.
Η Νυφίτσα (μυλογαλή) (Mustela nivalis= Ικτίς η χιονώδης ) είναι σαρκοφάγο θηλαστικό της οικογένειας των μουστελιδών. Συναντάται στην Ευρώπη, την Ασία, στην Βόρεια Αμερική και στην βόρεια Αφρική, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει εισαχθεί και στη Νέα Ζηλανδία.[1]
Χαρακτηριστικά
| Νυφίτσα (Mustela navalis Vulgaris) |
||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
||||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
|
Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1) http://animaldiversity.ummz.umich.edu/accounts/Mustelidae/ |
||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||||
| Mustela nivalis Linnaeus, 1766 |
O Κλεόδημος λοιπόν είπε:«Αν κάποιος μαζέψει από κάτω με το αριστερό του χέρι δόντι νυφίτσας (τόν ὀδόντα τῆς μυγαλῆς) που σκοτώθηκε, το τυλίξει σε δέρμα λιονταριού, που μόλις τον έχουν γδάρει, κι έπειτα το δέσει γύρω από το πόδι του, σταματάει αμέσως ο πόνος»
Έχει επίμηκες και λεπτό σώμα, μήκους περίπου 20-30 εκ. Έχει πεπλατυσμένο και στενό κεφάλι, με μεγάλα μαύρα μάτια, μεγάλα στρογγυλά αυτιά και μακρύ λαιμό. Τα άκρα της είναι κοντά αλλά ρωμαλαία, εφοδιασμένα με αιχμηρά και κοφτερά νύχια και το σώμα της καλύπτεται όλο το χρόνο από κοντό και απαλό τρίχωμα, το οποίο είναι καστανό στη ράχη και λευκό με καφέ κηλίδες στην κοιλιά. στους βόρειους πληθυσμούς το τρίχωμα γίνεται τελείως λευκό κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Διαθέτει πλήρη οδοντοστοιχία με τέσσερις ισχυρούς κυνόδοντες. Αν αιχμαλωτισθεί σε μικρή ηλικία, μπορεί εύκολα να εξημερωθεί και να χρησιμοποιηθεί στο κυνήγι των ποντικών. Στην αρχαία Αθήνα ήταν οικόσιτο που αντικαταστάθηκε όμως με ένα νέο είδος που εισήχθηκε από την Αίγυπτο, την γαλή δηλ. τη σημερινή γάτα γιατί εκκρίνουν ένα δύσοσμο υγρό λόγω πρωκτικών αδένων που διαθέτουν, το οποίο χρησιμοποιείται ως αμυντικός μηχανισμός.
Ενδιαίτημα
Η νυφίτσα αναφέρεται πολλές φορές σε μύθους και παραδόσεις διαφόρων χωρών
Η νυφίτσα ζει σε ποικιλία ενδιαιτημάτων, όπως σε ανοιχτά δάση, λιβάδια, στέπες και ημιερημικές περιοχες. κατασκευάζει τη φωλιά της σε τρύπες του εδάφους ή σε κοιλότητες δέντρων. Είναι μοναχικό ζώο και δραστηριοποιείται κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η τροφή της αποτελείται κατά κανόνα από τρωκτικά. όταν αυτά σπανίζουν, τρέφεται με αβγά πουλιών, έντομα, σαύρες κ.α. Επιτίθεται στα θύματά της δαγκάνωντας τα με τους ισχυρούς της κυνόδοντες.
Αναπαραγωγή
Μπορεί να να αναπαράγεται σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, αν και προτιμά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Η κύηση διαρκεί έξι εβδομάδες και ο αριθμός των μικρών κυμαίνεται από τέσσερα έως οκτώ.[2]
Παραπομπές
Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ.21, σ. 21 ISBN 960-8177-71-5
Ζωολογία, Εκδοτική Αθηνών, σ. 241, 1983
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
το μικρότρο αρπακτικό
North American Mammals
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
