Τα όπλα των οποίων η εκρηκτική απόδοση προέρχεται αποκλειστικά από αντιδράσεις σχάσης αναφέρονται συνήθως ως ατομικές βόμβες ή ατομικές βόμβες (συντομογραφία ως βόμβες Α). Αυτό έχει από καιρό σημειωθεί ως κάτι σαν λανθασμένη ονομασία, καθώς η ενέργειά τους προέρχεται από τον πυρήνα του ατόμου, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα όπλα σύντηξης.
Στα όπλα σχάσης, μια μάζα σχάσιμου υλικού (εμπλουτισμένο ουράνιο ή πλουτώνιο) εξαναγκάζεται σε υπερκρισιμότητα - επιτρέποντας μια εκθετική αύξηση των πυρηνικών αλυσιδωτών αντιδράσεων - είτε εκτοξεύοντας ένα κομμάτι υποκρίσιμου υλικού σε άλλο (η μέθοδος "όπλο") είτε με συμπίεση μιας υποκρίσιμης σφαίρας ή κυλίνδρου σχάσιμου υλικού με χρήση εκρηκτικών φακών με χημικά καύσιμα. Η τελευταία προσέγγιση, η μέθοδος "έκρηξης", είναι πιο εξελιγμένη και πιο αποτελεσματική (μικρότερη, λιγότερο μαζική και απαιτεί λιγότερο από το ακριβό σχάσιμο καύσιμο) από την πρώτη.
Μια σημαντική πρόκληση σε όλα τα σχέδια πυρηνικών όπλων είναι να διασφαλιστεί ότι ένα σημαντικό κλάσμα του καυσίμου καταναλώνεται πριν το όπλο αυτοκαταστραφεί. Η ποσότητα ενέργειας που απελευθερώνεται από τις βόμβες σχάσης μπορεί να κυμαίνεται από το ισοδύναμο λίγο λιγότερο από έναν τόνο έως πάνω από 500.000 τόνους (500 κιλοτόνους) TNT (4,2 έως 2,1×106 GJ).
Όλες οι αντιδράσεις σχάσης δημιουργούν προϊόντα σχάσης, τα υπολείμματα των διασπασμένων ατομικών πυρήνων. Πολλά προϊόντα σχάσης είναι είτε πολύ ραδιενεργά (αλλά βραχύβια) είτε μέτρια ραδιενεργά (αλλά μακρόβια) και ως εκ τούτου αποτελούν σοβαρή μορφή ραδιενεργής μόλυνσης. Τα προϊόντα σχάσης είναι το κύριο ραδιενεργό συστατικό της πυρηνικής πτώσης. Μια άλλη πηγή ραδιενέργειας είναι η έκρηξη ελεύθερων νετρονίων που παράγονται από το όπλο. Όταν συγκρούονται με άλλους πυρήνες στο περιβάλλον υλικό, τα νετρόνια μεταμορφώνουν αυτούς τους πυρήνες σε άλλα ισότοπα, αλλοιώνοντας τη σταθερότητά τους και καθιστώντας τους ραδιενεργούς.
Πυρηνική έκρηξη φωτογραφημένη από κάμερα rapatronic λιγότερο από 1 χιλιοστό του δευτερολέπτου μετά την έκρηξη. Η πυρόσφαιρα έχει διάμετρο περίπου 20 μέτρα. Οι εμφανείς προεξοχές στην κάτω πλευρά του προκαλούνται από τα καλώδια στερέωσης του πύργου της βόμβας που απορροφούν τη θερμική ακτινοβολία της πυρόσφαιρας. Αυτές οι προεξοχές αναφέρονται ως το φαινόμενο του «κόλπου σχοινιού».
Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα σχάσιμα υλικά για εφαρμογές πυρηνικών όπλων ήταν το ουράνιο-235 και το πλουτώνιο-239. Λιγότερο συχνά χρησιμοποιήθηκε το ουράνιο-233. Το Neptunium-237 και ορισμένα ισότοπα του americium μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθούν για πυρηνικά εκρηκτικά, αλλά δεν είναι σαφές ότι αυτό έχει εφαρμοστεί ποτέ και η εύλογη χρήση τους σε πυρηνικά όπλα είναι θέμα αμφισβήτησης.
Little Boy
Δείτε επίσης
Η Χιροσίμα μετά την ρίψη της ατομικής βόμβας
Ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Little Boy, η πρώτη επιχειρησιακή ατομική βόμβα
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
