.
Παιδιατρική είναι ο κλάδος της ιατρικής που ασχολείται με την ιατρική περίθαλψη των βρεφών, των παιδιών και των εφήβων και το όριο ηλικίας κυμαίνεται συνήθως από τη γέννηση έως την ηλικία 18 ετών (σε ορισμένα σημεία μέχρι την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και έως την ηλικία 21 ετών στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής). Ένας γιατρός, ο οποίος ειδικεύεται στον τομέα αυτό είναι γνωστός ως παιδίατρος . Η λέξη παιδίατρος σημαίνει θεραπευτής των παιδιών. Προέρχεται από δύο ελληνικές λέξεις: το παῖς (= παιδί) και το ἰατρός.
Ιστορία
Great Ormond Street Hospital στο Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο ήταν το πρώτο παιδιατρικό νοσοκομείο στο αγγλόφωνο κόσμο.
Η παιδιατρική είναι μια σχετικά νέα ιατρική ειδικότητα.[1] Ο Ιπποκράτης, Αριστοτέλης, Κέλσος, Σορανός και ο Γαληνός είχαν κατανοήσει τις διαφορές στην ανάπτυξη και ωρίμανση των οργανισμών που απαιτούσε διαφορετική μεταχείριση.[1]
Ο αρχαίος Έλληνας γιατρός και γυναικολόγος Σορανός ο Εφέσιος κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα, έγραψε το πρώτο γνωστό χειρόγραφο αφιερωμένο στην παιδιατρική.[2] Ο Πέρσης λόγιος και γιατρός Αλ-Ραζή (865-925) δημοσίευσε μια σύντομη πραγματεία περί ασθενειών μεταξύ των παιδιών.[3] Το πρώτο τυπωμένο βιβλίο για παιδιατρική ήταν στα ιταλικά (1472) – Bagallarder Little Book on Disease in Children.[4] Ο Αβραάμ Τζάκομπι (1830-1919) είναι γνωστός ως ο πατέρας της Παιδιατρικής λόγω της μεγάλης συνεισφοράς του στον τομέα αυτό.[5] Γεννήθηκε στη Γερμανία, όπου έλαβε την ιατρική εκπαίδευσή του, αλλά αργότερα ασκείται στην πόλη της Νέας Υόρκης.
Στο δυτικό κόσμο, το πρώτο γενικά αποδεκτό παιδιατρικό νοσοκομείο είναι το Νοσοκομείο des Enfants Malades (γαλλ.: Νοσοκομείο για Άρρωστα Παιδιά), που άνοιξε στο Παρίσι τον Ιούνιο του 1802 στην περιοχή προηγούμενου ορφανοτροφείου.[6] Από την αρχή, αυτό το περίφημο νοσοκομείο δεχόταν ασθενείς μέχρι την ηλικία των δεκαπέντε ετών[7], και αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, όπως το παιδιατρικό τμήμα του Necker-Enfants Μαλάδες Νοσοκομείου, που δημιουργήθηκε το 1920 από την συγχώνευση με το γειτονικό Νοσοκομείο Necker, που ιδρύθηκε το 1778.
Αυτό το παράδειγμα άρχισε σταδιακά να ακολουθείται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το Charité (ένα νοσοκομείο που ιδρύθηκε το 1710) στο Βερολίνο καθιέρωσε ένα ξεχωριστό Παιδιατρικό Παράρτημα το 1830, ακολουθούμενη από ανάλογους φορείς στην Αγία Πετρούπολη το 1834, και στη Βιέννη το 1837. Ο αγγλόφωνος κόσμος περίμενε μέχρι το 1852 για το πρώτο παιδιατρικό νοσοκομείο του, το Νοσοκομείο για Άρρωστα Παιδιά, Great Ormond Street, περίπου πενήντα χρόνια μετά την ίδρυση του συνονόματού του στο Παρίσι.[6] Στις ΗΠΑ, το πρώτο παρόμοιο ίδρυμα ήταν το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφεια, το οποίο άνοιξε το 1855, και στη συνέχεια το Νοσοκομείο Βοστώνης Παίδων (1869).[8]
Εκπαίδευση των παιδιάτρων
Η εκπαίδευση των παιδιάτρων διαφέρει σημαντικά σε όλο τον κόσμο. Ανάλογα με τη δικαιοδοσία και το πανεπιστήμιο, οι ιατρικές πανεπιστημιακές σπουδές μπορεί να είναι είτε σε προπτυχιακό επίπεδο ή μεταπτυχιακό επίπεδο. Το πρώτο διαρκεί συνήθως πέντε ή έξι χρόνια, και είναι ενιαίο στην Κοινοπολιτείας. Οι συμμετέχοντες στο μεταπτυχιακό επίπεδο, φοιτούν τέσσερα ή πέντε χρόνια, αφού έχουν ολοκληρώσει την τριετή ή τετραετή πανεπιστημιακή κατάρτιση. Οι πτυχιούχοι ιατρικής έχουν ένα ειδικό πτυχίο για τη χώρα και το πανεπιστήμιο από το οποίο αποφοίτησαν. Αυτός ο βαθμός πληροί τις προϋποθέσεις που επιτρέπουν στον γιατρό να αδειοδοτηθεί ή να απογραφεί σύμφωνα με τους νόμους της συγκεκριμένης χώρας, και μερικές φορές και σε άλλες χώρες, που υπόκεινται σε απαιτήσεις πρακτικής άσκησης. Οι παιδίατροι πρέπει να προβούν σε περαιτέρω εκπαίδευση στον τομέα της προτίμησής τους. Αυτό μπορεί να διαρκέσει 4 έως 8 ή και περισσότερα χρόνια (ανάλογα με τη δικαιοδοσία και το βαθμό εξειδίκευσης). Η μεταπτυχιακή εκπαίδευση για ένα γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας, δεν είναι γενικά τόσο μακρά όσο για έναν ειδικευόμενο σε νοσοκομείο. Στις περισσότερες χώρες, το επίπεδο του βαθμού εισόδου είναι κοινό για όλους τους κλάδους του ιατρικού επαγγέλματος, αλλά σε ορισμένες δικαιοδοσίες, η εξειδίκευση στην παιδιατρική μπορεί να αρχίσει πριν από την ολοκλήρωση αυτού του βαθμού.
Παραπομπές
Colón, A. R.; Colón, P. A. (1999-01). Nurturing children: a history of pediatrics. Greenwood Press. ISBN 9780313310805. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2012.
P.M. Dunn, "Soranus of Ephesus (circa AD 98-138) and perinatal care in Roman times", Archives of Disease in Childhood: Fetal and Neonatal, 1995 July; 73(1): F51–F52.[1]
U.S. National Library of Medicine, "Islamic Culture and the Medical Arts, Al-Razi, the Clinician" [2]
"Achar S Textbook Of Pediatrics (Third Edition)". Desai,A.B. (ed.) (1989). p.1. ISBN 81-250-0440-8
"Broadribb's Introductory Pediatric Nursing". Nancy T. Hatfield (2007). p.4. ISBN 0-7817-7706-2
Ballbriga, Angel (1991). «'One century of pediatrics in Europe (section: development of pediatric hospitals in Europe)'». Στο: Nichols, Burford L. et al. (eds). History of Paediatrics 1850–1950. Nestlé Nutrition Workshop Series. 22. New York, NY: Raven Press, σελ. 6–8. ISBN 0-88167-695-0.
official history site (in French) of nineteenth century paediatric hospitals in Paris
Pearson, Howard A. (1991). «'Pediatrics in the United States'». Στο: Nichols, Burford L. et al. (eds). History of Paediatrics 1850–1950. Nestlé Nutrition Workshop Series. 22. New York, NY: Raven Press, σελ. 55–63. ISBN 0-88167-695-0.
Επιπλέον ανάγνωση
Σύγχρονης Παιδιατρικής - μηνιαίο περιοδικό
Κλινική Παιδιατρική - επιστημονικό περιοδικό
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής
Καναδική Παιδιατρική Εταιρεία
Υγείας δικτυακή πύλη της ΕΕ - Βρεφικά και υγεία των παιδιών στην ΕΕ
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
