.
Λαμπρότητα είναι το φυσικό μέγεθος μέτρησης του φωτός ανά τη φαινόμενη φωτιστική επιφάνεια. Ο παρατηρητής αντιλαμβάνεται το φωτιστικό σώμα ως μια φωτιστική επιφάνεια κάθετη στην κατεύθυνση παρατήρησης, δηλαδή η φαινόμενη φωτιστική επιφάνεια είναι η γεωμετρική προβολή του φωτιστικού στην οθόνη του παρατηρητή. Επιπλέον, ο παρατηρητής δέχεται το φως που στέλνει το φωτιστικό προς την κατεύθυνση παρατήρησης. Τα παραπάνω περιγράφουν τον ορισμό της λαμπρότητας, η φωτεινή ένταση διά το εμβαδόν της φαινόμενης φωτιστικής επιφάνειας:
L=I/S
όπου I η φωτεινή ένταση και S το εμβαδόν της φαινόμενης φωτιστικής επιφάνειας
Η λαμπρότητα χαρακτηρίζει το πώς αντιλαμβάνεται ένας παρατηρητής πόσο φωτίζει ένα φωτιστικό σώμα, ή ισοδύναμα πόση θάμπωση προκαλεί το φωτιστικό στον παρατηρητή. Όσο μεγαλύτερη είναι η φαινόμενη επιφάνεια, η φωτεινή ένταση διαχέεται σε μεγαλύτερο μέρος της οθόνης του παρατηρητή, οπότε το φωτιστικό φαίνεται λιγότερο λαμπρό. Αντίθετα, αν ο παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι δέχεται όλη τη φωτεινή ένταση σε ένα σημείο, τότε η λαμπρότητα απειρίζεται και το συγκεκριμένο σημείο θαμπώνει τον παρατηρητή.
Μονάδες μέτρησης
Η λαμπρότητα στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων (SI) μετριέται σε νέα κηρία (candelae) ανά τετραγωνικό μέτρο: cd/m2. Στη πράξη όμως συνεχίζεται η χρήση των μονάδων στίλβη, με σύμβολο sb, που είναι ίση μ΄ ένα κηρίο ανά τετραγωνικό εκατοστόμετρο (1cd/cm2) και το λάμπερτ, με σύμβολο L, που είναι ίσο με 1πcd/cm2.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
