Αλουνογενής

 

 

.

Ο αλουνογενής (αγγλ. alunogen) είναι ορυκτό ένυδρο θειικό άλας του αργιλίου. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό alum για το αργίλιο και το ελληνικό γένος = το ορυκτό που «γεννά» αλουμίνιο. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται, επίσης, και ως αλουνογενίτης, δαβίτης, κεραμοστυπτηρίτης και αλλοτριχίτης του Hausmann.

Σχηματίζεται από αντιδράσεις θειικών ιόντων, προερχόμενων από εξαλλοιώσεις θειούχων ορυκτών, με αργιλούχα ορυκτά σε σχιστολίθους, στα τοιχώματα εξαλλοιουμένων αποθέσεων πυριτών σε ξηρά κλίματα, καθώς και στα όρια ανθρακοφόρων κοιτών. Επίσης απαντά σε φουμαρόλες και σολφατάρες χαμηλών, σχετικά, θερμοκρασιών.

Αλουνογενής

Γενικά
Κατηγορία	Θειικά
Χημικός τύπος	Al2(SO4)3·17(H2O)
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα	1,79 gr/cm3
Χρώμα	Άχρωμο, λευκό, ανοικτοκίτρινο ή ερυθρό λόγω προσμίξεων
Σύστημα κρυστάλλωσης	Τρικλινές
Κρύσταλλοι	Σπάνιοι, λεπτοί ελασματοειδείς ή πρισματικοί, πολύπλοκοι[1]
Υφή	Ινώδης, ενίοτε φλοιώδης
Διδυμία	{010}
Σκληρότητα	1,5 - 2
Σχισμός	Τέλειος {010}, ασαφής {100}
Θραύση	Κογχοειδής
Λάμψη	Υαλώδης, μεταξώδης
Γραμμή κόνεως	Λευκή
Πλεοχρωισμός	Όχι
Διαφάνεια	Διαφανής
Παρατηρήσεις	Διαλύεται στο νερό

Εμφάνιση

Σχετίζεται με σιδηροπυρίτη, μαρκασίτη, αλοτριχίτη, μελαντερίτη και γύψο.

Ανευρίσκεται σε πολλές περιοχές του πλανήτη, σε ορισμένες μάλιστα σε αρκετά μεγάλες ποσότητες. Αξιοσημείωτες εμφανίσεις του είναι στην περιοχή Nova Bana της Σλοβακίας, στη σολφατάρα του Pozzuoli του Βεζούβιου και στην περιοχή Vulcano των νήσων Λίπαρι της Ιταλίας, στη Γαλλία (περιοχές Sain Bel Ροδανού και Ronchamp[2]), την Ισπανία (Teruel), τη Γερμανία (ιδιαίτερα στη Σαξωνία), σε ηφαιστειακές περιοχές της χερσονήσου Καμτσάτκα της Ρωσίας, τη Χιλή (περιοχή Ικουίκουε), στο όρος Πελέ της Μαρτινίκας, στις Πολιτείες Νέο Μεξικό (Alum Mountain, εκτεταμένες αποθέσεις), Βόρεια Καρολίνα, Γιούτα, Καλιφόρνια και Αλάσκα (περιοχή ηφαιστείου Αγίου Αυγουστίνου) των ΗΠΑ, το Βέρνον του Καναδά, την Κίνα, την Ανταρκτική και την Αυστραλία.

Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα ορυχεία της περιοχής «Πλάκα» του Λαυρίου και στο ορυχείο «Ολυμπιάδα» της Κασσάνδρας στην Χαλκιδική.
Πηγές

Handbook of Mineralogy
Mindat.org
Webmineral.com
Mineral Atlas

Δείτε επίσης

Κατάλογος ορυκτών
Κατάλογος ορυκτών των μεταλλείων Λαυρίου

Βιβλιογραφία

James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244

Σημειώσεις

Έχουν καταγραφεί περισσότερες από 60 μορφές κρυστάλλων του
Σε ανθρακοφόρες κοίτες

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License