.
"Παλαιός αιγιαλός" είναι η ζώνη της ξηράς, που προέκυψε από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού (βλ. ν. 2971/01 αρ. 1). Σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 3 του ν. 2971/01 " Η Επιτροπή καθορίζει την παλαιά θέση του αιγιαλού, που υπήρχε μέχρι το έτος 1884 αν υφίστανται κατοχές ιδιωτών, αλλά και προγενέστερα εάν δεν υφίστανται τέτοιες κατοχές, εφόσον η θέση του παλαιού αιγιαλού προκύπτει από ενδείξεις επί του εδάφους ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία εξαιρουμένων των μαρτυρικών καταθέσεων". Ο "παλαιός αιγιαλός" είναι δημόσιο κτήμα αλλά ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του δημοσίου και ως εκ τούτου δεν έχει κοινόχρηστο χαρακτήρα, ενώ είναι δυνατόν να παραχωρηθεί, ενοικιασθεί ή και πωληθεί.[1] Για τον καθορισμό της ζώνης του παλαιού αιγιαλού λαμβάνται υπόψη φυσικές ενδείξεις του εδάφους όπως η αμμώδης ή αργιλώδης σύσταση, τυχόν ελώδεις ή βαλτώδεις εκτάσεις συνεχόμενες του αιγιαλού, αεροφωτογραφίες, χάρτες και διαγράμματα διαφόρων ετών, γεωλογικές μελέτες και άλλα επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία, ενώ αποκλείονται οι μαρτυρικές καταθέσεις, μετά την εφαρμογή του ν. 2971/01.
Παραπομπές
«Ν.2971/01 Αιγιαλός , Παραλία». Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νάξου. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2012.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
