\( \require{mhchem} \)
Το ξενικό οξύ ή διοξοδιυδροξυξένο είναι χημική ένωση του ξένου (Xe), ενός ευγενούς αερίου, που σχηματίζεται με τη διάλυση τριοξειδίου του ξένου (XeO3) σε νερό (H2O):
Ξενικό οξύ | |
---|---|
Γενικά | |
Όνομα IUPAC | Διοξοδιυδροξυξένο |
Άλλες ονομασίες | Ξενικό οξύ |
Χημικά αναγνωριστικά | |
Χημικός τύπος | H2XeO4 |
Μοριακή μάζα | 197,3065 amu |
SMILES | OXe(=O)(=O)O |
InChI | 1/H2O4Xe/c1-5(2,3)4/h1-2H |
ChemSpider ID | 10466143 |
Δομή | |
Μοριακή γεωμετρία | τετραεδρική |
Φυσικές ιδιότητες | |
Χημικές ιδιότητες | |
pKa | ; |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
\( {\displaystyle \mathrm {XeO_{3}+4H_{2}O{\xrightarrow {}}H_{2}XeO_{4}\rightleftarrows [HXeO_{4}]^{-}+H^{+}} } \)
Είναι πολύ ισχυρό οξειδωτικό αντιδραστήριο και η διάσπασή του είναι επικίνδυνη, αφού απελευθερώνει (σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα) μεγάλες ποσότητες αερίων προϊόντων: ξένο, διοξυγόνο (O2) και όζον (O3).
Η ύπαρξή του υποτέθηκε το 1933 από τον Λίνους Πάουλινγκ (Linus Pauling)[1]. Χρησιμοποιείται ως οξειδωτικό αντιδραστήριο στην Οργανική Χημεία.
Αναφορές και παρατηρήσεις
Linus Pauling (June 1933). "The Formulas of Antimonic Acid and the Antimonates". J. Am. Chem. Soc. 55, (5): 1895–1900. doi:10.1021/ja01332a016.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License