Φερνάντο Αλόνσο

Ο Φερνάντο Αλόνσο (Fernando Alonso, πλήρες ονοματεπώνυμο Φερνάντο Αλόνσο Ντιαζ)(γεν στο Οβιέδο της Ιασπανίας στις 29 Ιουλίου του 1981) είναι Ισπανός οδηγός αγώνων. Μέχρι στιγμής έχει κερδίσει 2 παγκόσμιους τίτλους στη Φόρμουλα 1 με την ομάδα της Ρενό, στην οποία αγωνίστηκε την περίοδο 2003-2006 και 2008-2009. Από το 2010, μέχρι και και το 2014, αγωνιζόταν με την Σκουντερια Φερράρι. Το 2015 υπέγραψε με την ΜακΛάρεν και έκλεισε εκεί την καριέρα του εκεί στην φόρμουλα 1 το 2018.[1]

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στο Οβιέδο της Ισπανίας. Ξεκίνησε σε ηλικία τριών ετών από τα καρτ. Κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα στην Ισπανία (από το 1994 έως το 1997) και έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 1996. Το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1 έγινε με την ομάδα της Μινάρντι το 2001. Την επόμενη χρονιά. μετακινήθηκε στη Ρενό ως δοκιμαστής και από το 2003 έγινε ένας από τους κύριους οδηγούς της ομάδας. Στις 25 Σεπτεμβρίου του 2005, ο Αλόνσο κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Φόρμουλα 1, όντας ο νεότερος Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Φόρμουλα 1 (24 ετών και 58 ημερών). Μετά την υπεράσπιση του τίτλου του την επόμενη χρονιά, έγινε ο νεότερος πιλότος που κατακτά δύο συναπτά Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Μετακινήθηκε στην McLaren το 2007. Έπειτα, επέστρεψε στη Ρενό για τις επόμενες δύο σεζόν και το 2010 μετακινήθηκε στη Σκουντερία Φερράρι έως το 2014[2].Από το 2015 έως 2018 έτρεχε για την ΜακΛάρεν. Αρχές του 2018 υπέγραψε με την Toyota Gazoo Racing για να τρέξει στους αγώνες αντοχής.Το 2019 θα αγωνιστεί στο Indy 500 με μονοθέσιο την ΜακΛάρεν.

Έχει το παρατσούκλι El Nano, το οποίο αποτελεί τυπικό ψευδώνυμο για το όνομα Fernando στο Πριγκιπάτο των Αστουριών, όπου και γεννήθηκε. Ο Αλόνσο είναι, επίσης, Πρέσβης Καλής Θελήσεως της UNICEF[3]. Το 2003, έγινε ο νεότερος πιλότος της Φόρμουλα 1 που κατακτά την pole position στο Γκραν Πρι της Μαλαισίας, καθώς και ο νεότερος πιλότος που κερδίζει Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1 στο Ουγγρικό Γκραν Πρι την ίδια χρονιά[4][5]. Το 2008, όμως, και τα δύο ρεκόρ κατερρίφθησαν από τον Σεμπάστιαν Φέτελ στο Ιταλικό Γκραν Πρι[6]. Κλείνοντας την καριέρα του στην φόρμουλα 1 το 2018 συμπλήρωσε 1899 πόντους καριέρας. Τώρα κυνηγά τo Triple Crown.
Παιδική ηλικία και προσωπική ζωή

Ο Φερνάντο Αλόνσο γεννήθηκε στο Οβιέδο στο Πριγκιπάτο των Αστουριών στη Βόρεια Ισπανία. Η μητέρα του εργαζόταν σε πολυκατάστημα και ο πατέρας του εργαζόταν ως μηχανικός σε εργοστάσιο εκρηκτικών κοντά στο Οβιέδο[7]. Ο Αλόνσο έχει επίσης μία μεγαλύτερη αδερφή, τη Λορένα. Ο πατέρας του Αλόνσο, Χόρχε Ρουίθ, ένας ερασιτέχνης οδηγός καρτ, ήθελε να περάσει το πάθος του και στα παιδιά του. Έτσι, κατασκεύασε ένα καρτ, το οποίο προοριζόταν κανονικά για την οχτάχρονη αδερφή του Αλόνσο, αλλά εκείνη δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για το άθλημα, εν αντιθέσει με τον τρίχρονο αδερφό της[7].

Ο Αλόνσο φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Holy Guardian Angel στο Οβιέδο μέχρι την ηλικία των δεκατεσσάρων. Ύστερα, φοίτησε στο Ινστιτούτο Leopoldo Alas Clarín του Σαν Λάθαρο. Τα παράτησε το 2000, διότι η δέσμευσή του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό τον απέτρεψε από περαιτέρω σπουδές[8].

Αφού κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 το 2005, έγινε πρέσβης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ώστε να προωθήσει το νέο τομέα σπουδών του Πανεπιστημίου (Motorsport of Business for Social Science). Για να το πετύχει αυτό, χρηματοδότησε δώδεκα μαθητές από όλον τον κόσμο[9].

Ο Αλόνσο νυμφεύθηκε την Ρακέλ ντελ Ροσάριο, την κύρια τραγουδίστρια του ποπ συγκροτήματος El Sueño de Morfeo[10] στις 17 Νοεμβρίου του 2005[11]. Όμως, ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να χωρίσουν τον Δεκέμβριο του 2011[12].

Το ζευγάρι ζούσε στην Οξφόρδη της Αγγλίας. Το 2006, μετακόμισαν στην Ελβετία. Ο Αλόνσο είχε στην κατοχή του ένα σπίτι στο Mont-sur-Rolle, κοντά στη Λίμνη της Γενεύης από το 2006 έως και το 2010, όταν και μετακόμισε στο Λουγκάνο, ώστε να βρίσκεται πιο κοντά στο νέο του εργοδότη στη Φόρμουλα 1, την Φερράρι. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο για όλα τα αστέρια της Φόρμουλα 1 να μετακομίζουν στην Ελβετία, ώστε να μειώσουν τους φορολογικούς λογαριασμούς τους. Τον χειμώνα του 2010, ο Αλόνσο γύρισε πίσω στο Οβιέδο, ώστε να βρίσκεται πιο κοντά στην οικογένεια και στους φίλους τους, πράξη η οποία όμως του στοίχισε περίπου 50 εκατομμύρια λίρες σε φόρο[13].

Ο Αλόνσο είναι υποστηρικτής των ποδοσφαιρικών ομάδων Ρεάλ Μαδρίτης και Ρεάλ Οβιέδο[14].

Πέρα από Ισπανικά, μιλάει Αγγλικά, Ιταλικά και Γαλλικά.

Ο Αλόνσο έχει στην πλάτη του ένα τατουάζ που απεικονίζει έναν αρχαίο σαμουράι. Αποκάλυψε ότι το τατουάζ συμβολίζει τη μυική δύναμη, την ευφυΐα και τη δύναμη της θέλησης που εμπνεύστηκε από το Χαγκακούρε, πνευματικό οδηγό που γράφτηκε από τον Γιαμαμότο Τσουνατόμο τον 18ο αιώνα[15][16].
Καριέρα
Το πρώτο καρτ του Φερνάντο Αλόνσο
Τα πρώτα στάδια της καριέρας του

Το πάθος του για την ταχύτητα φάνηκε από πολύ μικρή ηλικία. Στα 3 του μόλις χρόνια ο πατέρας του του χαρίζει ένα καρτ το οποίο αποτελεί το πρώτο όχημά του. Παίρνει μέρος σε διάφορους αγώνες καρτ σε όλη την Ισπανία, συνοδευόμενος από τον πατέρα του, που εργαζόταν ως μηχανικός. Το ταλέντο του δεν αργεί να εμφανιστεί και στην περίοδο 1993-1996 κατακτά συνεχώς το πρωτάθλημα καρτ κατηγορίας τζούνιορ της χώρας του. Την ίδια χρονιά για την ίδια κατηγορία ανακηρύσσεται παγκόσμιος πρωταθλητής[17]

Ο πρώην οδηγός της Μινάρντι, Αδριάν Κάμπος, έδωσε στον Αλόνσο την ευκαιρία να δοκιμάσει το μονοθέσιο τον Οκτώβριο του 1998. Έπειτα από τρεις ημέρες στην πίστα της Αμπαθέτε, ο Αλόνσο έκανε χρόνους εφάμιλους με αυτούς του προηγούμενου οδηγού του Κάμπος, Μαρκ Ζενέ[18]. Έτσι, ο Κάμπος υπέγραψε με τον Αλόνσο. Ο Αλόνσο αγωνίστηκε στην ισπανική σειρά αγώνων Euro Open MoviStar by Nissan[19]. Μόλις στον δεύτερο αγώνα του, ξανά στο Αλμπαθέτε, ο Αλόνσο πήρε την πρώτη του νίκη. Κατέκτησε το πρωτάθλημα με έναν βαθμό διαφορά από τον Μανουέλ Ζιάο, κερδίζοντας και κάνοντας τον ταχύτερο γύρο στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς. Ο Αλόνσο, επίσης, δοκιμάστηκε από την Μινάρντι. Τα αποτελέσματά του ήταν ικανοποιητικά, αφού ο γύρος του ήταν κατά 1,5 δευτερόλεπτο ταχύτερος από τους υπόλοιπους οδηγούς[19].

Την επόμενη σεζόν, ο Αλόνσο μετακινήθηκε στην Φόρμουλα 3000, που είναι συνήθως το τελευταίο βήμα για τους οδηγούς πριν την άνοδο στην Φόρμουλα 1. Ο Αλόνσο μπήκε στην Ομάδα Αστρομέγκα, όντας ο νεότερος οδηγός σε αυτό το πρωτάθλημα, με διαφορά έντεκα μηνών[19]. Δεν κατάφερε να βαθμολογηθεί μέχρι τον έβδομο αγώνα της χρονιάς. Μολαταύτα, στους τελευταίους δύο αγώνες της χρονιάς, πήρε την δεύτερη και πρώτη θέση, κάτι που ήταν αρκετό για να του εξασφαλίσει την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα[19].
Φόρμουλα 1
Μινάρντι 2001
Ο Φερνάντο Αλόνσο το 2001 με την Minardi PS01

Με την ομάδα επιτυγχάνει εντυπωσιακούς χρόνους και τη διετία 1999 - 2000 παραμένει ως δοκιμαστής για την ιταλική ομάδα, συμμετέχοντας παράλληλα και σε άλλες σειρές αγώνων, όπως στη Φόρμουλα 3000, στους αγώνες της οποίας κατετάγη 4ος το 2000. Το 2001 "προβιβάζεται" σε οδηγό αγώνων για την ομάδα της Μινάρντι στη Φόρμουλα 1 και είναι ο τρίτος νεότερος οδηγός στην ιστορία του αγωνίσματος που παίρνει μέρος σε επίσημο αγώνα. Παρόλο που δεν καταφέρνει να πάρει βαθμό, εντυπωσιάζει με τη ταχύτητα του στα δοκιμαστικά και για το 2002 ο Φλάβιο Μπριατόρε του προσφέρει θέση οδηγού δοκιμών στην ομάδα της Ρενό[19].
Ρενό 2002-2006
Ο Φερνάντο Αλόνσο στο Αμερικάνικο Γκραν Πρι 2004 με την Renault R24

Το 2003 οδηγεί για πρώτη φορά σε αγώνα με Ρενό. Παρόλο που η Φερράρι και η McLaren ανταγωνίζονται έντονα για τον τίτλο, ο Αλόνσο κάνει μια πολύ καλή περίοδο, έχοντας σχετικά ανταγωνιστικό αυτοκίνητο. Θα σημειώσει την πρώτη του νίκη στο Ουγγρικό Γκραν Πρι έχοντας εντυπωσιακή απόδοση. Τελικά θα τερματίσει 6ος στο Πρωτάθλημα συγκεντρώνοντας 55 βαθμούς. Την επόμενη περίοδο, παρόλο που δε θα καταφέρει να νικήσει, επιδεικνύει εντυπωσιακή σταθερότητα στο να βαθμολογείται συνεχώς και καταφέρνει να τερματίσει 4ος στη τελική κατάταξη με 59 βαθμούς. Τον χειμώνα του 2005 η Ρενό δείχνει ότι πλέον έχει κάνει το μεγάλο βήμα και καταφέρνει να κατασκευάσει πραγματικά ανταγωνιστικό αυτοκίνητο και να το εμπιστευθεί στον Αλόνσο, ο οποίος το εκμεταλλεύεται στο έπακρο και καταφέρνει να γίνει ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία της Φόρμουλα 1[20]. Το 2006 θα επαναλάβει την κατάκτηση του τίτλου και τότε ο Ρον Ντένις και η Μακλάρεν θα του προσφέρουν θέση οδηγού στην ομάδα για το 2007, την οποία θα αποδεχτεί.
ΜακΛάρεν 2007
Ο Φερνάντο Αλόνσο το 2007 με την McLaren MP4-22

Ως παγκόσμιος πρωταθλητής με τη Ρενό για 2 συνεχόμενα χρόνια πλέον, ο Φερνάντο Αλόνσο μεταπηδά το 2007 στην Μακλάρεν με σκοπό να την κάνει να επιστρέψει στην κορυφή[21] . Συναγωνιστής του ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος Λιούις Χάμιλτον, ο οποίος στην αρχή δεν φαινόταν απειλή για το τίτλο. Η ανανεωμένη ΜακΛάρεν, με κινητήρες της Μερτσέντες εντυπωσιάζει και μαζί, εκτός από τον Αλόνσο, εντυπωσιάζει και ο Χάμιλτον, ο οποίος πλέον δηλώνει έτοιμος για να κατακτήσει τον τίτλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία άσχημου κλίματος στην ομάδα, με αποτέλεσμα ο παγκόσμιος τίτλος οδηγών να καταλήξει στον Κίμι Ράικονεν και την Φερράρι. Από την άλλη, η Μακλάρεν κατηγορείται για βιομηχανική κατασκοπεία και έτσι χάνει και τον τίτλο του Πρωταθλήματος κατασκευαστών, ο οποίος καταλήγει και αυτός με τη σειρά του στην εταιρεία από το Μαρανέλο. Στις 2 Νοεμβρίου 2007, μετά από ένα ταραχώδη χρόνο με την Μακλάρεν λύθηκε αμοιβαία η συνεργασία[22]
Επιστροφή στη Ρενό (2008-2009)
Ο Φερνάντο Αλόνσο στην Βαλένθια το 2008 με την Renault R28
Ο Φερνάντο Αλόνσο στην Σιγκαπούρη το 2009 με την Renault R29

Βοηθάει το μονοθέσιο της Renault να μεταμορφωθεί από κομπάρσος σε πρωταγωνιστής, μαζεύοντας τους περισσότερους βαθμούς από κάθε άλλον στους τελευταίους εννιά αγώνες της σεζόν, διάστημα κατά το οποίο κατακτάει δύο συνεχόμενες νίκες, σε Σιγκαπούρη (αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν αποτέλεσμα παράνομης πρακτικής) και Ιαπωνία. Τερματίζει στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος και υπογράφει με την ομάδα για άλλα δύο χρόνια.[23] Ακολούθησε και δεύτερη νίκη, στην πίστα Φούτζι, στην Ιαπωνία, στις 12 Οκτωβρίου του 2008[24].Το 2009 θα τερματίσει 9ος χωρίς καμία νίκη.
Φερράρι 2010-2014
Ο Φερνάντο Αλόνσο στο Μπαχρέιν το 2010 με την Ferrari F10

Το 2010 πραγματοποιεί μία μεγάλη κίνηση και πηγαίνει στη Φερράρι με teammate τον Felipe Massa.Ξεκινά την χρονιά κάνοντας νίκη στο Μπαχρέιν όμως η επόμενη θα αργήσει να έρθει μετά από 10 αγώνες στην Γερμανία.Κατορθώνει ένα καλό σκορ βρισκόμενος πρώτος και μόλις λίγους πόντους μπροστά από τον Σεμπάστιαν Φέτελ έναν αγώνα πριν κλείσει η σεζόν.Για κακή του τύχη όμως στον τελευταίο αγώνα δεν μπόρεσε να τερματίσει στη ικανοποιητική θέσει η οποία θα του χάριζε το πρωτάθλημα.Τερματίζει την χρονιά συμπληρώνοντας 5 νίκες, 2 pole και 252 πόντους πίσω από τον Σεμπάστιαν Φέτελ .Την επόμενη σεζόν η Φερράρι δεν παρουσιάζει ένα καλό μονοθέσιο σε σχέση με την RedBull. Ως αποτέλεσμα αυτού ο Αλόνσο θα κάνει μία νίκη και θα τελειώσει την σεζόν με 257 πόντους στην 4η θέση.Το 2012 τρέχει για άλλη μία χρονιά με ένα αργό μονοθέσιο, όμως για καλή του τύχη στον δεύτερο αγώνα παίρνει νίκη.Συνολικά κέρδισε τρεις αγώνες παίρνοντας δύο pole και τερματίζοντας 2ος και για άλλη μια χρονιά πίσω από τον Σεμπάστιαν Φέτελ μόλις με τρείς πόντους διαφορά.Το 2013 με τη σεζόν να ξεκινά με δύο νίκες, αλλά και μία εγκατάλειψη, τα πράγματα έδειχναν καλά για τον Αλόνσο. Ωστόσο, δεν ξαναπαίρνει νίκη, και με το δεύτερο μισό να κυριαρχείται από τον Φέτελ, περιορίζεται στη δεύτερη θέση.Το 2014 ήταν μία κάκιστη και τελευταία σεζόν με την Φερράρι τερματίζοντας στην 6η θέση. Ωστόσο ήταν εντυπωσιακός απέναντι στον Φινλανδό teammate (Κίμι Ράικονεν),αφού από τους 16 αγώνες που τερμάτισαν έχασε μόλις σε έναν. [25]
Επιστροφή στην ΜακΛάρεν 2015-2018
Ο Φερνάντο Αλόνσο το 2015 με την McLaren MP4-30

Στην επιστροφή του στη ΜακΛαρεν ο Αλόνσο δεν βρήκε τα πράγματα όπως τα περίμενε. Το 2015 ήταν μια χρονιά που ο Ισπανός σίγουρα θα θέλει να ξεχάσει καθώς τα προβλήματα αξιοπιστίας που δημιούργησε ο κινητήρας της Χόντα ανάγκασαν τον Ισπανό παγκόσμιο πρωταθλητή να εγκαταλείψει 7 φορές και να συγκεντρώσει μόλις 11 βαθμούς.Το 2016 και 2017 η Μακλαρεν και η Χόντα δεν κάνουν κάποια ιδιαίτερη πρόοδο αφήνοντας τον Ισπανό οδηγό στην 10η θέσει με 54 πόντους και στην 15η με 17 πόντους αντίστοιχα.Το 2018 μπήκε σχετικά καλά για την ΜακΛαρεν και τον Αλόνσο, έχοντας τώρα προμηθευτεί κινητήρες από την ρενο. Τερματίζει στον πρώτο αγώνα 5ος, αποτέλεσμα που ενθάρρυνε και αυτόν αλλά και την ομάδα του.Στους επόμενους 5 αγώνες τερμάτισε μεταξυ 7ης και 8ης θέσεις αποτέλεσμα μη ικανοποιητικό. Στα μέσα της σεζόν ανακοινώνει πως το Άμπου Ντάμπι θα είναι ο τελευταίος αγώνας της καριέρας του στην Φόρμουλα 1.Εγκαταλείπει 6 φορες και κλείνει την καριέρα του στην ΜακΛάρεν το 2018 στην 11η θέση με 50 πόντους.
Παγκόσμιο πρωτάθλημα αντοχής
Ο Φερνάντο Αλόνσο στη Σίλβερστον το 2018 με την Toyota TS050
Με την Toyota Gazoo Racing 2018-2019

Θέλοντας να κατακτήσει το Triple Crown στις αρχές του 2018 υπογράφη συμβόλαιο με την ιαπωνική ομάδα του WEC την Toyota Gazoo Racing με Co-Drivers τους Σεμπάστιαν Μπουεμί και Καζούκι Νακγατσίμα, ταυτοχρόνως τρέχοντας και για την ΜακΛαρεν για την τελευταία του χρονιά στην φόρμουλα 1. Είδη έχει τρέξει σε 5 αγώνες, έχοντας τερματίσει 2 φορές 1ος (μέσα σε αυτούς είναι και οι 24 ώρες ΛεΜάν) άλλες δυο 2ος και μια εγκατάλειψη. Του μένουν άλλη τρεις αγώνες που θα ολοκληρωθούν στα μέσα του 2019.
IndyCar Series
Με την ΜακΛαρεν 2019
Ο Φερνάντο Αλόνσο στο Indy 500 το 2017 με την McLaren-Honda-Andretti Dallara DW12

Έχοντας κατακτήσει το Γκραν Πρι του Μονακό στην φόρμουλα 1 και τις 24 ώρες ΛεΜάν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αντοχής, τώρα κυνήγα την νίκη στα 500 μίλια της Ιντιανάπολις, ώστε να είναι ο δεύτερος στο κόσμο που θα έχει κατακτήσει το Triple Crown μαζί με τον Γκρέιαμ Χιλ. Είδη από το 2017 δοκίμασε να τρέξει στο Ιντυ 500 με την McLaren-Honda-Andretti, με μη ικανοποιητικά αποτελέσματα αφού εγκατέλειψε λόγο μηχανικής βλάβης της τότε Honda. Έτσι αφού ανακοινώνει ότι θα αποσυρθεί από την φόρμουλα 1 στα τέλη του 2018, ταυτόχρονα ανακοινώνει πως θα τρέξει για λογαριασμό της ΜακΛάρεν στο Indy500 το 2019.[26]
Διαμάχες και Περιστατικά

Στο Ευρωπαϊκό Grand Prix του 2003, ο David Coulthard και ο διευθύνων σύμβουλος της McLaren Martin Whitmarsh κατηγόρησαν τον Alonso ότι ηθελημένα πάτησε νωρίτερα φρένο ενώ βρισκόταν από πίσω του ο Coulthard. Αυτό έγινε προς το τέλος της κούρσας όταν ο Coulthard προσπάθησε να τον περάσει, με αποτέλεσμα να φύγει εκτός πίστας. Μετά από την συγκατάθεση τον δυο οδηγών και τα αποδεικτικά δεδομένα τηλεμετρίας και βίντεο, οι αγωνοδίκες της FIA αποφάσισαν ότι το περιστατικό δεν δικαιολογούσε «περαιτέρω δικαστική ενέργεια». [27]
Στο Grand Prix της Ουγγαρίας το 2006, ο Alonso συμμετείχε σε ένα περιστατικό στο οποίο πέτυχε τον οδηγό δοκιμών της Red Bull Racing τον Robert Doornbos στη δεύτερη ελεύθερη άσκηση. Οι αγωνοδίκες αποφάσισαν ότι οι ενέργειες του Alonso ήταν "περιττές, απαράδεκτες και επικίνδυνες" και του έδωσαν ποινή διάρκειας ενός δευτερολέπτου για να εφαρμοστεί στον ταχύτερο χρόνο του γύρου σε κάθε μία από τις προκριματικές περιόδους. [28]
Μετά από ένα ξεχωριστό περιστατικό από τον ίδιο αγώνα, όταν ο Michael Schumacher ρωτήθηκε αν σκέφτηκε ότι ο Alonso σκόπιμα επιβράδυνε, έτσι ώστε ο Schumacher έπρεπε να τον περάσει κάτω από κόκκινες σημαίες στις δόκιμες. Ο Schumacher απάντησε: «Είπατε ότι δεν το έκανα».[29]
Στο ιταλικό Grand Prix του 2006, μετά από κυβερνητικούς διορισμούς, ο Alonso μπλόκαρε πιθανώς τον Felipe Massa το Σάββατο στα προκριματικά και τον υποχώρησε πέντε θέσεις στη σειρά κατάταξης, ο Alonso δήλωσε: "Λατρεύω το άθλημα, αγαπώ τους οπαδούς που έρχονται εδώ - πολλοί είναι από την Ισπανία, αλλά δεν θεωρώ πλέον τη Formula 1 σαν ένα άθλημα ".[30]
Στο προκριματικό για το Grand Prix της Ουγγαρίας το 2007, ενώ και οι δύο McLarens ήταν στα πιτ, ο Alonso παρέμεινε στάσιμος στο pit της McLaren για μερικά δευτερόλεπτα. Αυτό καθυστέρησε τον συμπαίκτη του Lewis Hamilton αρκετό χρόνο για να τον αποτρέψει από το να πάρει άλλο ένα γύρο. Στη συνέχεια ο Alonso πήγε για να διεκδικήσει την pole. Ο επικεφαλής της McLaren, Ρον Ντένις, δήλωσε αργότερα ότι η ομάδα ήταν «εκτός διαταγών» όταν ο Χάμιλτον δεν συμφώνησε όπως επέτρεπε ο Αλόνσο να περάσει νωρίτερα στην προκριματική περίοδο. Προσέθεσε ότι ο Alonso ήταν "υπό τον έλεγχο του μηχανικού του" όταν περίμενε στη λωρίδα pit. [31] Εντούτοις, ο Alonso έλαβε στη συνέχεια ποινή 5 θέσεων στην σειρά κατάταξης και από την ομάδα της McLaren αφαιρέθηκαν 15 βαθμοί από το πρωτάθλημα κατασκευαστών που θα είχαν κερδίσει στον αγώνα.[32]
Ως αποτέλεσμα αυτής της έρευνας, προέκυψε ότι ορισμένα μέλη της ομάδας στην McLaren, μεταξύ των οποίων και ο Alonso, γνώριζαν εμπιστευτικές πληροφορίες που ανήκαν στην ομάδα της Ferrari. Αυτές οι πληροφορίες δόθηκαν στον Alonso από τον οδηγό της McLaren, Pedro de la Rosa, ο οποίος είχε λάβει επίσης πληροφορίες από τον επικεφαλής σχεδιαστή της McLaren, Mike Coughlan. Το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου περιελάμβανε κείμενο που υποδηλώνει ότι ο Alonso εξεπλάγην από τα αρχεία και αμφέβαλλε την αυθεντικότητά του. Σύμφωνα με τις ανταλλαγές ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που σχετίζονται με το spygate μεταξύ του Alonso και του de la Rosa, ήταν σαφές ότι ο Alonso γνώριζε τις στρατηγικές της Ferrari στο Αυστραλιανό Grand Prix και το Grand Prix του Μπαχρέιν. Ο Alonso τερμάτισε 2ος και 5ος αντίστοιχα σε αυτούς τους αγώνες. [134] Ο Ρον Ντένις δήλωσε στη FIA την υπόθεση κατά τη διάρκεια του Grand Prix της Ουγγαρίας. Μεταξύ των ισχυρισμών των μέσων μαζικής ενημέρωσης ότι ο Alonso απείλησε τον Dennis να αναφέρει την ομάδα στην ίδια τη FIA αν δεν του είχε δοθεί η πρώτη θέση στον οδηγό, ο Ron Dennis δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι υπήρξε ένα επιχείρημα και ότι ο Alonso είπε κάτι στον αναβρασμό του αλλά αμέσως ζήτησε συγγνώμη. Αυτό έγινε όταν ο Dennis ανακάλυψε τα στοιχεία της Ferrari και ενημέρωσε αμέσως τη FIA. Οι πηγές του Pitlane πρότειναν, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η FIA, ότι ένα επιχείρημα που αφορούσε την αναφορά της ομάδας McLaren στη FIA οφειλόταν στο γεγονός ότι δεν διεξήχθη έρευνα από τους διαχειριστές σχετικά με το προκριματικό περιστατικό pittane μέχρις ότου ο Anthony και ο Lewis Hamilton το καταγγείλουν απόγευμα Σαββάτου. Αυτό κόστισε στον Alonso με ποινή πέντε θέσεων στην σειρά κατάταξης και αποκλεισμός της McLaren από το πρωτάθλημα των κατασκευαστών. Στη συνέχεια, η FIA αποκάλυψε ότι είχε γνώση της υπόθεσης Spygate χάρη σε μια δήλωση του Coughlan.[33]
Σε αυτό που έγινε γνωστό στα μέσα ενημέρωσης ως "Crashgate", η Renault δήλωσε ότι διέταξε τον συμπαίκτη του Alonso Nelson Piquet ο νεώτερος να προκαλέσει ατύχημα στο Grand Prix της Σιγκαπούρης το 2008, προκαλώντας ένα περιστατικό ασφαλείας αυτοκινήτου σε μια στιγμή όπου ο Alonso θα επωφεληθεί τρομερά από τη στρατηγική του αγώνα , τοποθετώντας τον μπροστά στον αγώνα και δίνοντάς του μια πιθανότητα να κερδίσει τον αγώνα. Ωστόσο, η FIA επιβεβαίωσε ότι κανένα στοιχείο δεν έδειξε ότι ο Alonso είχε γνώση του σχεδίου.[34]
Στο γερμανικό Grand Prix του 2010 στο Χόκενχαϊμ, ο Αλόνσο έγινε εμπλεκόμενος σε μια διαμάχη με τον συμπαίκτη Μάσσα, καθώς η Ferrari κατηγορήθηκε ότι τον διέταξε να αφήσει τον Αλόνσο να περάσει κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το περιστατικό ξεκίνησε όταν ο Μάσα οδηγούσε τον αγώνα και υπερασπίστηκε τη θέση του, όταν ο Αλόνσο προσπάθησε να τον περάσει. Ο Alonso δήλωσε: "Αυτό είναι γελοίο" στο ομαδικό ραδιόφωνο, υποτίθεται ότι εννοούσε τον Massa. [137] Ο μηχανικός της Ferrari, Rob Smedley, έρχεται στη συνέχεια σε επαφή με τον Massa μέσω του ραδιοφώνου για να πει ότι "ο Φερνάντο είναι γρηγορότερος από εσένα. Μπορείς να επιβεβαιώσεις ότι κατανόησες αυτό το μήνυμα;" [35] Λίγο αργότερα, ο Massa επιβράδυνε και τον πέρασε ο Alonso. Λίγο μετά τον αγώνα, αξιωματούχοι του ανώτερου προσωπικού της Ferrari, Massa και Alonso κλήθηκαν στους αγωνοδίκες. Το θέμα παραπέμφθηκε στη συνέχεια στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Αυτοκινήτου Αθλητισμού της FIA και η Ferrari έλαβε πρόστιμο 100.000 δολαρίων, αλλά το αποτέλεσμα της κούρσας ήταν αμετάβλητο [36].
Στο Grand Prix του Αμπού Ντάμπι το 2010,φάνηκε μέσα από τα τηλεοπτικά δίκτυα ο Alonso να κατηγορεί τον Vitali Petrov ότι του στερεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα ,ενώ νικητής του αγώνα και παγκόσμιος πρωταθλητής στέφθηκε ο Sebastian Vettel. Ωστόσο ο Alonso αρνήθηκε τις κατηγορίες ότι είχε κατηγορήσει τον Petrov ότι του στέρησε τον τίτλο.

Το Κράνος του
Το κράνος του Φερνάντο Αλόνσο το 2011

Τα κράνοι του Alonso κατασκευάστηκαν από τις εταιρίες Bieffe (2001), Arai (2003-2009, 2016), Schuberth (2010-2015)[37][38] και Bell (2017-)[39]. Έχει τη σημαία της Ισπανίας γύρω από το κράνος και τις αποχρώσεις του μπλε που προσαρμόζονται από τις σημαίες της Αστούριας. Όλα τα κράνη του Alonso διαθέτουν δύο βέλη στην κορυφή. Το 2012 κατά τη διάρκεια ενός Q & A με τους οπαδούς του Alonso εξήγησε την έννοια των βέλων. Αυτά προήλθαν από ένα χριστουγεννιάτικο δώρο που ο Αλόνσο πήρε όταν ήταν παιδί. Ο οδηγός του παιχνιδιού που πήρε είχε αυτά τα βέλη στο κράνος του. Ο Alonso έβαλε παρόμοια με το κράνος του παιχνιδιού και από τότε έχει αγωνιστεί πάντα με αυτά τα βέλη. Αυτός ο σχεδιασμός ήταν ένας πρωτότυπος από τότε που ο Alonso εντάχθηκε στη Minardi την εποχή του 2001, με τη διαφορά ότι φορούσε μπλε χρώμα με σκούρες μπλε αποχρώσεις και στη συνέχεια μετατράπηκε στα γαλάζια και τελικά μπλε τυπικά Asturias το 2004.
Μουσείο

Στις 26 Ιουνίου 2015 ο Alonso άνοιξε το δικό του μουσείο με δικό του αυτοκινητοδρόμιο με τίτλο «Museo y Circuito Fernando Alonso», αφιερωμένο στην αγωνιστική του καριέρα, στην πατρίδα του του Οβιέδο. Το μουσείο συγκεντρώνει όλα τα αγωνιστικά αυτοκίνητα του Fernando Alonso από τότε που άρχισε να παίζει karting στην ηλικία των 3. Αποτελείται από περισσότερα από 270 μοναδικά κομμάτια, κράνη, γάντια, αγωνιστικά κοστούμια, αυτοκίνητα και αναμνηστικά. [40]

Η πίστα karting σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για να προσφέρει τη δυνατότητα οδήγησης σε 29 διαφορετικές διαδρομές και έχει εγκριθεί για να διεξάγει διεθνείς διαγωνισμούς υψηλού επιπέδου σύμφωνα με τους κανόνες CIK-FIA. Η διαδρομή συνδυάζει τις αγαπημένες γωνίες της Formula 1 του Alonso.
Αγωνιστικά Ρεκόρ
Σύνοψη καριέρας
Ο Αλόνσο στο Μαλαισιανό Γκραν Πρι του 2010

Σεζόν	Κατηγορία	Όνομα ομάδας	Αγώνες	Pole positions	Νίκες	Πόντοι	Τελική θέση
1999	Euro Open by Nissan	Campos Motorsport	15	9	6	164	1ος
2000	International Formula 3000	Team Astromega	9	1	1	17	4ος
2001	Φόρμουλα 1	European Minardi F1 Team	17	0	0	0	23ος
2002	Φόρμουλα 1	Mild Seven Renault F1 Team	Δοκιμαστής
2003	Φόρμουλα 1	Mild Seven Renault F1 Team	16	2	1	55	6ος
2004	Φόρμουλα 1	Mild Seven Renault F1 Team	18	1	0	59	4ος
2005	Φόρμουλα 1	Mild Seven Renault F1 Team	19	6	7	133	1ος
2006	Φόρμουλα 1	Mild Seven Renault F1 Team	18	6	7	134	1ος
2007	Φόρμουλα 1	Vodafone McLaren Mercedes	17	2	4	109	3ος
2008	Φόρμουλα 1	ING Renault F1 Team	18	0	2	61	5ος
2009	Φόρμουλα 1	ING Renault F1 Team	15	1	0	26	9ος
2010	Φόρμουλα 1	Scuderia Ferrari Marlboro	19	2	5	252	2ος
2011	Φόρμουλα 1	Scuderia Ferrari	19	0	1	257	4ος
2012	Φόρμουλα 1	Scuderia Ferrari	20	2	3	278	2ος
2013	Φόρμουλα 1	Scuderia Ferrari	19	0	2	242	2ος
2014	Φόρμουλα 1	Scuderia Ferrari	19	0	0	161	6ος
2015	Φόρμουλα 1	Scuderia Ferrari	18	0	0	11	17ος
2016	Φόρμουλα 1	McLaren-Honda	20	0	0	54	10ος
2017	Φόρμουλα 1	McLaren-Honda	19	0	0	17	15ος
	IndyCar Series	McLaren-Honda-Andretti	1	0	0	47	29ος
2018	Φόρμουλα 1	McLaren-Renault	20	0	0	50	11ος
	WeatherTech SportsCar Championship	United Autosports	1	0	0	18	58ος
2018-19	FIA World Endurance Championship	Toyota Gazoo Racing	5	3	2	102	1ος*

*Σεζόν σε εξέλιξη.

Αποτελέσματα Euro Open by Nissan

(Οι αγώνες σε bold υποδεικνύουν Pole Position) (Οι αγώνες σε italics υποδεικνύουν ταχύτερο γύρο)

Χρονιά	Ομάδα	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	Θέση	Πόντοι
1999	Campos Motorsport	ALB 1 Εγκ.	ALB 2 1	JER 1 Εγκ.	JER 2	JAR 1 Εγκ.	JAR 2 1	MNZ 1 Εγκ.	MNZ 2 Εγκ.	JAR 1 1	JAR 2 Εγκ.	DON 1 1	DON 2 1	CAT 1 7	CAT 2 1	VAL 1 2	VAL 2 1	1ος	164

Αποτελέσματα International Formula 3000

Χρονιά	Ομάδα	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	Θέση	Πόντοι
2000	Team Astromega	IMO 9	SIL	CAT 15	NÜR Εγκ.	MON 8	MAG Εγκ.	A1R 6	HOC Εγκ.	HUN 2	SPA 1	4ος	17

Αποτελέσματα Φόρμουλα 1

(Οι αγώνες σε bold υποδεικνύουν Pole Position) (Οι αγώνες σε italics υποδεικνύουν ταχύτερο γύρο)

Χρονιά	Ομάδα	Σασί	Κινητήρας	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	Θέση	Πόντοι
2001	European Minardi F1 Team	Minardi PS01	European (Cosworth) 3.0 V10	AUS 12	ΜAL 13	BRA Εγκ.	SMR Εγκ.	ESP 13	AUT Εγκ.	MON Εγκ.	CAN Εγκ.	EUR 14	FRA Εγκ.	GBR 16	GER 10	HUN Εγκ.	BEL Εγκ.	ITA 13	USA Εγκ.	JPN 11					23ος	0
2003	Mild Seven Renault F1 Team	Renault R23	Renault RS23 3.0 V10	AUS 7	MAL 3	BRA 3	SMR 6	ESP 2	AUT Εγκ.	MON 5	CAN 4	EUR 4	FRA Εγκ.	GBR Εγκ.	GER 4	HUN 1	ITA 8	USA Εγκ.	JPN Εγκ.						6ος	55
2004	Mild Seven Renault F1 Team	Renault R24	Renault RS24 3.0 V10	AUS 3	MAL 7	BHR 6	SMR 4	ESP 4	MON Εγκ.	EUR 5	CAN Εγκ.	USA Εγκ.	FRA 2	GBR 10	GER 3	HUN 3	BEL Εγκ.	ITA Εγκ.	CHN 4	JPN 5	BRA 4				4ος	59
2005	Mild Seven Renault F1 Team	Renault R25	Renault RS25 3.0 V10	AUS 3	MAL 1	BHR 1	SMR 1	ESP 2	MON 4	EUR 1	CAN Εγκ.	USA DNS	FRA 1	GBR 2	GER 1	HUN 11	TUR 2	ITA 2	BEL 2	BRA 3	JPN 3	CHN 1			1ος	133
2006	Mild Seven Renault F1 Team	Renault R26	Renault RS26 2.4 V8	BHR 1	MAL 2	AUS 1	SMR 2	EUR 2	ESP 1	MON 1	GBR 1	CAN 1	USA 5	FRA 2	GER 5	HUN Εγκ.	TUR 2	ITA Εγκ.	CHN 2	JPN 1	BRA 2				1ος	134
2007	Vodafone McLaren Mercedes	McLaren MP4-22	Mercedes FO 108T 2.4 V8	AUS 2	MAL 1	BHR 5	ESP 3	MON 1	CAN 7	USA 2	FRA 7	GBR 2	EUR 1	HUN 4	TUR 3	ITA 1	BEL 3	JPN Εγκ.	CHN 2	BRA 3					3ος	109
2008	ING Renault F1 Team	Renault R28	Renault RS27 2.4 V8	AUS 4	MAL 8	BHR 10	ESP Εγκ.	TUR 6	MON 10	CAN Εγκ.	FRA 8	GBR 6	GER 11	HUN 4	EUR Εγκ.	BEL 4	ITA 4	SIN 1	JPN 1	CHN 4	BRA 2				5ος	61
2009	ING Renault F1 Team	Renault R29	Renault RS27 2.4 V8	AUS 5	MAL 11	CHN 9	BHR 8	ESP 5	MON 7	TUR 10	GBR 14	GER 7	HUN Εγκ.	EUR 6	BEL Εγκ.	ITA 5									9ος	26
	Renault F1 Team																SIN 3	JPN 10	BRA Εγκ.	ABU 14
2010	Scuderia Ferrari Marlboro	Ferrari F10	Ferrari 056 2.4 V8	BHR 1	AUS 4	MAL 13	CHN 4	ESP 2	MON 6	TUR 8	CAN 3	EUR 8	GBR 14	GER 1	HUN 2	BEL Εγκ.	ITA 1	SIN 1	JPN 3	KOR 1	BRA 3	ABU 7			2ος	252
2011	Scuderia Ferrari Marlboro	Ferrari 150° Italia	Ferrari 056 2.4 V8	AUS 4	MAL 6	CHN 7	TUR 3	ESP 5	MON 2	CAN Εγκ.	EUR 2														4ος	257
	Scuderia Ferrari											GBR 1	GER 2	HUN 3	BEL 4	ITA 3	SIN 4	JPN 2	KOR 5	IND 3	ABU 2	BRA 4
2012	Scuderia Ferrari	Ferrari F2012	Ferrari 056 2.4 V8	AUS 5	MYS 1	CHN 9	BHR 7	ESP 2	MON 3	CAN 5	EUR 1	GBR 2	GER 1	HUN 5	BEL Εγκ.	ITA 3	SIN 3	JPN Εγκ.	KOR 3	IND 2	ABU 2	USA 3	BRA 2		2ος	278
2013	Scuderia Ferrari	Ferrari F138	Ferrari 056 2.4 V8	AUS 2	MYS Εγκ.	CHN 1	BHR 8	ESP 1	MON 7	CAN 2	GBR 3	GER 4	HUN 5	BEL 2	ITA 2	SIN 2	KOR 6	JPN 4	IND 11	ABU 5	USA 5	BRA 3			2ος	242
2014	Scuderia Ferrari	Ferrari F14 T	Ferrari 059/3 1.6 V6 t	AUS 4	MYS 4	BHR 9	CHN 3	ESP 6	MON 4	CAN 6	AUT 5	GBR 6	GER 5	HUN 2	BEL 7	ITA Εγκ.	SIN 4	JPN Εγκ.	RUS 6	USA 6	BRA 6	ABU 9			6ος	161
2015	McLaren Honda	McLaren MP4-30	Honda RA615H 1.6 V6 t	AUS	MYS Εγκ.	CHN 12	BHR 11	ESP Εγκ.	MON Εγκ.	CAN Εγκ.	AUT Εγκ.	GBR 10	HUN 5	BEL 13	ITA 18	SIN Εγκ.	JPN 11	RUS 11	USA 11	MEX Εγκ.	BRA 15	ABU 17			17ος	11
2016	McLaren Honda	McLaren MP4-31	Honda RA616H 1.6 V6 t	AUS Εγκ.	BHR	CHN 12	RUS 6	ESP Εγκ.	MON 5	CAN 11	EUR Εγκ.	AUT Εγκ.	GBR 13	HUN 7	GER 12	BEL 7	ITA 14	SIN 7	MYS 7	JPN 16	USA 5	MEX 13	BRA 10	ABU 10	10ος	54
2017	McLaren Honda	McLaren MCL32	Honda RA617H 1.6 V6 t	AUS Εγκ.	CHN 14	BHR Εγκ.	RUS Εγκ.	ESP 12	MON	CAN 16	AZE 9	AUT Εγκ.	GBR Εγκ.	HUN 6	BEL Εγκ.	ITA 17	SIN Εγκ.	MYS 11	JPN 11	USA Εγκ.	MEX 10	BRA 8	ABU 9		15ος	17
2018	McLaren Renault	McLaren MCL33	Renault R.E.18 1.6 V6 t	AUS 5	BHR 7	CHN 7	AZE 7	ESP 8	MON Εγκ.	CAN Εγκ.	FRA Εγκ.	AUT 8	GBR 8	GER Εγκ.	HUN 8	BEL Εγκ.	ITA Εγκ.	SIN 7	RUS 14	JPN 14	USA Εγκ.	MEX Εγκ.	BRA 17	ABU 11	11ος*	5

Αποτελέσματα IndyCar Series

Χρονιά	Ομάδα	Σασί	Κινητήρας	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Θέση	Πόντοι
2017	McLaren-Honda-Andretti	Dallara DW12	Honda	STP	LBH	ALA	PHX	IMS	INDY 24	DET	DET	TXS	ROA	IOW	TOR	MDO	POC	GTW	WGL	SNM	29ος	47

Αποτελέσματα WeatherTech SportsCar Championship

Χρονιά	Ομάδα	Σασί	Κινητήρας	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	Θέση	Πόντοι
2018	United Autosports	Ligier JS P217	Gibson GK428 4.2 L V8	DAY 13	SEB	LBH	MDO	DET	WGL	MOS	ELK	LGA	PET	58ος	18

Αποτελέσματα FIA World Endurance Championship

Χρονιά	Ομάδα	Σασί	Κινητήρας	1	2	3	4	5	6	7	8	Θέση	Πόντοι
2018-19	Toyota Gazoo Racing	Toyota TS050 Hybrid	Toyota 2.4 L Turbo V6 (Hybrid)	SPA 1	LMS 1	SIL Εγκ.	FUJ 2	SHA 2	SEB	SPA	LMS	1ος*	102*

Παραπομπές

«Thank you Fernando». Scuderia Ferrari. Ανακτήθηκε στις 20 November 2014.
«Official --- Fernando Alonso Joins Ferrari for 2010». Motor Authority. 30 September 2009. Ανακτήθηκε στις 1 October 2009.
«La Nueva España :: Galería» (στα Spanish). La Nueva España. 2006. Ανακτήθηκε στις 17 January 2007.
«The Hungarian Grand Prix 2003». Hungaroring Info. 24 August 2003. Ανακτήθηκε στις 2008-12-13.
«Alonso gets pole in Malaysia». Motoring.co.za. 23 March 2003. Ανακτήθηκε στις 2008-12-13.
«tough Sebastian Vettel at Monza». detiksport. 14 September 2008. Ανακτήθηκε στις 2008-12-13.
Urruty, Martín (26 November 2005). «De plebeyo a rey. Cómo llegó Alonso a ser el campeón más joven de la historia» (στα Spanish). ESPNdeportes. Ανακτήθηκε στις 30 July 2007.
«Fernando Alonso. Biography» (στα Spanish). Biografías y Vidas. Ανακτήθηκε στις 26 August 2012.
«Fernando Alonso – Best Racer Formula 1 (F1) in the World». Ain Sport.
«2007 FIA Gala Awards Gallery». The Official Formula 1 Website. Ανακτήθηκε στις 16 December 2007.
«The girls in pole position». Mail on Sunday (Associated Newspapers): σελ. 34. 25 February 2007.
«Alonso confirms divorce». Planet F1. Ανακτήθηκε στις 21 December 2011.
Young, Byron (22 May 2011). «Fernando Alonso returns to live in Spain». Daily Mirror (Trinity Mirror). Ανακτήθηκε στις 23 May 2011.
«Fernando Alonso biography, net worth, quotes, wiki, assets, cars, homes and more». Rich Files.
«Alonso has 'samurai' tattoo». MSN Sports. 26 March 2012.
«Fernando Alonso reveals his new tattoo». typicallyspanish.com. 2 June 2012.
«Alonso, Fernando». f1complete.com.
«Fernando Alonso». f1db.com. Ανακτήθηκε στις 13 September 2007.
«Who's Who: Fernando Alonso». F1Fanatic.co.uk. 2006. Ανακτήθηκε στις 7 January 2006.
«Brazilian GP – Sunday – Race Report». GrandPrix. 26 September 2005. Ανακτήθηκε στις 13 January 2013.
«Alonso in shock move to McLaren». formula1.com (Formula One Administration). 19 December 2005. Ανακτήθηκε στις 31 October 2010.
«Alonso Press Release». Vodafone McLaren Mercedes. 2 November 2007. Ανακτήθηκε στις 2 November 2007.
in.gr, Αλόνσο ο... ιππότης της νυχτερινής ασφάλτου, 28 Σεπτεμβρίου 2008.
To Βήμα, Ο Αλόνσο στο πλευρό των διωκτών του Χάμιλτον, 14 Οκτωβρίου 2008.
«Fernando Alonso | AUTO GRIP». autogrip.gr. Ανακτήθηκε στις 2018-05-01.
Αγαπητός, Γιώργος (2018-11-10). «Επίσημο: Ο Fernando Alonso στο Indy 500 το 2019 - Autoblog.gr». Autoblog.gr. Ανακτήθηκε στις 2018-11-25.
service, Grandprix.com - First & fastest: The original online F1 news. «http://www.grandprix.com/ns/ns11426.html». www.grandprix.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2018-11-28. Εξωτερικός σύνδεσμος στο |title= (βοήθεια)
«The Official Formula 1 Website». 2009-06-21. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
Autosport.com. «Autosport». www.gpupdate.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
Autosport.com. «Autosport». www.gpupdate.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
Goren, Biranit. «Alonso demoted to sixth in Hungary - F1 - Autosport» (στα αγγλικά). Autosport.com. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
«Alonso punished for Hamilton move» (στα αγγλικά). 2007-08-05. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
Elizalde, Pablo. «Transcript highlights Dennis/Alonso row - F1 - Autosport» (στα αγγλικά). Autosport.com. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
«The Times & The Sunday Times» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
«Rob Smedley» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2018-11-28.
«The Times & The Sunday Times» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
«Alonso switches helmet design and supplier - F1technical.net» (στα αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
«Alonso changes the design and the brand of your helmet: Schuberth to Arai | Most Reliable Car Brands». www.mostreliablecarbrands.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.
«Alonso rings the Bell with new head protection» (στα αγγλικά). F1i.com. 2017-02-21. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.

«Fernando Alonso opens museum in Asturias - FormulaSpy». 2015-06-29. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28.

Ισπανοί οδηγοί Φόρμουλα 1

Χάιμε Αλγκερσουάρι
Φερνάντο Αλόνσο
Άντριαν Κάμπος
Ρομπέρτο Μέρχι
Πέδρο Ντε Λα Ρόσα
Κάρλος Σάινθ Jr

Φόρμουλα 1
Σεζόν

1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025 2026

Πρωταθλητές
Τζουζέπε Φαρίνα (1950) Χουάν Μανουέλ Φάντζιο (1951, 1954, 1955, 1956, 1957) Αλμπέρτο Ασκάρι (1952, 1953) Μάικ Χόθορν (1958) Τζακ Μπράμπαμ (1959, 1960, 1966) Φιλ Χιλ (1961) Γκράχαμ Χιλ (1962, 1968) Τζιμ Κλαρκ (1963, 1965) Τζον Σέρτις (1964) Ντένι Χιουλμ (1967) Τζάκι Στιούαρτ (1969, 1971, 1973) Γιόχεν Ριντ (1970) Έμερσον Φιτιπάλντι (1972, 1974) Νίκι Λάουντα (1975, 1977, 1984) Τζέιμς Χαντ (1976) Μάριο Αντρέτι (1978) Τζόντι Σέκτερ (1979) Άλαν Τζόουνς (1980) Νέλσον Πικέ (1981, 1983, 1987) Κέκε Ρόσμπεργκ (1982) Αλέν Προστ (1985, 1986, 1989, 1993) Άιρτον Σένα (1988, 1990, 1991) Νάιτζελ Μάνσελ (1992) Μίχαελ Σουμάχερ (1994, 1995, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004) Ντέιμον Χιλ (1996) Ζακ Βιλνέβ (1997) Μίκα Χάκινεν (1998, 1999) Φερνάντο Αλόνσο (2005, 2006) Κίμι Ράικονεν (2007) Λιούις Χάμιλτον (2008, 2014, 2015, 2017, 2018) Τζένσον Μπάτον (2009) Σεμπάστιαν Φέτελ (2010, 2011, 2012, 2013) Νίκο Ρόσμπεργκ (2016)

Εγκυκλοπαίδεια Ισπανίας

Ισπανοί

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License