.
Ο Σαυροποσειδώνας (Sauroposeidon) ήταν ένα τεράστιο σαυρόποδο της Πρώιμης Κρητιδικής περιόδου, συγγενικό με το Βραχιόσαυρο. Θεωρείται ο ψηλότερος δεινόσαυρος που υπήρξε ποτέ, και ένας από τους μεγαλύτερους. Με το τρομερό ύψος των 16 μέτρων, μάλλον θα μπορούσε να φτάσει στις κορυφές κάθε δέντρου για να τραφεί. Ο Σαυροποσειδώνας ήταν από τα τελευταία μεγάλα σαυρόποδα που έζησαν στη Βόρεια Αμερική.
| Σαυροποσειδώνας Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων: Πρώιμο Κρητιδικό, 112Ma
|
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
|
Περιγραφή
Ο Σαυροποσειδώνας ήταν κλασσικό μέλος των βραχιονοσαυρίδων: τεράστιος, με μακρύ, όρθιο λαιμό και μεγαλύτερα μπροστινά από πίσω πόδια. Λίγοι σπόνδυλοι έχουν βρεθεί, κυρίως αυχενικοί μήκους 1,5 μέτρου. Λόγω της έλλειψης απολιθωμάτων , δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το μέγεθός του. Εικάζεται πως είχε 25-34 μέτρα μήκος και 40-60 τόνους βάρος, κάνοντάς τον έναν από τ'ους μεγαλύτερους δεινόσαυρους που έζησαν ποτέ.
Ιστορία
Ο Σαυροποσειδώνας ανακαλύφθηκε το 1994 από τον ερασιτέχνη κυνηγό απολιθωμάτων Μπόμπυ Κρις κατά τύχη στην πολιτεία Οκλαχόμα, κοντά σύνορα με το Τέξας. Οι σπόνδυλοί του ήταν τόσο μεγάλοι, που αρχικά έδωσε την εντύπωση πως ήταν μέρη ενός απολιθωμένου δάσους. Όμως το 1999 έγινε αποκατάσταση των οστών από ένα μεταπτυχιακό φοιτητή του Dr. Cifelli του Μουσείου Φυσικής ιστορίας της Οκλαχόμα. Μόλις έγινε αντιληπτή η σημασία της ανακάλυψης ανακοινώθηκε ένα δελτίο τύπου και το 2000 έγινε επίσημη δημοσίευση στο περιοδικό Journal of Vertebrate Paleontology. Μέχρι το 2012 στο γένος Σαυροποσειδώνας είχαν προστεθεί και άλλα απολιθώματα που ήταν γνωστά επί δεκαετίες με άλλα ονόματα.
Το μέγεθος του κολοσσιαίου Σαυροποσειδώνα, του ψηλότερου σαυροπόδου, σε σύγκριση με τον άνθρωπο
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
