.
Στην Επιστήμη της Φυσικής Αέριο ονομάζεται κάθε ουσία που παρατηρείται χωρίς συγκεκριμένο όγκο αλλά ούτε και με καθορισμένο σχήμα. Το αέριο αποτελεί μία από τις τρεις καταστάσεις της ύλης.
Γενικά
Τα σωματίδια (άτομα, μόρια, ιόντα) που συγκροτούν τα αέρια είναι πολύ αραιά κατανεμημένα στο χώρο, σε σχέση με εκείνα των υγρών, πολύ δε περισσότερο των στερεών. Οι μεταξύ τους ελκτικές δυνάμεις είναι πολύ ασθενείς ώστε να συγκρατούν αυτά σε καθορισμένες θέσεις, με αποτέλεσμα να κινούνται αυτά προς διάφορες κατευθύνσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που το αέριο δεν έχει ούτε καθορισμένο σχήμα ούτε και όγκο αλλά τείνει όμως να καλύψει όλο το διαθέσιμο χώρο, όπως ακριβώς μια σκόρπια διαδήλωση που αραιώνει για να φαίνεται στο δημοσιογραφικό φακό μεγαλύτερη.
Τόσο τα υγρά όσο και τα αέρια στη Φυσική ονομάζονται επίσης και «ρευστά».
Μεταξύ των αερίων σωμάτων το κοινότερο όλων είναι ο ατμοσφαιρικός αέρας που αποτελεί μίγμα αερίων κυρίως οξυγόνου, αζώτου με προσμίξεις άλλων ελαφρών αερίων όπως διοξειδίου του άνθρακα και ευγενών αερίων. Η πυκνότητα των αερίων είναι διάφορη, ανάλογα με τη θερμοκρασία και την πίεση αυτών. Επίσης τα αέρια έχουν βάρος το οποίο και διαπιστώνεται αν σε κενή φιάλη που προηγουμένως έχει ζυγιστεί πληρωθεί με αέριο και επαναζυγιστεί, όπου και θα παρατηρηθεί μία διαφορά βάρους.
Από μακρές μετρήσεις έχει καταδειχθεί ότι ένα λίτρο αέρος ζυγίζει 1,293 γρ. εκ του οποίου και προκύπτει ότι η πυκνότητα του αέρα, συνεπώς η μάζα, της μονάδας του όγκου 1 κυβικού εκατοστού είναι 0,001293 γρ/κυβ.εκατ. που λαμβάνεται σε θερμοκρασία 0 °C και πίεση 760 χιλ. στήλης υδραργύρου.
Διάκριση αερίων
Γενικά τα αέρια διακρίνονται σε α) φυσικά και β) τεχνητά αέρια, ένα μεγάλο μέρος των οποίων χαρακτηρίζονται βιομηχανικά αέρια. Άλλη βασική διάκριση είναι τα λεγόμενα αδρανή, ή ευγενή αέρια, ενώ χαρακτηριστική διάκριση είναι τα λεγόμενα καύσιμα αέρια. Μιά άλλη διάκριση που προτάθηκε για την κάλυψη των οριακών νόμων των αερίων είναι τα λεγόμενα ιδανικά ή τέλεια αέρια. Οι ιδιότητες όλων αυτών των αερίων διαφέρουν ανά κατηγορία
Τέλος ανάλογα του τόπου παραγωγής, ή παραμονής, ή χρήσης αερίων, αυτά λαμβάνουν διάφορες επιμέρους ονομασίες όπως π.χ. αέρια ορυχείων, αέρια αίματος, εντέρου, πολεμικά ή χημικά αέρια, ή αέρια εκτέλεσης κ.λπ. που όμως δεν αποτελούν βασικές κατηγορίες.
Κατάσταση αερίων και ατμών
Η κατάσταση ενός αερίου ή ατμού χαρακτηρίζεται επακριβώς μόνο αν είναι γνωστά τα εξής τρία στοιχεία του: η πίεση, η θερμοκρασία και ο όγκος του. Για τον λόγο αυτό τα παραπάνω στοιχεία ονομάζονται χαρακτηριστικά στοιχεία της κατάστασης του αερίου ή του ατμού.
Τα στοιχεία αυτά δεν παραμένουν σταθερά υποχρεωτικά, αλλά είναι δυνατόν να μεταβάλλονται από διάφορες αιτίες. Ανά πάσα στιγμή, όμως, κάθε αέριο έχει μια συγκεκριμένη τιμή πίεσης και θερμοκρασίας, και ανάλογα αυτών των δύο έναν ορισμένο όγκο. Συνεπώς και τα τρία αυτά μαζί μεγέθη προσδιορίζουν επακριβώς την στιγμιαία όπως λέγεται κατάσταση του αερίου ή του ατμού. Αν ένα από τα τρία αυτά χαρακτηριστικά μεταβληθεί τότε συμβαίνει "μεταβολή κατάστασης".
Στη Τεχνική και ιδιαίτερα στη Μηχανολογία δια διαφόρων μεθόδων προκαλείται η μεταβολή των στοιχείων των αερίων και των ατμών με επακόλουθο την μεταβολή ή αλλαγή κατάστασής τους. Με την κατάλληλη εκμετάλλευση αυτών των αλλαγών πραγματοποιείται η λειτουργία των θερμικών μηχανών.
Δείτε επίσης
Σχέση όγκου - βάρους αερίων
Τέλεια αέρια
Νόμοι των αερίων
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
