.
Με τον όρο Παλυνολογία (παλύνω: πασπαλίζω) εννοούμε την επιστήμη που εξετάζει τη χλωρίδα παλαιοτέρων περιόδων, μελετώντας παλυνόμορφα. Τα παλυνόμορφα περιλάμβάνουν φυτικές (συνήθως γύρη) και ζωικές δομές, μικροσκοπικές στο μέγεθος (από 5 µm έως 500 µm), και συντίθενται από υλικά ιδιαίτερα ανθεκτικά στις περισσότερες μορφές διάβρωσης. H γύρη συλλέγεται από εδαφολογικούς πυρήνες, στους οποίους διαφαίνεται η διαδοχή των γεωλογικών χρονολογικών περιόδων. Η μέθοδός της (πυρηνοληψία) στηρίζεται στην απόσπαση δειγμάτων εδάφους (καρότων) από λιμναίες και ελώδεις αποθέσεις, στη μελέτη και αναγνώριση των κόκκων γύρης που εμπεριέχουν και στη σύνταξη διαγραμμάτων γύρης, που πληροφορούν για τη χλωρίδα της ευρύτερης περιοχής σε μεγάλες χρονικές κλίμακες.
Μέθοδοι
Τα παλυνόμορφα (μεγέθους συνήθως από 5 έως 500 μm) εξάγονται από λίθους και αποθέσεις φυσικά, με πλύσιμο, μετά από χρήση υπερήχων και χημικά, χρησιμοποιώντας τη χημική αποσύνθεση για την απομάκρυνση μη οργανικών ουσιών (π.χ. χρησιμοποιώντας Υδροχλωρικό οξύ (HCl) για την απομάκρυνση ανθρακικών ορυκτών και Υδροφθορικό οξύ (HF) για την αποσύνθεση πυριτικών ορυκτών σε κατάλληλους καπνοθαλάμους ειδικών εργαστηρίων).
Τα δείγματα παρατηρούνται σε μικροσκόπιο και εξετάζονται με τη χρήση φωτός μικροσκοπία ή υποβάλλονται σε έλεγχο ηλεκτρονικής σάρωσης (SEM). Η Παλυνολογία χρησιμοποιεί αρκετές τεχνικές από άλλους σχετικούς επιστημονικούς κλάδους, όπως είναι η Γεωλογία, η Βοτανική, η Παλαιοντολογία, η Αρχαιολογία, η Εδαφολογία και η Γεωγραφία.
Εφαρμογές
Η Παλυνολογία χρησιμοποιείται σε μια ποικιλία εφαρμογών, σχετικές με αρκετούς επιστημονικούς κλάδους.
Στην Βιοστρωματογραφία και Γεωχρονολόγηση. Οι γεωλόγοι χρησιμοποιούν παλυνολογικές μελέτες στην βιοστρωματογραφία για να συσχετίσουν διαφορετικά στρώματα και να καθορίσουν τη σχετική ηλικία ενός σχηματισμού, ή μιας στρωματογραφικής αλληλουχίας.
Στην Παλαιοοικολογία και κλιματικές αλλαγές. Η Παλυνολογία μπορεί να χρησιμοποιεί στην ανασύνθεση της χλωρίδας και του υδρόβιου φυτοπλαγκτόν και έτσι να αναπλάσει παρελθούσες περιβαλλοντικές (παλαιοπεριβαλλοντικές) και παλαιοκλιματικές συνθήκες.
Σε Λιμνολογικές μελέτες. Παλυνόμορφα του γλυκού νερού ζωικά και φυτικά υπολείμματα, στα οποία περιλαμβάνονται τα πρασινόφυτα και οι πράσινες άλγες είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για τη μελέτη του επιπέδου των λιμνών κατά το παρελθόν και των κλιματικών αλλαγών.
Στην Ταξινομία και τις εξελικτικές μελέτες.
Στην Ιατροδικαστική παλυνολογία- την μελέτη της γύρης και άλλων παλυνόμορφων ως μαρτυριών στον τόπο ενός εγκλήματος.
Σε Αλλεργικές μελέτες. Μελέτες της γεωγραφικής διασποράς και της εποχιακής παραγωγής γύρης, είναι δυνατόν να βοηθήσουν εκείνους που πάσχουν από αλλεργίες.
Στην Μελισσοπαλυνολογία - την μελέτη της γύρης και των σπορίων που βρίσκονται στο μέλι.
Η παλυνολογία επιτρέπει επίσης στους επιστήμονες να αναφέρονται σε κλιματικές συνθήκες χιλιάδων ή εκατομμυρίων χρόνων πριν. Είναι θεμελιώδες τμήμα έρευνας των κλιματικών αλλαγών.
Προτεινόμενη βιβλιογραφία
Moore, P.D., et al. (1991), Pollen Analysis (Second Edition). Blackwell Scientific Publications. ISBN 0632021764
Traverse, A. (1988), Paleopalynology. Unwin Hyman ISBN 0045610010
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Διεθνής Ομοσπονδία Παλυνολογικών Εταιριών
Ένωση Αμερικανών στρωματογραφικών Παλυνολόγων Palynologists, Inc. (AASP)
Κέντρο Παλυνολογίας, Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ, UK
Η Παλυνολογική Μονάδα, Kew Gardens, UK
PalDat, παλυνολογική βάση δεδομένων του Πανεπιστημίου της Βιέννης, Αυστρία
Η Μικροπαλαιοντολογική Εταιρία
Αμερικανικός σύνδεσμος στρωματογραφικών Παλυνολόγων (AASP)
Διεθνής επιτροπή μικροχλωρίδας της Παλαιοζωικής Εποχής (CIMP),
Science History of Palaeobotany and Renowned Palaeobotanists
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
