Ο συσσωρευτής αντιπρωτονίων (ΣA) ήταν μια υποδομή συνδεδεμένη με το Proton - Antiproton Collider (SppS) - μια τροποποίηση του Super Proton Synchrotron (SPS) - στο CERN. [1] [2] Ο ΣΑ χτίστηκε το 1979 - 1980, για την παραγωγή και τη συσσώρευση αντιπρωτονίων. [3] [4] Στο SppS τα αντιπρωτόνια συγκρούονται με πρωτόνια, επιτυγχάνοντας συγκρούσεις με ένα κέντρο μάζας ενέργειας 540 GeV (αργότερα αυξήθηκε σε 630 GeV και τέλος, σε παλμική λειτουργία, σε 900 GeV). Αρκετά πειράματα κατέγραψαν δεδομένα από τις συγκρούσεις, κυρίως το πείραμα UA1 και UA2, όπου τα μποζόνια W και Z ανακαλύφθηκαν το 1983.
Συσσωρευτής αντιπρωτονίων
Η ιδέα του έργου αναπτύχθηκε και προωθήθηκε από τον C. Rubbia, ο οποίος έλαβε το βραβείο Νόμπελ το 1984. [5] Μοιράστηκε το βραβείο με τον Simon van der Meer, του οποίου η εφεύρεση της μεθόδου στοχαστικής ψύξης κατέστησε δυνατή την παραγωγή μεγάλης κλίμακας αντιπρωτονίων για πρώτη φορά.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License