Ο Αλ Έρτερ (Alfred Adolf Oerter, Jr.) ήταν Αμερικανός τεσσερις φορές Ολυμπιονίκης στη δισκοβολία. Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αθλητές του εικοστού αιώνα.

Πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε στην Αστόρια της Νέας Υόρκης στις 19 Σεπτεμβρίου 1936 και ήταν γερμανικής καταγωγής. Από μικρός ασχολήθηκε με το αμερικανικό ποδόσφαιρο και με την καλαθοσφαίριση. Σπούδασε με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας. Εκεί ασχολήθηκε συστηματικά με τις ρίψεις (ειδικότερα το δίσκο) και με την αγωνιστικότητά του τελειοποίησε την περιστροφική του κίνηση μέσα στη βαλβίδα, την οποία οι ειδήμονες χαρακτήρισαν απαράμιλλη.

Συνέχιση νικών

Επιλέχθηκε σύντομα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης του 1956. Εκεί, με την πρώτη βολή στα 56,36 έκανε την έκπληξη και κατέκτησε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο. Διακρίθηκε σε όλα τα εθνικά και πανεπιστημιακά πρωταθλήματα των ΗΠΑ. Το 1957 έχασε αρκετούς μήνες προπόνησης εξαιτίας ενός σοβαρού τροχαίου ατυχήματος, που λίγο έλειψε να του στοιχίσει όχι μόνο την αθλητική του καριέρα αλλά και τη ζωή .

Η συνέχεια στις Ολυμπιάδες είχε μόνο πρωτιές και υπεράσπιση του τίτλου του για τον Έρτερ. Το 1962 έγραψε ιστορία στο Λος Άντζελες καθώς έγινε ο πρώτος δισκοβόλος που έσπασε το φράγμα των 61 μ. με μια βολή στα 61,10, ξεπερνώντας τα 60,72 που είχε σημειώσει ο Τζέι Σιλβέστερ. Ένας τραυματισμός έκανε τον Έρτερ να αγωνιστεί με επίδεσμο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964, ωστόσο κατέκτησε και πάλι το χρυσό μετάλλιο.

Λίγο αργότερα εργάστηκε ως ανώτερο στέλεχος σε εταιρεία πληροφορικής στη Νέα Υόρκη. Δεν έχασε όμως την ευκαιρία να υπερασπιστεί το χρυσό του μετάλλιο και στην Ολυμπιάδα του 1968. Ο πήχης είχε ανεβεί ψηλά, ωστόσο στην τέταρτη βολή, ο Έρτερ έριξε στα 64,78 μ. και κατέκτησε το 4ο χρυσό του μετάλλιο, αφού στη συνέχεια κανείς από τους αντιπάλους του δεν μπόρεσε να τον ξεπεράσει.

Τελευταίες αναλαμπές στο στίβο

Το 1976 στα 40 του χρόνια, μετά τη διάλυση του γάμου του που του είχε χαρίσει δύο παιδιά, σημείωσε αξιόλογες επιδόσεις, ώστε επιλέχθηκε για την αμερικανική ομάδα που θα συμμετείχε στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ. Αυτή τη φορά ο τραυματισμός στάθηκε τροχοπέδη στον αθλητή και δεν έδωσε το "παρών" του σε αυτούς τους αγώνες. Η τελευταία αναλαμπή του κορυφαίου αθλητή του εικοστού αιώνα ήταν το 1980 σε ηλικία 44 ετών, όταν έριξε το δίσκο στα 69,46 μ. που ήταν και η καλύτερη επίδοση της καριέρας του.

Τελευταία χρόνια και θάνατος

Έπειτα από την αποχώρησή του από το στίβο, εργάστηκε ως στέλεχος σε εταιρεία αθλητικών ειδών και έζησε στο Λονγκ Αϊλαντ και στη Φλόριντα. Επίσης ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Το 2005 εισήλθε στην Αίθουσα Δόξας των Αθλητών της κομητείας Νασσάου (Nassau County Sports Hall of Fame).

Πέθανε στις 1 Οκτωβρίου 2007, υποφέροντας από καρδιακά προβλήματα. [1]

Ολυμπιακές διακρίσεις

Δισκοβολία ανδρών

* 1956 - Μελβούρνη 1ος: 56,36 μ.
* 1960 - Ρώμη 1ος: 59,18 μ.
* 1964 - Τόκιο 1ος: 61 μ.
* 1968 - Πόλη του Μεξικού 1ος: 64,78 μ.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

* Προσωπική ιστοσελίδα
* Άρθρο για το θάνατό του στο news-press.com