρωσία
Μόσχα 2013	Μοχάμεντ Άμαν  Αιθιοπία	Νικ Σύμοντς  ΗΠΑ	Αγιανλέχ Σουλεϊμάν  Τζιμπουτί
Πεκίνο 2015	Ντέιβιντ Ρουντίσα  Κένυα	Άνταμ Κστσοτ Πολωνία	Αμέλ Τούκα  Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Λονδίνο 2017	Πιερ-Αμπρουάζ Μπος Γαλλία	Άνταμ Κστσοτ Πολωνία	Κίπγιεγκον Μπετ  Κένυα

Γυναίκες

Διοργάνωση	Χρυσό	Αργυρό	Χάλκινο
Ελσίνκι 1983	Γιάρμιλα Κρατοχβίλοβα  Τσεχοσλοβακία	Λιούμποφ Γκούρινα  ΕΣΣΔ	Γιεκατερίνα Παντκοπάγιεβα  ΕΣΣΔ
Ρώμη 1987	Ζίγκρουν Βόνταρς  Ανατολική Γερμανία	Κριστίν Βάχτελ  Ανατολική Γερμανία	Λιούμποφ Γκούρινα  ΕΣΣΔ
Τόκιο 1991	Λίλυα Νουρουτντίνοβα  ΕΣΣΔ	Άνα Φιντέλια Κιρότ  Κούβα	Έλλα Κόβακς  Ρουμανία
Στουτγάρδη 1993	Μαρία Μούτολα  Μοζαμβίκη	Λιούμποφ Γκούρινα Ρωσία	Έλλα Κόβακς  Ρουμανία
Γκέτεμποργκ 1995	Άνα Φιντέλια Κιρότ  Κούβα	Λετίτια Βρίσντε  Σουρινάμ	Κέλυ Χολμς Ηνωμένο Βασίλειο
Αθήνα 1997	Άνα Φιντέλια Κιρότ  Κούβα	Γιέλενα Αφανάσιεβα Ρωσία	Μαρία Μούτολα  Μοζαμβίκη
Σεβίλλη 1999	Λούντμιλα Φορμάνοβα  Τσεχία	Μαρία Μούτολα  Μοζαμβίκη	Σβετλάνα Μαστερκόβα Ρωσία
Έντμοντον 2001	Μαρία Μούτολα  Μοζαμβίκη	Στέφανι Γκραφ Αυστρία	Λετίτια Βρίσντε  Σουρινάμ
Σαιν-Ντενί 2003	Μαρία Μούτολα  Μοζαμβίκη	Κέλυ Χολμς Ηνωμένο Βασίλειο	Νατάλια Χρουστσέλεβα Ρωσία
Ελσίνκι 2005	Χούλια Καλαταγιούδ  Κούβα	Χάσνα Μπενχασί  Μαρόκο	Τατιάνα Αντριάνοβα Ρωσία
Οσάκα 2007	Τζάνετ Τζεπκοσγκέι  Κένυα	Χάσνα Μπενχασί  Μαρόκο	Μάυτε Μαρτίνεθ  Ισπανία
Βερολίνο 2009	Κάστερ Σεμένυα  Νότια Αφρική	Τζάνετ Τζεπκοσγκέι  Κένυα	Τζένυ Μέντοους Ηνωμένο Βασίλειο
Νταεγκού 2011	Μαρία Σαβίνοβα Ρωσία	Κάστερ Σεμένυα  Νότια Αφρική	Τζάνετ Τζεπκοσγκέι  Κένυα
Μόσχα 2013	Γιούνις Σουμ  Κένυα	Μαρία Σαβίνοβα Ρωσία	Μπρέντα Μαρτίνεζ  ΗΠΑ
Πεκίνο 2015	Μαρίνα Αρζαμάσαβα Λευκορωσία	Μελίσα Μπίσοπ  Καναδάς	Γιούνις Σουμ  Κένυα
Λονδίνο 2017	Κάστερ Σεμένυα  Νότια Αφρική	Φρανσίν Νιγιονσάμπα Μπουρούντι	Άτζεϊ Γουίλσον  ΗΠΑ

Παραπομπές

Abbott, Scott (4 Ιουλίου 2017). «Coaching the 800m». Ustccca (2011): 12-14. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2017.
IAAF World Championships: IAAF Statistics Handbook. Daegu 2011 (PDF). IAAF Media & Public Relations Department, Monte Carlo 2009, σσ. 595, 597. Αρχειοθ. από το αρχικό (PDF) την 1η Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2011
12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Βερολίνο 2009 (PDF). IAAF Media & Public Relations Department, Monte Carlo 2009, σσ. 546, 548. Αρχειοθ. από το αρχικό (PDF) στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.
«IAAF 800 Metres Records». IAAF. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013.

«12th IAAF World Championships In Athletics: IAAF Statistics Handbook. Berlin 2009» (PDF). Monte Carlo: IAAF Media & Public Relations Department. 2009. σελίδες σσ. 546, 641–2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (pdf) στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Κατάλογος ρεκόρ των 800 m σε XML από την IAAF