\( \require{mhchem} \)
.
Το υδρόθειο (H2S) και το υδροϊώδιο (ΗΙ) διασπώνται σχετικά εύκολα στα στοιχεία τους :
- H2S → H2 + S
- 2HI → H2 + I2
Τα άλλα υδραλογόνα (HF, HCl, HBr) μέχρι τους 1000°C είναι σταθερά, οπότε η θερμική τους διάσπαση δεν παρουσιάζει πρακτικό ενδιαφέρον.
Το νιτρικό οξύ (ΗΝΟ3) διασπάται σε θερμοκρασία λίγο μεγαλύτερη από το σημείο βρασμού του (86°C) :
- 2HNO3 → H2O + 2NO2 + 1/2O2
To νιτρώδες οξύ (HNO2) διασπάται με αντίδραση αυτοξειδοαναγωγής :
- 2HNO2 → Η2Ο + 2ΝΟ + ΗΝΟ3
Το θειικό οξύ (H2SO4) και το κασσιτερικό οξύ (H2SnO3) διασπώνται προς τα οξείδια τους και νερό :
- H2SO4 → SO3 + H2O
- H2SnO3 → SnO2 + H2O
Το φωσφορικό οξύ (H3PO4) διασπάται προς πυρο-μορφή (στους 210°C-240°C) και προς μετα-μορφή (στους 310°C) :
- 2H3PO4 → H4P2O7(πυρο) + H2O
- H3PO4 → HPO3(μετα) + H2O
Το βορικό οξύ (H3BO3) διασπώμενο θερμικά δίνει διάφορα προϊόντα :
- H3BO3 → H2O + HBO2 (μετα-μορφή στους 100°C)
- 4H3BO3 → Η2Ο + H2B4O7 (τετρα-μορφή στους 160°C)
- 2H3BO3 → Η2Ο + B2O3 (οξείδιο σε θερμοκρασία > 160°C)
Το ιωδικό οξύ (ΗΙΟ3) διασπάται κατά το σχήμα : 2HIO3 → I2O5 + H2O
Πηγές
Μανουσάκης Γ.Ε. "Γενική και Ανόργανη Χημεία", Τόμοι 1ος και 2ος, Θεσσαλονίκη 1981.
Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Στοιχεία Ανόργανης Χημείας", Έκδοση 14η, Αθήνα 1984.
Μανωλκίδης Κ., Μπέζας Κ. "Χημικές Αντιδράσεις", Αθήνα 1976.
Δημητριάδης Θ. Γ. "Test Οξειδοαναγωγής", Αθήνα 1989.
Βασιλικιώτης Γ. Σ. "Ποιοτική Ανάλυση", Θεσσαλονίκη 1980.
Μπαζάκης Ι. Α. "Γενική Χημεία", Αθήνα.
Σπάθης Π. "Μεταλλουργία & Τεχνολογία Μετάλλων", Θεσσαλονίκη 1988
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
