.
Η ανεμοβλογιά είναι εξαιρετικά μεταδοτική ιογενής εξανθηματική νόσος με πυρετό. Είναι κυρίως παιδική νόσος και αποτελεί τη πρωτοπαθή λοίμωξη από το ιό του έρπη ζωστήρας (VZV). Αν η νόσος εκδηλωθεί σε ενήλικες είναι πιο σοβαρή και μπορεί να οδηγήσει σε διάμεση πνευμονία. Η ανεμοβλογιά μπορεί να παραμείνει σε λανθάνουσα μορφή και να εκδηλωθεί αργότερα σαν έρπης ζωστήρας. Μεταδίδεται με μολυσμένα σταγονίδια ή εντός της μήτρας. Υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο με εξασθενισμένο ιό.
Εξανθήματα ανεμοβλογιάς στον κορμό
| Ανεμοβλογιά | |
|---|---|
| Ταξινόμηση και εξωτερικές πηγές | |
| Ταξινόμηση ICD-10 | B01 |
| Ταξινόμηση ICD-9 | 052 |
| DiseasesDB | 29118 |
| MedlinePlus | 001592 |
| eMedicine | ped/2385 derm/74, emerg/367 |
| MeSH | C02.256.466.175 |
Πορεία νόσου
Ο ιός εισέρχεται στον οργανισμό με σωματίδια και αρχικά εγκαθίσταται στις αμυγδαλές και στο βλεννογόνο του αναπνευστικού συστήματος και μετά στους τοπικούς λεμφαδένες. Στη συνέχεια εισέρχεται στο αίμα και εισέρχεται στο ήπαρ, το σπλήνα και άλλα όργανα, όπου και αναπαράγεται. Αυτή η περίοδος επώασης διαρκεί 11 με 13 μέρες και μετά ο ιός εισέρχεται πάλι στο αίμα και εξαπλώνεται στο δέρμα. Ο ιός προκαλεί εξάνθημα μαζί με πυρετό και συστηματικά συμπτώματα, όπως κεφαλαλγία. Ο άρρωστος μεταδίδει τον ιό 2 μέρες πριν την εμφάνιση του εξανθήματος μέχρι και 6 μέρες μετά. Ο ιός της ανεμοβλογιάς μεταδίδεται με σταγονίδια από την μύτη ή το στόμα ,που περιέχουν τον ιό. Μεταδίδεται πολύ εύκολα. Άτομα που μένουν στο ίδιο σπίτι με τον άρρωστο έχουν πιθανότητα 95% να μολυνθούν.
Μετά την πρώτη λοίμωξη (ανεμοβλογιά), ο ιός παραμένει στα νευρικά κύτταρα και μπορεί να ενεργοποιηθεί ξανά σε ενήλικες ή όταν η κυτταρική ανοσία του ασθενούς εξασθενίσει, με αποτέλεσμα την εμφάνιση έρπη ζωστήρα.
Κλινικά χαρακτηριστικά
Η χαρακτηριστική φυσαλίδα, τυπική στα πρώτα στάδια της νόσου
Το χαρακτηριστικό της ανεμοβλογιάς είναι τα εξανθήματα. Τα εξανθήματα εμφανίζονται περίπου 14 μέρες μετά την είσοδο του ιού στον οργανισμό. Τα εξανθήματα είναι κηλιδοβλατιδώδη και μέσα σε ώρες σχηματίζουν μια φυσαλίδα με λεπτό τοίχωμα πάνω σε μια ερυθρηματώδη βάση. Μετά από 12 ώρες, η φυσαλίδα γίνεται φλύκταινα και αρχίζει η εφελκίδωση. Το εξάνθημα προκαλεί κνησμό (φαγούρα) και έτσι μπορεί να μολυνθεί με βακτήρια και να μετατραπεί σε ουλή. Το εξάνθημα εξαπλώνεται σε όλο το σώμα, ακόμη και στο τριχωτό της κεφαλής. Είναι πιο σοβαρό στο κορμό, τα χέρια και τα πόδια.
Αν η ανεμοβλογιά προσβάλει ενήλικες, τότε είναι πιο σοβαρή και σε ηλικιωμένους και ανοσοκατεσταλμένους μπορεί να προσβάλλει άλλα όργανα, όπως τους πνεύμονες, με αποτέλεσμα το 20-30% να αναπτύξει διάμεση πνευμονία και να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.
Θεραπεία
Η ανεμοβλογιά στα παιδιά συνήθως δεν απαιτεί θεραπεία, αλλά μπορεί να είναι απαραίτητη σε ενήλικες και ανοσοκατασταλμένους. Επειδή η DNA πολυμεράση του VZV διαφέρει λίγο από αυτή του ερπητοϊού, απαιτούνται μεγαλύτερες δόσεις ακικλοβίρης, η οποία χορηγείται ενδοφλέβια, ή φαμσικλοβίρης ή βαλασικλοβίρης από στόμα. Επιπλέον σε σοβαρές λοιμώξεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν έτοιμα αντισώματα για το ιό (VZIG). Τα VZIG είναι χρήσιμα όσο ο ιός βρίσκεται στο αίμα και εξαπλώνεται, όμως είναι αναποτελεσματικά κατά τη διάρκεια της ενεργού ανεμοβλογιάς.
Πηγές
Patrick Murray, Ken Rosenthal, Michael Pfaller (2012). Ιατρική μικροβιολογία (6η έκδοση έκδοση). εκδόσεις Παρισιάνου, σελ. 555-558. ISBN 978-960-394-903-1.
John Spicer (2009). Βακτηριολογία, Μυκητολογία και Παρασιτολογία (2η έκδοση). εκδόσεις Παρισιάνου, σελ. 146. ISBN 978-960-394-616-8.
Paidiatros.com Ανεμοβλογιά
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
