.
Η υπολογιστική δημιουργικότητα (επίσης γνωστή ως τεχνητή δημιουργικότητα, μηχανική δημιουργικότητα, δημιουργικός υπολογισμός ) είναι μια διεπιστημονική προσπάθεια που βρίσκεται στη διασταύρωση των πεδίων της τεχνητής νοημοσύνης, της γνωστικής ψυχολογίας, της φιλοσοφίας και των τεχνών (π.χ. η υπολογιστική τέχνη ως μέρος της υπολογιστικής κουλτούρας).
Ο στόχος της υπολογιστικής δημιουργικότητας είναι να μοντελοποιήσει, να προσομοιώσει ή να αναπαραγάγει τη δημιουργικότητα χρησιμοποιώντας έναν υπολογιστή, για να επιτύχει έναν από τους διάφορους στόχους: ]
Να κατασκευάσει ένα πρόγραμμα ή έναν υπολογιστή ικανό για δημιουργικότητα σε ανθρώπινο επίπεδο.
Για την καλύτερη κατανόηση της ανθρώπινης δημιουργικότητας και για τη διαμόρφωση μιας αλγοριθμικής προοπτικής για τη δημιουργική συμπεριφορά στους ανθρώπους.
Να σχεδιάζουν προγράμματα που μπορούν να ενισχύσουν την ανθρώπινη δημιουργικότητα χωρίς να είναι απαραίτητα οι ίδιοι δημιουργικοί.
Το πεδίο της υπολογιστικής δημιουργικότητας ασχολείται με θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα στη μελέτη της δημιουργικότητας. Η θεωρητική εργασία για τη φύση και τον σωστό ορισμό της δημιουργικότητας εκτελείται παράλληλα με την πρακτική εργασία για την εφαρμογή συστημάτων που επιδεικνύουν δημιουργικότητα, με το ένα σκέλος της εργασίας να ενημερώνει το άλλο.
Η εφαρμοζόμενη μορφή της υπολογιστικής δημιουργικότητας είναι γνωστή ως σύνθεση μέσων.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
