\( \require{mhchem} \)
Το οξείδιο του αργύρου είναι η χημική ένωση με τον χημικό τύπο Ag2O. Είναι μια λεπτή μαύρη ή σκούρα καφετιά σκόνη που χρησιμοποιείται για να παρασκευάσει άλλες ενώσεις του αργύρου.
| Ονόματα |
|---|
| Ονοματολογία IUPAC
Άργυρος(Ι) οξείδιο
|
| Άλλα ονόματα
Οξείδιο του αργύρου
|
| Αναγνωριστικά |
20667-12-3  |
7970393  |
| 243-957-1 |
| Image |
| άργυρος+οξείδιο |
| 9794626 |
| VW4900000 |
| Ιδιότητες |
| Ag2O |
| 231,74 g·mol−1 |
| Μαύροι/καφέ κρύσταλλοι του κυβικού κρυσταλλικού συστήματος |
| Άοσμο[1] |
| 7,14 g/cm3 |
| 300 °C (572 °F; 573 K) αποσυντίθεται από ≥200 °C[2][3] |
| 0,013 g/L (20 °C) 0,025 g/L (25 °C)[4] 0,053 g/L (80 °C)[2] |
| 1,52·10−8 (20 °C) |
| Διαλυτό σε οξέα, αλκάλεα Αδιάλυτο σε αιθανόλη[4] |
| −134,0·10−6 cm3/mol |
| Δομή |
| Κυβικό |
| Pn3m, 224 |
| Θερμοχημεία |
| 65,9 J/mol·K[4] |
| 22 J/mol·K[5] |
| −31 kJ/mol[5] |
| −11.3 kJ/mol[3] |
| Κίνδυνοι |
  [6] |
| H272, H315, H319, H335[6] |
| P220, P261, P305+351+338[6] |
|
[1][1]
2
0
1
|
| Θανάσιμη δόση ή συγκέντρωση (LD, LC): |
| 2,82 g/kg (επιμύες, στοματικά)[1] |
| Σχετικές ενώσεις |
| Άργυρος(I,III) οξείδιο |
|
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες (25°C, 100 kPa).
|
Παρασκευή
Παρασκευή του οξειδίου του αργύρου με αντίδραση υδροξειδίου του λιθίου με πολύ αραιό διάλυμα νιτρικού αργύρου
Το οξείδιο του αργύρου μπορεί να παρασκευαστεί με επίδραση αραιών διαλυμάτων νιτρικού αργύρου και υδροξειδίου αλκάλεως.[7][8] This reaction does not afford appreciable amounts of silver hydroxide due to the favorable energetics for the following reaction:[9]
- 2 AgOH → Ag2O + H2O (pK = 2,875)[10])
Η ευρεσιτεχνία ΗΠΑ 20050050990 περιγράφει την παρασκευή του Ag2O με ιδιότητες κατάλληλες για χρήση ως λεπτού κοκκώδους αγώγιμου πληρωτή αλοιφής.
.
Δομή και ιδιότητες
Το Ag2O χαρακτηρίζεται ως γραμμικό, με διδεσμικά κέντρα Ag συνδεμένο με τετραεδρικά οξείδια. Είναι ισοδομικό με το Cu2O. "Διαλύεται" σε διαλύτες που το αποσυνθέτουν. Είναι ελαφρά διαλυτό στο νερό λόγω του σχηματισμού του ιόντος Ag(OH)2− και πιθανόν συσχετίζεται με τα προϊόντα υδρόλυσης.[11] Διαλύεται σε διάλυμα αμμωνίας για να δώσει διαλυτά παράγωγα. Πολτός του Ag2O προσβάλλεται άμεσα από οξέα:
- Ag2O + 2 HX → 2 AgX + H2O
όπου HX = HF, HCl, HBr, ή HI, HO2CCF3. Αντιδρά επίσης με διαλύματα χλωριούχων αλκαλίων για να καθιζήσει χλωριούχο άργυρο (silver chloride), αφήνοντας διάλυμα του αντίστοιχου υδροξειδίου του αλκάλεως.[11][12]
Όπως πολλές ενώσεις του αργύρου, το οξείδιο του αργύρου είναι φωτοευαίσθητο. Αποσυντίθεται επίσης σε θερμοκρασίες πάνω από 280 °C.[13]
Εφαρμογές
Αυτό το οξείδιο χρησιμοποιείται σε κάποιες μπαταρίες οξειδίου του αργύρου, όπως στο μικτό οξείδιο αργύρου(I,III), Ag4O4. Στην οργανική χημεία, το οξείδιο του ασβεστίου χρησιμοποιείται ως ήπιο οξειδωτικό μέσο. Παραδείγματος χάρη, οξειδώνει τις αλδεΰδες σε καρβοξυλικά οξέα. Τέτοιες αντιδράσεις δουλεύουν καλύτερα όταν το οξείδιο του αργύρου έχει παρασκευαστεί επί τόπου από νιτρικό άργυρο και υδροξείδιο αλκάλεως.
Παραπομπές
«Silver Oxide MSDS». SaltLakeMetals.com. Salt Lake Metals. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2014.
Perry, Dale L. (1995). Handbook of Inorganic Compounds (illustrated έκδοση). CRC Press. σελ. 354. ISBN 0849386713.
http://chemister.ru/Database/properties-en.php?dbid=1&id=4098
Lide, David R. (1998). Handbook of Chemistry and Physics (81 έκδοση). Boca Raton, FL: CRC Press. σελίδες 4–83. ISBN 0-8493-0594-2.
Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. σελ. A23. ISBN 0-618-94690-X.
Πρότυπο:Sigma-Aldrich
O. Glemser and H. Sauer "Silver Oxide" in Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, 2nd Ed. Edited by G. Brauer, Academic Press, 1963, NY. Vol. 1. p. 1037.
Janssen, D. E.; Wilson, C. V. (1963), «4-Iodoveratrole», Org. Synth.; Coll. Vol. 4: 547
Holleman, A. F.; Wiberg, E. "Inorganic Chemistry" Academic Press: San Diego, 2001. (ISBN 0-12-352651-5).
Biedermann, George; Sillén, Lars Gunnar (1960). «Studies on the Hydrolysis of Metal Ions. Part 30. A Critical Survey of the Solubility Equilibria of Ag2O». Acta Chemica Scandinavica 13: 717. doi:10.3891/acta.chem.scand.14-0717.
Cotton, F. Albert; Wilkinson, Geoffrey (1966). Advanced Inorganic Chemistry (2nd Ed.). New York:Interscience. σελ. 1042.CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
General Chemistry by Linus Pauling, 1970 Dover ed. p703-704
Merck Index of Chemicals and Drugs Αρχειοθετήθηκε 2009-02-01 στο Wayback Machine., 14th ed. monograph 8521
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Annealing of Silver Oxide – Demonstration experiment: Instruction and video
Silver Oxide, Ag2O
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
