.
Στον εξελικτικό υπολογισμό, η διαφορική εξέλιξη (ΔΕ) είναι μια μέθοδος που βελτιστοποιεί ένα πρόβλημα προσπαθώντας επαναληπτικά να βελτιώσει μια υποψήφια λύση σε σχέση με ένα δεδομένο μέτρο ποιότητας. Τέτοιες μέθοδοι είναι κοινώς γνωστές ως μεταευρετικές, καθώς κάνουν ελάχιστες ή καθόλου υποθέσεις σχετικά με το πρόβλημα που βελτιστοποιείται και μπορούν να αναζητήσουν πολύ μεγάλους χώρους υποψήφιων λύσεων. Ωστόσο, μεταευρετικές μεθόδους όπως η DE δεν εγγυώνται ότι θα βρεθεί ποτέ μια βέλτιστη λύση.
Η ΔΕ χρησιμοποιείται για πολυδιάστατες συναρτήσεις πραγματικών τιμών, αλλά δεν χρησιμοποιεί τη διαβάθμιση του προβλήματος που βελτιστοποιείται, πράγμα που σημαίνει ότι Η ΔΕ δεν απαιτεί να είναι διαφοροποιήσιμο το πρόβλημα βελτιστοποίησης, όπως απαιτείται από τις κλασικές μεθόδους βελτιστοποίησης όπως οι μέθοδοι gradient descent και quasi-newton . Το DE μπορεί επομένως να χρησιμοποιηθεί και σε προβλήματα βελτιστοποίησης που δεν είναι καν συνεχή, είναι θορυβώδη, αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου, κ.λπ.[1]
Η ΔΕ βελτιστοποιεί ένα πρόβλημα διατηρώντας έναν πληθυσμό υποψήφιων λύσεων και δημιουργώντας νέες υποψήφιες λύσεις συνδυάζοντας υπάρχουσες σύμφωνα με τους απλούς τύπους του και, στη συνέχεια, διατηρώντας όποια υποψήφια λύση έχει την καλύτερη βαθμολογία ή καταλληλότητα για το πρόβλημα βελτιστοποίησης. Με αυτόν τον τρόπο, το πρόβλημα βελτιστοποίησης αντιμετωπίζεται ως ένα μαύρο κουτί που παρέχει απλώς ένα μέτρο ποιότητας δεδομένης μιας υποψήφιας λύσης και επομένως η διαβάθμιση δεν χρειάζεται.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
