.
Αναδρομική Θεραπεία (Regression Therapy) είναι η διαδικασία μέσω της οποίας προσπαθούμε να εντοπίσουμε την ρίζα κάποιου προβλήματος ψυχολογικής φύσης. Αυτό γίνεται με την ανάκληση, αναβίωση και επεξεργασία καταστάσεων που υπήρξαν τραυματικές και που εξακολουθούν να παρεμβάλλονται στην ικανότητα του ατόμου να λειτουργήσει σε καθημερινό επίπεδο. Με την ανάκληση, αναβίωση και επεξεργασία όμως, επέρχεται συνήθως μία κάθαρση που συνοδεύεται από έντονη ανακούφιση των συμπτωμάτων και μια μακροπρόθεσμη αλλαγή στην στάση ζωής. Αυτό που διαφοροποιεί την αναδρομική θεραπεία από άλλες σχολές συμβατικών θεραπειών είναι το γεγονός πως αποδέχεται το ενδεχόμενο η πηγή του προβλήματος ενός ατόμου να μην βρίσκεται απαραίτητα στις εμπειρίες που έζησε κατά την διάρκεια της ζωής του, ή ως έμβρυο στην κοιλιά της μητέρας του, αλλά πιο πίσω στο χρόνο, πίσω σ΄αυτό που πολλοί ονομάζουν προηγούμενες ζωές. Οι πλειονότητα των αναδρομέων θεραπευτών παραδέχονται την προΰπαρξη των ψυχών, την επιβίωση της συνείδησης μετά τον σωματικό θάνατο και την μετενσάρκωση. Μ'άλλα λόγια οι αναδρομείς θεραπευτές θεωρούν ότι όντως συγκεκριμένα προβλήματα στην τωρινή ζωή ενός ατόμου μπορεί να οφείλονται σε άκρως τραυματικές εμπειρίες που αποκόμισαν σε προηγούμενες ενσαρκώσεις και που έχουν αντίκτυπο μέχρι και στη σημερινή τους ζωή. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν οριστικά θεραπευθεί από χρόνιες ασθένειες που τους ταλάνιζαν με ελάχιστες συνεδρίες ή ακόμα και με μία μόνο αναδρομή. Παθήσεις που αντιστέκονταν σε συμβατικές θεραπείες επιλύθηκαν με την θεραπεία μέσω αναδρομών σε προηγούμενες ζωές. Έτσι φοβίες, κρίσεις πανικού, αλλεργίες, επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες, σεξουαλικά προβλήματα και πολλά άλλα επιλύθηκαν με αυτή την πρωτοποριακή μέθοδο. Η αναδρομή ως διαδικασία επιφέρει συνήθως αλλοίωση της συνείδησης που είναι επιθυμητή για την επίτευξη του στόχου, δηλαδή του εντοπισμού της ρίζας του προβλήματος. Κάποιοι από τους τρόπους που χρησιμοποιούνται περισσότερο για να εισέλθει κανείς σε τέτοιου είδους καταστάσεις «τροποποιημένης συνείδησης» είναι η ύπνωση, η ολοτροπική αναπνοή, η χρήση των συναισθηματικών, σωματικών ή πνευματικών γεφυρών, η υπνοσκόπησις [1]καθώς και ο δημιουργικός οραματισμός.
Ιστορία της Αναδρομικής Θεραπείας
Αρχαιότητα
Υπάρχουν ερευνητές που τοποθετούν την απαρχή της αναδρομικής θεραπείας στην αρχαιότητα. Στην Αίγυπτο καθώς και στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν πρακτικές που κάποιοι θα μπορούσαν να τις προσιδιάσουν με τις σύγχρονες μεθόδους. Ιδιαίτερα στα Ασκληπεία η πρακτική της εγκοίμησης στο άβατον των Ασκληπείων είχε ως αποτέλεσμα την θεραπεία των ασθενών μετα την έλευση ενός οράματος (όναρ) από τον Θεό της ιατρικής. Υπάρχουν επίσης εικασίες για αντίστοιχες πρακτικές στα Ελευσίνια Μυστήρια, απουσιάζει όμως η επαρκής τεκμηρίωση.
Σύγχρονα Χρόνια
Ο πρώτος ερευνητής που δημοσίευσε τα ευρήματα του σε σχέση με την δυνατότητα των ανθρώπων να ανακαλούν τις προηγούμενες (αλλά και τις επόμενες) ενσαρκώσεις ήταν ο συνταγματάρχης Albert de Rochas. Το 1911 δημοσίευσε το βιβλίο του "Les Vies Succesives" όπου και εξαιτίας αυτού και της ενασχόλησης του με το "απόκρυφο" έχασε την θέση του διευθυντού του Ecole Polytechinque de Paris. Το 1937 η Αγγλίδα Joan Grant δημοσιεύει το βιβλίο της, «Ο φτερωτός Φαραώ» στου οποίου τις σελίδες αναγράφονται με εντυπωσιακή λεπτομέρεια αναμνήσεις από την ενσάρκωση της ως ιέρεια της αρχαίας Αιγύπτου. Οι ιέρειες του Φαραώ εξασκούνταν στην τεχνική της μακράς μνήμης (εμείς θα την λέγαμε υπέρμνημη). Ακολούθησαν πολλά ακόμη δικά της βιβλία με μνήμες που αφορούσαν ενσαρκώσεις από άλλες περιοχές και εποχές. Αργότερα ένας συμπατριώτης της ο Sir Alexander Cannon (1953) δημοσιεύει τις δικές του μαρτυρίες από εκατοντάδες αναδρομές που έκαναν ασθενείς του στην προσπάθεια να βρουν την πηγή του προβλήματος τους στο βιβλίο του "The Power Within". Μετά την δεκαετία του '50 έχουμε πολλές ανεξάρτητες και μεμονωμένες μαρτυρίες. Από την Σουηδία ο Dr. John Bjorkehm, από τη Σοβιετική Ένωση η Δρ. Βαρβάρα Ιβάνοβα από την Αμερική ο Ron Hubbard. Όλοι έχουν παρόμοια ευρήματα.
Την ίδια περίοδο η Gina Cerminara συντάσει μία περίληψη των δοξασιών που σχετίζονται με την μετενσάρκωση από τις χιλιάδες συνεδρίες που έκανε ο γνωστός Αμερικανός διάμεσος και θεραπευτής Edgar Cayce. Οι αναδρομές σε προηγούμενες ζωές όμως δεν είχαν ιδιαίτερη απήχηση στο ευρύ κοινό μέχρι την δημοσίευση ενός βιβλίου που έγινε best-seller την δεκαετία του '50, "The Search for Bridey Murphy", του Morey Bernstein(1956)...
Μπαίνοντας στην δεκαετία του '60 συναντάμε μια ακόμη εισροή ευρημάτων από τον υπνοθεραπευτή Arnall Bloxham. Οι περιβόητες κασσέτες του Bloxham κινηματογραφήθηκαν από το BBC και έγιναν ντοκυμαντέρ. Η πελάτισσα του υπνοθεραπευτή ήταν μια κοινή νοικοκυρά που ενώ μπήκε σε βαθιά ύπνωση βρέθηκε να αναβιώνει εμπειρίες που διαδραματίζονταν σε άλλους τόπους και χρόνους, αποκαλύπτοντας συγκλονιστικές λεπτομέρειες που αφορούσαν τις «προηγούμενες ενσαρκώσεις» της. Ο παραγωγός του BBC Jeffrey Iverson εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που συνέπτυξε όλες αυτές τις συνεδρίες σε ένα βιβλίο με τον τίτλο "More Lives than One" το 1976.
Παράλληλα στο νοσοκομείο του Bath στην Αγγλία ένας ψυχίατρος έρχεται αντιμέτωπος με το φαινόμενο της ομαδικής μετενσάρκωσης μίας ομάδας εκτελεσθέντων από την Ιερά Εξέταση αιρετικών στην μεσαιωνική Γαλλία. Η ιστορία ξεκίνησε από την προσπάθεια μίας γυναίκας να ξεπεράσει τους επίμονους και επαναλαμβανόμενους εφιάλτες της που αφορούσαν την ζωή της με τους Καθαρούς απ' ό,τι προέκυψε αργότερα. Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις και μετέπειτα επαληθεύσεις λεπτομερειών οδήγησαν τον Dr. Arthur Guirdham να δημοσιεύσει τα ευρήματα του στο βιβλίο του "The Cathars and Reincarnation". Μετέπειτα, ακολούθησαν και άλλα βιβλία που παρουσίαζαν όλο και περισσότερες διαστάσεις και πτυχές στο θέμα.
Σημαντική συνεισφορά ήταν και του Dr. Robert Crookall ο οποίος συνόψισε τα μέχρι τότε ευρήματα της Βρετανικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών τα οποία συνέτειναν στην αντίληψη ότι η συνείδηση επιβιώνει του σωματικού θανάτου.
Προς τα τέλη της δεκαετίας έρχεται ένας ακόμη Βρετανός ψυχίατρος, o Dennys Kelsey (1967) να δημοσιεύσει τα δικά του εντυπωσιακά ευρήματα γράφοντας μαζί με την γυναίκα του (την χαρισματική Joan Grant) ένα βιβλίο με τον τίτλο "Many Lifetimes".
Ομως η πραγματική χρήση της δυνατότητας ανάκλησης προηγούμενων ζωών για θεραπευτικούς σκοπούς και στην ουσία της εγκαθίδρυσης της αναδρομικής θεραπείας έγινε τη δεκαετία του 1970.
Τότε ένα νέο κύμα κατακλύζει τις βιβλιοθήκες με νέα ευρήματα από διάφορους θεραπευτές. Η δρ. Helen Wambach (1978)με την μέθοδο της ύπνωσης και την συνδρομή δεκάδων βοηθών οδηγεί σε αναδρομές χιλιάδες εθελοντές. Τα ευρήματα της είναι ιδιαίτερα σημαντικά και απεικονίζουν με ακρίβεια της συνθήκες ζωής που επικρατούσαν κατά την περίοδο στην οποία οι αναδρομούντες αναφέρονταν. Την ίδια περίοδο ο ψυχολόγος Morris Netherton(1978) δημοσιεύει το βιβλίο του Past Lives Therapy, όπου επιδεικνύει την ιδιαίτερη τεχνική που χρησιμοποιεί ως γέφυρα, όπου δεν χρησιμοποιεί ύπνωση αλλά την λανθάνουσα γλώσσα ή τις ιδιάζουσες λεκτικές φράσεις που φέρουν ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση. Την ίδια χρονιά η Δρ. Edith Fiore (1978) δημοσιεύει το "You Have Been Here Before" ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ο Γερμανός ψυχολόγος Thorwald Detlefsen (1976) δημοσιεύει τα δικά του ευρήματα στο Voices from Other Lives.
Ίσως εδώ δεν θα έπρεπε κανείς να παραλείψει την συνεισφορά ενός μεγάλου ψυχιάτρου του Stanislav Grof όπου κατά την δεκαετία του 1960 στην πατρίδα του Τσεχοσλοβακία χρησιμοποιούσε για θεραπευτικούς λόγους το LSD σε ασθενείς του για να επιφέρει αλλαγές στην συμπεριφορά. Μετέπειτα μετανάστευσε στις ΗΠΑ όπου για λίγο διάστημα μπόρεσε να συνεχίσει την θεραπεία με ψυχοδηλωτικά φάρμακα μέχρι να καταργηθεί δια νόμου η χρήση τους για θεραπευτικούς σκοπούς. Τότε ο Τσέχος ψυχίατρος δημοσίευσε τα ευρήματα του σε πολλά βιβλία του κλονίζοντας την επικρατούσα άποψη πως η συνείδηση δεν υφίσταται στα περιγεννητικά ή προγεννετικά στάδια. Όχι μόνον αυτό αλλά οι ασθενείς του Grof μοιάζουν να έχουν μνήμες που πηγάζουν από προηγούμενες ζωές. Αντίστοιχα ευρήματα είχε και ο Έλληνας Ψυχίατρος Αθανάσιος Καυκαλίδης. Από το 1966 δημοσίευσε αντίστοιχες περιπτώσεις. Το 1980 δημοσίευσε το βιβλίο του "Η Γνώση της Μήτρας, αυτοψυχογνωσία με ψυχοδηλωτικά φάρμακα".
Μπαίνοντας στην δεκαετία του '80 οι δημοσιεύσεις πληθαίνουν. Ο Δρ. Bruce Goldberg (1982) γράφει το μπέστ-σέλλερ Past Lives Future Lives όπου αναφέρει εντυπωσιακές θεραπείες που προκύπτουν σε χρόνιες παθήσεις με την χρήση της αναδρομής σε προηγούμενες ζωές αλλά και της προδρομής. Την ίδια περίοδο στις μεσοδυτικές πολιτείες η συνταξιούχος γιατρός Irene Hickman (1983) δημοσιεύει τα δικά της ευρήματα στο "Mind-Probe Hypnosis". Την ίδια περίοδο ο Αυστραλός Dr. Peter Ramster (1985) υπνωτίζει τέσσερις κυρίες και τις οδηγεί σε προηγούμενες ζωές τους. Μετέπειτα, ταξιδεύουν από την Αυστραλία στις χώρες όπου είχαν τις αναμνήσεις τους. Με έκπληξη όχι μόνο διαπιστώνουν την αλήθεια όσων βίωσαν κατά την διάρκεια της υπνωτικής αναδρομής αλλά οι λεπτομερείς που είχαν αποκαλύψει εντυπωσίασαν ανεξάρτητους παρατηρητές που παρέστησαν στο πείραμα. Το φίλμ του ντοκυμαντέρ διατίθεται στο youtube με τον τίτλο Reincarnation[2] και το αντίστοιχο βιβλίο λέγεται In Search of Lives Past.
Στην Βρετανία δύο ψυχολόγοι οι Glenn Williston και Judith Johnstone (1983) μοιράζονται με το ευρύ κοινό εντυπωσιακές ιστορίες από εκείνη την περίοδο στο βιβλίο τους “Discovering your Past Lives” . Λίγο πιο μετά ένας άλλος Βρετανός Γιουνγκιανός αναλυτής ο Δρ. Roger Woolger (1988) δημοσιεύει το Other Lives Other Selves. Χωρίς την συνδρομή της ύπνωσης αλλά με την χρήση των σωματικών πόνων, ενοχλήσεων ή χρόνιων παθήσεων ως γέφυρα οδηγεί τους πελάτες του σε προηγούμενες ενσαρκώσεις τους για να εντοπίσει τη ρίζα του προβλήματος τους. Μετέπειτα, θεμελιώνει την τεχνική Βαθείας Μνήμης (Deep Memory Process) ενώ γίνεται ένας εκ των σημαντικότερων δασκάλων στην τεχνική ανάκλησης προηγούμενων ζωών εκπαιδεύοντας χιλιάδες θεραπευτές σε όλο τον κόσμο.
Την ίδια χρονιά στις ΗΠΑ ένας διακεκριμένος ψυχίατρος συγκλονίζει την κοινή γνώμη αλλά και την ιατρική κοινότητα με την δημοσίευση του βιβλίου του "Πολλές Ζωές, Πολλοί Δάσκαλοι". Στις σελίδες του ξετυλίγεται η ιστορία μίας ασθενούς του γιατρού που αρχίζει να θεραπεύεται από τις διαταραχές της ανακαλώντας εμπειρίες που έμοιαζαν να έρχονται κατευθείαν άπω προηγούμενες ζωές. Το βιβλίο θα ακολουθήσουν και άλλα όπως το "Μέσα από τα Πέπλα του Χρόνου", "Μόνον η Αγάπη Είναι Αληθινή" και άλλα.
Πάλι στις ΗΠΑ ένας ψυχολόγος ο Dr. Garrett Oppenheim δημοσιεύει το "Who Were You Before You Were You". Για άλλη μία φορά έχουμε ευρήματα που επαληθεύουν το γεγονός πως οι ασθενείς μπορούν να θεραπευθούν με εντυπωσιακή πρόοδο εάν αναδράμουν σε προηγούμενες ζωές και αναβιώσουν τραυματικές εμπειρίες που δεν αφομοιώθηκαν στο διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο ενσαρκώσεις. Ιδιαίτερη αναφορά γι' αυτό ακριβώς διάστημα γίνεται από τον Καναδό Ψυχαναλυτή Joel Whitton (1986) και τον συμπατριώτη του Joe Fisher στο βιβλίο τους "Life between Life" κάτι που είχε προηγούμενα από την Dr. Wambach στο"Life before Life"(1979).
Την δεκαετία του '80 εμφανίζεται στο προσκήνιο και ένας άλλος ψυχοθεραπευτής που ανακαλύπτει τη θεραπευτική δύναμη από την ανάκληση και αναβίωση των προηγούμενων ζωών, ο Ολλανδός Hans TenDam. Αργότερα θα έμελλε να γίνει αυτός που έχει εκπαιδεύσει τους περισσότερους αναδρομείς-θεραπευτές στον πλανήτη. Το βιβλίο του "Exploring Reincarnation" αποτελεί ορόσημο στον κλάδο και θεωρείται ίσως το σημαντικότερο έργο που συγκεντρώνει διεξοδικά όλες τις έρευνες και δημοσιεύσεις που σχετίζονται με την αναδρομική θεραπεία, τις μνήμες από προηγούμενες ζωές και πως αυτές καθορίζουν την σημερινή ζωή, το κάρμα και τις προεκτάσεις του. Επίσης άλλο έργο του ιδίου είναι το "Deep Healing" ένα εγχειρίδιο στο οποίο αναφέρεται στις τεχνικές επαγωγής αναδρομών χωρίς την χρήση της ύπνωσης.
Την δεκαετία του '80 προκύπτει και η ανάγκη να ταξινομηθούν όλα αυτά τα ευρήματα και δημιουργείται η Ένωση Αναδρομικής Έρευνας και Θεραπείας(ARRT)στην Καλιφόρνια για να αποτελέσει ένα φόρουμ διαλόγου. Το 1986 θεσπίζεται και η Επιθεώρηση Αναδρομικής Θεραπείας που από τότε αποτελεί το πιο έγκυρο έντυπο του κλάδου. Μπαίνοντας στην δεκαετία του '90 ένα νέο κύμα δημοσιεύσεων έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες. Διακεκριμένοι Ψυχίατροι όπως οι Drs Jarmon, Klein και Modi αψηφώντας την επίκριση συντηρητικών συναδέλφων τους αποκαλύπτουν τα ευρήματα τους. Ο υπνοθεραπευτής Michael Newton σπάει τα ταμεία με "Τα Ταξίδια της Ψυχής". Τέλος η πρόεδρος του APRT Dr. Winafred Lucas (1993)συνόψισε τα ευρήματα της Αναδρομικής Θεραπείας στο έργο της "Regression Therapy: a handbook for professionals" παραθέτοντας και θεωρητικό πλαίσιο αλλά και τεχνικές για την εφαρμογής της στο θεραπευτικό πεδίο.
Στην νέα χιλιετία ο αριθμός των αναδρομέων θεραπευτών αυξάνεται συνεχώς. Νέες ιδέες και απόψεις προστίθενται στις παλαιότερες αυξάνοντας τα δεδομένα. Ο Βρεττανός ψυχοθεραπευτής Andy Tomlinson με δύο βιβλία του το "Healing the Eternal Soul" και το "Exploring the Eternal Soul", προσθέτει περαιτέρω δεδομένα από κλινικές παρατηρήσεις που συνέλεξε από την πρακτική του.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αρκετοί ιατροί εντάσσουν την αναδρομική θεραπεία στο οπλοστάσιό τους προκειμένου να βοηθήσουν ασθενείς τους. Ο καθηγητής Δρ. Mario Simoes στην Πορτογαλία, ο Terumi Okuyama στην Ιαπωνία που υπήρξε ο πρώτος ιατρός στην χώρα του που ενσωμάτωσε την αναδρομική θεραπεία στο θεραπευτικό του πρωτόκολλο. Μεταξύ άλλων πρωτοπόρων είναι ο Ρώσος Pavel Gyngazov, ο Bραζιλιάνος Julio Perez και ο Ινδός Newton Kondaveti.
Φυσικά, όπως σε όλους τους κλάδους της επιστήμης, έτσι και εδώ τα ευρήματα δεν είναι ομόφωνα. Πολλές φορές οι απόψεις διίστανται και τα ευρήματα διαφέρουν από ερευνητή σε ερευνητή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κάποιες αναντιστοιχίες και διαφωνίες. Ωστόσο, τα σημεία όπου υπάρχει σύμπνοια απόψεων είναι πολύ περισσότερα απ' αυτά για τα οποία υπάρχουν διαφωνίες. Άλλωστε κάτι τέτοιο είναι απολύτως θεμιτό σε μία εκκολαπτόμενη έρευνα που γίνεται στο περιθώριο της επιστημονικής προσέγγισης και χωρίς κονδύλια και επιχορηγήσεις.
Εφαρμογές Αναδρομικής Θεραπείας
Η Αναδρομική Θεραπεία έχει φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη σε θέματα όπως η αυτοεκτίμηση, ή αυτοπεποίθηση και η αυτογνωσία. Έχει επίσης διαπιστωθεί πως η χρήση της βοηθά ιδιαίτερα στην υπέρβαση τραυματικών αποτυπωμάτων από σεξουαλική και σωματική κακοποίηση. Επίσης έχει παρατηρηθεί η άμεση ανακούφιση από συμπτώματα φοβιών, κρίσεων πανικού, συναισθηματικών μπλοκαρισμάτων, κατάθλιψης, ανεξήγητων χρόνιων σωματικών πόνων, προβλημάτων ταυτότητας. Επίσης, καταπολέμηση εθιστικών συμπεριφορών, εφιαλτών και νυχτερινών τρόμων, αϋπνιών, διάσπασης προσοχής, ημικρανιών και πονοκεφάλων. Έχουν αναφερθεί επίσης και περιπτώσεις επίλυσης προβλημάτων παχυσαρκίας και βουλιμίας, καταπολέμηση του μετα-τραυματικού στρες, εξάλειψη εμμονών και κρίσεων πανικού και άγχους.
Τέλος, και πάνω από όλα οι περισσότεροι αναδρομείς πιστεύουν πως η σημαντικώτερη κατάκτηση των πελατών τους είναι η απόκτηση του νοήματος στην ζωή τους και η αποκατάσταση της ψυχικής και πνευματικής ισορροπίας. Η ανακάλυψη και η εναρμόνιση με τον σκοπό της ζωής ενός ανθρώπου ίσως είναι και ο σημαντικότερος στόχος της αναδρομικής θεραπείας.
Σε μία έρευνα που έγινε από την Dr. Wambach, στις ΗΠΑ την δεκαετία του '80, όπου χρησιμοποίησε τα ευρήματα 26 θεραπευτών που είχαν εργαστεί με ένα σύνολο 17350 πελατών, βρέθηκε ότι το 63% των ερωτηθέντων είδαν βελτίωση στα συναισθηματικά και σωματικά τους προβλήματα, ενώ ένα 40% είδαν πρόοδο στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Σε άλλη μία έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ από την Δρ. Hazel Denning διευθύντρια της Ένωσης Αναδρομέων Θεραπευτών μελέτησε τα ευρήματα 8 θεραπευτών με ένα σύνολο σχεδόν χιλίων πελατών μεταξύ του 1985 και του 1992. Μετά από πέντε χρόνια εντόπισε τους 450 πελάτες και είχε τα ακόλουθα αποτελέσματα. Το 24% των πελατών είχε πλήρως απαλλαγεί από το πρόβλημα για το οποίο είχε καταφύγει στην αναδρομική θεραπεία. Το 23% είδε δραματική βελτίωση και το 17% είδε μερική βελτίωση. Οι υπόλοιποι δεν διαπίστωσαν κάποια ιδιαίτερη διαφορά ή βελτίωση.
Στην Ολλανδία το 1992 ο Ronald Van der Maessen ερεύνησε την αποτελεσματικότητα της αναδρομικής θεραπείας με 401 πελάτες 32 θεραπευτών. Τα αποτελέσματα επήλθαν με ένα μέσο όρο 15 ωρών αναδρομικής θεραπείας που έγιναν στη διάρκεια έξη συνεδρίων. Οι περισσότεροι ασθενείς είχαν προσπαθήσει τα πάντα για να απαλλαχτούν από το πρόβλημά τους πριν καταφύγουν στην αναδρομική θεραπεία. Έξη μήνες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας οι ασθενείς ανέφεραν: περισσότεροι από το 50% ανέφεραν σημαντική έως ολοκληρωτική βελτίωση. Το 25% είδαν μικρή βελτίωση ενώ ένα 20% δεν είδε βελτίωση.
Άλλες έρευνες βρήκαν πως προβλήματα που προηγουμένως δεν είχαν επιλυθεί με την παραδοσιακή ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, επιλύθηκαν με την επιστράτευση της αναδρομικής θεραπείας. Ο δρ. Ron Van der Maesen εργάστηκε με 54 ασθενείς που άκουγαν φωνές από πηγές που δεν μπορούσαν να εντοπιστούν(κατά το DSM-IV ακουστικές ψευδαισθήσεις στην σχιζοφρένεια) εκ των οποίων το 80% παρακολουθούνταν από ψυχιάτρους. Η έρευνα εποπτεύονταν από το Τμήμα Κλινικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ στην Ολλανδία. Έξη μήνες μετά την θεραπεία και μετά από κλινική εξέταση διαπιστώθηκε πως οι ενοχλητικές φωνές είχαν εξ'ολοκλήρου εξαφανιστεί στο 25% και πως 32% των ασθενών μπορούσαν πλέον να διαχειριστούν και να ανεχθούν αυτές τις φωνές.
Σχολές και Πιστοποίηση σε Διεθνές επίπεδο.
Μέχρι σήμερα τουλάχιστον δεν παρέχεται εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου στην αναδρομική θεραπεία. Οι αναδρομές σε προηγούμενες ζωές εξ’ ορισμού παρεκκλίνουν των ορίων που έχει θεσπίσει η επιστημονική κοινότητα. Ως εκ τούτου, το έργο της εκπαίδευσης των νέων που ενδιαφέρονται να ασκήσουν το επάγγελμα αυτό, προσφέρουν κάποιοι παλαίμαχοι πρωτοπόροι του είδους που έχουν θεσπίσει αντίστοιχες σχολές. Αυτές οι σχολές έχουν θέσει υψηλά στάνταρ και προδιαγραφές στο πρόγραμμα σπουδών τους, λειτουργώντας επάνω σε συγκεκριμένα πρωτόκολλα στα οποία έχουν συμφωνήσει από κοινού με άλλες σχολές του κλάδου. Η αξιολόγηση των υποψηφίων αναδρομέων και η παροχή πιστοποίησης αποδίδεται μόνον όταν αυτοί πληρούν τα κριτήρια ικανότητας για επαγωγή, διαχείριση και ολοκλήρωση αναδρομών και όταν αποδέχονται τους όρους και τις συνθήκες που απαιτούνται για την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος.
Μετά την πιστοποίηση απαιτείται συνεχής συμμετοχή σε σεμινάρια, ετήσιες ευρωπαϊκές [3] συναντήσεις και διεθνείς συνδιασκέψεις[4] έτσι ώστε να υπάρχει διαρκής ενημέρωση για τις εξελίξεις στον κλάδο διατηρώντας έτσι το επίπεδο και την ποιότητα των θεραπευτών υψηλά.
Μερικές από αυτές τις σχολές είναι του Hans TenDam [5] στην Ολλανδία, του Roger Woolger [6] σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, του Andy Tomlinson [7] στην Αγγλία, του Mario Resende [8] στην Πορτογαλια , του ζεύγους Keyserlingk [9] αλλά και πολλών άλλων [10].
Διεθνείς Ενώσεις Αναδρομέων Θεραπευτών
Υπάρχουν και διεθνείς οργανώσεις που αποτελούν ένα φόρουμ συνάντησης αυτών των θεραπευτών. Είναι η Διεθνής Ένωση Αναδρομέων Θεραπευτών IARRT[11] (International Association for Regression Research and Therapies) που ιδρύθηκε το 1980 και συνιστά την πρώτη παγκοσμίως τέτοια προσπάθεια. Από το 1986 εκδίδει την Επιθεώρηση Αναδρομικής Θεραπείας (The Journal of Regression Therapy) που αποτελεί και την πιο έγκυρη πηγή δημοσιεύσεων στο είδος της. Το 2006 ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση Αναδρομέων Θεραπευτών [EARTh][12] (European Association for Regression Therapy) που αποτελεί ένα χώρο συνεύρεσης και ανταλλαγής απόψεων από επαγγελματίες του χώρου. Εκεί κανείς μπορεί να ανατρέξει στην λίστα των εγκεκριμένων μελών για συμβεβλημένους και πιστοποιημένους θεραπευτές.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
