.
Οι δισκοκήλες στον αυχένα παρατηρούνται συχνότερα στο Α5-Α6 μεσοσπονδύλιο διάστημα και ακολούθως στο Α6-Α7 και το Α4-Α5 διάστημα. Η συχνότητα είναι υψηλότερη κατά την τέταρτη δεκαετία της ζωής. Η κλινική εκδήλωση μπορεί να είναι οξεία (ιστορικό τραυματισμού, τροχαίου ατυχήματος, μετά ανύψωση ή και έλξη βαρέων αντικειμένων – γενικά σε νεότερους ασθενείς), υποξεία ή χρόνια (γενικά σε μεγαλύτερους ασθενείς). Τα πιο συχνά συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στον αυχένα που μπορεί να αντανακλά στον ώμο, το βραχίονα ή την άκρα χείρα, μυϊκό σπασμό και παραισθησία ή μυϊκή αδυναμία στα άνω άκρα. Τα συμπτώματα συχνά είναι εντοπισμένα και χαρακτηριστικά ριζοπάθειας. Σε χρόνιες περιπτώσεις οι ασθενείς μπορεί να εμφανίζουν μυελοπάθεια και ευρήματα από τις μακρές οδούς με αστάθεια, κλώνο, αύξηση των τενόντιων αντανακλαστικών, διαταραχές της βάδισης ή της ισορροπίας, μυϊκή ατροφία και αδυναμία.
Η ακτινογραφία μπορεί να δείξει προσθιο- ή οπισθολίσθηση, στένωση μεσοσπονδύλιων διαστημάτων ή οστεόφυτα. Η αξονική τομογραφία απεικονίζει με λεπτομέρεια την παρουσία οστεοφύτων στις αρθρώσεις του Luschka. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι μέθοδος εκλογής για τη διάγνωση της κήλης της αυχενικής μοίρας. Εάν η χρήση της MRI αντενδείκνυται (π.χ. σε ασθενείς με βηματοδότη), διενεργείται CT μυελογραφία. Η παρουσία εκφύλισης ή και κήλης ενός δίσκου δεν προκαλεί απαραίτητα και κλινική συμπτωματολογία.
Σε πολλούς ασθενείς με κήλη της αυχενικής μοίρας, με ή χωρίς ριζοπάθεια, δεν απαιτείται χειρουργική θεραπεία. Η χρήση μαλακού κολάρου περιορίζει τις ακραίες κινήσεις του αυχένα, ελαττώνοντας με τον τρόπο αυτό την πίεση στις νευρικές ρίζες. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και περιστασιακά, ή για μικρό διάστημα χορήγηση στεροειδών (σε μεγαλύτερους ασθενείς) μπορεί να μειώσει τη βαρύτητα των συμπτωμάτων. Η φυσικοθεραπεία επίσης μπορεί να ανακουφίσει τον ασθενή. Σε οξύ πόνο εγχύσεις στον αυχένα από εξειδικευμένο ιατρό είναι ασφαλείς και προσφέρουν γρήγορη ανακούφιση.
Εάν η συντηρητική αγωγή αποτύχει, ο ασθενής μπορεί να είναι υποψήφιος για χειρουργική αποσυμπίεση της πάσχουσας νευρικής ρίζας. Οι σύγχρονες τεχνικές με πρόσθια προσπέλαση και δισκεκτομή, με ή χωρίς σπονδυλοδεσία, έχουν βελτιωθεί σημαντικά και αποτελούν σήμερα τη συνήθη χειρουργική θεραπεία της κήλης δίσκου της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Πηγές
Ανδρέας Μοράκης, "Αυχεναλγία"
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
