.
Ο όρος ουδέν εξ ουδενός (ex nihilo nihil) αποτελεί ένα από τα αξιώματα που διατύπωσε ο Παρμενίδης της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, συμφώνως προς το οποίο τίποτε δεν γεννάται από το τίποτε και τίποτε δεν ανάγεται εις το τίποτε. Ο Κόσμος δημιουργήθηκε αφ' εαυτού, χωρίς την ανάγκη κάποιου εξωτερικού αιτίου, είναι δε εφήμερος και ασταθής η ύπαρξη μόνον των ιδιαιτέρων πραγμάτων, σε αντίθεση προς την αρχική ύλη, πραγματική, δεδομένη, αιωνία και πάντοτε νέα, η οποία αν και μπορεί να υφίσταται διαρκείς μεταμορφώσεις, παραμένει μόνιμη και σταθερή. Η αρχική ύλη (στην οποία κατά τους αρχαίους Υλοζωιστές συμπεριλαμβάνεται και αυτό που σήμερα θεωρείται "ενέργεια") είναι πάντοτε και απομένει η αυτή διαμέσου όλων των αλλαγών, και δεν παύει να υπάρχει υπό τη μία μορφή παρά μόνον για να ξαναεμφανισθεί υπό μία άλλη.
Μολονότι στα νεότερα χρόνια, και με την επικράτηση του Χριστιανισμού, ο Κόσμος στο σύνολό του θεωρήθηκε κτιστός και όχι αυθύπαρκτος, η ιδέα αναβίωσε στη φυσική φιλοσοφία. Η ιδέα σχετίζεται με την αφθαρσία της ύλης, την αρχή διατήρησης της μάζας και την αρχή διατήρησης της ενέργειας. Σύμφωνα με τη διατύπωση του χημικού Αντουάν Λωράν Λαβουαζιέ: Rien ne se crée, rien ne se perd, tout se transforme (τίποτε δεν δημιουργείται, τίποτε δεν καταστρέφεται, τα πάντα μεταμορφώνονται).
Σήμερα υπάρχουνε και υποστηρικτές της αντίθετης άποψης. Η διατήρηση της ενέργειας έχει και τους περιορισμούς απο την αρχή της απροσδιοριστίας. Πριν τη εμφάνιση του κόσμου δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη περιορισμών. Έτσι φαίνεται πιο πιθανό τα πάντα να έχουνε δημιουργηθεί απο το τίποτα. Η ύπαρξη ενός δημιουργού δεν λύνει το πρόβλημα επειδή πάλι μπορεί να τεθεί το θέμα της αιτίας δημιουργίας αυτού.
Η υποθετική παντοδυναμία του δημιουργού δεν είναι μια λύση επειδή απλώς υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουνε περιορισμοί. Πιό σημαντικό είναι το ερώτημα πιο σύστημα από νόμους και κανόνες επιτρέπει τη δημιουργία ενός σύμπαντος με ικανοποιητική πολυπλοκότητα απο το τίποτα. Ο Άινστάιν πίστευε ότι ο κόσμος είναι φτιαγμένος με τρόπο που να μας κάνει να κατανοούμε το τρόπο σκέψης του δημιουργού. Θέλω να ξέρω τις σκέψεις του Θεού, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Επειδή υπάρχει ένας νόμος όπως αυτός της βαρύτητας, το σύμπαν μπορεί να δημιουργηθεί και θα δημιουργηθεί μόνο του από το τίποτα. Η αυτόματη δημιουργία είναι ο λόγος που υπάρχει κάτι από το να μην υπάρχει τίποτα, ο λόγος που υπάρχει το σύμπαν, ο λόγος που υπάρχουμε εμείς , γράφει ο Hawking. Η υπόθεση μηδενικής ενέργειας του σύμπαντος προτείνει ότι το συνολικό ποσό της ενέργειας στο σύμπαν είναι ακριβώς μηδέν . Το ποσό της θετικής ενέργειας με τη μορφή της ύλης ακριβώς ακυρώνεται από την αρνητική ενέργεια του με τη μορφή της βαρύτητας.
Lawrence M. Krauss, A Universe from Nothing
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
