.
Η κβαντική χρωμοδυναμική, εν συντομία QCD από το αγγλικό Quantum ChromoDynamics, είναι μια θεωρία που μελετάει την λεγόμενη ισχυρή πυρηνική δύναμη, μία θεμελιώδη αλληλεπίδραση. Το σωματίδιο-φορέας της αλληλεπίδρασης αυτής κατά τα πρότυπα της κβαντικής θεωρίας πεδίου, ονομάζεται γλουόνιο. Βάσει της θεωρίας αυτής υπάρχει ένας επί πλέον κβαντικός αριθμός που ονομάζεται χρώμα και χαρακτηρίζει τα κουάρκς και τα γλουόνια. Το χρώμα παίρνει τρεις βασικές τιμές, το κόκκινο (συμβ. R από το αγγλικό red), πράσινο (G) και το μπλε (B), αλλά παίρνει και τις αντίθετες τιμές αντικόκκινο, αντιπράσινο και αντιμπλέ που συμβολίζονται με τα ίδια γράμματα με παύλα από πάνω, καθώς επίσης και οποιονδήποτε γραμμικό συνδυασμό τους. Η θεωρία αυτή έχει δύο βασικές ιδιότητες:
Τον εγκλωβισμό των κουάρκς εντός αδρονίων, πράγμα που δεν επιτρέπει την ύπαρξη ελεύθερων κουάρκ και γενικά καταστάσεων οι οποίες έχουν χρωματικό φορτίο και
Την ασυμπτωτική ελευθερία, η οποία λέει ότι σε πολύ υψηλές ενέργειες τα κουάρκ αλληλεπιδρούν πολύ ασθενικά.
Μέχρι σήμερα μπορεί να λυθεί αναλυτικά μόνο η περίπτωση των πολύ υψηλών ενεργειών, ενώ για τις χαμηλές ενέργειες, όπως για παράδειγμα στις τυπικές μάζες των αδρονίων, γίνονται μόνο αριθμητικοί υπολογισμοί χρησιμοποιώντας την λεγόμενη «πλεγματική θεωρία πεδίου».
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
